Wilco

Ik zit trouwens de extra's van Ashes te bekijken. Als je Tweedy ineens bas ziet spelen in It's just that simple, dringt ineens tot je door: verrek, hij was natuurlijk ooit de bassist van Uncle Tupelo

quote:

Op woensdag 13 mei 2009 20:55 schreef Drumslurf het volgende:

[..]

Ik ga een Sky Blue Sky-fanclub oprichten.

Ik word lid!!

quote:

Op woensdag 13 mei 2009 21:03 schreef webfreak het volgende:

[..]

Wat hoor je in Impossible Germany?

In dat nummer wordt een melancholische sfeer neer gezet, prachtig. Dat begint al met die gitaarlijntjes aan het begin, waarna er een mooi spel begint tussen de gitaren en de hese stem van Tweedy... Misschien dat het "duel" tussen de gitaren zelfs wel symbool staat voor de tekst:

quote:

Germany and Japan were allies during WWII. It is a metaphor for two lovers. The "impossible" and "unlikely" show the defunct nature of the two parties involved. Obviously, there is a problem in the relationship and it's not being solved because the other person isnt listening.

The problem disappears when they realize that love is "to be out of place." After that, the "Impossible Germany, Unlikely Japan" line disappears and the narrator knows that the other is now listening.

Bron van deze uitleg: songmeanings.net

Hoe kan je dat nou niet mooi vinden!

Oja, de nieuwe plaat klinkt veelbelovend! Ik ben ook gezwicht.

quote:

Op woensdag 13 mei 2009 23:02 schreef BUG80 het volgende:

[..]

Ik word lid!!
[..]

In dat nummer wordt een melancholische sfeer neer gezet, prachtig. Dat begint al met die gitaarlijntjes aan het begin, waarna er een mooi spel begint tussen de gitaren en de hese stem van Tweedy... Misschien dat het "duel" tussen de gitaren zelfs wel symbool staat voor de tekst:
[..]

Bron van deze uitleg: songmeanings.net

Hoe kan je dat nou niet mooi vinden!

Absoluut mooi! Maar niet persé heel speciaal. Het luistert wel prima weg, maar lang niet zo spannend als menig nummer op YHF of AGIB.
En dat vind ik van meer Sky Blue Sky -liedjes. Met name dingen als "Hate It Here" of "What Light" vind ik beneden het niveau van Wilco, en erg leunen op het gitaarspel van Cline. Briljante stijl heeft die man, maar je moet niet je hele nummer af laten hangen van een paar gitaarlicks.
Either Way, You Are My Face en Side With The Seeds zouden daarentegen zó op A Ghost Is Born kunnen staan. Dat vind ik de hoogtepunten van SBS. Maargoed, dat is ieders eigen ervaring.

Van de nieuwe kunnen met name "Wilco (the song)" en "One Wing" mij erg bekoren. De rest is nog even zoeken.

I.v.m. het lek streamt Wilco nu ook zelf het album:

quote:

Well, we made it nearly a month with copies of Wilco (the album) floating around out there before it leaked. Pretty impressive restraint in this day and age. But the inevitable happened last night. Since we know you're curious and probably have better things to do than scour the internet for a download (though we do understand the attraction of the illicit), we've posted a stream of the full album at http://wilcoworld.net/records/thealbum/ . Feel free to refer to it as "wilco (the stream)" if you must.

quote:

Op woensdag 13 mei 2009 23:19 schreef webfreak het volgende:

[..]

Absoluut mooi! Maar niet persé heel speciaal. Het luistert wel prima weg, maar lang niet zo spannend als menig nummer op YHF of AGIB.

Mee eens, maar dat is wat anders dan "compositorisch niet zo bijzonder" vind ik. Een goed liedje is een goed liedje. De plaat hangt meer op sfeer en een gortdroge productie waarin alle details mooi doorkomen. Ik meen ook dat de songs live - met de hele band in één keer - zijn opgenomen?

Ik vind het mooi dat een band na wat experimentelere platen weer haar liedjeskant laat zien. Neemt niet weg dat ik blij ben dat ze nu weer het experiment op lijken te zoeken, hoor!

quote:

Op donderdag 14 mei 2009 09:24 schreef BUG80 het volgende:

[..]

Mee eens, maar dat is wat anders dan "compositorisch niet zo bijzonder" vind ik. Een goed liedje is een goed liedje. De plaat hangt meer op sfeer en een gortdroge productie waarin alle details mooi doorkomen. Ik meen ook dat de songs live - met de hele band in één keer - zijn opgenomen?

Ik vind het mooi dat een band na wat experimentelere platen weer haar liedjeskant laat zien. Neemt niet weg dat ik blij ben dat ze nu weer het experiment op lijken te zoeken, hoor!

Van experiment hoor ik nog weinig terug op Wilco (The Album). Waar die geruchten vanaf kwamen zoals "we gaan de studio weer gebruiken zoals op YHF" is me ook een raadsel.
Maar daar heb ik geen moeite mee. YHF is verleden tijd, en zoals je zegt: prima dat ze weer de liedjeskant opgaan!! Ik ben ook een grote fan van de acoustische DVD van Tweedy. Zelfs ontdaan van alle arrangement en studio-perikelen blijven die liedjes prachtig en brijlant overeind. Dus daar ligt het niet aan.
Maar ik kan me niet voorstellen dat Wilco (The Album) diezelfde kracht heeft. Ik vind de nieuwe liedjes veel van hetzelfde, minder melodieus, en het leunt veel te veel op gitaarriffjes. Niet slecht, maar ook niet op niveau.

En ik denk dat dat met name komt het door het schrijfproces. Vroeger schreef Tweedy alles alleen of met z'n tweetjes. Tegenwoordig is de hele band erbij betrokken, en wordt er vooral gezocht naar een goeie live-setup waarin iedereen wat te zeggen heeft. Alle 6 willen ze zich laten horen, en dus is alles dichtgemetseld met gitaarlicks, drumriffs en toetsen. Heel anders dan studioproducten als YHF (totaal uitgekleed) of AGIB (dat vooral Tweedy laat horen die losgaat op Pro Tools terwijl hij zijn bandmakkers gebruikt als instrumenten). Er is natuurlijk iets voor te zeggen, die nieuwe democratische manier van werken, maar mijn inziens levert het nogal veel 'ouwejongens krentenbrood' materiaal op.