abonnement bol.com Unibet Coolblue
pi_34551043
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 15:16 schreef Eveli het volgende:
Al 700 woorden.
Uiteindelijk 830 woorden zijn het geworden. En dat terwijl ik tussentijds al stukken verwijderd had. Gaat lastig worden....
pi_34551072
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 15:26 schreef Eveli het volgende:

[..]

Uiteindelijk 830 woorden zijn het geworden. En dat terwijl ik tussentijds al stukken verwijderd had. Gaat lastig worden....
Dat is zeker lastig.
Je zal echt hele stukken moeten gaan schrappen.
Ja, die met de ballen in de bek.
pi_34551109
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 15:28 schreef Biancavia het volgende:

[..]

Dat is zeker lastig.
Je zal echt hele stukken moeten gaan schrappen.
Ja... Het is in ieder geval wel een teken dat ik genoeg inspiratie had.
  zaterdag 28 januari 2006 @ 15:30:12 #129
85235 Tha_Erik
Erik Jezus Klaas.
pi_34551121
Schrappen is vaak ook niet echt bevorderlijk voor het verhaal, als het in grote mate gedaan wordt.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
pi_34551132
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 15:26 schreef Eveli het volgende:

[..]

Uiteindelijk 830 woorden zijn het geworden. En dat terwijl ik tussentijds al stukken verwijderd had. Gaat lastig worden....
Eerst proberen om mensen dingen korter te laten zeggen, zinnen inkorten e.d. Je zou het ook in de lange versie kunnen posten, misschien dat wij hier nog mogelijkheden zien.
pi_34551894
Jaa, het is me gelukt. 545 woorden.
Het is de eerste keer dat ik met zo'n wedstrijd meedoe, dus ik heb nog niet zoveel ervaring.
quote:
Duizend gedachtes
De deurbel ging en ik deed open. Daar stond Alexander voor de deur, nauwelijks zichtbaar achter de stapel dvd’s die hij had meegebracht. “Zo zo, jij bent wat van plan!” grinnikte ik en ik liet hem binnen komen.
We zetten als eerste een misdaadfilm op, waar ik na een tijdje niks meer van snapte. “Het valt ook niet mee om blond te zijn hè?”, plaagde hij. Ik stak m’n tong naar hem uit en hij weer naar mij. Dit ging zo een paar keer om en om en we werden steeds wilder. Tot op een gegeven moment we zo dichtbij bij elkaar kwamen dat onze tongen elkaar raakten….

Alex deinsde terug en ik zat daar half versuft. Ik merkte aan de blik in zijn ogen dat er wel duizend gedachtes en gevoelens in z’n hoofd omgingen. Bij mij was dat trouwens niet anders. “Hoe zou hij het gevonden hebben?” vroeg ik mij af.
Alex ging weer normaal zitten, met z’n handen in z’n donkere haren, voor zich uit starend. De stilte was dodelijk. Ik vroeg me af of hij wist dat ik het wel leuk vond. Tijd om daarover te piekeren had ik niet, want wat daarna gebeurde vergeet ik de rest van m’n leven niet. Alex draaide zich om richting mij, met een veelzeggende blik in z’n ogen. Hij bewoog zich steeds meer richting mij toe en van binnen juichte ik al. We sloten onze ogen en onze lippen raakten elkaar zachtjes. Woorden kunnen niet beschrijven hoe prettig het was Alexander van zo dichtbij te ruiken en te voelen. Ik wilde wel voor altijd zo blijven zitten.

Opeens sprong Alexander op, keek zenuwachtig om zich heen en mompelde iets over dat hij te laat was. “Shit, helemaal vergeten dat hij een afspraak had om met z’n ouders te gaan eten”, dacht ik. Ik kon nauwelijks afscheid nemen, want Alex stond al buiten terwijl ik nog op de bank zat, me af te vragen wat er zojuist allemaal gebeurd was.

De volgende paar uur leek ik haast dood te gaan van de spanning. Wederom gingen er wel duizend gedachtes en vragen in m’n hoofd om, alleen nu van heel andere aard. Ik hoopte vooral dat, wat hij er ook van vond, we vrienden zouden blijven.
Ik besloot nog maar een film te gaan kijken om de tijd te doden voor ik naar bed zou gaan.

Maar net voordat ik naar bed wou gaan, ging de deurbel. Gezien het tijdstip had ik de hoop dat Alex nog zou komen allang opgegeven. Met een somber gezicht deed ik de deur open. Daar stond Alexander in de ijzige kou buiten. “Mag ik binnen komen?”, vroeg hij. Dat kon ik moeilijk weerstaan en ik liet hem vlug binnen.
We gingen zitten en hij legde me z’n verhaal uit. Hij vertelde me dat hij een beetje geschrokken was van wat er vanmiddag gebeurd was en hoe hij altijd had gedacht op vrouwen te vallen. “Maar het was wel leuk hoor” voegde hij er tenslotte nog snel aan toe. Ik stemde daar mee in en wederom kreeg hij die glinsterende blik van vanmiddag in z’n ogen. We bewogen naar elkaar en gingen verder met waar we die middag gebleven waren. Dit keer zonder enkele gedachte in ons hoofd, maar alleen puur genietend.
Hopelijk vinden jullie het wat.
  zaterdag 28 januari 2006 @ 17:11:59 #132
50705 Here2Stay
Dive now, work later
pi_34553591
Mooi onderwerp, goed dat je het pas aan het eind laat blijken dat het om 2 jongens gaat.. Toch mis ik het gevoel van verwarring in dit verhaal, wat er ongetwijfeld geweest zal zijn. Te meer misschien omdat het erg makkelijk is te denken dat het om een kus tussen een jongen en een meisje gaat.. kan ook verwarring zaaien, maar ligt meestal toch iets minder gevoelig.

Wel vind ik de hoeveelheid details mooi die je hebt beschreven. Niet teveel, niet te weinig. Het wordt niet irritant, althans dat vond ik niet. Al moet ik wel zeggen dat ik enigszins twijfels heb over de manier waarop de eerste kus tot stand kwam.. Ik zie het nog niet voor me, met dat steeds wilder wordende tong uitsteekgebeuren..
In wiens ogen kijk jij voordat je sterft?
pi_34554563
Dank je wel voor je commentaar. Zoals hierboven al te lezen viel had ik in eerste instantie veel te veel woorden, dus moest er het een en ander geschrapt worden, waaronder een stuk over die verwarring inderdaad.
Die eerste kus voor elkaar krijgen was ook zo'n beetje het lastigste in het verhaal, maar toen dit idee me een paar dagen geleden te binnen schoot was het op deze manier.
pi_34554960
"Ik besloot nog maar een film te gaan kijken om de tijd te doden voor ik naar bed zou gaan."

Deze zin zou je misschien weg kunnen laten en dan heb je weer wat ruimte om de 'tongscene' nog wat aan te vullen.

"We gingen zitten en hij legde me z’n verhaal uit. Hij vertelde me" zou je ook kunnen doen net als
"Tijd om daarover te piekeren had ik niet, want wat daarna gebeurde vergeet ik de rest van m’n leven niet. Alex draaide zich om richting mij, met"

Nou ja, het zijn maar ideetjes om je wat meer woordruimte te geven.
Anders moet je het er gewoon inlaten natuurlijk!
Ja, die met de ballen in de bek.
pi_34560303
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 15:30 schreef Tha_Erik het volgende:
Schrappen is vaak ook niet echt bevorderlijk voor het verhaal, als het in grote mate gedaan wordt.
Dat hangt ook een beetje af van het soort verhaal. Oorspronkelijk telde mijn verhaal 2.583 woorden, dus dat werd flink schrappen. Er waren passages tussen die van begin naar eind voerden en meer karakteruitdieping die ik kon schrappen, zodat het eindresultaat toch een leesbaar geheel is geworden. En toch is het zonde! Maar goed, er mag nu eenmaal maar een verhaal van 550 woorden hier worden gezet. Voor andere verhalen levert teveel schrappen een hoop van het essentie van het verhaal in, zodat de lezer met te veel vraagtekens blijft zitten.
De meeste schrijfwedstrijden waaraan ik meedoe kun je aardig uit de voeten met 3.000 tot meer woorden. Als je graag en veel schrijft natuurlijk wel leuk ...
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 20:56:25 #136
42184 crew  DaMart
pi_34560368
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 20:54 schreef karin1000 het volgende:

[..]

Dat hangt ook een beetje af van het soort verhaal. Oorspronkelijk telde mijn verhaal 2.583 woorden, dus dat werd flink schrappen. Er waren passages tussen die van begin naar eind voerden en meer karakteruitdieping die ik kon schrappen, zodat het eindresultaat toch een leesbaar geheel is geworden. En toch is het zonde! Maar goed, er mag nu eenmaal maar een verhaal van 550 woorden hier worden gezet. Voor andere verhalen levert teveel schrappen een hoop van het essentie van het verhaal in, zodat de lezer met te veel vraagtekens blijft zitten.
De meeste schrijfwedstrijden waaraan ik meedoe kun je aardig uit de voeten met 3.000 tot meer woorden. Als je graag en veel schrijft natuurlijk wel leuk ...
550 woorden is inderdaad wel weinig, voor de TTK-wedstrijd (zie sig of TTK forum), moet ik vaak zelfs nog schrappen om onder de limiet van 2500 woorden te blijven.

Aan de andere kant is het natuurlijk wel een extra uitdaging om in zo min mogelijk woorden een zo goed mogelijk verhaal te schrijven.
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
pi_34560627
Dat is het zeker DaMart, een uitdaging. Aan de andere kant is een verhaal met veel woorden ook een uitdaging, omdat je er dan voor moet zorgen dat het verhaal de spanning/interesse van de lezer blijft vasthouden tot het eind. Hoe langer het verhaal, hoe moeilijker dat is. Dat merk ik wel als ik verhalen plaats op fora, waar bezoekers die kunnen beoordelen. Hoe korter, hoe sneller reacties. En dan te bedenken dat ik nog een manuscript heb liggen van zeker 74 hoofdstukken en als je het in boekvorm zou tellen, zeker drie delen .. waar ik proeflezers voor wil vinden ...
pi_34560791
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 17:43 schreef Eveli het volgende:
Dank je wel voor je commentaar. Zoals hierboven al te lezen viel had ik in eerste instantie veel te veel woorden, dus moest er het een en ander geschrapt worden, waaronder een stuk over die verwarring inderdaad.
Die eerste kus voor elkaar krijgen was ook zo'n beetje het lastigste in het verhaal, maar toen dit idee me een paar dagen geleden te binnen schoot was het op deze manier.
@Eveli. Ja, uiteraard kan de verwarring tussen de twee wat nader uitgediept worden, maar daar heb je meestal wat meer woorden voor nodig. Wel goed, zeker omdat je weinig ervaring hebt. Verder merk ik dat je het over Alex en Alexander hebt. Beter is het om een naam te blijven noemen of in het begin Alexander, maar ik noem hem liever Alex ... enz.
Veel suc6 met je verhaal.
pi_34562127
Mijn verhaal is ook weer geplaatst.
Nou zie ik dat er twee dagen geleden een verhaal is ingestuurd met eenzelfde soort titel!
quote:
26-1-2006 22:07 Jouw foto, onze zomer
28-1-2006 14:40 Jouw liefde, mijn verdriet
Dacht ik origineel te zijn.
Ja, die met de ballen in de bek.
pi_34562367
Titels zijn echt narigheid om te verzinnen, blijft voor mij echt lastig.

Soms ligt het erg voor de hand wat de titel moet worden, vaak niet. Je wilt er niet te veel mee weggeven en het moet wel enigszins met het verhaal te maken hebben aan de andere kant weer. Echt, ik vind het 't lastigste van het hele schrijfproces.
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 22:05:38 #141
42184 crew  DaMart
pi_34562373
Ik had nog een verhaaltje beloofd over een bloembol
quote:
De narcis

Samen lopen we langs het water. Niet arm in arm, daarvoor bewaar je teveel afstand van me. Maar ondanks dat weet ik dat je van me houdt. En ik van jou. Er gaat geen moment voorbij dat ik niet aan je denk. Overal ben je in gedachten bij me, en in mijn dromen neem je altijd een speciale plek in. Het beeld van je mooie ogen, en je lieflijke glimlach staat op mijn netvlies gebrand. Een gelukzalig gevoel vult mijn hart als ik aan je denk. Je zegt het nooit, maar ik weet bijna zeker dat die gevoelens wederzijds zijn. Niemand kent me immers zoals jij me kent, volgens mij weet jij net zoveel over mij als ik zelf. Maar dat is ook niet moeilijk, ik deel al mijn geheimen met je. Maar het is ook zo moeilijk om jou er niet in te laten delen.

Ik stop en ga zitten in het gras, dat vochtig is geworden in de avondlucht. Aan de horizon begint de zon af te dalen aan de hemel. Jij hebt mijn voorbeeld gevolgd en bent tegenover me gaan zitten. Ik kijk je aan en bewonder je aanblik. Ik glimlach. Meteen reageer jij met eenzelfde lach. Je kijkt me beminnend aan, zoals alleen jij dat kunt. Als dit geen ware liefde is.

Met een gelukzalig gevoel denk ik terug aan hoe we elkaar leerden kennen. Eigenlijk ken ik je al vanaf mijn prilste jeugd. We waren altijd bij elkaar en speelden samen. Toen besefte ik alleen nog niet wat jij werkelijk voor me zou betekenen. Maar op die leeftijd kon ik dat ook nog niet. Ik ging pas anders tegen je aankijken toen ik in de puberteit kwam. Je was niet langer gewoon een vriend, maar werd meer. Je plaatste vlinders in mijn buik, en ik verlangde ernaar om je vaker te zien. En omdat ik wist dat jij dat ook wilde, zorgde ik ervoor dat dat mogelijk werd.

Zuchtend kijk ik op mijn horloge. Het is tijd om te gaan. Ik haat dit moment, al was het maar omdat ik geen afscheid van je kan en wil nemen. Ik bewonder je en aanbid je, zo erg dat ik je altijd en overal wil kunnen aanschouwen. Je schoonheid tot mij nemen. Maar nu moet ik je toch even laten gaan. Ik sta op, en als een identieke tweeling doe jij hetzelfde. De zon is inmiddels verder gezakt, en het water weerspiegelt de oranje gloed van de lucht. Ik kijk je nog een keer aan voordat ik vertrek. Een eend die voorbij zwemt breekt het spiegelgladde wateroppervlak. Ik vervloek de eend. Door de golfjes verliest jouw beeltenis in het wateroppervlak zijn glans. Jouw gezicht, dat ook het mijne is, vertoont rimpels die er niet zijn. We zwaaien en nemen afscheid. Ik haast mij naar huis. Spoedig zal ik jou weer zien, mijn liefste, als ik in mijn bed lig en naar de spiegel aan het plafond staar.
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
  zaterdag 28 januari 2006 @ 22:06:35 #142
85235 Tha_Erik
Erik Jezus Klaas.
pi_34562392
Ja titels zijn moeilijk. Als het te nietszeggend is heb je al een andere indruk van een verhaal, maar juist als het te veel laat weten is de spanning in het verhaal weer weg. Heel lastig om precies dat middenpunt te vinden.
Al die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn.
Hoogachtend,
Erik.
pi_34562446
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 22:05 schreef DaMart het volgende:
Ik had nog een verhaaltje beloofd over een bloembol
[..]
Absoluut een goed verhaal waarvan de titel teveel weggeeft! (Bedankt voor het illustreren.)

Dat zou ik zeker veranderen, verder erg leuk.
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 22:26:58 #144
42184 crew  DaMart
pi_34562985
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 22:09 schreef p-etr-a het volgende:

[..]

Absoluut een goed verhaal waarvan de titel teveel weggeeft! (Bedankt voor het illustreren.)

Dat zou ik zeker veranderen, verder erg leuk.
Ik help graag een handje mee om dingen te verduidelijken

Ik kom qua andere titels eigenlijk niet veel verder dan
'Aan de waterkant'
'Aphrodite's wraak herhaald'
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
pi_34563176
'Aphrodite's wraak' vind ik dan nog wel aardig, 'Aan de waterkant' beetje flauw. Ehm... Dit is lastig! Ik denk voor je, maar kom tot nu toe nergens op.
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 22:42:48 #146
42184 crew  DaMart
pi_34563615
Ik vond Aphrodite's wraak juist wat minder, omdat je daarmee uitgaat van voorkennis van de achterliggende mythe. En niet iedereen zal die kennen.

Misschien dat anders 'Verloren in een aanblik' een goed alternatief is.
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
pi_34563773
Het mooie aan Aphrodite's wraak vind ik juist dat je het niet meteen snapt en misschien wel helemaal niet, maar dat het niet uitmaakt. Verloren in een aanblik trekt niet, het prikkelt niet tot aanklikken snap je wat ik bedoel? Als het in die lijst staat dan klik ik wel op Aphrodite's wraak, niet op Verloren in een aanblik.
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 22:48:59 #148
42184 crew  DaMart
pi_34563861
Ik snap het. Misschien dat ik dan maar voor Aphrodite's wraak moet gaan... heeft ook als voordeel dat het hoog in de alfabetische lijst komt te staan

Normaal heb ik ook niet zo'n moeite met titels bedenken, maar nu lukt het even wat minder. Maar Aphrodite's wraak trekt wel meer de aandacht inderdaad.
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
pi_34564063
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 14:59 schreef DaMart het volgende:

[..]

Je moet wat he, om vrienden te krijgen die op je verhaal gaan stemmen

Overigens was er met de kerstverhalenwedstrijd vorig jaar geloof ik een heel mager verhaal dat binnen een uur iets van 72 stemmen had...
Ach ... stemwedstrijden, ik vind het vreselijk. Het gaat in feite nooit echt eerlijk. Een aantal jaren geleden deed ik mee met een verhalenwedstrijd. Elke maand een vervolg indienen en dan 5 genomineerden waarop gestemd kon worden. Elke maand werden er meerdere verhalen van mij genomineerd, maar had ik maar zo'n 2% stemmen (had mijn familie gestemd, zo'n 10 personen) en de winnaar zo'n 80%, terwijl dat toch een minder verhaal was (veel schrijffouten e.d.). Dacht ik, hoe kan dat nu? Ja, veel contacten, vrienden. Later heb ik het meer op schrijffora (waar ik de andere winnaars tegenkwam) e.d. onder de aandacht gebracht en toen lukte het me wel om een aantal keren te winnen.... maar ik had ook de site al aangeschreven dat ik dat stemsysteem een systeem van niks vind. Overigens, die verhalenwedstrijd is voor iedereen een sof geworden. De verhalen zouden namelijk in een boek worden uitgebracht met de namen van de auteurs, maar het hele project is niet doorgegaan, dus een grote teleurstelling (en dan te bedenken dat ik zo'n zesenvijftig verhalen heb ingediend, waarvan zevenveertig keer genomineerd en drie keer gewonnen). Nee, jury vind ik veel beter. Eigenlijk doe ik bij voorkeur niet meer mee met stemwedstrijden, maar omdat hier de jury uiteindelijk bepaald, heb ik het er toch op gewaagd. Uiteraard laat ik mensen (vrienden ook) stemmen, alleen wel met de vraag tot een eerlijk oordeel te komen. Voordeel hiervan is natuurlijk dat je verhaal in de picture staat bij de bezoekers van de site en dat je ook hoopt op commentaar en kritiek op je schrijfwerk van buitenstaanders.
Ook doe ik veel mee met schrijfwedstrijden waar je min of meer anoniem indient en waar andere indieners elkaar beoordelen, zodat vriendjespolitiek niet mogelijk is. Ook grotere schrijfwedstrijden hanteren dat principe. Pas bij het eindoordeel maakt de auteur zijn naam bekend.
  Moderator zaterdag 28 januari 2006 @ 22:56:05 #150
42184 crew  DaMart
pi_34564158
quote:
Op zaterdag 28 januari 2006 22:53 schreef karin1000 het volgende:

[..]

Ook doe ik veel mee met schrijfwedstrijden waar je min of meer anoniem indient en waar andere indieners elkaar beoordelen, zodat vriendjespolitiek niet mogelijk is. Ook grotere schrijfwedstrijden hanteren dat principe. Pas bij het eindoordeel maakt de auteur zijn naam bekend.
Dan kan ik je de TTK-wedstrijd aanbevelen! Iedereen mailt zijn inzending(en) naar een speciaal daarvoor aangemaakt e-mailadres, en alleen de moderators van het TTK-forum kunnen daarbij. De inzendingen worden vervolgens zonder naam van de auteur op Fok gezet, waarna iedereen (deelnemers en niet-deelnemers) kan stemmen op zijn of haar top 3 voor iedere categorie.
Winterwonderland (een kerstverhaal) | Gevangen in sepia (kort verhaal)
Forumsmileys | Het is patat!
abonnement bol.com Unibet Coolblue
Forum Opties
Forumhop:
Hop naar:
(afkorting, bv 'KLB')