(Ouders van) kinderen met autisme deel 5

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 22:31 schreef Mutter het volgende:
Ik ben nu sterk en moet dat ook zijn, want inderdaad emoties tonen is niet voor mijn heren begrijpelijk, het geeft hun eerder het gevoel van onbehaaglijkheid.

quote:

[quote] maar hoe het met zoon gaat???

quote:

Het is de maatschappij die het voor hem bijna onmogleijk maakt om tel even hoe hij het wil, jammer want hij heeft de maatschappij zoveel te bieden.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 22:56 schreef yvonne het volgende:
Wat een verdrietig topic eigenlijk, en dat terwijl ik juist zo blij ben met m'n kind, het met alle ups and downs ook een verrijking vind.
Maar dat mensen,, hulpverleners, wat dan ook om je heen, je leven goed kunnen vergallen.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 22:56 schreef yvonne het volgende:
Wat een verdrietig topic eigenlijk, en dat terwijl ik juist zo blij ben met m'n kind, het met alle ups and downs ook een verrijking vind.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 22:57 schreef Brighteyes het volgende:
Hamsterhondje, ik neem aan dat jij de schoonheer bent, wat een onwijs lieve reactie!

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 22:56 schreef yvonne het volgende:
Wat een verdrietig topic eigenlijk, en dat terwijl ik juist zo blij ben met m'n kind, het met alle ups and downs ook een verrijking vind.
Maar dat mensen,, hulpverleners, wat dan ook om je heen, je leven goed kunnen vergallen.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 09:47 schreef shmoopy het volgende:


Ik heb al iets voor 'm gekocht als beloning wat ie graag wil hebben, en vanavond ga ik het 'm maar vertellen.
Die slaapt dus niet vannacht.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 09:49 schreef Oblivion het volgende:

[..]

Waarom niet morgenochtend?

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 06:59 schreef lady-wrb het volgende:
ik vind hier wel een beetje rust en een beetje een uitlaatklep, begrip ipv het onbegrip waar ik in het dagelijks leven tegenaan bots. ik heb af en toe het gevoel op eieren te lopen en de schakel te zijn tussen luca en de wereld om hem heen.
mijn familie weet niet eens wat er met luca aan de hand is. dat luca is zoals hij is, wordt geweten aan mijn opvoeding (of volgens hen aan gebreken in mijn opvoeding)
het: "bij mij doet hij zo lief, ik merk niks aan hem" klinkt me zo bekend in de oren, dat ik het maar zo gelaten heb. verdrietig maakt het me niet meer, daar ben ik voorbij.
ik hou me vast aan de bevindingen die men bij het riagg heeft gedaan: zij zagen hetzelfde dat ik zag.
normaal heb ik niet zo'n hoge pet op van het riagg, maar je kunt het blijkbaar ook wel eens treffen.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 09:53 schreef shmoopy het volgende:

[..]

Dat is te laat, hij moet meteen nadat we de jongste op school hebben afgeleverd door naar het ziekenhuis, dus dat overvalt hem dan teveel.

Ik ga het dus maar heel matter of factly tijdens het eten melden, denk ik.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 10:39 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Oh ja, vreemde ogen dwingen zeggen ze wel eens, en het lijkt wel of het bij deze kindjes extra opgaat, omdat die zich best een korte periode sociaal wenselijk kunnen gedragen vaak, waarna de terugslag komt...
Laat je idd niet gek maken. Wij hebben dan geluk dat ons zoontje overal hetzelfde gedrag vertoont en we dus nooit voor gek zijn uitgemaakt door wie dan ook. Mijn familie heeft ook ervaring met autisme, maar toch krijg ik nog wel eens een steek onder water ("Bij mij luistert hij beter"... "Jullie kinderen spelen nooit, bieden jullie wel iets aan?")
Dan kan ik ook wel janken, want dan heb je net uit zitten leggen dat er een thuisbegeleider komt elke week die ons begeleidt met het leren spelen, dus dat we er wel degelijk heel veel moeite in stoppen.

Er is hier trouwens goed nieuws: Lukas gaat naar een ander kinderdagcentrum, wat meer op zijn niveau is. Gisteren waren de juffen kennis komen maken, en het waren echt schatten van meiden. zie het dus helemaal zitten.

Wat ik ook nog wil zeggen: ze zei dat Luca om het weekend even weg is, en dat je tegen die tijd bekaf bent. Heb je er wel eens over gedacht/van gehoord dat er logeeropvang is? Dat jij ook eens een weekendje Rust krijgt?
Misschien trap ik een open deur in hoor, maar ik dacht ik zeg het toch even. Hier maakt het namelijk een enorm verschil

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 11:19 schreef lady-wrb het volgende:

[..]

luca gaat om het weekend naar zijn vader (tenminste dat is de bedoeling) hij laat wel eens verstek gaan. ik heb geen flauw idee wat er daar allemaal gebeurt, ik weet alleen dat pa ondertussen aan zijn vierde vriendin toe is, die ook een kind heeft en dat ze daar in het weekend zijn. ik vermoed dat er weinig geslapen wordt, want luca komt iedere keer weer afgemat thuis met kringen onder zijn ogen en ziet zo wit als een doek.

quote:

Op woensdag 18 januari 2006 19:54 schreef Stiemie het volgende:
Mijn vriend en ik hebben het er gisteren naar aanleiding van deze discussie en mijn vraag in deel 5 over erfelijkheid als je zelf geen drager bent ook over gehad. Wij willen toch gewoon proberen een kindje te krijgen en als je erover na gaat denken heeft iedereen wel iets. De een heeft gehoorproblemen, de ander een kwaal aan zijn rug en de derde heeft iets psychisch. De perfecte mens bestaat gewoonweg niet.

Natuurlijk beseffen we dat het zwaar kan worden als het kindje een stoornis uit het autistisch spectrum heeft, maar juist omdat we ons erin verdiepen en er al van te voren rekening mee houden, willen we ervoor zorgen dat het niet zo gaat als bij zijn jongere broer (Daarbij is pas PDD-NOS vastgesteld toen hij 29 was en dat brengt natuurlijk extra problemen met zich mee omdat het voor de persoon zelf en de omgeving best een schok kan zijn. Vooral als de persoon zelf nooit echt heeft willen toegeven dat er wel eens iets met hem aan de hand kon zijn...) Bovendien zijn ze tegenwoordig zoveel verder op medisch gebied en op gebied van begeleiding dat het allemaal niet zo hoeft te lopen als bij zijn broer.

Ik hoop nu niet dat ik hiermee mensen beledig, maar het is voor ons dus allemaal nog vrij nieuw...

Zijn er misschien nog anderen die weten hoe het zit met erfelijkheid en stoornissen uit het autistisch spectrum? De jongere broer van mijn vriend heeft PDD-NOS. Mijn vriend heeft zelf geen autistische stoornis.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 11:49 schreef Mwanatabu het volgende:

[..]

Maw: de rust en regelmaat die zo'n jochie heel hard nodig is, die zal er wel niet zijn. Bleh.

Zo'n logeerhuis waar ik het over heb, dat gaat dus wél met regelmaat en met heel veel kunde wb je kind.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 13:10 schreef paddy het volgende:
Je hoeft niet eens altijd door erfelijkheid een autistisch kind te krijgen. Het kan ook doordat je kind door een hersenoperatie met daarop nog een dosis bestraling en chemo autistisch wordt.Maar dit terzijde.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 13:13 schreef paddy het volgende:

[..]

Ben ik roerend met je eens, en je kunt dan ook zelf bekijken of je kind zich daar happy voelt.
Kinderen (juist aan deze kinderen) is dit te merken.

quote:

Op donderdag 19 januari 2006 13:17 schreef Brighteyes het volgende:

[..]

Waar haal je dit vandaan? Want volgens mij, als dat al zou gebeuren, heeft zo'n kind een hersenbeschadiging en geen autisme...