Klopt, wordt alsjeblieft maar niet boos, houdt je maar in, speel het spel maar mee.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:13 schreef Silmarwen het volgende:
[..]
Nog erger, als je boos wordt bevestig je hun idiote ideeën of breng je ze weer op nieuwe idiote ideeën.
Bij de diagnose van mijn broertje werd zelfs mijn seksuele misbruik erbij gehaalt
Mijn broertje zit nu ook eindelijk op de goede school. We hebben wel een hele leuke hulpverlener gehad die ook gewoon down to earth was. Wil hij niet douchen, zet hem maar met kleding en al onder de douche. Hij was maatschappelijkwerker en heeft echt wel geholpen.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:19 schreef yvonne het volgende:
[..]
Klopt, wordt alsjeblieft maar niet boos, houdt je maar in, speel het spel maar mee.
Ik zing het hopelijk wel uit, hij zit eindelijk, eindelijk op een goede school, en daar houd ik me maar aan vast.
Maar vaak speelt de film van Jessica Lang door mn hoofd, Frances, een actrice die tegendraads was, ze kreeg een lobotomie..
Het is gewoonweg eng dit soort dingen.
Stuk weghalen van de frontale hersenen waardoor je een zombie wordt.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:19 schreef lady-wrb het volgende:
wat is een lobotomie?
Lobotomie is een chirurgische procedure waarbij de verbindende zenuwen tussen de twee hersenhelften worden doorgesneden. Met lobotomie werd geprobeerd psychiatrische storingen zoals schizofrenie te verhelpen, maar de effecten bleken onvoorspelbaar en hadden veel meer gevolgen dan het verhelpen van de schizofrenie. De periode dat lobotomie uitgevoerd werd, wordt nu gezien als een barbaarse periode in de geschiedenis van de psychiatrie. Lobotomie wordt na ca 1960 als een ineffectieve en voornamelijk destructieve behandelwijze beoordeeld.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:19 schreef lady-wrb het volgende:
wat is een lobotomie?
Maar het is heel gek. Soms helpt straffen, soms niet. Ze zien vaak de gevolgen niet in van de daden die ze doen of vergeten de hele straf. Soms weten ze ook echt niet dat ze iets doen wat niet kan. Het straffen en belonen werkt veel trager dan bij het gemiddelde kind. Consequentie is een van de weinige dingen die je kunt doen. En conflicten proberen te vermijden, maar dat is ook geen leven. Een handboek voor dummies is wel een uitkomst jaquote:Op woensdag 18 januari 2006 21:22 schreef Lois het volgende:
Lief dat jullie het zeggen maar ik weet gewoon niet of ik het wel zo goed doe. Ja qua liefde en aandacht enzo, dat zit wel snor. Qua straffen en gedrag aan- en afleren ben ik echter niet zo zeker. Wat ik echt mis, is een opvoedboek voor de gemiddelde autist. Dat alleen al is een onmogelijkheid begrijp ik want er zijn geen gemiddelden.
Dit herken ik van mijn broertje. Als je iets verkeerd zei, deed of wat dan ook dan ontplofte hij. Mijn ouders hebben alels wel geprobeerd maar niets hielp echt. Het is wel minder geworden.quote:Ik vind het heel moeilijk om met Eva's stemmingswisselingen om te gaan en nog moeilijker om met haar driftbuien om te gaan. Ik weet niet of ik haar moet straffen en zo ja hoe. Beetje moeilijk uit te leggen maar Eva kan zo'n 4-10 keer per dag echt exploderen. Gillen, krijsen, smijten, slaan, schoppen, bijten en alles wat daar nog bijkomt. We hebben volgens mij alles al een keer geprobeerd en deze week heb ik maar weer besloten om het strenger aan te pakken. Dus de gang maar weer op als ik vind dat ze gevaarlijk bezig is. Het is alleen zo jammer dat je niet vooraf weet hoe lang je dit moet gaan doen en of het uberhaupt wel resultaat gaat geven.
Elke dag, echt elke dag neem ik me voor om vandaag eens niet te gaan schreeuwen tegen haar, en elke dag ben ik na een paar uur alweer door mijn goede moed heen.
Ze is ook onwijs lief hoor maar haar negatieve gedrag overheerst teveel op dit moment en dat willen we een beetje indammen.
wat ik altijd van mijn broer en zijn vriendin hoor (die werken met autisten) is dat je het beste emotieloos kunt reageren. In de gang, geen discussie en weg gaan. Bij hun in de instelling gaan de mensen nog wel eens de isoleer in als ze zo aggressief worden, maar ja, hoe je dat thuis moet doen weet ik ook niet. En emotieloos reageren is moeilijk als het je eigen kind is, die afstand nemen is dan bijna onmogelijk. Maar het werkt schijnbaar toch het beste.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:22 schreef Lois het volgende:
Lief dat jullie het zeggen maar ik weet gewoon niet of ik het wel zo goed doe. Ja qua liefde en aandacht enzo, dat zit wel snor. Qua straffen en gedrag aan- en afleren ben ik echter niet zo zeker. Wat ik echt mis, is een opvoedboek voor de gemiddelde autist. Dat alleen al is een onmogelijkheid begrijp ik want er zijn geen gemiddelden.
Ik vind het heel moeilijk om met Eva's stemmingswisselingen om te gaan en nog moeilijker om met haar driftbuien om te gaan. Ik weet niet of ik haar moet straffen en zo ja hoe. Beetje moeilijk uit te leggen maar Eva kan zo'n 4-10 keer per dag echt exploderen. Gillen, krijsen, smijten, slaan, schoppen, bijten en alles wat daar nog bijkomt. We hebben volgens mij alles al een keer geprobeerd en deze week heb ik maar weer besloten om het strenger aan te pakken. Dus de gang maar weer op als ik vind dat ze gevaarlijk bezig is. Het is alleen zo jammer dat je niet vooraf weet hoe lang je dit moet gaan doen en of het uberhaupt wel resultaat gaat geven.
Elke dag, echt elke dag neem ik me voor om vandaag eens niet te gaan schreeuwen tegen haar, en elke dag ben ik na een paar uur alweer door mijn goede moed heen.
Ze is ook onwijs lief hoor maar haar negatieve gedrag overheerst teveel op dit moment en dat willen we een beetje indammen.
precies jessie. Komt voor mij bij in het geval van Ian, ik heb dus bijzonder weinig geduld, iets wat al dwars kan zitten bij Liam, maar naar Ian helemaal. Ik vind dat zooooo moeilijk.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:33 schreef jessie het volgende:
Dat van die emoties wilde ik inderdaad ook zeggen. Daarom is het juist voor ouders zo ontzettend moeilijk. Maar emoties is het nu net iets waar een autist niet mee uit de voeten kan. En dit zijn ook positieve emoties.
Maar wat me nou zo moeilijk lijkt is hoe je er dan wel mee om moet gaan.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:33 schreef jessie het volgende:
Dat van die emoties wilde ik inderdaad ook zeggen. Daarom is het juist voor ouders zo ontzettend moeilijk. Maar emoties is het nu net iets waar een autist niet mee uit de voeten kan. En dit zijn ook positieve emoties.
Dit is zo herkenbaar Lois. Nou is Storm dus een stuk minder driftig dan Eva en zitten zijn stemmingen is een soort van golfbeweging. Zo heeft hij een goede periode waarin hij goed eet, goed luistert, behulpzaam is en het een lief ventje is. Daarna krijg je een periode dat hij wat meer afwezig is, een stukje depressiever oogt, slechter gaat eten en daarna schiet hij naar de rotste periode van de cyclus. Dan is er vaak geen land mee te bezeilen, hij ligt overal bij dwars, gaat overal tegenin, is brutaal, driftig en luistert nergens naar, eet heel slecht. En vooral die periodes zijn hier heel zwaar, ook wij twijfelen aan onze straf. We weten niet meer hoe met hem om te gaan en contact krijg je in zo'n periode maar heel moeilijk met hem. En dan schreeuw ik ook hoor. En helaas niet alleen tegen hem, maar ook tegen Sverre en Lune. En groeit alles je even boven het hoofd. De laatste keer hebben we tegen elkaar gezegd dat we dan toch maar eens het maatschappelijk werk via school erbij moeten halen. Maar steeds weer hik ik er ook tegen aan, het voelt als zo'n falen van jezelf dat je er niet mee om kunt gaan. Gelukkig merken ze in de groep op school dit gedrag ook op en er daar over praten met zijn mentor luchtte ook wel op. En door die golfbeweging gaat het na twee weken ook weer beter, maar dan ben ik wel even gesloopt.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:22 schreef Lois het volgende:
Lief dat jullie het zeggen maar ik weet gewoon niet of ik het wel zo goed doe. Ja qua liefde en aandacht enzo, dat zit wel snor. Qua straffen en gedrag aan- en afleren ben ik echter niet zo zeker.
Ik vind het heel moeilijk om met Eva's stemmingswisselingen om te gaan en nog moeilijker om met haar driftbuien om te gaan. Ik weet niet of ik haar moet straffen en zo ja hoe. Beetje moeilijk uit te leggen ....
Zo werkt het inderdaad hoor, het is een school met ook mogelijkheden tot begeleiding van de ouders. Het grote probleem is gewoon dat zij zich Eva zo niet kunnen voorstellen. Dit soort buien heeft ze echt nergens anders, alleen bij ons. Logisch want bij ons is ze veilig.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:28 schreef Brighteyes het volgende:
Lois, zit Eva niet inmiddels lang genoeg op school dat de begeleiders daar jullie niet een paar handvatten kunnen geven? Ik bedoel, zij kennen Eva inmiddels ook een beetje. Lijkt me dat ze toch inmiddels mss wel iets meer kunnen zeggen erover.
Of werkt dat niet zo? Is school er meer voor Eva en niet per se voor jullie?
Oh, en ik bedoel dit uiteraard niet zo dat ik denk dat jullie het niet goed doen Lois, maar meer of er niet vanuit de hulpverlening wat tips kunnen komen voor thuis. En dan door de mensen die nu een tijdje met Eva werken.
frustrerend is dat he? zo gaat het ook als luca gaat logeren. daar gebeurt niets byzonders, maar o jee als hij weer thuis is. dan komt alles er in een keer weer uit.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:42 schreef Lois het volgende:
[..]
Zo werkt het inderdaad hoor, het is een school met ook mogelijkheden tot begeleiding van de ouders. Het grote probleem is gewoon dat zij zich Eva zo niet kunnen voorstellen. Dit soort buien heeft ze echt nergens anders, alleen bij ons. Logisch want bij ons is ze veilig.
Ah ok... ja, dan heeft dat dus nog totaal geen nut, als zij dit soort dingen niet zien gebeuren nee.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:42 schreef Lois het volgende:
Zo werkt het inderdaad hoor, het is een school met ook mogelijkheden tot begeleiding van de ouders. Het grote probleem is gewoon dat zij zich Eva zo niet kunnen voorstellen. Dit soort buien heeft ze echt nergens anders, alleen bij ons. Logisch want bij ons is ze veilig.
Oef... balen lijkt me dat, omdat je het toch eigenlijk het liefst op die laatste manier wil doen, hoopt dat dat toch ook z'n vruchten af werpt...quote:Ze zijn daar net zover dat ze af en toe haar handje mogen aanraken als ze getroost moet worden dus de dag dat ze daar dit soort gedrag gaat laten zien is nog ver weg.
Ik weet ook dat wat we ook doen, we het consequent en heel erg langdurig moeten doen voor het kwartje bij Eva valt. Het negatieve loopt alleen zo de spuigaten uit dat we nu maar weer voor streng hebben gekozen, de langdurige benadering van begripvol en liefdevol heeft een tegengesteld effect gehad.
en dan zeggen "Oh bij ons is hij zo lief!"quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:45 schreef lady-wrb het volgende:
[..]
frustrerend is dat he? zo gaat het ook als luca gaat logeren. daar gebeurt niets byzonders, maar o jee als hij weer thuis is. dan komt alles er in een keer weer uit.
en andere kunnen zich daar helemaal niets bij voorstellen.
inderdaad, zo heeft hij 1 keer bij oma een dwarse bui gekregen tijdens het logeren. oma belde zonder pardon op om hem op te laten halen, want dit wilde ze niet.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:47 schreef Silmarwen het volgende:
[..]
en dan zeggen "Oh bij ons is hij zo lief!"
Volgens mij is het vreselijk zwaar voor die kinderen, je de hele dag in moeten houden en dan ben je thuis en kan het er eindelijk uit. Mijn broertje voelt zich veiliger op school en hangt daar nu ook wel de beest uit, het is dan meer uitgebalanceerd. Thuis en op school gekke buien ipv op school niets en thuis heel erg.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |