MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ja, ik kon hem ook niet laten liggen. Maar The Smiths blijven me erg facineren, ik blijf genieten van de simpelheid terwijl het meteen weer zo ingenieus, het bijtende cynisme, geweldig. The Smithsquote:Op dinsdag 17 januari 2006 23:40 schreef JelleS het volgende:
Net Uncut gekocht (met the smiths op de cover). Leuk interview met Marr, Rourke en Joyce.
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:21 schreef bigshadow het volgende:
[..]
Ja, ik kon hem ook niet laten liggen. Maar The Smiths blijven me erg facineren, ik blijf genieten van de simpelheid terwijl het meteen weer zo ingenieus, het bijtende cynisme, geweldig. The Smiths
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen 
Maar ik doe liever geen uitspraken over de beste en slechtste etc, puur ook omdat ik het altijd moeilijk vind wat iets beter of minder maakt
Morrissey is voor mij in ieder geval eredivisie!!
Och. Ik ben wat The Smiths betreft gewoon totaal niet objectief. Het is met afstand mijn favoriete band, ik heb al hun nummers al tig keer gedraaid en ze vervelen nooit. Nadat ik ze ontdekte heb ik in zeer rap tempo al hun muziek gekocht. Deze band is gewoon echt mijn band. Er is niks beters onder de zon.quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:28 schreef bigshadow het volgende:
[..]
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen
Maar ik doe liever geen uitspraken over de beste en slechtste etc, puur ook omdat ik het altijd moeilijk vind wat iets beter of minder maakt
Morrissey is voor mij in ieder geval eredivisie!!
Wat niet wegneemt dat ik verder een ontzettende muziekfreak ben en heel veel dingen erg goed vind. The Smiths blijven echter de absolute top voor mij.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
ja, amenquote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
In het Kane-topic is men niet goed snik.quote:Op woensdag 18 januari 2006 01:04 schreef Beathoven het volgende:
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
En hier zijn we dat welquote:Op woensdag 18 januari 2006 01:06 schreef nozem het volgende:
[..]
In het Kane-topic is men niet goed snik.
Wij hebben verstand van kwaliteit. Mensen die beweren dat Dinand tekstueel beter is dan Morrissey (want dat doen ze impliciet) zijn stapelmesjokke. Daar hoeft niet eens over gediscussieerd te worden.quote:
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Zover ging het nu ook weer nietquote:Op woensdag 18 januari 2006 01:10 schreef nozem het volgende:
[..]
Wij hebben verstand van kwaliteit. Mensen die beweren dat Dinand tekstueel beter is dan Morrissey (want dat doen ze impliciet) zijn stapelmesjokke. Daar hoeft niet eens over gediscussieerd te worden.
Ik zeg: Dylan. Maar Morrissey is voor mij een goede tweede.quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
'Paul McCartney krijgt een award van niemand minder dan Bono' - Beau van Erven Dorens.
http://www.last.fm/user/spacemangraig
http://www.last.fm/user/spacemangraig
quote:Op woensdag 18 januari 2006 01:04 schreef Beathoven het volgende:
[..]
ja, amen
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
Ik heb tot nu toe alleen nog maar de verzamelaar The Very Best Of uit 2001 (staat ook in je fraaaaie OP vermeldt) en dit is de tracklist
The very best of the Smiths
Kan iemand mij vertellen welke Smiths-juweeltjes ik nog mis en waar ik nodig achter aan moet? (Welke plaat anders?)
The very best of the Smiths
Kan iemand mij vertellen welke Smiths-juweeltjes ik nog mis en waar ik nodig achter aan moet? (Welke plaat anders?)
Ik neem aan dat je de albums bedoelt en niet de songsquote:Op woensdag 18 januari 2006 15:24 schreef cafca het volgende:
Meat is Murder en The Queen is Dead zijn toch wel echte must-haves
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Hatful of Hollow is wat mij betreft essentieel, vanwege de fantastische non-album singles en B-sides en vanwege de veel betere (imho) versies van een aantal nummers van het eerste album. Hoogtepunt is en blijft How Soon is now, wat ook op sommige versies van Meat is Murder staat.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:42 schreef Frollo het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je de albums bedoelt en niet de songs
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Maar ook Back to the old house, Please Please Please Let me get what I want en William it was really nothing zijn pareltjes van HoH.
Kopen!
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Sommige versies van Meat is Murder? How Soon is Now is het prijsnummer van die cd naar mijn mening. Zonder dat nummer was die plaat de minste denk ik.
Op de oorspronkelijke LP stond How Soon Is Now niet. Ik vind Meat is Murder wel goed, ondanks het titelnummer dat wij mij betreft een gevalletje 'Hammering the point home' is. The Headmaster Ritual en Rusholme Ruffians zijn wel geweldig, zowel tekstueel als muzikaal.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:32 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Sommige versies van Meat is Murder? How Soon is Now is het prijsnummer van die cd naar mijn mening. Zonder dat nummer was die plaat de minste denk ik.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Ik heb momenteel "Well I Wonder" van Meat is Murder al een paar dagen vast in mijn hoofd zitten. Vind 't niet erg; het is een schitterend nummer.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:24 schreef cafca het volgende:
Meat is Murder en The Queen is Dead zijn toch wel echte must-haves
Ik kan me niet zo vinden in het merendeel van de tekst van dit nummer, maar het geeft wel de indruk dat Morrissey een enorm zachtaardig persoon is. Dat merk je sowieso aan zijn hele uitstraling.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:42 schreef Frollo het volgende:
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Muzikaal vind ik het terugkerende thema echter heel erg meeslepend en een beetje spookachtig/mysterieus. Het was de ideale muziek geweest voor Suffer Little Children, waarvan de huidige muziek de tekst, achterliggende tragedie en het griezelige ervan juist wat tekort doet.
De nieuwe OP
Suffer Little Children is huiveringwekkend, maar net als de rest van de debuutplaat vind ik het op de een of andere manier net niet. De nummers zijn stuk voor stuk prachtig (behalve Miserable Lie, wat ik echt niet trek), maar toch zet ik veel vaker Hatful Of Hollow, The World Won't Listen of The Queen Is Dead op dan het debuut. Het is net allemaal iets te grijzig, alsof het beter had gekund. Maar toch zijn This Charming Man, Pretty Girls Make Graves, Reel Around The Fountain en Suffer Little Children wondermooie nummers. Het geheel is echter minder dan de som der delen. Vreemd, eigenlijk.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:46 schreef Bombie het volgende:
[..]
Muzikaal vind ik het terugkerende thema echter heel erg meeslepend en een beetje spookachtig/mysterieus. Het was de ideale muziek geweest voor Suffer Little Children, waarvan de huidige muziek de tekst, achterliggende tragedie en het griezelige ervan juist wat tekort doet.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Daar stond ie niet op? Vage shit. Wordt nu wel benieuwd naar die verzamelaar.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:44 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Op de oorspronkelijke LP stond How Soon Is Now niet. Ik vind Meat is Murder wel goed, ondanks het titelnummer dat wij mij betreft een gevalletje 'Hammering the point home' is. The Headmaster Ritual en Rusholme Ruffians zijn wel geweldig, zowel tekstueel als muzikaal.
Zie het nu op allmusic staan. Goede zet om m erop te zetten. Maar betekent dat dat de cd versie (aangenomen dat ie destijds alleen op vinyl uitgebracht werd) de Amerikaanse versie is?quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
Daar stond ie niet op? Vage shit. Wordt nu wel benieuwd naar die verzamelaar.
Met dank aan AMG:
Several months after releasing their first album, the Smiths issued the singles and rarities collection Hatful of Hollow, establishing a tradition of repackaging their material as many times and as quickly as possible. While several cuts on Hatful of Hollow are BBC versions of songs from The Smiths, the versions on the compilation are nervy and raw -- and they're also not the selling point of the record. The Smiths treated singles as individual entities, not just ways to promote an album, and many of their finest songs were never issued on their studio albums. Hatful of Hollow contains many of these classics, including the sweet rush of "William, It Was Really Nothing," and the sardonic "Heaven Knows I'm Miserable Now," the tongue-in-cheek lament of "Please, Please, Please Let Me Get What I Want," the wistful "Back to the Old House," "Girl Afraid," and the pulsating, tremolo-laced masterpiece "How Soon Is Now?" With such strong material forming the core of the album, it's little wonder that Hatful of Hollow is as consistent as The Smiths and arguably captures the excitement surrounding the band even better.
Several months after releasing their first album, the Smiths issued the singles and rarities collection Hatful of Hollow, establishing a tradition of repackaging their material as many times and as quickly as possible. While several cuts on Hatful of Hollow are BBC versions of songs from The Smiths, the versions on the compilation are nervy and raw -- and they're also not the selling point of the record. The Smiths treated singles as individual entities, not just ways to promote an album, and many of their finest songs were never issued on their studio albums. Hatful of Hollow contains many of these classics, including the sweet rush of "William, It Was Really Nothing," and the sardonic "Heaven Knows I'm Miserable Now," the tongue-in-cheek lament of "Please, Please, Please Let Me Get What I Want," the wistful "Back to the Old House," "Girl Afraid," and the pulsating, tremolo-laced masterpiece "How Soon Is Now?" With such strong material forming the core of the album, it's little wonder that Hatful of Hollow is as consistent as The Smiths and arguably captures the excitement surrounding the band even better.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Volgens mij staat How Soon Is Now op alle cd-versies van Meat Is Murder, net zoals This Charming Man wel op de debuut CD staat, waar het niet op de debuut LP stond (maar alleen bij de eerste oplage als los bonussingletje was bijgeleverd)quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:57 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
Zie het nu op allmusic staan. Goede zet om m erop te zetten. Maar betekent dat dat de cd versie (aangenomen dat ie destijds alleen op vinyl uitgebracht werd) de Amerikaanse versie is?
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Argh! Hoe kun je Hand in Glove als 'net niet' bestempelen!quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:53 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Suffer Little Children is huiveringwekkend, maar net als de rest van de debuutplaat vind ik het op de een of andere manier net niet. De nummers zijn stuk voor stuk prachtig (behalve Miserable Lie, wat ik echt niet trek), maar toch zet ik veel vaker Hatful Of Hollow, The World Won't Listen of The Queen Is Dead op dan het debuut. Het is net allemaal iets te grijzig, alsof het beter had gekund. Maar toch zijn This Charming Man, Pretty Girls Make Graves, Reel Around The Fountain en Suffer Little Children wondermooie nummers. Het geheel is echter minder dan de som der delen. Vreemd, eigenlijk.
Dat is ook weer die klassieke Smiths-sound. Ik zou niet weten waar ik die elders moest vinden...
Een prachtig, eenvoudig nummer waar je meestal niet zoveel over hoort trouwens, is Please Please Please Let Me Get What I Want. Misschien omdat het zo fucking kort is?
Een leuk alternatief is overigens de instrumentale versie in Ferris Bueller's Day Off (museum-scene).
