MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Ja, ik kon hem ook niet laten liggen. Maar The Smiths blijven me erg facineren, ik blijf genieten van de simpelheid terwijl het meteen weer zo ingenieus, het bijtende cynisme, geweldig. The Smithsquote:Op dinsdag 17 januari 2006 23:40 schreef JelleS het volgende:
Net Uncut gekocht (met the smiths op de cover). Leuk interview met Marr, Rourke en Joyce.
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:21 schreef bigshadow het volgende:
[..]
Ja, ik kon hem ook niet laten liggen. Maar The Smiths blijven me erg facineren, ik blijf genieten van de simpelheid terwijl het meteen weer zo ingenieus, het bijtende cynisme, geweldig. The Smiths
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen 
Maar ik doe liever geen uitspraken over de beste en slechtste etc, puur ook omdat ik het altijd moeilijk vind wat iets beter of minder maakt
Morrissey is voor mij in ieder geval eredivisie!!
Och. Ik ben wat The Smiths betreft gewoon totaal niet objectief. Het is met afstand mijn favoriete band, ik heb al hun nummers al tig keer gedraaid en ze vervelen nooit. Nadat ik ze ontdekte heb ik in zeer rap tempo al hun muziek gekocht. Deze band is gewoon echt mijn band. Er is niks beters onder de zon.quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:28 schreef bigshadow het volgende:
[..]
Ik denk dat we nu wel wat extra posts zullen gaan krijgen
Maar ik doe liever geen uitspraken over de beste en slechtste etc, puur ook omdat ik het altijd moeilijk vind wat iets beter of minder maakt
Morrissey is voor mij in ieder geval eredivisie!!
Wat niet wegneemt dat ik verder een ontzettende muziekfreak ben en heel veel dingen erg goed vind. The Smiths blijven echter de absolute top voor mij.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
ja, amenquote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
In het Kane-topic is men niet goed snik.quote:Op woensdag 18 januari 2006 01:04 schreef Beathoven het volgende:
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
En hier zijn we dat welquote:Op woensdag 18 januari 2006 01:06 schreef nozem het volgende:
[..]
In het Kane-topic is men niet goed snik.
Wij hebben verstand van kwaliteit. Mensen die beweren dat Dinand tekstueel beter is dan Morrissey (want dat doen ze impliciet) zijn stapelmesjokke. Daar hoeft niet eens over gediscussieerd te worden.quote:
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Zover ging het nu ook weer nietquote:Op woensdag 18 januari 2006 01:10 schreef nozem het volgende:
[..]
Wij hebben verstand van kwaliteit. Mensen die beweren dat Dinand tekstueel beter is dan Morrissey (want dat doen ze impliciet) zijn stapelmesjokke. Daar hoeft niet eens over gediscussieerd te worden.
Ik zeg: Dylan. Maar Morrissey is voor mij een goede tweede.quote:Op woensdag 18 januari 2006 00:24 schreef nozem het volgende:
[..]
Tekstueel gezien kunnen er zeer weinig songwriters aan Morrissey tippen. Laten we er maar geen doekjes om winden trouwens:
Morrissey is de beste songwriter die de muziek ooit gekend heeft.
Zo.
'Paul McCartney krijgt een award van niemand minder dan Bono' - Beau van Erven Dorens.
http://www.last.fm/user/spacemangraig
http://www.last.fm/user/spacemangraig
quote:Op woensdag 18 januari 2006 01:04 schreef Beathoven het volgende:
[..]
ja, amen
In het Kane topic beweren ze ook zoiets over Dinand.
Ik heb tot nu toe alleen nog maar de verzamelaar The Very Best Of uit 2001 (staat ook in je fraaaaie OP vermeldt) en dit is de tracklist
The very best of the Smiths
Kan iemand mij vertellen welke Smiths-juweeltjes ik nog mis en waar ik nodig achter aan moet? (Welke plaat anders?)
The very best of the Smiths
Kan iemand mij vertellen welke Smiths-juweeltjes ik nog mis en waar ik nodig achter aan moet? (Welke plaat anders?)
Ik neem aan dat je de albums bedoelt en niet de songsquote:Op woensdag 18 januari 2006 15:24 schreef cafca het volgende:
Meat is Murder en The Queen is Dead zijn toch wel echte must-haves
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Hatful of Hollow is wat mij betreft essentieel, vanwege de fantastische non-album singles en B-sides en vanwege de veel betere (imho) versies van een aantal nummers van het eerste album. Hoogtepunt is en blijft How Soon is now, wat ook op sommige versies van Meat is Murder staat.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:42 schreef Frollo het volgende:
[..]
Ik neem aan dat je de albums bedoelt en niet de songs
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Maar ook Back to the old house, Please Please Please Let me get what I want en William it was really nothing zijn pareltjes van HoH.
Kopen!
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Sommige versies van Meat is Murder? How Soon is Now is het prijsnummer van die cd naar mijn mening. Zonder dat nummer was die plaat de minste denk ik.
Op de oorspronkelijke LP stond How Soon Is Now niet. Ik vind Meat is Murder wel goed, ondanks het titelnummer dat wij mij betreft een gevalletje 'Hammering the point home' is. The Headmaster Ritual en Rusholme Ruffians zijn wel geweldig, zowel tekstueel als muzikaal.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:32 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Sommige versies van Meat is Murder? How Soon is Now is het prijsnummer van die cd naar mijn mening. Zonder dat nummer was die plaat de minste denk ik.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Ik heb momenteel "Well I Wonder" van Meat is Murder al een paar dagen vast in mijn hoofd zitten. Vind 't niet erg; het is een schitterend nummer.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:24 schreef cafca het volgende:
Meat is Murder en The Queen is Dead zijn toch wel echte must-haves
Ik kan me niet zo vinden in het merendeel van de tekst van dit nummer, maar het geeft wel de indruk dat Morrissey een enorm zachtaardig persoon is. Dat merk je sowieso aan zijn hele uitstraling.quote:Op woensdag 18 januari 2006 15:42 schreef Frollo het volgende:
Meat is murder is immers niet bepaald hun beste nummer, althans, ze hebben veel betere gemaakt.
Muzikaal vind ik het terugkerende thema echter heel erg meeslepend en een beetje spookachtig/mysterieus. Het was de ideale muziek geweest voor Suffer Little Children, waarvan de huidige muziek de tekst, achterliggende tragedie en het griezelige ervan juist wat tekort doet.
De nieuwe OP
Suffer Little Children is huiveringwekkend, maar net als de rest van de debuutplaat vind ik het op de een of andere manier net niet. De nummers zijn stuk voor stuk prachtig (behalve Miserable Lie, wat ik echt niet trek), maar toch zet ik veel vaker Hatful Of Hollow, The World Won't Listen of The Queen Is Dead op dan het debuut. Het is net allemaal iets te grijzig, alsof het beter had gekund. Maar toch zijn This Charming Man, Pretty Girls Make Graves, Reel Around The Fountain en Suffer Little Children wondermooie nummers. Het geheel is echter minder dan de som der delen. Vreemd, eigenlijk.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:46 schreef Bombie het volgende:
[..]
Muzikaal vind ik het terugkerende thema echter heel erg meeslepend en een beetje spookachtig/mysterieus. Het was de ideale muziek geweest voor Suffer Little Children, waarvan de huidige muziek de tekst, achterliggende tragedie en het griezelige ervan juist wat tekort doet.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Daar stond ie niet op? Vage shit. Wordt nu wel benieuwd naar die verzamelaar.quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:44 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Op de oorspronkelijke LP stond How Soon Is Now niet. Ik vind Meat is Murder wel goed, ondanks het titelnummer dat wij mij betreft een gevalletje 'Hammering the point home' is. The Headmaster Ritual en Rusholme Ruffians zijn wel geweldig, zowel tekstueel als muzikaal.
Zie het nu op allmusic staan. Goede zet om m erop te zetten. Maar betekent dat dat de cd versie (aangenomen dat ie destijds alleen op vinyl uitgebracht werd) de Amerikaanse versie is?quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:54 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
Daar stond ie niet op? Vage shit. Wordt nu wel benieuwd naar die verzamelaar.
Met dank aan AMG:
Several months after releasing their first album, the Smiths issued the singles and rarities collection Hatful of Hollow, establishing a tradition of repackaging their material as many times and as quickly as possible. While several cuts on Hatful of Hollow are BBC versions of songs from The Smiths, the versions on the compilation are nervy and raw -- and they're also not the selling point of the record. The Smiths treated singles as individual entities, not just ways to promote an album, and many of their finest songs were never issued on their studio albums. Hatful of Hollow contains many of these classics, including the sweet rush of "William, It Was Really Nothing," and the sardonic "Heaven Knows I'm Miserable Now," the tongue-in-cheek lament of "Please, Please, Please Let Me Get What I Want," the wistful "Back to the Old House," "Girl Afraid," and the pulsating, tremolo-laced masterpiece "How Soon Is Now?" With such strong material forming the core of the album, it's little wonder that Hatful of Hollow is as consistent as The Smiths and arguably captures the excitement surrounding the band even better.
Several months after releasing their first album, the Smiths issued the singles and rarities collection Hatful of Hollow, establishing a tradition of repackaging their material as many times and as quickly as possible. While several cuts on Hatful of Hollow are BBC versions of songs from The Smiths, the versions on the compilation are nervy and raw -- and they're also not the selling point of the record. The Smiths treated singles as individual entities, not just ways to promote an album, and many of their finest songs were never issued on their studio albums. Hatful of Hollow contains many of these classics, including the sweet rush of "William, It Was Really Nothing," and the sardonic "Heaven Knows I'm Miserable Now," the tongue-in-cheek lament of "Please, Please, Please Let Me Get What I Want," the wistful "Back to the Old House," "Girl Afraid," and the pulsating, tremolo-laced masterpiece "How Soon Is Now?" With such strong material forming the core of the album, it's little wonder that Hatful of Hollow is as consistent as The Smiths and arguably captures the excitement surrounding the band even better.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Volgens mij staat How Soon Is Now op alle cd-versies van Meat Is Murder, net zoals This Charming Man wel op de debuut CD staat, waar het niet op de debuut LP stond (maar alleen bij de eerste oplage als los bonussingletje was bijgeleverd)quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:57 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
Zie het nu op allmusic staan. Goede zet om m erop te zetten. Maar betekent dat dat de cd versie (aangenomen dat ie destijds alleen op vinyl uitgebracht werd) de Amerikaanse versie is?
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Argh! Hoe kun je Hand in Glove als 'net niet' bestempelen!quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:53 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Suffer Little Children is huiveringwekkend, maar net als de rest van de debuutplaat vind ik het op de een of andere manier net niet. De nummers zijn stuk voor stuk prachtig (behalve Miserable Lie, wat ik echt niet trek), maar toch zet ik veel vaker Hatful Of Hollow, The World Won't Listen of The Queen Is Dead op dan het debuut. Het is net allemaal iets te grijzig, alsof het beter had gekund. Maar toch zijn This Charming Man, Pretty Girls Make Graves, Reel Around The Fountain en Suffer Little Children wondermooie nummers. Het geheel is echter minder dan de som der delen. Vreemd, eigenlijk.
Dat is ook weer die klassieke Smiths-sound. Ik zou niet weten waar ik die elders moest vinden...
Een prachtig, eenvoudig nummer waar je meestal niet zoveel over hoort trouwens, is Please Please Please Let Me Get What I Want. Misschien omdat het zo fucking kort is?
Een leuk alternatief is overigens de instrumentale versie in Ferris Bueller's Day Off (museum-scene).
Mee eens; afgezien van Miserable Lie zijn alle nummers prachtig. Maar toch draai ik de plaat niet zo vaak. PPPLMGWIW (de titel is langer dan het nummer...) is inderdaad wondermooi. Behalve in Ferris Bueller heeft regisseur Hughes het ook in Pretty In Pink gebruikt. Waar je ook nog wel eens een Smiths nummer voorbij hoort komen is in The Gilmore Girls. Dat gebruikt sowieso verrassend goede muziek (The Jesus and Mary Chain, Belle and Sebastian, etc)quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:06 schreef Bombie het volgende:
[..]
Argh! Hoe kun je Hand in Glove als 'net niet' bestempelen!
Dat is ook weer die klassieke Smiths-sound. Ik zou niet weten waar ik die elders moest vinden...
Een prachtig, eenvoudig nummer waar je meestal niet zoveel over hoort trouwens, is Please Please Please Let Me Get What I Want. Misschien omdat het zo fucking kort is?
Een leuk alternatief is overigens de instrumentale versie in Ferris Bueller's Day Off (museum-scene).
Andere pareltjes zijn Girl Afraid, Half A Person en Sweet And Tender Hooligan, de eerste van Hatful of Hollow, de laatste twee van The World Won't Listen.
[ Bericht 1% gewijzigd door Brahimov op 18-01-2006 21:22:56 ]
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Weer AMG:
Perhaps the Smiths at their most delicate, "Please Please Please Let Me Get What I Want" is a minimal yet lush two minutes of almost otherworldly beauty. Morrissey, Marr, and company all show the utmost of restraint in their performances. Indeed, the most prominent element in the song might be Marr's almost alien mandolin treatment at the song's conclusion. One guesses that Morrissey practiced the mood of his delivery for quite a while, because he adds very little of his trademark vocal flair and adornment. The song appeared first as a B-side to "William It Was Really Nothing" in August 1984. It subsequently appeared on Hatful of Hollow and the U.S. compilation Louder Than Bombs. It featured prominently in two films by omnipresent '80s movie man John Hughes: as one of the highlights of Pretty in Pink and as covered instrumentally by the Dream Academy in a touching scene in Ferris Bueller's Day Off. Morrissey has gone on record at times claiming the song to be the perfect Smiths song. Almost impenetrably sad, from Morrissey's yearning vocals to Marr's gentle acoustic guitar, "Please Please Please Let Me Get What I Want" is a masterpiece both musically and emotionally.
Perhaps the Smiths at their most delicate, "Please Please Please Let Me Get What I Want" is a minimal yet lush two minutes of almost otherworldly beauty. Morrissey, Marr, and company all show the utmost of restraint in their performances. Indeed, the most prominent element in the song might be Marr's almost alien mandolin treatment at the song's conclusion. One guesses that Morrissey practiced the mood of his delivery for quite a while, because he adds very little of his trademark vocal flair and adornment. The song appeared first as a B-side to "William It Was Really Nothing" in August 1984. It subsequently appeared on Hatful of Hollow and the U.S. compilation Louder Than Bombs. It featured prominently in two films by omnipresent '80s movie man John Hughes: as one of the highlights of Pretty in Pink and as covered instrumentally by the Dream Academy in a touching scene in Ferris Bueller's Day Off. Morrissey has gone on record at times claiming the song to be the perfect Smiths song. Almost impenetrably sad, from Morrissey's yearning vocals to Marr's gentle acoustic guitar, "Please Please Please Let Me Get What I Want" is a masterpiece both musically and emotionally.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
PPPLMGWIW werd ook gebruikt in de high school prom scene uit Never Been Kissedquote:Op woensdag 18 januari 2006 21:13 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Mee eens; afgezien van Miserable Lie zijn alle nummers prachtig. Maar toch draai ik de plaat niet zo vaak. PPPLMGWIW (de titel is langer dan het nummer...) is inderdaad wondermooi. Behalve in Ferris Bueller heeft regisseur Hughes het ook in Pretty In Pink gebruikt. Waar je ook nog wel eens een Smiths nummer voorbij hoort komen is in The Gilmore Girls. Dat gebruikt sowieso verrassend goede muziek.
Andere pareltjes zijn Girl Afraid, Half A Person en Sweet And Tender Hooligan, de eerste van Hatful of Hollow, de laatste twee van The World Won't Listen.
Dat wist ik dan weer niet. Hier zal het dan toch zeker wel de non-instrumentale versie zijn? Het enige nummer dat ik me van die film kon herinneren was "Bring on the Dancing Horses" van Echo & The Bunnymen.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:13 schreef Brahimov het volgende:
[..]
[quote]Behalve in Ferris Bueller heeft regisseur Hughes het ook in Pretty In Pink gebruikt.
Ik heb heel wat afleveringen gezien, maar volgens mij heb ik er nog nooit een Smiths-nummer in langs horen komen.quote:Waar je ook nog wel eens een Smiths nummer voorbij hoort komen is in The Gilmore Girls. Dat gebruikt sowieso verrassend goede muziek.
Ik heb een beetje geGoogled, en ben -maar- 1 nummer tegengekomen, namelijk in de aflevering 'The Fundamental Things Apply':quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:25 schreef Bombie het volgende:
(...)
Ik heb heel wat afleveringen gezien, maar volgens mij heb ik er nog nooit een Smiths-nummer in langs horen komen.
Last night (October 21st) the Smiths were not only mentioned, but also played (Rusholme Ruffians)on the WB's Gilmore Girls. The lead character, a freshmen girl in college, mentioned how she loves The Smiths, and as the scene ended "Rusholme Ruffians" played louder and louder.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Dat leek me ook het meest logisch.quote:Op woensdag 18 januari 2006 21:04 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Volgens mij staat How Soon Is Now op alle cd-versies van Meat Is Murder, net zoals This Charming Man wel op de debuut CD staat, waar het niet op de debuut LP stond (maar alleen bij de eerste oplage als los bonussingletje was bijgeleverd)
Kan zijn, maar op mijn Maxell XL-90 bandje (i know, i know) van het debuut had ik 'This Charming Man' wel opgenomen, ook daar als was het het eerste nummer van kant B. Ik vond het te goed om te missen. De 12" 'disco' versie, die ik bij de VARA een keer had opgenomen, vond ik daarentegen weer minder.quote:Op woensdag 18 januari 2006 22:04 schreef Toffe_Ellende het volgende:
[..]
Dat leek me ook het meest logisch.
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Still ILL
'Paul McCartney krijgt een award van niemand minder dan Bono' - Beau van Erven Dorens.
http://www.last.fm/user/spacemangraig
http://www.last.fm/user/spacemangraig
Beterschap!quote:Op woensdag 18 januari 2006 22:34 schreef spacemangraig het volgende:
Still ILL
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Hahaha toen zat ik nog mn pampers te bevuilen... Hoewel.. was toch een jaar of 4 a 5 Slechte zaak op die leeftijd. Het zijn mooie verhalen... Cassettesquote:Op woensdag 18 januari 2006 22:29 schreef Brahimov het volgende:
[..]
Kan zijn, maar op mijn Maxell XL-90 bandje (i know, i know) van het debuut had ik 'This Charming Man' wel opgenomen, ook daar als was het het eerste nummer van kant B. Ik vond het te goed om te missen. De 12" 'disco' versie, die ik bij de VARA een keer had opgenomen, vond ik daarentegen weer minder.
Slechte zaak op die leeftijd. Het zijn mooie verhalen... Cassettes 
The Smiths
Mooi topic.
Fijn om te zien dat de generatie opgegroeid na The Smiths deze muziek waardeert.
of zijn jullie net zulke ouwe lullen als Juan?
De debuut-lp en Hatful of Hallow (thanks John Peel) zijn mijn favorieten.
Op Louder Than Bombs staat overigens een juweeltje : Girl Afraid.
J.
Mooi topic.
Fijn om te zien dat de generatie opgegroeid na The Smiths deze muziek waardeert.
of zijn jullie net zulke ouwe lullen als Juan?
De debuut-lp en Hatful of Hallow (thanks John Peel) zijn mijn favorieten.
Op Louder Than Bombs staat overigens een juweeltje : Girl Afraid.
J.
You bend your words like Uri Geller spoons...
How Soon Is Now wordt overigens volledig verkracht als titel-nummer van Charmed of i.d. (die tv-serie).
J.
J.
You bend your words like Uri Geller spoons...
neee ik bedoel het nummer, daar moet ik altijd een beetje van huilen (van binnen).quote:
'Paul McCartney krijgt een award van niemand minder dan Bono' - Beau van Erven Dorens.
http://www.last.fm/user/spacemangraig
http://www.last.fm/user/spacemangraig
Where do his intentions lay?quote:Op woensdag 18 januari 2006 22:51 schreef Juan Zueco het volgende:
Op Louder Than Bombs staat overigens een juweeltje : Girl Afraid.
Wasserwunderland
Nee!quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:32 schreef Toffe_Ellende het volgende:
Sommige versies van Meat is Murder? How Soon is Now is het prijsnummer van die cd naar mijn mening. Zonder dat nummer was die plaat de minste denk ik.
What she said, How come noone hasn't noticed that I'm dead.
That Joke isn't funny any more
Heifer whines must be human cries
Kippe(n)vel
Wasserwunderland
Eén van de mooiste teksten imho:
En op mijn crematie natuurlijk "Asleep"quote:In a river the color of lead
Immerse the baby's head
Wrap her up in the news of the world
Dump her on a doorstep, Girl
This night has opened my eyes
And I will never sleep again
You kicked and cried like a bullied child
A grown man of 25,
Oh, he said he'd cure your ills
But he didn't and he never will
Oh, save your life
Because you've only got one
The dream has gone but the baby is real
Oh, you did a good thing
She could have been a poet or she could have been a fool
Oh, you did a bad thing
And I'm not happy and I'm not sad
A shoeless child on a swing
Reminds you of your own again
She took away your troubles
Oh, but then again she left pain
Oh, please save your life
Because you've only got one
The dream has gone but the baby is real
Oh, you did a good thing
She could have been a poet or she could have been a fool
Oh, you did a bad thing
And I'm not happy and I'm not sad
Wasserwunderland
Ik ben er nog niet uit of ik begraven of gecremeerd wil worden, maar een vaststaand feit is wel dat men dan 'There is a light that never goes out' draait.quote:Op woensdag 18 januari 2006 23:20 schreef Tup het volgende:
Eén van de mooiste teksten imho:
[..]
En op mijn crematie natuurlijk "Asleep"
Voor mijn part 10 keer achter elkaar.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
Om het maar weer eens even naar boven te halen. Wist jij dat hij begin jaren '90 beticht werd van onverbloemd nationalisme?quote:Op woensdag 18 januari 2006 20:46 schreef Bombie het volgende:
Ik kan me niet zo vinden in het merendeel van de tekst van dit nummer, maar het geeft wel de indruk dat Morrissey een enorm zachtaardig persoon is. Dat merk je sowieso aan zijn hele uitstraling.
Bepaalde teksten uit de volgende nummers zouden boekdelen spreken:
- The national front disco
- Bengali in platforms
- Asian Rut
- We'll let you know
http://motorcycleaupairboy.com/interviews/1992/caucasian.htm
Leuk leesvoer. Hilarisch ook als je het mij vraagt.
I'm celebrating my love for you, with a pint of beer and a new tattoo
En voor elk verjaardagsfeestje natuurlijk de kraker, I've come to wish you an unhappy birthday Dan heb ik altijd wel een entree met glimlach
Dan ga je pas swingend de grond in. Moet je natuurlijk van te voren wel met je wagen tegen een dubbeldekker zijn aangereden. Zie die hier in Nederland maar eens te vindenquote:Op woensdag 18 januari 2006 23:41 schreef nozem het volgende:
[..]
Ik ben er nog niet uit of ik begraven of gecremeerd wil worden, maar een vaststaand feit is wel dat men dan 'There is a light that never goes out' draait.
Voor mijn part 10 keer achter elkaar.
Het blijft imho veruit het beste nummer, ook omdat het gevolgd wordt 'Some girls are bigger then others' die er naadloos op aansluit. Ik zie beide composities eigenlijk als 1 grote track en volgens mij zijn ze zo ook op het album bedoeld
* cafca kent Please Please Please Let Me Get What I Want alleen in de coverversie van Dream Academy
Ik heb alleen de originele LP's en The World won't listen op CD.
Hatful of Hollow ook maar aanschaffen, dan?
Ik heb alleen de originele LP's en The World won't listen op CD.
Hatful of Hollow ook maar aanschaffen, dan?
Zeker doen! zie bovenquote:Op donderdag 19 januari 2006 07:59 schreef cafca het volgende:
* cafca kent Please Please Please Let Me Get What I Want alleen in de coverversie van Dream Academy
Ik heb alleen de originele LP's en The World won't listen op CD.
Hatful of Hollow ook maar aanschaffen, dan?
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
I Know It's Over is ook een waarheen-waarvoor-kandidaat:quote:Op woensdag 18 januari 2006 23:20 schreef Tup het volgende:
Eén van de mooiste teksten imho:
[..]
En op mijn crematie natuurlijk "Asleep"
"O mother, I can feel the soil falling over my head..."
De hele tekst van dit nummer is geweldig. Niet meteen geschikt om de polonaise te starten, maar zo ongeveer elke zin is raak:
'If you're so funny, why are you on your own tonight?
If you're so very good-looking, why do you sleep alone tonight?
I know, 'cause tonight is just like any other night'
en:
'It's so easy to laugh, it's so easy to hate,
it take guts to be gentle and kind'
Prachtig!
"Whenever I feel blue, I start breathing again"
Inderdaad! Als iedereen dit nou als levensmotto zou hebben. Het is imo ook makkelijker om te haten en te lachen. Je attent en kwetsbaar opstellen, dat is pas moeilijk, maar o zo lonend.quote:Op donderdag 19 januari 2006 19:51 schreef Brahimov het volgende:
'It's so easy to laugh, it's so easy to hate,
it take guts to be gentle and kind'
Wasserwunderland
