R&P Relaties & Psychologie
Heb je relatieproblemen, of zit je in een diep psychologisch gat? Stort hier je hart uit, en heb steun aan de reacties van anderen.
De laatste tijd leef ik een beetje in mijn eigen realiteit, gedachten die ik heb bijvoorbeeld over hoe het gaat met mijn studie beschouw ik op dat moment als de waarheid maar als ik er dan later op een andere manier over denk bijvoorbeeld omdat ik blijer ben dan geloof ik weer dat dat waar is. Zo kijk ik elke dag op een andere manier tegen alles aan en dat uit zich ook een beetje in stemmingswisselingen. Of alles gaat heel goed of helemaal niet.
En ookal weet ik dat ik dat doe toch kan ik het niet controleren door voor een middenweg te kiezen.
Klinkt misschien een beetje vaag allemaal, maar hebben meer mensen dit. En zijn er manieren om dat te veranderen en zo wat stabieler in het leven te staan?
En ookal weet ik dat ik dat doe toch kan ik het niet controleren door voor een middenweg te kiezen.
Klinkt misschien een beetje vaag allemaal, maar hebben meer mensen dit. En zijn er manieren om dat te veranderen en zo wat stabieler in het leven te staan?
Ik heb er soms wel last van. Over het algemeen weet ik echter na 2-3 dagen waar ik sta. Als ik iets belangrijks moet beslissen let ik er altijd op niet te snel te beslissen.
Als ik iets belangrijks moet beslissen let ik er altijd op niet te snel te beslissen.
tja ik snap je niet helemaal... creeer je nu een alternatieve realiteit of ga je gewoon met je gevoelens mee?
kan je relativeren? mss is dat een oefening, ofzo..
hoe is het feitelijk enerzijds en hoe voel ik me erover anderzijds. ik denk dat het, voornamelijk in slechte periodes, iets meer houvast kan geven, hoewel het goed mogelijk is dat je je alleen maar laat leven door die emoties.
kan je relativeren? mss is dat een oefening, ofzo..
hoe is het feitelijk enerzijds en hoe voel ik me erover anderzijds. ik denk dat het, voornamelijk in slechte periodes, iets meer houvast kan geven, hoewel het goed mogelijk is dat je je alleen maar laat leven door die emoties.
Ik denk dat ik op het moment heel sterk met mijn eigen gevoelens meega ja. Alleen kloppen die gevoelens dan niet met de realiteit. Soms zie ik dingen heel positief en soms heel negatief.
En relativeren lukt me niet echt momenteel.
Het komt gewoon vaak voor dat ik zaken volledig verkeerd inschat en dat het dan achteraf wel meevalt of juist tegen.
En van mensen om me heen hoor ik dan dat zij wel wisten hoe het zou lopen.
maar misschien blijft mijn verhaal zo nog steeds een beetje vaag.
En relativeren lukt me niet echt momenteel.
Het komt gewoon vaak voor dat ik zaken volledig verkeerd inschat en dat het dan achteraf wel meevalt of juist tegen.
En van mensen om me heen hoor ik dan dat zij wel wisten hoe het zou lopen.
maar misschien blijft mijn verhaal zo nog steeds een beetje vaag.
Wat beschouw je precies onder realiteit? Gevoelens zijn sowieso vaak net anders dan wat iets feitelijk is.. Maar soms is het goed om ook naar de gevoelskant te kijken, en niet alleen naar de feitenkant.. Je kunt imo niet zonder gevoel.quote:Op woensdag 11 januari 2006 21:56 schreef lpg het volgende:
Ik denk dat ik op het moment heel sterk met mijn eigen gevoelens meega ja. Alleen kloppen die gevoelens dan niet met de realiteit. Soms zie ik dingen heel positief en soms heel negatief.
Hoe komt het dat je het verkeerd inschat? Komt het omdat je te snel beslist, komt het omdat je achteraf bepaalde dingen niet bleek te weten, komt het omdat je bepaalde feiten genegeerd hebt?quote:En relativeren lukt me niet echt momenteel.
Het komt gewoon vaak voor dat ik zaken volledig verkeerd inschat en dat het dan achteraf wel meevalt of juist tegen.
Haha ja achteraf weet iedereen dat altijd.quote:En van mensen om me heen hoor ik dan dat zij wel wisten hoe het zou lopen.
Kun je misschien een concreet voorbeeld geven?quote:maar misschien blijft mijn verhaal zo nog steeds een beetje vaag.
Hier ga ik eerst even 10 minuutjes over nadenken, misschien kan ik het dan duidelijker onder woorden brengen.quote:Op woensdag 11 januari 2006 21:59 schreef Alicey het volgende:
[..]
Wat beschouw je precies onder realiteit? Gevoelens zijn sowieso vaak net anders dan wat iets feitelijk is.. Maar soms is het goed om ook naar de gevoelskant te kijken, en niet alleen naar de feitenkant.. Je kunt imo niet zonder gevoel.
[..]
Hoe komt het dat je het verkeerd inschat? Komt het omdat je te snel beslist, komt het omdat je achteraf bepaalde dingen niet bleek te weten, komt het omdat je bepaalde feiten genegeerd hebt?
[..]
Haha ja achteraf weet iedereen dat altijd.
[..]
Kun je misschien een concreet voorbeeld geven?
Ik bedoel dat er gewoon een vrij grote afstand zit tussen hoe ik tegen alles aankijk en hoe het echt gaat. En feiten worden heel erg bepaald door mijn gevoel. Als ik vrolijk ben kijk ik heel anders tegen bepaalde feiten aan, misschien ontwikkel ik dan zelfs nieuwe feiten die alleen in mijn gedachten ook een feit zijn.
Ik denk dat de verkeerde inschatting komt omdat ik me laat meeslepen door gedachten en gevoelens die ik op het moment dat ik iets beslis heb. Misschien moet ik mezelf er gewoon toe dwingen om meer naar feiten te kijken en te relativeren.
concrete voorbeelden.
Ik ben bezig met een practicum 10 minuten lukt het niet om vragen te beantwoorden, met als gevolg dat ik meteen denk dat het hele vak te moeilijk is, en mijn studie misschien niks voor mij is. Als ik dan wat hulp krijg en ik werk lekker verder heb ik meteen het gevoel dat alles helemaal perfekt gaat.
Ik besluit ik stop met roken. Ik heb het gevoel ik sta er helemaal achter. Roken is een slechte gewoonte. Ik gooi mijn sigaretten weg. Een uur later ga ik naar de supermarkt om nieuwe te halen.
Ik denk dat de verkeerde inschatting komt omdat ik me laat meeslepen door gedachten en gevoelens die ik op het moment dat ik iets beslis heb. Misschien moet ik mezelf er gewoon toe dwingen om meer naar feiten te kijken en te relativeren.
concrete voorbeelden.
Ik ben bezig met een practicum 10 minuten lukt het niet om vragen te beantwoorden, met als gevolg dat ik meteen denk dat het hele vak te moeilijk is, en mijn studie misschien niks voor mij is. Als ik dan wat hulp krijg en ik werk lekker verder heb ik meteen het gevoel dat alles helemaal perfekt gaat.
Ik besluit ik stop met roken. Ik heb het gevoel ik sta er helemaal achter. Roken is een slechte gewoonte. Ik gooi mijn sigaretten weg. Een uur later ga ik naar de supermarkt om nieuwe te halen.
Zou je in dat eerste geval ook direct stoppen met je studie? Denk je een paar dagen na zoiets er nog wel eens over hoe het precies met je studie zit?quote:Op woensdag 11 januari 2006 22:19 schreef lpg het volgende:
concrete voorbeelden.
Ik ben bezig met een practicum 10 minuten lukt het niet om vragen te beantwoorden, met als gevolg dat ik meteen denk dat het hele vak te moeilijk is, en mijn studie misschien niks voor mij is. Als ik dan wat hulp krijg en ik werk lekker verder heb ik meteen het gevoel dat alles helemaal perfekt gaat.
Daar hebben meer rokers last van.quote:Ik besluit ik stop met roken. Ik heb het gevoel ik sta er helemaal achter. Roken is een slechte gewoonte. Ik gooi mijn sigaretten weg. Een uur later ga ik naar de supermarkt om nieuwe te halen.
Herken jou wel, toen ik nog scholier en student was...
Zelf ben ik enig kind en doordat je dan heel veel op jezelf bent, ga je een eigen belevingswereld creeëren. Als ik mijn gevoelens of onzekerheid niet kon toetsen, dan begon ik zelf te malen...
Zo probeerde ik op alle negatieve dingen (fouten die ik maakte, kritiek van anderen, jaloerse gevoelens...etc.) toch positief uit te leggen. Zodoende kan je dus een verkeerd beeld krijgen van de werkelijkheid.
Stel, dat je denkt heel goed te zijn in Scheikunde, maar je haalt steeds onvoldoendes...ondanks dat je het een heel leuk en boeiend vak vind..dan krijg je er of een hekel aan of wordt heel onzeker...
Zo kan je jezelf voor de gek houden en dat kan later desastreus uitpakken.
Mijn moeder was vroeger bang, dat ik manisch-depressief was...ene keer uiterst enthousiast en de andere keer bedrukt...
Momenteel, iedereen wordt ouder, kan ik wel beter relativeren en heb ik veel minder pieken!
Heb je veel vrienden of ben je vaak alleen. Zelf had ik geen broers en zusters, wat het moeilijk maakte om mij weerbaar op te stellen. Zelf lukt het nog vaak niet om mij, op een goede en duidelijke manier, een plaats te verwerven in de familie of vrienden...
Zelf ben ik enig kind en doordat je dan heel veel op jezelf bent, ga je een eigen belevingswereld creeëren. Als ik mijn gevoelens of onzekerheid niet kon toetsen, dan begon ik zelf te malen...
Zo probeerde ik op alle negatieve dingen (fouten die ik maakte, kritiek van anderen, jaloerse gevoelens...etc.) toch positief uit te leggen. Zodoende kan je dus een verkeerd beeld krijgen van de werkelijkheid.
Stel, dat je denkt heel goed te zijn in Scheikunde, maar je haalt steeds onvoldoendes...ondanks dat je het een heel leuk en boeiend vak vind..dan krijg je er of een hekel aan of wordt heel onzeker...
Zo kan je jezelf voor de gek houden en dat kan later desastreus uitpakken.
Mijn moeder was vroeger bang, dat ik manisch-depressief was...ene keer uiterst enthousiast en de andere keer bedrukt...
Momenteel, iedereen wordt ouder, kan ik wel beter relativeren en heb ik veel minder pieken!
Heb je veel vrienden of ben je vaak alleen. Zelf had ik geen broers en zusters, wat het moeilijk maakte om mij weerbaar op te stellen. Zelf lukt het nog vaak niet om mij, op een goede en duidelijke manier, een plaats te verwerven in de familie of vrienden...
|
|
