Het benadrukken van etniciteit in muziek.

allang al, maar zo werkt politiek niet

Ik denk dat de dominante cultuur in een samenleving hier minder snel behoefte aan heeft, omdat haar positie/waarde duidelijk is. Ook zullen dergelijke uitingen van de dominante cultuur eerder als bedreigend worden ervaren.

Een minderheid heeft waarschijnlijk meer het idee dat het zich moet laten horen. Hé we zijn er ook nog.

Daarnaast lijkt het politiek correct om als minderheid toch vooral je afkomst te benadrukken want dan sta je als minderheid sterk in een maatschappij die beheerst wordt door de meerderheid.

quote:

Op woensdag 11 januari 2006 18:33 schreef Pracissor het volgende:

[..]

En is dat dus gewenst?

Met trots op je afkomst zijn is opzich niets mis maar wel als politiek correcte trots verandert in ordinair racisme.

Zoals een zwakzinnige als Kayne West die roept dat Bush niet geeft om zwarten. Dat vind ik dus niet kunnen.

quote:

Op woensdag 11 januari 2006 18:32 schreef Pracissor het volgende:

[..]

Ok, dat zijn twee verklaringen maar beide zijn geen redenen tot de taboe die erop berust. Daarnaast zijn in veel (niet-westerse) landen dergelijke uitingen van de dominante cultuur ook niet beladen en daarnaast kan men afvragen wat er bedreigend is aan het uitdragen van de etniciteit als het op een positieve manier gebeurt.

In landen die geen significante minderheid kennen zal het sowieso niet zo'n issue zijn. Dat er in het westen een taboe op heerst is niet zo vreemd, gezien onze slechte ervaringen op dat gebied.

quote:

Wat je zegt is interessant, zo kan men zien onder jongeren in de grote steden, dat de niet-westerse culturen als dominanter kunnen worden beschouwd, is dit dan logischerwijs bedreigend voor 'autochtonen' doordat de 'allochtonen' hun cultuur op deze manier uitdragen (ook op straat etc.)?

Oh, ik geloof best dat sommige mensen dat zo voelen en zien als een bedreiging. Dat er steden zijn waar veel allochtonen wonen, of wijken waar ze zelfs een meerderheid vormen, betekent echter niet dat in die gebieden een uitheemse cultuur dominant is.

Nu snap ik waarom ze calimero zwart hebben gemaakt.

quote:

Op woensdag 11 januari 2006 19:49 schreef Johnny_Footballhero het volgende:
Nu snap ik waarom ze calimero zwart hebben gemaakt.

Hij is geboren uit een wit ei.

Dat lijkt me een erg lastig te onderbouwen generalisatie... Ik denk dat het erg persoonsafhankelijk is.

Het is toch ook zo dat negroïde vrienden elkaar 'nigger' mogen noemen?
Moet je als blanke eens proberen tegen een neger...

Ze moeten zich nu eenmaal nog steeds aan het zware slavenbestaan ontworstelen. Het is appels met peren vergelijken.

Eeen sprong in het diepe wellicht; omdat de westerse muzikale elite haar trots haalt uit het streven naar universele muziek, is een benadrukking van eigen nationaliteit/etniciteit not done. Ik denk dat dat de verklaring is, je ziet hetzelfde verschijnsel ook terug in de kunst.

Als de blanke man steeds je muziek komt jatten is het misschien handig om te benadrukken dat je een neger bent.

[ Bericht 5% gewijzigd door RichardQuest op 14-01-2006 12:37:28 ]

quote:

Op woensdag 11 januari 2006 19:25 schreef MrX1982 het volgende:

Zoals een zwakzinnige als Kayne West die roept dat Bush niet geeft om zwarten. Dat vind ik dus niet kunnen.

Het is Kanye, en van mij mag hij zeggen wat hij wil. Daar is de vrijheid van meningsuiting voor bedoeld. Het met hem eens zijn is een tweede.

Dit doet me denken aan de geschiedenis van het nationalisme.

Als je de nationes (en ja, zwarten in Amerika zijn een natio in de klassieke zin van het woord) binnen landen zelf bekijkt die strijden voor hun rechten of hun onafhankelijke positie (denk aan Basken, Schotten, Ieren, Joden), dan zijn dergelijke cultuuruitingen een catalysator van een wens tot emancipatie.

Zodra de dominante cultuur dit gaat doen krijg je excessen, verdere verdrukking van verdrukten.

Zo zou wat TS zegt natuurlijk uitstekend op zijn plaats zijn in Moçambique, waar blanke boeren worden onderdrukt.

quote:

Op woensdag 11 januari 2006 22:29 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
Eeen sprong in het diepe wellicht; omdat de westerse muzikale elite haar trots haalt uit het streven naar universele muziek, is een benadrukking van eigen nationaliteit/etniciteit not done. Ik denk dat dat de verklaring is, je ziet hetzelfde verschijnsel ook terug in de kunst.

je moet een wel blanke zijn om dit te kunnen zeggen

quote:

Op maandag 23 januari 2006 14:05 schreef Iblardi het volgende:
Het is Kanye, en van mij mag hij zeggen wat hij wil. Daar is de vrijheid van meningsuiting voor bedoeld. Het met hem eens zijn is een tweede.

Dit doet me denken aan de geschiedenis van het nationalisme.

Als je de nationes (en ja, zwarten in Amerika zijn een natio in de klassieke zin van het woord) binnen landen zelf bekijkt die strijden voor hun rechten of hun onafhankelijke positie (denk aan Basken, Schotten, Ieren, Joden), dan zijn dergelijke cultuuruitingen een catalysator van een wens tot emancipatie.

Zodra de dominante cultuur dit gaat doen krijg je excessen, verdere verdrukking van verdrukten.

Zo zou wat TS zegt natuurlijk uitstekend op zijn plaats zijn in Moçambique, waar blanke boeren worden onderdrukt.

Insinueer je hier dat geweld en racisme van minderheden tegen een meerderheid goed te praten valt als zijnde een katalysator tot emancipatie?

Racisme is racisme of dat nou geuit wordt door een zwart, geel, blank of paars persoon. Hetzelfde geldt voor geweld lijkt me.

quote:

Op maandag 23 januari 2006 16:54 schreef Pracissor het volgende:

[..]

Suggereer je dat de situatie met blanke boeren in Mozambique (en Zimbabwe?) gelijk is aan de positie van zwarten hier of in de VS?

Haha, ik schijn hier wel veel te suggereren.

Natuurlijk noem ik die positie niet gelijk, want die ís niet gelijk.

Het enige dat ik wilde zeggen - escuses als ik chargeerde - dat een groep die ofwel politiek wordt onderdrukt, ofwel bijvoorbeeld op sociaal-economisch vlak achterloopt, er weleens goed aan zou kunnen doen om elkaar gezamenlijk moed in te praten of tot actie aan te zetten.

Vergelijk het met je personeel. Het helpt nog weleens om de zwakkere werkers bijelkaar te brengen om elkaar moed in te praten. Doe je dit bij de sterkste werkers, dan creeer je arrogantie en een sfeer van pesterij.

De reden waarom het jodendom als identiteit zo lang heeft overleefd (reken eens uit hoe lang, en vergelijk dat met andere identiteiten, het is bijna ongeevenaard, zeker gezien de babylonische ballinschap en de diaspora) is omdat joden zich het uitverkoren volk voelen. Ik heb een tijdje op een orthodoxe school gezeten, en daar werd het er flink ingeramd: je bent van het uitverkoren volk, je trouwt niet met goi, je bent er voor ons voortbestaan, enzovoorts.

Dat werkt dus uitstekend, zolang je als joden in de minderheid bent. Het heeft 'ons' door eeuwenlange onderdrukking, armoede en achterstelling, pogroms en holocaust gesleept. Maar je ziet het in Israel: zodra de machtige meerderheid dergelijke opvattingen gaat hebben, verandert het in een apartheidspolitiek. De potentates moeten deze houding dus proberen te vermijden.

Ik praat toch geen racisme goed? Als je zegt: kom, zwakkere broeders, doe je best, help elkaar een beetje, want het is niets zo, dan voorkom je uitsluiting. Als je als machtige meerderheid zegt: broeders, kom voor elkaar op, dan creeer je uitsluiting.

Is dit te genuanceerd om te begrijpen? Jullie zijn toch slimme mensen

quote:

Op maandag 23 januari 2006 16:49 schreef MrX1982 het volgende:

[..]

Insinueer je hier dat geweld en racisme van minderheden tegen een meerderheid goed te praten valt als zijnde een katalysator tot emancipatie?

Racisme is racisme of dat nou geuit wordt door een zwart, geel, blank of paars persoon. Hetzelfde geldt voor geweld lijkt me.

Ik praat dus geen geweld goed, hee. Dat noem ik dacht ik ook nergens.
Racisme is een subjectieve term: mij is laatst door iemand verteld dat hier iemand uit de politiek voor racisme was veroordeeld omdat hij "Vol is vol" zei, geloof ik.