Hoe de Joodse Jezus een ariër werd Bron: Trouwdoor Cees den HeyerDe ariërverklaring die Jezus in nazi-Duitsland ten deel viel, kwam niet als een volslagen verrassing. In een kort geleden in Duitsland verschenen boek beschrijft Wolfgang Faske de voorgeschiedenis en de wortels van het denken dat het Jood-zijn van Jezus ontkende.
Na de Tweede Wereldoorlog is Jezus als de verloren zoon teruggekeerd in zijn vaderhuis. Joodse auteurs als David Flusser, Geza Vermes en anderen hebben zijn Jood-zijn herontdekt. Sindsdien is het ook in christelijke kring niet meer vreemd om te spreken over de Jood Jezus. Het kan ook anders, zoals blijkt uit een boek dat kort geleden in Duitsland verscheen.
In november 1933 ijverden Duitse christenen voor een christendom zonder Oude Testament. Het werd verachtelijk een Joods boek genoemd vol walgelijke verhalen over veehandelaren en souteneurs.
Ook Jezus diende van Joodse smetten te worden gereinigd. Hij zette zijn leven op het spel ter wille van zijn kameraden. Dit voorbeeld zou al in de Eerste Wereldoorlog voor Duitse soldaten het lijden en sterven in de loopgraven dragelijk hebben gemaakt. Hij gedroeg zich niet als een weerloze die het geweld schuwde, maar als een man die vertrouwde op moed en kracht. Zijn optreden maakt duidelijk dat hij geen Jood was maar een raszuivere ariër.
Sommigen zullen bij het lezen van bovenstaande zinnen hun ogen niet hebben kunnen geloven. Zo verging het mij althans toen ik jaren geleden hierover las. Vooral toen het mij duidelijk werd dat een van de kopstukken uit deze beweging, de nieuwtestamenticus Walter Grundmann (1906-1976), na het einde van de Tweede Wereldoorlog ’gewoon’ zijn werk kon voortzetten en invloedrijke commentaren schreef op het Nieuwe Testament. Ook ik had ze in mijn boekenkast staan. Nu niet meer.
Wie kennis neemt van de inhoud van het boek ’Wie Jesus zum ’Ariër’ wurde’ zal geregeld van de ene verbazing in de andere vallen. Kan over Jezus alles worden gezegd? Nog niet eerder is deze verbijsterende geschiedenis zo goed en volledig gedocumenteerd.
De ariërverklaring die Jezus in nazi-Duitsland ten deel viel, kwam niet als een volslagen verrassing. Het boek behandelt uitvoerig de voorgeschiedenis en de wortels van dit denken dat het Jood-zijn van Jezus ontkende of relativeerde en dat de joodse achtergrond van het christendom zoveel mogelijk trachtte te bagatelliseren.
In het begin van de 19de eeuw ontstond de belangstelling voor de historische Jezus. Wie was de echte Jezus? Achter de kerkelijke belijdenissen en dogma’s ging een mens schuil. Hij was niet goddelijk maar menselijk. Wel een bijzonder mens, zo luidde de algemene opinie, een geniaal mens.
In diezelfde 19de eeuw werd men zich ervan bewust te behoren tot een volk en tot een specifiek ras. In die tijd werd ook de term antisemitisme geïntroduceerd. Anti-joodse ideeën zijn helaas zo oud als de kerk zelf, maar ze werden in de 19de en 20ste eeuw wel kwaadaardiger. Dat blijkt uit de volgende zin: als Jezus echt een geniaal mens is geweest dan kan hij nooit tot het Joodse ras hebben behoord.
Populair werd de argumentatie dat in Galilea – dat deel van het land Israël waar Jezus opgroeide en rondtrok – weinig of geen Joden zouden hebben gewoond in de periode rondom het begin van de jaartelling.
Ook werd teruggegrepen op een legende waarin werd verteld dat de zoon van Maria door een Romeinse soldaat verwekt zou zijn. De volgende stap werd snel gezet: die militair was een Germaan geweest. En ook Maria was niet van Joodse afkomst. Het is pijnlijk om te lezen hoe het anti-joodse gif zich sindsdien steeds verder verbreidde in de theologie.
Ook zij die Jezus’ Jood-zijn niet ontkenden, benadrukten dat hij in conflict was gekomen met de joodse traditie. Sommigen veronderstelden zelfs dat Jezus na zijn twaalfde jaar zijn ’heil’ in India had gezocht en dat hij eerst omstreeks zijn dertigste weer in het Joodse land was teruggekeerd. Hij mocht dan Jood zijn geweest, hij zou meer geïnspireerd zijn door de wijsheid uit het oude India dan door de geboden van de joodse Tora.
Met de ineenstorting van het nazi-rijk verdween ook de ’arische’ Jezus van het toneel. Meer dan tevoren kreeg sindsdien het Jood-zijn van Jezus de aandacht. Ook in christelijke kring is de interesse voor de oudtestamentisch-joodse achtergronden van het Nieuwe Testament toegenomen. De geschiedenis leert dat de Joodse afkomst van Jezus irritaties oproept, maar het gegeven kan niet worden ontkend. In de beginregel van een gedicht van Jan Willem Schulte Nordholt wordt het bondig onder woorden gebracht: ’een joodse man van het jaar nul’.
Link naar artikel: Commentaar Akkersloot:
'Ik begrijp niet dat er zoveel heibel is tussen het christendom en de islam.
Beiden zijn toch gebaseerd op dezelfde personen waaronder Jezus " is een populaire redenering. Totaal voorbijgaand aan het feit dat de Jezus van het christendom (en zelfs in de verschillende takken binnen het christendom) en de Jezus volgens Mohammed heel anders zijn. Want dan kunnen we ook wel aanhalen hoeveel
moeite de nazi's hebben getroost om ook hún Jezus weg te zetten om de vermeende overeenkomsten tussen het christendom, islam én nazisme te benadrukken.
[ Bericht 0% gewijzigd door Mirage op 08-01-2006 11:55:51 ]
"Christenen en joden zijn ongelovig geworden omdat ze verzonnen hebben dat ze maar een paar dagen zullen branden in de hel" .
Mein Koran 3:23.