Maar nu is mijn kijk op de toekomst ineens heel anders. Een leven zonder mijn grote liefde aan mijn zij...
Het doet me verdriet om uit elkaar te gaan en er zijn dingen gebeurd de afgelopen 3,5 weken waar ze me pijn mee heeft gedaan, zo erg, dat ik haar niet meer wilde zien. Toch zijn we gisteravond in gesprek geraakt. Eerst was dat heel vervelend en leek het er op dat we met nog grotere ruzie uit elkaar zouden gaan. Echter, als ze me iets heeft geleerd dan is het wel dat ik niet kwaad, al muurtje om me heen bouwend weg moet lopen. Ik ben dus nog een keer de confrontatie aangegaan. Het gesprek wat erop volgde was zo fijn en verhelderend. Ik heb er echter een gevoel van overgehouden wat ik geen plek kan geven. Op een bepaald punt besloten we dat "wij" op een andere plek, een andere plaats en misschien enkele jaren later een perfecte relatie zouden kunnen hebben. De overvloed aan liefde, het rustgevende gevoel, de eerlijkheid en het vertrouwen heb ik nog nooit zo in zo'n grote mate gekend bij iemand en misschien loopt er iemand op deze aarde rond waarmee ik het ooit nog eens fijner zal hebben, maar ik ben zo bang dat ik deze eigenschappen nooit meer bij iemand terug zal vinden. Met deze basis zijn voor mij alle overige problemen in een relatie te overwinnen.
Aan het eind van de week pakt ze haar spullen en gaat ze voorlopig bij haar vader wonen, omdat we uit elkaar moeten om rust te vinden. Ik weet dat dat het beste is, omdat we op dit moment eenmaal in een situatie zitten die vroeg of laat weer tot een conflict leidt, maar op dit moment mis ik haar zo ontzettend dat de tranen me in de ogen springen als ik aan haar denk.
Beebie, je bent het beste wat me ooit is overkomen. Ik mis je ontzettend en ik hou van je. Als iemand geluk verdient dan ben jij het wel en ik hoop dat je dat ook zult vinden. Ik zal je nooit vergeten!
op je zachte wangetje van je maatje,
Jethro
Sterkte!!!
quote:We hadden een relatie waarbij we het allebei heel erg prettig vonden om bij elkaar te zijn en omdat we bij elkaar woonden deden we dat ook heel vaak. Ik denk te vaak. Het is op een gegeven moment een gewoonte die er langzaam insluipt en niet zomaar te verbreken is. Het is heel jammer dat het uit moet gaan om daar achter te komen. Het is gewoon een les die we allebei geleerd hebben denk ik.
Op dinsdag 20 november 2001 10:52 schreef chocolatemoeze het volgende:
Wat erg voor je man! Vooral als je met dat gevoel er mee moet kappen... Wat is er dan toch zo mis gegaan, want zoals jíj de relatie beschreef klonk die vrij perfect!
We moeten denk ik allebei een leven zonder de ander "aankunnen". Op dit moment is het nog best mogelijk dat we over een tijd elkaar weer spreken en dan met meer levenservaring wel samen verder kunnen. Ik ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben die twijfelt over hoe ie zich moet voelen op dit moment.
Een relatie beindigen is natuurlijk altijd vervelend, maar ik heb (en zij trouwens ook) nog nooit zo'n lange en intensieve relatie gehad. Het is daarom ook moeilijk om mee om te gaan, omdat ik op dit moment wel door heb dat we niet lang door hadden kunnen gaan op de manier dat we deden, maar ik weet niet zeker of het beindigen van de relatie de beste oplossing is. Er mist gewoon een heel belangrijk deel van mijn leven op dit moment.
Als het echt zo moet zijn,
komen jullie elkaar wel weer tegen,
op een ander moment in jullie leven.
Wel ontzettend veel van elkaar houden, maar het niet (meer) samen kunnen in een reatie... Dat kan zo ongelooflijk veel pijn doen.
Ik heb na zes jaar mijn relatie beeindigd. We zijn nu (na een half jaar) heel goede vrienden. Maar ik ben benieuwd hoe het gaat als hij of ik een nieuwe, serieuze relatie krijg(t) 
Veel sterkte... 
het stukje houden van is ook voor mij niet zomaar weg, maar ik sta nog steeds achter m'n beslissing. het ging voor mij gewoon niet langer op de juiste manier zo.
lieve fok!ers; mag ik jullie vragen Jethro een beetje te steunen? Op de momenten dat hij mij erg mist, en zelfs op de momenten dat hij me het liefst wil schieten.
ik besef heel goed dat het niet goed is hoe het vlak na het uitmaken is gegaan, en daar heb ik ook spijt van, nu neem ik echt de tijd voor mezelf. Even afkicken van zo'n lange tijd een lieve Jethro om me heen, dat is nog niet zo makkelijk. Maar veel denken, huilen en schrijven maakt het misschien wat makkelijker.
en wie weet komt er ooit een tijd.....
Lieve Jethro, vind je t goed als ik je nooit uit m'n hoofd en hart laat verdwijnen? M'n eerste echte liefde, die vergeet ik niet zomaar.....
Dike kus,
Beebie
quote:sniff sniff...
Op dinsdag 20 november 2001 20:41 schreef Beebie het volgende:
het is idd allemaal behoorlijk klote op het moment, maar het gaat waarschijnlijk/hopelijk een stukkie beter zodra ik bij m'n pappie woon.
het stukje houden van is ook voor mij niet zomaar weg, maar ik sta nog steeds achter m'n beslissing. het ging voor mij gewoon niet langer op de juiste manier zo.lieve fok!ers; mag ik jullie vragen Jethro een beetje te steunen? Op de momenten dat hij mij erg mist, en zelfs op de momenten dat hij me het liefst wil schieten.
ik besef heel goed dat het niet goed is hoe het vlak na het uitmaken is gegaan, en daar heb ik ook spijt van, nu neem ik echt de tijd voor mezelf. Even afkicken van zo'n lange tijd een lieve Jethro om me heen, dat is nog niet zo makkelijk. Maar veel denken, huilen en schrijven maakt het misschien wat makkelijker.
en wie weet komt er ooit een tijd.....
Lieve Jethro, vind je t goed als ik je nooit uit m'n hoofd en hart laat verdwijnen? M'n eerste echte liefde, die vergeet ik niet zomaar.....
Dike kus,
Beebie
quote:Ik denk inderdaad dat we het op deze manier niet echt lang vol hadden gehouden. Het is denk ik vanaf een half jaar terug onvermijdelijk geweest.
Op dinsdag 20 november 2001 20:41 schreef Beebie het volgende:
het is idd allemaal behoorlijk klote op het moment, maar het gaat waarschijnlijk/hopelijk een stukkie beter zodra ik bij m'n pappie woon.
het stukje houden van is ook voor mij niet zomaar weg, maar ik sta nog steeds achter m'n beslissing. het ging voor mij gewoon niet langer op de juiste manier zo.
quote:Dank je lieffie. Ik zal je ook nog wel even missen denk ik. Het zal makkelijker worden om door te gaan met mijn leven op het moment dat je uit huis bent. Nu gaat het wel, maar vooral na de momenten dat we leuke herinneringen ophalen en zo ontzettend, ontzettend lief tegen elkaar zijn kost het me moeite om je te laten gaan. Ik heb het je al vaker gezegd en ik zeg het nog een keer: ik vind het moeilijk om goede afsluitende woorden te vinden, daarom zeg ik nog maar een keer wat altijd zo zal zijn...ik zal altijd van je blijven houden!
Lieve Jethro, vind je t goed als ik je nooit uit m'n hoofd en hart laat verdwijnen? M'n eerste echte liefde, die vergeet ik niet zomaar.....Dikke kus,
Beebie
*snik* *snik*
Shit, heel herkenbaar, maar ik ben het eens met wat een andere Fok'er zei: als jullie echt bij elkaar horen, komen jullie vroeg of laat weer bij elkaar.
Voor nu: Veel sterkte!
BiGirl
quote:Zeer herkenbaar. 3 jaar geleden ongeveer dezelfde situatie gehad.
Op dinsdag 20 november 2001 10:31 schreef Jethro het volgende:
. Op een bepaald punt besloten we dat "wij" op een andere plek, een andere plaats en misschien enkele jaren later een perfecte relatie zouden kunnen hebben. De overvloed aan liefde, het rustgevende gevoel, de eerlijkheid en het vertrouwen heb ik nog nooit zo in zo'n grote mate gekend bij iemand en misschien loopt er iemand op deze aarde rond waarmee ik het ooit nog eens fijner zal hebben, maar ik ben zo bang dat ik deze eigenschappen nooit meer bij iemand terug zal vinden. Met deze basis zijn voor mij alle overige problemen in een relatie te overwinnen.
Nu samen met iemand die NOG meer de ware is..
Komt goed... 
. Levenservaring...hmmm bullshit... je moet een balans vinden, zoals met zoveel dingen ( te weinig aan elkaar hangen is niet goed en teveel aan elkaar hangen ook niet). Die balans kun je net zo goed op je 20ste vinden als op je 40ste, die kracht zit namelijk in jezelf en niet in 'levenservaring' ( een vacuum begrip, als je er goed over nadenkt, of heeft iedereen hetzelfde leven)Ik hoop dat het alsnog weer allemaal goedkomt en ik wens jullie al het succes of jullie nu alleen zijn of niet.
Beiden heel veel succes en dan met name Jethro
Kijk en dat ik nu wakker lig, ok... maar dat ik Beebie ook nog eens tot 1:30 hoor rommelen maakt het er ook niet makkelijker op om rustig te pitten.
Langzamerhand is het fijne gevoel van gisteren ook weer een beetje verdrongen door het gevoel van teleurstelling over de gang van zaken, dat ik de afgelopen weken heb gehad. Aan de ene kant wil ik dat je blijft, maar aan de andere kant wil ik je een tijd lang niet meer zien om die teleurstelling te kunnen verwerken. Dat je uit huis gaat is gewoon het beste...nu zeker, maar helaas al veel eerder denk ik...
[Dit bericht is gewijzigd door Jethro op 22-11-2001 00:30]
En het komt vast allemaal goed.. (cliche!!) maar echt waar, dat is dus ook zo.. Met of zonder elkaar.
laatst heb ik je voor het eerst sinds lange tijd weer gezien, en ik was heel blij dat we gewoon als vrienden met elkaar omgingen en dat je me zelfs een foto van je nieuwe vriendin liet zien.
Kus
Beebie
quote:Ja bedankt, maar voortaan even de onderste posts lezen...
Op woensdag 31 juli 2002 13:16 schreef Noki het volgende:
Jethro, sterkte! Ik leef met je mee, wij allemaal denk ik wel. Heb hoop, er komen vast weer leuke dingen op je pad. Wees jezelf, blijf jezelf en onderken je gevoelens, da's het belangrijkste. Nogmaals sterkte!
