Grizzly Man

Waarom vraag je dat aan mij, ik heb 'm niet gezien .

Het zegt me ook niet veel eerlijk gezegd, ik wacht wel op de huur-DVD.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 19:14 schreef Mike het volgende:

Ikzelf vond de documentaire helemaal niet zo bijzonder: Timothy Treadwell vond ik verre van sympathiek, er was eigenlijk te weinig om te vertellen in de 103 minuten dat de docu duurde en ik ergerde me aan het commentaar van Herzog (en z'n accent ). Kan iemand me uitleggen waarom dit de beste documentaire van 2005 zou zijn (beter bv dan Murderball)?

Hier ben ik het volkomen mee eens, vraag het dus ook niet aan mij

Doe mij maar Murderball

[ Bericht 2% gewijzigd door EricusMaximus op 05-01-2006 21:50:32 ]

Ik heb er pas een artikel over gelezen in Vrij Nederland. Ben sinds wel geinterreseerd. Het artikel bevatte ook een vergelijking tussen de twee succes natuur-docu's van het moment (March of the Penguings en Grizzly Man). MotP word daarin (wellicht terecht, heb hem nog niet gezien) beschuldigd van het onterecht toebedelen van (positieve/herkenbare)-menselijke emoties aan dieren. Zo lijken pinguing veel schattiger dieren dat het in werkelijkheid zijn. GM gaat daarin tegen eigelijk meer om de verknipte Treadwell met zn fantasie om zelf beer te zijn, en laat hiermee een veel realisticher beeld zien.

Anyway, ik ben er wel benieuwd naar eigenlijk.

Omdat het een geweldige psycho-analyse van Treadwell is.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 22:39 schreef Mike het volgende:

[..]

Wat hoorde je precies dat je niet zelf kon afleiden?

Ik begrijp je vraag niet helemaal. Daar gaat het toch om dat je zelf tussen de regels door iets afleidt uit de documentaire. Dat Herzog je door de beelden en zijn commentaar en interviews een inkijk geeft in het karakter van de man.

[ Bericht 2% gewijzigd door Lonewolf2003 op 05-01-2006 22:56:32 ]

Ik heb hem toevallig gisteren gezien en hij viel mij ook tegen. Terwijl ik alleen maar juichende recensies lees, en een 8.1 waardering om imdb....en goed, ik zie nu wel dat Herzog door zijn keuzes om bepaalde dingen achter elkaar te monteren een bepaalde boodschap wil overdragen enz., a la Michael Moore.....maar de boodschap was door eenieder zelf ook wel af te leiden, en vooral: na een half uur al af te leiden.

Na een half uur was mij duidelijk wat voor type Treadwell was, en hoe ie was overleden. De overige 70 minuten voegden voor mij niets meer toe. Ik had dan veel liever gewoon een natuurdocumentaire gezien met mooie beelden van Alaska en van de grizzly's, niet voortdurend weer die gast, en bekenden van die gast, en de zichzelf steeds herhalende voice-over. Omdat het een voortdurende herhaling van zetten was, was ik er ook van overtuigd dat er vast nog wel iets zou komen dat iets zou toevoegen, iets nieuws, dus ik verwachtte inderdaad aan het eind het audiofragment te gaan krijgen. Op zich begrijpelijk dat ervoor is gekozen dat niet in de film op te nemen hoor. Maar ik zie niet helemaal waarom deze documentaire er niet gewoon eentje had kunnen zijn van een half uur.

Heb wel veel gelachen trouwens, wat een types kwamen er voorbij in die film.....Tim was bepaald niet de enige mafkees en m.i. ook niet de ergste

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:03 schreef thaleia het volgende:
Ik heb hem toevallig gisteren gezien en hij viel mij ook tegen. Terwijl ik alleen maar juichende recensies lees, en een 8.1 waardering om imdb....en goed, ik zie nu wel dat Herzog door zijn keuzes om bepaalde dingen achter elkaar te monteren een bepaalde boodschap wil overdragen enz., a la Michael Moore.....maar de boodschap was door eenieder zelf ook wel af te leiden, en vooral: na een half uur al af te leiden.

Na een half uur was mij duidelijk wat voor type Treadwell was, en hoe ie was overleden. De overige 70 minuten voegden voor mij niets meer toe. Ik had dan veel liever gewoon een natuurdocumentaire gezien met mooie beelden van Alaska en van de grizzly's, niet voortdurend weer die gast, en bekenden van die gast, en de zichzelf steeds herhalende voice-over. Omdat het een voortdurende herhaling van zetten was, was ik er ook van overtuigd dat er vast nog wel iets zou komen dat iets zou toevoegen, iets nieuws, dus ik verwachtte inderdaad aan het eind het audiofragment te gaan krijgen. Op zich begrijpelijk dat ervoor is gekozen dat niet in de film op te nemen hoor. Maar ik zie niet helemaal waarom deze documentaire er niet gewoon eentje had kunnen zijn van een half uur.

Heb wel veel gelachen trouwens, wat een types kwamen er voorbij in die film.....Tim was bepaald niet de enige mafkees en m.i. ook niet de ergste

Wat voor type was Treadwell dan in jouw ogen?

Om gelijk Mike's vraag te beantwoorden. Ik zie een man, die in eerste instantie een "linkse bomenknuffelende natuurfreak", die zijn verdiende loon kreeg (zoals één van de geïnterviewden in het begin zegt), lijkt. Maar gedurende de film kwam ik erachter dat het eigenlijk een man was die zo gekrenkt en beschadigd is dat hij de gehele mensheid is gaan wantrouwen. En zich daarom terug trok in de wereld van grizzlies. Waarop hij zijn eigen fantasie-wereld projecteert. En alleen in die fantasie-wereld kan hij echt gelukkig zijn. Een afgeleiding die van kwaad tot erger gaat.
Dit komt bijvoorbeeld meesterlijk tot uiting in de scené waarin hij het vosje bedankt dat hij zijn vriendje wil zijn.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:17 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Maar gedurende de film kwam ik erachter dat het eigenlijk een man was die zo gekrenkt en beschadigd is dat hij de gehele mensheid is gaan wantrouwen. En zich daarom terug trok in de wereld van grizzlies. Waarop hij zijn eigen fantasie-wereld projecteert. En alleen in die fantasie-wereld kan hij echt gelukkig zijn.

Klopt, ik had aardig wat Michael Jackson-associaties tijdens het kijken. En okee, dat had misschien wel ietsje langer nodig dan een half uur.

ik was al even bang dattie op tv zou komen...

Stelletje heidenen. Het is een geniale film, 1-na beste van 2005. Ik durf zelfs het woord Meesterwerk te gebruiken.

Maar waarom die zo goed is, dat is lastig uit te leggen. Ik denk dat het voorral er aan ligt of de kijker geraakt wordt door Treadwell. Hij is een tragisch figuur, gestoord zelfs, maar Herzog geeft niet echt een oordeel. Hij hemelt hem niet op, maar kraakt hem ook niet af. Hij laat de kijker zelf beslissen.
Even een stukje van een user van imdb, die het geweldig wist te verwoorden:

quote:

What Treadwell sees as his reason for existence and his greatest source of happiness ultimately destroys him. Herzog portrays him as he really was, a multi-faceted, complicated man, whose dreams sadly did not conform to our world.

He saw in his beloved grizzlies an idealised world of love and harmony. All the love and beauty that Treadwell thought was missing from civilisation he projected onto the bears. He was naive and delusional in that he failed to acknowledge the brutality and misery that are constants in our world. It is heartbreaking to see him encounter the half-chewed paw of a dead bear cub. Herzog's narration outlines his more pessimistic view of life and nature, where sorrow and ugliness are constants, not aberrations. Treadwell's violent death would prove Herzog right, adding to the tragedy and sadness created by this film. Treadwell was not a violent or evil man - he just didn't fit into our world. His belief that the world can be made a better place leads to his destruction. Herzog's film brilliantly captures the poignant sadness of Treadwell's death.

Hier heb ik eigenlijk weinig aan toe te voegen. Het verhaal en de persoon Treadwell zijn prachtig, en daar komt nog eens bij dat de natuurbeelden geweldig zijn. Ik denk nog steeds terug aan het moment dat zijn pet gejat wordt.

Ik moet wel toegeven dat de interviews niet geweldig zijn, evenals de voice-over. Maar waarom zou Herzog het door iemand anders laten vertellen, terwijl het zijn analyse is. Ik snap wel dat niet iedereen het 'snapt'. Maar voor mij is dit een MEESTERWERK

de beste? Neuh...

Hij staat op 5 in de IDFA top 165

Sisters in Law was de best gewaardeerde, volgens het klootjespubliek dan

Mag ik nog even het fantastische einde, met "Coyotes" gezongen door Don Edwards, memoreren? Zoals ik al in FMT zei: de beste muziekkeuze van 2005.

Na het kijken heb ik 'm beoordeeld op een 7; interessant onderwerp, goede thema's, mooie beelden, maar Treadwell begon me danig de keel uit te hangen. Ik denk dat ik er inmiddels een 8 van moet maken; het is nu een week geleden, ik heb in de tussentijd aardig wat films gezien, maar deze heeft me nog niet losgelaten.

Ik vond de stem van Herzog trouwens ook niet irritant. Nou in eerste instantie wel. Maar al snel vond ik die juist wel rustgevend. En door zijn accent een eigen karakter kreeg. Net zo'n beetje als bij die bekende Nederlandse televisie documentaire-maker met die bekende zware stem. (hoe heet die ook alweer)

heb deze net gedownload, lijkt me wel interessant
Murderball moet ik ook nog zien maar tot nu toe vind ik Phil and his 7 wives de leukste documentaire van 2005

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:33 schreef Lonewolf2003 het volgende:
Ik vond de stem van Herzog trouwens ook niet irritant. Nou in eerste instantie wel. Maar al snel vond ik die juist wel rustgevend. En door zijn accent een eigen karakter kreeg. Net zo'n beetje als bij die bekende Nederlandse televisie documentaire-maker met die bekende zware stem. (hoe heet die ook alweer)

Bromet?

the wild blue yonder is wel bagger, dat is ook van zijn hand

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:34 schreef jimjim1983 het volgende:

[..]

Bromet?

Ja, die bedoel ik. Die heeft ook een stem waar ik me in eerste instantie aan irriteer. Maar na een tijdje me niet kan voorstellen dat de documentaire zonder die stem kan.

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:31 schreef Sokolsky het volgende:
Mag ik nog even het fantastische einde, met "Coyotes" gezongen door Don Edwards, memoreren? Zoals ik al in FMT zei: de beste muziekkeuze van 2005.

Dat nummer staat hier nu al 2 dagen op repeat

Dat die beter is dan Murderball lijkt mij wel duidelijk. Leuk filmpje hoor, maar echt diep gaat het niet

quote:

Op donderdag 5 januari 2006 23:36 schreef Lonewolf2003 het volgende:

[..]

Ja, die bedoel ik. Die heeft ook een stem waar ik me in eerste instantie aan irriteer. Maar na een tijdje me niet kan voorstellen dat de documentaire zonder die stem kan.

ik vind vooral zijn manier van interviewen irritant

vrouw: "en dan loop ik naar buiten"
Bromet: "dan loop je naar buiten?"
vrouw: "ja, en dan zie ik mijn fiets"
Bromet: "dan zie je jouw fiets?"
enz. enz.

Hele goede film.
Wat ik vooral geweldig vond is het feit dat Treadwell helemaal alleen (behalve bij zijn laatste twee trips) was, en de camera soms als een soort vriend ging beschouwen.