Ik heb deze site pas gister ondekt dus kon niet eerder reageren, maar ooit was ik lid van een forumsite met daarin ook overleden huisdieren (die heten naar het gedicht The rainbow Bridges)ieder van ons heeft in de loop van jaren hun maatje(s) moeten laten inslapen, wat een intens verdriet kan los maken, ik puttte troost met dit gedicht.
Mischien heeft het hier op deze site al gestaan maar dat weet ik niet.
Het is een engelstalig gedicht en we wisten toen en ik weet nog niet wie het gedicht heeft gemaakt over overleden dieren maar hij is zo mooi wil hem jullie niet onthouden.
The Rainbow Bridges
Er is een plaats in de hemel die Rainbow Bridges heet
Als een dier overlijdt, dat een hele sterke verbinding
heeft met iemand hier gaat dit huisdier naar Rainbow
Bridges.
Daar zijn gras landen en heuvels voor al onze speciale
vrienden, zodat ze kunnen rennen en samen kunnen spelen.
Er is genoeg eten , water en zonneschijn en onze
vrienden zijn er warm en confortabel.
Alle zieken en oude dieren worden hersteld in gezondheid
die gewond waren of verminkt waren, worden weer
ongeschonden en sterk
precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden
maar er is een ding, ze missen een speciaal iemand,
iemand die achtergelaten is.
Ze rennen en spelen samen.
Maar er komt een dag waarin er èèn plotseling stopt
en in de verte kijkt.
Zijn helderen ogen staan strak;
Zijn verlangend lichaam begint te trillen
Opeens breekt hij van de groep
vliegt over het gras
sneller en sneller
Je bent gezien
en wanneer jij en je speciale vriend elkaar eindelijk treffen
houden jullie elkaar stevig vast in dit vreugdevol weerzien
om nooit meer apart te zijn.
De vrolijke kussen regenen op je gezicht
je handen aaien de liefdevolle kop
en je kijkt nog een keer in die vertrouwde ogen
zo lang uit je leven weg
maar altijd aanwezig in je hart.
Dan kruis je Rainbow Brigdes, samen.................
Mart Smeets :"In alle drukte heb ik rust."