Monogamie is natuurlijke schijn.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 12:00 schreef Tarado het volgende:

[..]

Ik schreef niet gescheiden maar te scheiden, in jouw geval dus niet.

Correct

quote:

Op maandag 9 januari 2006 20:32 schreef innovative het volgende:

[..]

Die heb ik inderdaad, kan 'm nu alleen even niet vinden... Was een psychologe die d'r onderzoek naar deed...

Kan alleen de naam nu even niet vinden Maar dat komt morgen wel...

edit: naam gevonden, was psychologe Pieternel Dijkstra. Er wordt onder andere gesproken over een onderzoek onder prille stellen, die aan moesten geven in hoeverre ze jaloers waren. Na 7 jaar werd gekeken of ze nog bij elkaar waren. Het bleek dat de koppels die zeiden "best jaloers te zijn" het meest bij elkaar waren gebleven.
[..]

http://www.rug.nl/corpora(...)ver%20jaloeziexx.htm

Maar wat heeft dit onderzoek met open relatie's te maken????

Waar vind ik het stuk waaruit blijkt dat open relatie's eerder gedoemd zijn te mislukken , want zover ik het even snel kon zien stond er daar niets van dat, gaat het over gesloten relatie's, waar dus al dat idee leeft dat er niet gedeeld mag worden!.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 15:04 schreef erodome het volgende:

[..]

Maar wat heeft dit onderzoek met open relatie's te maken????

Waar vind ik het stuk waaruit blijkt dat open relatie's eerder gedoemd zijn te mislukken , want zover ik het even snel kon zien stond er daar niets van dat, gaat het over gesloten relatie's, waar dus al dat idee leeft dat er niet gedeeld mag worden!.

Het exacte stuk heb ik op internet niet terug kunnen vinden, maar het ging om het gebrek aan jaloezie in verband met vreemd gaan, en daarbij het immer dreigende gevaar dat de ander verliefd werd op de ander en daarmee samengaand bleek het aantal breaks groter dan bij gesloten koppels...

Dit was meer wat ik van dezelfde psychologe terug heb kunnen vinden. Buiten dat staat er wel degelijk een argument in, namelijk dat jaloerse koppels vaker bij elkaar blijven dan niet jaloerse koppels. En om te swingen, moet je dus niet jaloers zijn lijkt mij...

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 15:04 schreef erodome het volgende:

[..]

Maar wat heeft dit onderzoek met open relatie's te maken????

Waar vind ik het stuk waaruit blijkt dat open relatie's eerder gedoemd zijn te mislukken , want zover ik het even snel kon zien stond er daar niets van dat, gaat het over gesloten relatie's, waar dus al dat idee leeft dat er niet gedeeld mag worden!.

het onderzoek heeft te maken met 'jaloersheid' ... nu kan je wel zeggen dat een 'open relatie' niks te maken heeft met jaloers zijn, maar volgens mij is het tegendeel waar, juist binnen een 'open relatie' wordt je veel meer met die jaloersheid geconfonteerd en worden de partners gedwongen ermee om te gaan...

Natuurlijk betekent het niet dat open relaties per deifnitie vaker mislukken, maar de jaloersheid speelt een veel belangrijkere rol, het kan mogelijk juist ook een reden zijn om op andere dan enkel sexuele vlakken meer voor de partner te doen, juist om de gevoelens van jaloersheid te ondervangen...

mensen die niet jaloers kunnen of willen zijn, verloochnen zichzelf, en komen vroeger of later gigantisch psychisch in de knoop te zitten, juist omdat ze zichzelf tezeer 'wegcijferen' voor de ander, 'jaloezie' is een vorm van zelfbescherming, het dwingt de persoon vooral aan zijn 'eigen' belang te denken, zijn 'sociale positie' te beschermen, juist ook door anderen af te wijzen.

Ik heb overigens sterk de indruk dat wat jij een 'open relatie' noemt, eigenlijk nog steeds een volledig 'monogame' relatie is, in de zin dat de partners volledig trouw aan elkaar blijven, beide blijven vooral elkaars 'tweede keus', hooguit staan ze toe om ook sexuele gunsten en pleziertjes bij anderen te zoeken, maar enkel zolang de 'sociale binding' tussen hen beiden geenszins daardoor gehinderd wordt ....
Volgens mij is dat niet 'polygamie' te noemen, maar blijft het eigenlijk momogamie, met hooguit de 'toestemming' om ook met anderen sex te hebben.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 16:34 schreef RM-rf het volgende:

[..]


Ik heb overigens sterk de indruk dat wat jij een 'open relatie' noemt, eigenlijk nog steeds een volledig 'monogame' relatie is, in de zin dat de partners volledig trouw aan elkaar blijven, beide blijven vooral elkaars 'tweede keus', hooguit staan ze toe om ook sexuele gunsten en pleziertjes bij anderen te zoeken, maar enkel zolang de 'sociale binding' tussen hen beiden geenszins daardoor gehinderd wordt ....
Volgens mij is dat niet 'polygamie' te noemen, maar blijft het eigenlijk momogamie, met hooguit de 'toestemming' om ook met anderen sex te hebben.

Klinkt leuk, maar mono betekend volgens mij een en dus niet meer. Dus monogaam ben je niet als je met meerderen sext.

Wat ik zo apart vind is dat je het hebt over hooguit toestaan van sexuele gunsten en pleziertjes. Zie mijn andere topic (nog bedankt voor je toevoeging). Voor mij is het dus niet hooguit... Als ik niet voldoende ben op sexueel gebied voor mijn vriendin zit het voor mijn gevoel niet goed, en vice versa. Dat onderscheit 'mijn' vriendin ook van mijn andere vriendinnen. Ik ga uit met vriedinnen, kook voor ze, chat met ze (soms zelfs beetje aanstoot gevend) ga met ze naar de bios echt waar heel de shit. Leuk en gezellig!!! Maar alleen met 'mijn' vriendin sex ik, vind ik namelijk het fijnste...

Dus wat voor jou hooguit is, is voor mij not done Het geen mij niet beter dan jou maakt ofzow hoor, wel anders

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 16:34 schreef RM-rf het volgende:
Natuurlijk betekent het niet dat open relaties per deifnitie vaker mislukken, maar de jaloersheid speelt een veel belangrijkere rol, het kan mogelijk juist ook een reden zijn om op andere dan enkel sexuele vlakken meer voor de partner te doen, juist om de gevoelens van jaloersheid te ondervangen...

Een open relatie kan werken als je weet wat je aan elkaar hebt en wat je van elkaar verwacht. Als je dat beseft en die band onderhoud dan kan je zonder jaloezie doorgaan.
Alle relaties zullen hun knelpunten kennen. In het ene geval kan je dan alleen sex hebben met je levenspartner en in het andere geval zal je moeten erkennen dat je partner ook wel met een ander iemand naar bed gaat en geniet.

Een open relatie kent dan andere knelpunten dan een gesloten reletie. Ook zal er in alle gevallen iets met beide personen verbinden. Het zij sex, een emotionele band of meer een materiele afweging. Er bestaan stellen met een open relatie die er toch voor kiezen om bij elkaar te blijven.

quote:

mensen die niet jaloers kunnen of willen zijn, verloochnen zichzelf, en komen vroeger of later gigantisch psychisch in de knoop te zitten, juist omdat ze zichzelf tezeer 'wegcijferen' voor de ander, 'jaloezie' is een vorm van zelfbescherming, het dwingt de persoon vooral aan zijn 'eigen' belang te denken, zijn 'sociale positie' te beschermen, juist ook door anderen af te wijzen.

Iksnap de link niet tussen het loslaten van jaloezie en jezelf verloochenen. Als je weet waar je voor staat en wat je wilt, dan kan je ook accepteren dat je niet alles kan hebben. Zolang ik kan doen waar ik zin in heb en niemand heeft er last van, vind ik niet dat je moeilijk moet gaan doen. Ik accepteer dat ook van anderen. Word de situatie wel bedreigend of word ik tekort gedaan, dan onderneem ik wel actie.

Jaloezie komt voor het grote gedeelte voort uit een subjectieve ervaring en normale logica word gebruikt om een ervaring als bedreigend te ervaren. Ook sluit je jezelf af voor andere opties die niet in jouw straatje past.
Standvastig zonder jaloezie leven vereist een hoop discipline maar verdiend naar mijn idee een ander topic.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 16:10 schreef innovative het volgende:

[..]

Het exacte stuk heb ik op internet niet terug kunnen vinden, maar het ging om het gebrek aan jaloezie in verband met vreemd gaan, en daarbij het immer dreigende gevaar dat de ander verliefd werd op de ander en daarmee samengaand bleek het aantal breaks groter dan bij gesloten koppels...

Dit was meer wat ik van dezelfde psychologe terug heb kunnen vinden. Buiten dat staat er wel degelijk een argument in, namelijk dat jaloerse koppels vaker bij elkaar blijven dan niet jaloerse koppels. En om te swingen, moet je dus niet jaloers zijn lijkt mij...

Jammer dat je het niet terug kon vinden zeg, was er erg benieuwd naar geweest, maar goed, het is nu eenmaal zo, igg bedankt voor de moeite dat andere stuk op te zoeken.

Om te swingen moet je idd niet jaloers zijn, maar het is geen gesloten relatie waarin er niet met anderen wat gedaan mag worden ook al is de partner niet jaloers, die zware grens ontbreekt die in gesloten relatie's er wel is, niet dat er geen grens is natuurlijk, iedereen heeft zo zijn eigen grensen, maar die zijn anders dan in gesloten relatie's, dus je kan niet zomaar zeggen dat als gesloten relatie's verhoudingsgewijs meer breken bij een tekort aan jaloesie dat dat ook bij open relatie's zo is, want die zitten net iets anders in elkaar.

Het verband met vreemdgaan is er gewoon niet namelijk in open relatie's...

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 16:34 schreef RM-rf het volgende:

[..]

het onderzoek heeft te maken met 'jaloersheid' ... nu kan je wel zeggen dat een 'open relatie' niks te maken heeft met jaloers zijn, maar volgens mij is het tegendeel waar, juist binnen een 'open relatie' wordt je veel meer met die jaloersheid geconfonteerd en worden de partners gedwongen ermee om te gaan...

Dat leer je VOORDAT je relatie open gaat, doe je het tijdens dan gaat het 9 van de 10 keer fout.
Maar nee, je wordt niet meer met die jaloersheid geconfronteerd dan in een gesloten relatie, igg in mijn geval, ik kan niet bij anderen in hun hoofd kijken.

Onze relatie is zowel gesloten geweest als open nu, in die gesloten relatie, nadat ik mijn jeugdige jaloesie(die overdreven jaloesie) achter me had gelaten werd ik veel meer geconfronteerd met die gewone jaloesie als nu in de open relatie, er was veel meer "angst", veel meer grensen die overgegaan konden worden, veel meer onzekerheid, neem als vb een leuke flirt met een serveerstertje, of een lekker grietje die langs kwam waggelen, of god verhoede het dat een meisje hem echt leuk vond en dat liet blijken...

Om te krijgen wat ik wilde, die open relatie, moesten we eerst de bezem heel goed door onze relatie halen, veel meer openheid, eerlijkheid, betere comminucatie.
Het willen open gooien van onze relatie heeft onze relatie aanzienelijk verbeterd ten opzichte van daarvoor, dat terwijl ik dacht toch echt geen verkeerde relatie te hebben, je moet elkaar echt goed kennen, echt goed vertrouwen, veel meer dan in een gesloten relatie, de situatie vraagt daar gewoon meer om.

Opzich wordt je dus wel gedwongen met je emotie's om te gaan ja, maar dat zie ik als iets goeds, je leert dat je emotie's moet volgen naar de oorsprong om dan de onderliggende angst, die onzekerheid die eronder ligt weg te nemen, op te lossen.
Je leert heel eerlijk naar jezelf te kijken en naar je partner te kijken, diep in jezelf te kijken, dieper dan een gesloten relatie vraagt van je(wat niet zegt dat mensen binnen een gesloten relatie dat niet doen natuurlijk!).

quote:

Natuurlijk betekent het niet dat open relaties per deifnitie vaker mislukken, maar de jaloersheid speelt een veel belangrijkere rol, het kan mogelijk juist ook een reden zijn om op andere dan enkel sexuele vlakken meer voor de partner te doen, juist om de gevoelens van jaloersheid te ondervangen...

Dit soort dingen hoor ik voornamelijk van mensen binnen gesloten relatie's die geen open relatie willen, van degene met open relatie's hoor ik dit nooit eigenlijk.

Nope, ik hoef niets meer te doen als in de gesloten relatie om die band te bevestigen, die band gaat namelijk heel erg diep en is altijd aanwezig, voelbaar, heeft geen rare bevestigingen nodig.

Wel vind ik dat een relatie, gesloten of open leuk moet zijn, je moet lol hebben samen, intiem zijn buiten seks om, dat soort zaken, je moet wel echt voor elkaar voelen.

Alleen hangt die band niet meer op seks, hij is gewoon mijn levenspartner, ik wil niemand anders naast me in mijn leven op die manier, hij wil niemand anders naast zich op die manier, dat weten we van elkaar en dat is meer dan voldoende, de band valt of staat niet met seks.

quote:

mensen die niet jaloers kunnen of willen zijn, verloochnen zichzelf, en komen vroeger of later gigantisch psychisch in de knoop te zitten, juist omdat ze zichzelf tezeer 'wegcijferen' voor de ander, 'jaloezie' is een vorm van zelfbescherming, het dwingt de persoon vooral aan zijn 'eigen' belang te denken, zijn 'sociale positie' te beschermen, juist ook door anderen af te wijzen.

Wat heeft geen jaloesie met over je heen laten lopen te maken????
Dat heeft dus geen donder met elkaar te maken, je kan prima geen jaloesie hebben zonder dat je alles pikt, je hebt nogsteeds je eigen grensen hoor...

Grensen hebben niet met dat gevoel, die emotie die jaloesie heet te maken, jaloesie is onzekerheid, angst, het willen vasthouden van dat wat moet vliegen, dat wat knaagt, je een ijskoud blok in je maag geeft, die brok van angst in je keel dat je de ander zal verliezen, dat de ander je zal bedriegen, je pijn zal doen.

Mijn leven is een heel stuk beter geworden na die jeugdige overdreven jaloesie, mijn relatie is erop vooruit gegaan en zelfs nadat ik de gewone jaloesie grotendeels eruit heb gegooit is dat groeien doorgegaan, ik ben sterker geworden ervan, ben beter geworden in grensen aangeven, ken mezelf gewoon beter, weet beter waar gevoelens vandaan komen voor mezelf.

quote:

Ik heb overigens sterk de indruk dat wat jij een 'open relatie' noemt, eigenlijk nog steeds een volledig 'monogame' relatie is, in de zin dat de partners volledig trouw aan elkaar blijven, beide blijven vooral elkaars 'tweede keus', hooguit staan ze toe om ook sexuele gunsten en pleziertjes bij anderen te zoeken, maar enkel zolang de 'sociale binding' tussen hen beiden geenszins daardoor gehinderd wordt ....
Volgens mij is dat niet 'polygamie' te noemen, maar blijft het eigenlijk momogamie, met hooguit de 'toestemming' om ook met anderen sex te hebben.

Deze topic gaat dan ook niet over polygamie, het hebben van meerdere vaste partners binnen 1 relatie.
Deze topic gaat over buiten de relatie om seks hebben met anderen, zonder de ander kwaad ermee te berokkenen, niet stiekum dus, open...

Ik heb 1 levenspartner, dat is mijn man, dat is mijn eerste keuze, voor nu en hopenlijk voor altijd, maar wij hebben ook seks met anderen, wat je als een hobby kan zien, gewoon voor de leuk en de lekker.

Soms kom je mensen tegen die je dieper raken dan alleen lekker en leuk en dat is ook ok, ook voor die verbinding heb ik niet zo'n angst, ben niet bang om met anderen te verbinden, zolang we maar open en eerlijk tegenover elkaar zijn en weten waar we beiden staan in de relatie.

Tuurlijk wil ik die sociale binding tussen ons beiden en moet die niet gehinderd worden, wij zijn namelijk een gezin, een familie...

Ter overweging: 3% van alle mannelijke dieren is monogaam en 1% van alle mannelijke apen.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 20:13 schreef speknek het volgende:
Ter overweging: 3% van alle mannelijke dieren is monogaam en 1% van alle mannelijke apen.

serieus

van waar heb je die cijfers

-beyond- dat is waar voor jou de grens ligt. Er zijn vast ook wel stellen die zelfs met verliefdheden en echte affaires kunnen leven, zolang hun partner uiteindelijk maar weer bij hen terug komt.
En voor een ander ligt de grens dus eerder. Zolang je je beide goed voelt bij welke grens dan ook, heb je een fijne relatie. Als blijkt dat 1 van beide wel de behoefte aan sex met een ander krijgt, dan is er dus iets veranderd in je relatie. Grootste probleem is volgens mij dat in veel relaties dat niet bespreekbaar is, waardoor sex en verliefdheden juist aantrekkelijker worden. En dan bedoel ik niet perse sex, maar vaak is er een gemis in de huidige relatie ontstaan (minder moeite voor elkaar doen, sleur, kinderen die alleen nog aandacht krijgen whatever). Er zijn ook mensen die daar wel samen uit komen en hun relatie daardoor weer 'nieuw' leven inblazen.

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 20:37 schreef petitlapin het volgende:
serieus

van waar heb je die cijfers

De Larf van Midas Dekkers. Correctie: 3% van alle zoogdieren en 1% van alle apen.

De meeste monogame relaties zíjn al van die zakelijke ondernemingen; maar rationeel kunnen besluiten dat jij en de ander met 'buitenstaanders' mogen neuken... hoe moet ik dat noemen? Een joint venture?!

Wel, als men zich er goed bij voelt en beide 'partijen' er hun goedkeuring aan hebben gegeven, is het onzinnig om het vanuit moreel oogpunt (en zéker omdat anderen het afkeuren) te laten, natuurlijk. Maar het zou mij niks verbazen als dit achteraf toch niet zo'n hoogdravende liefde blijkt te zijn.

Dat hoeft ook niet het uitgangspunt te zijn, natuurlijk, en daarom houdt men zakelijk en privé ook maar beter gescheiden.

Interessant topic. Vraag me altijd af hoeveel procent van de mensen met een relatie polygaam is/ open relatie heeft. Uit verschillende internetbronnen concludeer ik circa 0,5-2% van de totale relatiepopulatie; en circa 50% van die relaties strandt vroeg of laat. Heeft iemand hier meer info of statistieken over (links?).
Monogamie bij mensen is niet direct te vergelijken met dieren denk ik, ik snap de vergelijking wel maar hij is denk ik niet reeel (of je moet satanist of heks zijn of zo dan wel).

Ja okee volledig mee eens. Maar meestal verstaat men onder seks intimiteit en vaak wil men die niet aan derden prijsgeven denk ik. Ben benieuwd naar statistieken

quote:

Op dinsdag 10 januari 2006 16:34 schreef RM-rf het volgende:

[..]

het onderzoek heeft te maken met 'jaloersheid' ... nu kan je wel zeggen dat een 'open relatie' niks te maken heeft met jaloers zijn, maar volgens mij is het tegendeel waar, juist binnen een 'open relatie' wordt je veel meer met die jaloersheid geconfonteerd en worden de partners gedwongen ermee om te gaan...

Natuurlijk betekent het niet dat open relaties per deifnitie vaker mislukken, maar de jaloersheid speelt een veel belangrijkere rol, het kan mogelijk juist ook een reden zijn om op andere dan enkel sexuele vlakken meer voor de partner te doen, juist om de gevoelens van jaloersheid te ondervangen...

mensen die niet jaloers kunnen of willen zijn, verloochnen zichzelf, en komen vroeger of later gigantisch psychisch in de knoop te zitten, juist omdat ze zichzelf tezeer 'wegcijferen' voor de ander, 'jaloezie' is een vorm van zelfbescherming, het dwingt de persoon vooral aan zijn 'eigen' belang te denken, zijn 'sociale positie' te beschermen, juist ook door anderen af te wijzen.

Ik heb overigens sterk de indruk dat wat jij een 'open relatie' noemt, eigenlijk nog steeds een volledig 'monogame' relatie is, in de zin dat de partners volledig trouw aan elkaar blijven, beide blijven vooral elkaars 'tweede keus', hooguit staan ze toe om ook sexuele gunsten en pleziertjes bij anderen te zoeken, maar enkel zolang de 'sociale binding' tussen hen beiden geenszins daardoor gehinderd wordt ....
Volgens mij is dat niet 'polygamie' te noemen, maar blijft het eigenlijk momogamie, met hooguit de 'toestemming' om ook met anderen sex te hebben.

"Polygamie" houdt in dat één man meerdere vrouwen heeft, of dat één vrouw meerdere
mannen heeft.(Relatie dus)
Maar monogamie wil ik het ook niet noemen.
Wat mensen doen moeten ze zelf maar weten, maar ik zie seks als iets heel bijzonders, en niet als alleen maar een lekker iets. Het is voor mij te bijzonder om het als alleen maar een genotsmiddel te zien.

Ik zou trouwens never nooit een kind willen, met iemand die zo vrij met seks omgaat.
De "sappen van een vrouw"bereiken ook de ballen van de man, dus wanneer de man een klein wondje heeft, en de vrouw een geslachtziekte (bijv. Aids) heeft, zadel je dus een kind op met ellende.
Ja, dit kan altijd gebeuren, maar wanneer je maar met iedereen naar bed gaat, omdat je op dat moment gewoon "zin" hebt, is die kans toch wel meer aanwezig.
Maar ik zou dus ook niet aan een dergelijke relatie beginnen, omdat juist de seks binnen een relatie het enige is, wat echt voor jullie tweeën is.

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 08:58 schreef paddy het volgende:

[..]

"Polygamie" houdt in dat één man meerdere vrouwen heeft, of dat één vrouw meerdere
mannen heeft.(Relatie dus)
Maar monogamie wil ik het ook niet noemen.
Wat mensen doen moeten ze zelf maar weten, maar ik zie seks als iets heel bijzonders, en niet als alleen maar een lekker iets. Het is voor mij te bijzonder om het als alleen maar een genotsmiddel te zien.

Ik zou trouwens never nooit een kind willen, met iemand die zo vrij met seks omgaat.
De "sappen van een vrouw"bereiken ook de ballen van de man, dus wanneer de man een klein wondje heeft, en de vrouw een geslachtziekte (bijv. Aids) heeft, zadel je dus een kind op met ellende.
Ja, dit kan altijd gebeuren, maar wanneer je maar met iedereen naar bed gaat, omdat je op dat moment gewoon "zin" hebt, is die kans toch wel meer aanwezig.
Maar ik zou dus ook niet aan een dergelijke relatie beginnen, omdat juist de seks binnen een relatie het enige is, wat echt voor jullie tweeën is.

Er bestaat safe seks en er bestaan testen hoor....

Toen ik zwanger wilde worden heb ik het helemaal gestopt, een maand of 7 voordat ik met de pil wilde stoppen, 2 testen gedaan in de tussentijd, toen die goed waren overgegaan tot met de pil stoppen...

En het is echt een misverstand dat mensen met open relatie's zoveel meer kans op soa's lopen, want in die wereld is safe seks de norm, dat is een ongeschreven regel en ook zo nu en dan laten testen is toch wel erg gewoon in die wereld.

In de gewone relatie's zie je veel meer onveilige seks, want he, ze wippen toch niet rond en kennen elkaar al een hele maand, dan kan je iemand vertrouwen hoor...

En er zit een hele wereld tussen alles neuken wat los en vast zit en een open relatie, die 2 hangen lang niet altijd samen, seks met anderen betekend niet gelijk ieder weekend een ander schatje, er zijn best mensen die dat doen hoor, maar de meeste hebben ook nog wel meer in hun leven dan alleen seks, veel mensen met kinderen enzo, dus drukke levens...

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 09:41 schreef -beyond- het volgende:

[..]

Door open te staan voor sex met meerdere mensen, wil niet zeggen dat de sex niet meer iets speciaals is. Dit soort associaties bedoel ik nou.

Ik vind dus van niet. Als je zomaar en makkelijk sext vind ik het niet speciaal. Wat is dan het verschil met je andere vrienden-vriendinnen? Die knuffel ik ook, kijk er ook teevee mee en voer er ook discussie mee (momenteel zelfs). Ik zie sex-intimiteit als een van de belangrijkste en voornaamste toevoegingen op mijn vriendschap met een vrouw wat haar dus mijn partner maakt...

Wij proberen jou ook te nuanceren maar ik vrees dat jij jou stelling (ook zoals je hem wegzet) ziet als waarheid en onze beweringen zijn niet waar want mensen zijn niet monogaam...

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 13:53 schreef Knibbel het volgende:

Wat is dan het verschil met je andere vrienden-vriendinnen? Die knuffel ik ook, kijk er ook teevee mee en voer er ook discussie mee (momenteel zelfs). Ik zie sex-intimiteit als een van de belangrijkste en voornaamste toevoegingen op mijn vriendschap met een vrouw wat haar dus mijn partner maakt...

meen je dat werkelijk, dat het enkel aan de sex te merken is of iemand je vaste partner is, of gewoon een vriendin?

Dat zou ikzelf een belediging voor mijn vaste relatie vinden, als ik niks mijn partner niet 'meer' zou zijn dan anderen, het enkel van de sex afhangt, en ook andersom, als mijn partner zo over mij zou denken.

quote:

Op donderdag 12 januari 2006 13:53 schreef Knibbel het volgende:

[..]

Ik vind dus van niet. Als je zomaar en makkelijk sext vind ik het niet speciaal. Wat is dan het verschil met je andere vrienden-vriendinnen? Die knuffel ik ook, kijk er ook teevee mee en voer er ook discussie mee (momenteel zelfs). Ik zie sex-intimiteit als een van de belangrijkste en voornaamste toevoegingen op mijn vriendschap met een vrouw wat haar dus mijn partner maakt...

Wij proberen jou ook te nuanceren maar ik vrees dat jij jou stelling (ook zoals je hem wegzet) ziet als waarheid en onze beweringen zijn niet waar want mensen zijn niet monogaam...

Ik zou het dus heel erg naar vinden als het enige verschil met een goede vriend/vriendin de seks is, mag hopen dat ik wel wat meer waard ben.

Ik heb die bevestiging door seks gewoon niet nodig, die krijg ik op andere manieren, hij is van mij, ik ben van hem, er is niemand met wie ik liever mijn leven wil delen, dat heeft niets met seks te maken...
Onze band gaat vele malen dieper dan het lichamelijke, ik zou dodelijk onzeker worden van een relatie die zo op het lichamelijke alleen hangt...

En de seks tussen ons is gewoon nog speciaal, net zo speciaal als toen we nog een gesloten relatie hadden, dat is echt niet veranderd, ik weet niet waarom mensen met gesloten relatie's zo graag dat beeld bevestigd zien dat open relatie's minder goed zijn, minder liefde in zich hebben e.d....

Maar seks met anderen is ook wel speciaal hoor, op een andere manier, maar ik zeg weleens, ik hou van iedereen die mijn bed deelt, voor dat moment dan he...

sex is zo intiem dat ik het niet met eender wie deel , enkel met iemand waar ik echt intens van hou. Ook alleen dan heb ik ZIN in sex trouwens

ik zou het enorm vreemd vinden moest mijn man plots met iemand anders willen gaan sexen. Sex is zoveel leuker en mooier en intenser als je echt intens houdt van iemand. Waarom zou je in godsnaam op een ander bij wijze van spreken droog brood met water gaan eten en drinken als je thuis aan een feesttafel kan aanschuiven .

ik zou er dan ook van uitgaan dat er iets grondigs verkeerd zit in onze relatie als hij opeens de drang voelt om met een andere te gaan sexen.

Bovendien wil mijn vriend écht niet dat ik met een ander het bed deel. En dit is wederzijds, intimiteit en sex is iets exclusiefs dat we voorbehouden aan elkaar. Ik zou het niet anders willen . Ik voel na al die jaren geen enkele drang om met een andere man het bed te delen, ik kan er zelfs niet aan denken

Heb je het weleens geprobeert dan dat je zo stellig kan zeggen dat het zoveel beter is als je intens van elkaar houdt?