Always worth it, Perfect Now, Counting Sheep, Don't Eva zijn een voor een juweeltjes en inmiddels heb ik haar plaat besteld: The Overture & The Underscore.
Ze heeft al een hoop shows voor een paar noemenswaardige artiesten mogen openen. US Tournee met Ray Lamontagne, UK Tournee met Tom McRea, US Tournee met Martha Wainwright.
Natuurlijk hebben we meer artiesten die binnen het genre vallen maar op een of andere manier vind ik haar zeer opmerkelijk. Binnen het bittorent netwerk is ook nog een opname te vinden waarin ze in een kapel speelt.
Nog een stukje over haar album:
quote:En nog een fotoPlato.nl
Op basis van het artwork en de informatie van de platenmaatschappij had ik haar ingeschat als het zoveelste zangeresje dat zo nodig beroemd moet worden met lekker in het gehoor liggende, maar verder nietszeggende muziek.
Een enorme blunder, want Sarah Blasko maakt veelzeggende muziek en hoeft helemaal niet zo nodig beroemd te worden. Lekker in het gehoor liggen haar liedjes wel, maar het zijn liedjes met diepgang. Prachtig georkestreerd, avontuurlijk gearrangeerd, spannend opgebouwd en boven alles fantastisch gezongen. Sarah Blasko kan zwoel fluisteren, maar ook een wat steviger rocknummer kan ze met gemak aan.
Op The Overture & The Underscore wordt een heel arsenaal aan instrumenten open getrokken, maar Sarah Blasko’s stem blijft altijd centraal staan en dat is knap.
Sarah Blasko is niet de nieuwe Beth Orton, de nieuwe P.J. Harvey, de nieuwe Sarah McLachlan of de nieuwe Björk. Ze is het allemaal en boven alles zichzelf. The Overture & The Underscore is een debuut om te koesteren en dat ondanks het weinig aansprekende artwork.
.En ik vind het een hele toffe hoesfoto, dat ook.