LIT Literatuur, Taal en Kunst
Boekbesprekingen, vragen over schrijvers, je favoriete theaterstuk, de mooiste schilderijen of de beste musea. Een must voor alle liefhebbers van kunst, boeken, theater en taal.
Dat vind ik nu een prachtig compliment. Ik ga mij ervoor inzetten om meer rake stukjes te schrijven. Van die stukjes waarvan men denkt: 'Zo, die zit. Die is raak.'quote:Op zondag 25 december 2005 06:29 schreef cioran63 het volgende:
Ja, dat is wel een raak stukje.
Dank. .
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Met als hoofdthema; walging. Dat is het nieuwe thema voor 2006. De walging. Het walgen.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Maar nou de zaak weer niet over-the-top trekken he? Ff klein houden, een piepklein beetje walging, beetje porno, op de cm2 spelen, focussen, inzoomen.
Ik dump maar weer eens een stukje.
Ik had het al veel eerder verwacht, maar het is me vandaag voor het eerst overkomen. Zoals het leven, of beter; de levenstijl van veel mensen langzaam maar vrij zeker naar een man/vrouw, een kindje, een leuk huisje in een buitenwijkje en meer van die dingen waar 'de mensen' (dat is een scheldwoord) gelukkig van worden uitlopen moest mijn leven, of beter; levensstijl wel op een of ander moment uitlopen op dat ik om een uur of vier 's middags (net na het wakker worden, dus) tijdens het plassen het gevoel had dat ik scheermesjes stond te pissen. Een vriend van me die wat meer ervaring heeft met druipers noemt het altijd 'een lava-lul'. Hij vroeg een keer aan me: 'Paul, heb jij dat wel eens gehad? Dat je staat te pissen en dat het net voelt alsof er lava uitkomt? Godskolere, dat doet me een partij pijn.' Maar nee, dat had ik nog nooit gehad en nu ook niet. Scheermesjes, dat komt veel meer in de buurt dan lava. Scheermesjes.
Het ergste aan zo'n geslachtsziekte is niet de pijn, de jeuk, de slijmerige pus die uit je ding komt zetten, maar de telefoontjes.
'Ja, hoi. Met Paul. Zeg, 't is net alsof ik scheermesjes pis. Volgens mij, nou, ik weet het eigenlijk wel zeker, heb ik een druiper en komt dat van jou. Nee? Heb jij nergens last van? Nou ja, ik zou me toch maar even laten nakijken als ik jou was. Maar ja. Nee, is goed, is goed. Ja, dan bel ik Sarah wel even, dan zal het wel door haar komen.'
Dan zal het wel door haar komen.
Vroeger, toen ik klein was -jaja-, had ik me voorgenomen het altijd veilig te doen. Maar ja, ik had me ook voorgenomen nooit te gaan roken, nooit te gaan drinken, elke dag braaf mijn tanden te poetsen en nog veel meer van dat soort onzin waarvan de praktijk uitwijst dat je je er toch niet aan gaat houden. Sindskort neem ik mijzelf ook niets meer voor. Een van de laatste dingen die ik mijzelf had voorgenomen was iets in de trant van: 'Een beetje sporten, wat regelmatiger slapen, blablabla...want zo kan het niet langer!' Het enige wat er sinds die tijd is gebeurd is dat naast mijn slaapritme ook mijn dagelijkse eetpatroon eraan heeft moeten geloven. Toen ik mijzelf er een keer erop betrapte om tien voor negen 's avonds in een Chinees restaurant een bak nasi goreng met kip mijn ontbijt te menen heb ik de hoop die voornemens met zich meebrengen ook maar laten varen. Dat luchtte trouwens best op.
En nu, lieve lezers en lezeressen, wil ik u even attenderen dat er nu een literair kunstgreepje volgt. Wij wisselen hier namelijk van een 'verhalend stukje', een soort 'recap', zoals ze dat in Engeland noemen naar een stukje dat in mijn fictieve wereldje daadwerkelijk, op het moment van lezen aan het gebeuren is! Althans, dat is de illusie die ik u schenk. Laten we wel zijn; 't is en blijft fictie, hoe geloofwaardig het ook allemaal klinkt! Ja! Ik doe mijn best hoor, ik doe mijn best! .
Er gaat een telefoon over, ik ben namelijk aan het telefoneren.
'Hallo?'
'Hoi Sarah, met Paul. Zeg, heb je even?'
Nondeju! Nou ja, dat was 't weer voor vandaag.
[ Bericht 0% gewijzigd door JAM op 27-12-2005 03:30:37 ]
Ik had het al veel eerder verwacht, maar het is me vandaag voor het eerst overkomen. Zoals het leven, of beter; de levenstijl van veel mensen langzaam maar vrij zeker naar een man/vrouw, een kindje, een leuk huisje in een buitenwijkje en meer van die dingen waar 'de mensen' (dat is een scheldwoord) gelukkig van worden uitlopen moest mijn leven, of beter; levensstijl wel op een of ander moment uitlopen op dat ik om een uur of vier 's middags (net na het wakker worden, dus) tijdens het plassen het gevoel had dat ik scheermesjes stond te pissen. Een vriend van me die wat meer ervaring heeft met druipers noemt het altijd 'een lava-lul'. Hij vroeg een keer aan me: 'Paul, heb jij dat wel eens gehad? Dat je staat te pissen en dat het net voelt alsof er lava uitkomt? Godskolere, dat doet me een partij pijn.' Maar nee, dat had ik nog nooit gehad en nu ook niet. Scheermesjes, dat komt veel meer in de buurt dan lava. Scheermesjes.
Het ergste aan zo'n geslachtsziekte is niet de pijn, de jeuk, de slijmerige pus die uit je ding komt zetten, maar de telefoontjes.
'Ja, hoi. Met Paul. Zeg, 't is net alsof ik scheermesjes pis. Volgens mij, nou, ik weet het eigenlijk wel zeker, heb ik een druiper en komt dat van jou. Nee? Heb jij nergens last van? Nou ja, ik zou me toch maar even laten nakijken als ik jou was. Maar ja. Nee, is goed, is goed. Ja, dan bel ik Sarah wel even, dan zal het wel door haar komen.'
Dan zal het wel door haar komen.
Vroeger, toen ik klein was -jaja-, had ik me voorgenomen het altijd veilig te doen. Maar ja, ik had me ook voorgenomen nooit te gaan roken, nooit te gaan drinken, elke dag braaf mijn tanden te poetsen en nog veel meer van dat soort onzin waarvan de praktijk uitwijst dat je je er toch niet aan gaat houden. Sindskort neem ik mijzelf ook niets meer voor. Een van de laatste dingen die ik mijzelf had voorgenomen was iets in de trant van: 'Een beetje sporten, wat regelmatiger slapen, blablabla...want zo kan het niet langer!' Het enige wat er sinds die tijd is gebeurd is dat naast mijn slaapritme ook mijn dagelijkse eetpatroon eraan heeft moeten geloven. Toen ik mijzelf er een keer erop betrapte om tien voor negen 's avonds in een Chinees restaurant een bak nasi goreng met kip mijn ontbijt te menen heb ik de hoop die voornemens met zich meebrengen ook maar laten varen. Dat luchtte trouwens best op.
En nu, lieve lezers en lezeressen, wil ik u even attenderen dat er nu een literair kunstgreepje volgt. Wij wisselen hier namelijk van een 'verhalend stukje', een soort 'recap', zoals ze dat in Engeland noemen naar een stukje dat in mijn fictieve wereldje daadwerkelijk, op het moment van lezen aan het gebeuren is! Althans, dat is de illusie die ik u schenk. Laten we wel zijn; 't is en blijft fictie, hoe geloofwaardig het ook allemaal klinkt! Ja! Ik doe mijn best hoor, ik doe mijn best! .
Er gaat een telefoon over, ik ben namelijk aan het telefoneren.
'Hallo?'
'Hoi Sarah, met Paul. Zeg, heb je even?'
Nondeju! Nou ja, dat was 't weer voor vandaag.
[ Bericht 0% gewijzigd door JAM op 27-12-2005 03:30:37 ]
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
Is het allemaal een beetje tragies en walgellik? Daar zet ik me voor in; tragies en walgellik. .
.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."
|
|
