In mijn ogen bestáán er geen moeilijke woorden, alleen moeilijke verklaringen en minder gebruikelijke woorden. Het enige dat je moet kennen om de meeste "moeilijke" woorden te begrijpen, zijn enkele losse woordjes Grieks en Latijn, en daar is beslist geen intellectuele topprestatie voor nodig. De meeste zogenaamd moeilijke woorden zijn namelijk van Griekse en Latijnse herkomst. Neem bijvoorbeeld het woord "pyrofobie". De meeste mensen zullen dit als een moeilijk woord bestempelen, waarvoor je intelligent moet zijn om het te kunnen begrijpen en gebruiken. En toch, wie een paar woorden Grieks kent begrijpt het onmiddellijk: het betekent niets anders dan "angst voor vuur". "Pyro" betekent namelijk "vuur" (denk aan "pyromaan"), en "fobie" "angst". Wie de woorden "vuur" en "angst" kan begrijpen, kan dus evengoed het woord "pyrofobie" begrijpen, het enige verschil is dat "pyro" en "fobie" nu eenmaal minder gebruikt worden dan de Nederlandse woorden. Maar eens je het kent is er niets moeilijks meer aan. Ik ben zelf absoluut niet hoogopgeleid, heb een zeer lage opleiding gehad en ben al 80 maanden werkloos, en toch gebruik ook ik geregeld woorden van Griekse en Latijnse herkomst. Die heb ik leren kennen door veel encyclopedieën en zo te lezen. Ik heb gewoon andere interesses dan de meeste mensen met een lage opleiding, dat verklaart mijn andere taalgebruik.
Ik vind die zogezegd moeilijk woorden juist gemakkelijk, in die zin dat ze in heel veel talen in vrijwel dezelfde vorm voorkomen. Misschien is dat ook een van de redenen dat men er soms gebruik van maakt, daar het communicatie met anderstaligen vergemakkelijkt?
[ Bericht 4% gewijzigd door Limsdealer op 05-02-2009 14:20:38 ]
Al zegt IEDEREEN dat iets zo of zo is, toch kan het fout zijn. Vóór Galileo Galilei zei iedereen: de zon draait rond de aarde. Tegenwoordig weten we wel beter. En iedereen verklaarde hem gek, oerdom, enz. Toch had hij gelijk.