FOK!forum / Wetenschap, Filosofie, Levensbeschouwing / Je bent moeder...
Aliceyvrijdag 9 december 2005 @ 23:55
En daarmee heb je een kind dat je op moet voeden.

Een kind waarvoor jij zorg draagt, en waarvan jij moet zien klaar te spelen dat hij of zij evenwichtig in het leven komt te staan. Er zijn hier veel dreigingen op het pad. Een deel zal je kind zelf moeten copen, en daarmee levenservaring opdoen. Een ander deel wil je je kind absoluut voor behoeden.

Hoe zie jij die grens?

Daar het een gewoonte is dat TS aftrapt : Ik weet wat ik zelf als kind heb meegemaakt, en weet hoe dit mij heeft gevormd. Dit zou ik als leidraad gebruiken, tezamen met mijn ervaring overbrengen, om te bepalen wanneer ik mijn kind bescherm, en wanneer ik mijn kind laat ervaren.
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:05
Leuk, een Sims topic!
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:05
Ik kan op dit moment alleen zeggen dat mijn moeder overduidelijk heeft gefaald .

Interessante topic, Alicey. Ik kom hier zeker terug!
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:05
Moeders falen nooit
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:05
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:05 schreef Doffy het volgende:
Leuk, een Sims topic!
Mijn Sims werden vreemd genoeg nooit oud .
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:08
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:05 schreef Doffy het volgende:
Leuk, een Sims topic!
Als je nu (nog) niet weet waar het over gaat, houd dan je klep.
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:11
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:08 schreef Alicey het volgende:

[..]

Als je nu (nog) niet weet waar het over gaat, houd dan je klep.
Bedoel je dat je zwanger bent, Alicey? Zo ja: bij deze van harte gefeliciteerd!
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:14
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:11 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Bedoel je dat je zwanger bent, Alicey? Zo ja: bij deze van harte gefeliciteerd!
Nee, helaas. Hoewel het aan de andere kant niet best zou zijn, zwanger worden zonder recent seksueel contact.
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:14
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:08 schreef Alicey het volgende:
Als je nu (nog) niet weet waar het over gaat, houd dan je klep.


Schopje naar OUD, iemand?
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:15
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:14 schreef Alicey het volgende:
Nee, helaas. Hoewel het aan de andere kant niet best zou zijn, zwanger worden zonder recent seksueel contact.
Kan je er na afloop weer een bestseller over schrijven
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:16
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:14 schreef Doffy het volgende:

[..]



Schopje naar OUD, iemand?


Mijn medemod plaagt me!
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:16
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:14 schreef Alicey het volgende:
Nee, helaas. Hoewel het aan de andere kant niet best zou zijn, zwanger worden zonder recent seksueel contact.
Oke, maar je zei het alsof er iets was in dat opzicht wat Doffy onderhand zou moeten weten. Zo van: "je bent onderhand toch wel op de hoogte van dat nieuws?" en dan in combinatie met deze topic .
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:17
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:15 schreef Doffy het volgende:

[..]

Kan je er na afloop weer een bestseller over schrijven
.
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:18
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:16 schreef Alicey het volgende:


Mijn medemod plaagt me!
Hoe meer ze je plagen, hoe meer ze van je houden
D1zaterdag 10 december 2005 @ 00:18
Wat ik me afvraag (nog kinderloos, gelukkig) is hoe je de afweging tussen actief ouderschap, dwz je eigen normen en waarden overbrengen op je kinderen en sociale opvoeding maakt. Wil je het zo veel mogelijk zelf in de hand houden omdat je voor jezelf een idee hebt wat het beste voor je eigen kind is, of laat je het ook voor een groot deel over aan wat de sociale ervaringen zijn van een kind. Daarmee bedoel ik, bescherm je je kind voor risicos die het kan lopen, of blijf je het dicht bij je houden. Lijkt me zelf een lastige afweging.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:20
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:16 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Oke, maar je zei het alsof er iets was in dat opzicht wat Doffy onderhand zou moeten weten. Zo van: "je bent onderhand toch wel op de hoogte van dat nieuws?" en dan in combinatie met deze topic .
Eh... Nee, eigenlijk ging het mij vooral om on-topic reacties.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:21
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:18 schreef Doffy het volgende:

[..]

Hoe meer ze je plagen, hoe meer ze van je houden
dat is dan weer positief!
FuifDuifzaterdag 10 december 2005 @ 00:24
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:20 schreef Alicey het volgende:
Eh... Nee, eigenlijk ging het mij vooral om on-topic reacties.
Snap ik, maar als je zwanger zou zijn, dan zou dat een nieuwe dimensie aan deze topic hebben gegeven en had ik allerlei tips uit eigen ideeënbus kunnen aanvoeren ten aanzien van de opvoeding. Want je weet, Alicey, ik ben een behulpzaam mens met liefde voor de medemens en niet in de laatste plaats de volwassenen van de toekomst.
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:25
On-topic. Ik ben dan weliswaar geen moeder ( ), maar ik zou mijn kind voornamelijk leren van zichzelf af te bijten, zo nodig. Ik denk dat als de ouders in materieel opzicht alles voldoende (en niet overdadig) regelen, het kind zijn eigen weg zoveel mogelijk moet zoeken. Al moet het kind natuurlijk altijd weten waar het een veilige thuishaven heeft
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:26
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:24 schreef FuifDuif het volgende:

[..]

Snap ik, maar als je zwanger zou zijn, dan zou dat een nieuwe dimensie aan deze topic hebben gegeven en had ik allerlei tips uit eigen ideeënbus kunnen aanvoeren ten aanzien van de opvoeding. Want je weet, Alicey, ik ben een behulpzaam mens met liefde voor de medemens en niet in de laatste plaats de volwassenen van de toekomst.
Maar als dat het geval zou zijn had ik het topic in OUD gepost.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:27
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:25 schreef Doffy het volgende:
On-topic. Ik ben dan weliswaar geen moeder ( )
pappa mag ook hoor.
quote:
, maar ik zou mijn kind voornamelijk leren van zichzelf af te bijten, zo nodig. Ik denk dat als de ouders in materieel opzicht alles voldoende (en niet overdadig) regelen
Wat beschouw je als voldoende? En wat als je kind meer wil?
quote:
, het kind zijn eigen weg zoveel mogelijk moet zoeken. Al moet het kind natuurlijk altijd weten waar het een veilige thuishaven heeft
Accepteer je daarbij dat je kind 'harde klappen' te verwerken krijgt?
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:29
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:27 schreef Alicey het volgende:
pappa mag ook hoor.
Goddank

maar dat ben ik ook niet
quote:
Wat beschouw je als voldoende? En wat als je kind meer wil?
Ik vind niet dat een kind altijd moet krijgen waar het om vraagt. Voor je het weet zit je met zo'n verwend jengelend k*tkind. En als ik érgens een gloeiende hekel aan heb...
quote:
Accepteer je daarbij dat je kind 'harde klappen' te verwerken krijgt?
Ja. Heb ik zelf vroeger ook regelmatig gehad, en al was dat bepaald niet leuk, ik heb er veel van geleerd. Dat geldt overigens vandaag de dag nog steeds.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:31
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:29 schreef Doffy het volgende:

[..]

Goddank
quote:
maar dat ben ik ook niet
[..]

Ik vind niet dat een kind altijd moet krijgen waar het om vraagt. Voor je het weet zit je met zo'n verwend jengelend k*tkind. En als ik érgens een gloeiende hekel aan heb...
quote:
Ja. Heb ik zelf vroeger ook regelmatig gehad, en al was dat bepaald niet leuk, ik heb er veel van geleerd. Dat geldt overigens vandaag de dag nog steeds.
Je zou dus kunnen zeggen dat een zekere mate van op jezelf aangewezen zijn goed voor je is? Waar leg je de grens?
Doffyzaterdag 10 december 2005 @ 00:34
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:31 schreef Alicey het volgende:
Je zou dus kunnen zeggen dat een zekere mate van op jezelf aangewezen zijn goed voor je is? Waar leg je de grens?
Geen idee, ik vraag me af of daar van tevoren regels voor te geven zijn.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:37
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:34 schreef Doffy het volgende:

[..]

Geen idee, ik vraag me af of daar van tevoren regels voor te geven zijn.
Ik denk dat je je wel 2 praktijk-voorbeelden kunt indenken?
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 00:39
Ik probeer mijn kind zoveel mogelijk zelf te laten doen. Men zegt ook dat de meeste kinderen alleen stappen nemen die ze aankunnen, of bijna aankunnen. Toen hij pas kon lopen bijvoorbeeld, wilde hij via een touwnetje naar een glijbaan klimmen. Het net was ongeveer 50cm hoog en het was in een zandbak. Het was dus een veilige situatie. Ik heb hem toen zelf laten klooien, met als resultaat dat zijn voetje door het net zakte en hij achterover viel. Geen enkel gevaar, want er lag zand onder, maar voor hem een super ervaring wat betreft het inschatten van zijn eigen kunnen. Ik heb hem aangemoedigd zelf op te staan en toen hebben we het samen geprobeerd. Na 3 keer helpen, lukte het hem wel zelf.
Zo probeer ik eigenlijk mijn hele opvoeding te doen.... Zelf klooien, eventueel samen een stapje verder gaan en weer loslaten. Bevorderen van zelfredzaamheid en zelfvertrouwen.
Hij is nu net (een weekje) 3 jaar. We liepen vandaag in het dorp en hij wilde graag een krentenbol. Ik gaf hem 60 cent en hij liep zelf de bakker in en riep meteen: "een krentenbol alsjeblieft". Hij werd met een glimlach geholpen. Daarna heb ik hem verteld dat hij volgende keer moet wachten tot ze hem vragen wat hij wil. Hij heeft een goede ervaring, met een kleine aanwijzing.

Niet alleen met vaardigheden, maar ook met respect naar ouderen, samen spelen, etc.

Is dit een beetje wat je bedoelde, Alicey?
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:41
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:39 schreef wendytje het volgende:
Ik probeer mijn kind zoveel mogelijk zelf te laten doen. Men zegt ook dat de meeste kinderen alleen stappen nemen die ze aankunnen, of bijna aankunnen. Toen hij pas kon lopen bijvoorbeeld, wilde hij via een touwnetje naar een glijbaan klimmen. Het net was ongeveer 50cm hoog en het was in een zandbak. Het was dus een veilige situatie. Ik heb hem toen zelf laten klooien, met als resultaat dat zijn voetje door het net zakte en hij achterover viel. Geen enkel gevaar, want er lag zand onder, maar voor hem een super ervaring wat betreft het inschatten van zijn eigen kunnen. Ik heb hem aangemoedigd zelf op te staan en toen hebben we het samen geprobeerd. Na 3 keer helpen, lukte het hem wel zelf.
Zo probeer ik eigenlijk mijn hele opvoeding te doen.... Zelf klooien, eventueel samen een stapje verder gaan en weer loslaten. Bevorderen van zelfredzaamheid en zelfvertrouwen.
Hij is nu net (een weekje) 3 jaar. We liepen vandaag in het dorp en hij wilde graag een krentenbol. Ik gaf hem 60 cent en hij liep zelf de bakker in en riep meteen: "een krentenbol alsjeblieft". Hij werd met een glimlach geholpen. Daarna heb ik hem verteld dat hij volgende keer moet wachten tot ze hem vragen wat hij wil. Hij heeft een goede ervaring, met een kleine aanwijzing.

Niet alleen met vaardigheden, maar ook met respect naar ouderen, samen spelen, etc.

Is dit een beetje wat je bedoelde, Alicey?
Ik vind het een prachtig voorbeeld wendytje. Het geeft vrij duidelijk de synnergie tussen zelf laten proberen en helpen aan.
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 00:44
En ik probeer dit overal toe te passen. Zo vind ik dat hij mij moet helpen met kleine klusjes, zoals placemats op tafel leggen. Maar als hij dan vraagt om hem te helpen opruimen, doe ik dat ook, om hem te laten zien dat je ELKAAR helpt. Ik bespreek dat dan ook.

Kinderen doen niet wat je zegt, maar wat jij doet.

Ik begrijp jouw gevoel, van die kinderen in de supermarkt die na 10x nee toch met lollies de deur uit gaan.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:46
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:44 schreef wendytje het volgende:
En ik probeer dit overal toe te passen. Zo vind ik dat hij mij moet helpen met kleine klusjes, zoals placemats op tafel leggen. Maar als hij dan vraagt om hem te helpen opruimen, doe ik dat ook, om hem te laten zien dat je ELKAAR helpt. Ik bespreek dat dan ook.

Kinderen doen niet wat je zegt, maar wat jij doet.
Ik denk dat daar wel veel waarheid in zit. Doen zegt veel meer dan zeggen.
quote:
Ik begrijp jouw gevoel, van die kinderen in de supermarkt die na 10x nee toch met lollies de deur uit gaan.
Weet je zeker dat je nu op mij reageert?
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 00:47
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:46 schreef Alicey het volgende:

Weet je zeker dat je nu op mij reageert?
sorry was op doffy geloof ik
2QT2BSTR8zaterdag 10 december 2005 @ 00:48
@ Alicey, wat is "copen"?

@Wendytje.


a-child-in-chainszaterdag 10 december 2005 @ 00:49
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:05 schreef FuifDuif het volgende:
Ik kan op dit moment alleen zeggen dat mijn moeder overduidelijk heeft gefaald .

Interessante topic, Alicey. Ik kom hier zeker terug!
Ja bij mij hetzelfde.
Verder denk ik erover zoals TS. dat zou doen.

De realiteit zal ook wel een stuk ingewikkelder en dus ook ánders inmekaar steken dan jeje
voorstelt.
Dus mischien zullen bepaalde dingen waar jeje vante voren druk hebt gemaakt,
in werkelijkheid reuze meevallen.

Er is echter 1 ding waar ik me wel degelijk zorgen over maak.
Ik ben zo bang dat als je als kind zelf ondergemiddelde tot slechte zorg hebt gehad.
Dat je later op oudere leeftijd zelf niet weet hoe je zorg moet nemen voor een ander.
Je hebt het nooit af kunnen kijken. Maar mischien is die angst wel ongegrond.
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 00:50
maar doffy, mijn kind krijgt echt niet altijd wat het vraagt en gaat nu toch door een jengelfase...
bij alles wat hij niet mag..... maar waarom niet?
en als ik de tv op iets zet....... ik vind die niet leuk...

gaat wel weer over denk ik
En vergeet niet dat een kind ook gevoelens mag uiten, ook al ben je het er niet mee eens. Pim is ook wel eens boos. Dan zeg ik dat ik snap dat hij boos is, maar dat ik zijn gedrag (schreeuwen bijvoorbeeld) niet leuk vind.
a-child-in-chainszaterdag 10 december 2005 @ 00:51
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:48 schreef 2QT2BSTR8 het volgende:
@ Alicey, wat is "copen"?

@Wendytje.


copen =>(vrij vertaald) aankunnen/mee omgaan.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 00:55
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:48 schreef 2QT2BSTR8 het volgende:
@ Alicey, wat is "copen"?

@Wendytje.


Mee om kunnen gaan.
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 01:02
Nog maar wat dan....

Je taak als ouder is te zorgen dat jouw kind het gaat redden in de wereld. En dat is niet perse met jouw normen en waarden. Zo noemde ik vroeger iedereen oom/tante en is nu een voornaam binnen de familie heel normaal.
Maar ik zie zelfvertrouwen en zelfredzaamheid (ook als het een keer mis gaat!) super belangrijk. Daarnaast vind ik respect (voor jezelf en anderen) heel belangrijk.
Maar als je een kind wil (in mijn mening dan he) die zelf later een goede keus kan maken in goede vrienden, drugs, feesten, etc. dan moet je ze die vaardigheid nu leren. Niet altijd beschermen en aan het handje houden, maar ook eens in het diepe gooien als je weet dat hij op z'n tenen bij de bodem kan.
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 01:08
laatste voorbeeld...

hij kon net kruipen... En steeds onder een tafeltje door, waar hij een keer zijn hoofd stootte. Ik waarschuwde hem "pas op je hoofd, je botst zo", maar toch proberen. Schrik! Daarna heeft een vriend van ons steeds zijn hand tussen zijn hoofd en de tafel gehouden, totdat ik zei dat hij dat niet moest doen. Door mijn waarschuwing en de botsing was hij heel voorzichtig... Door de vriend z'n hand, zag mijn zoon geen gevaar meer. Stel je voor, zei ik, dat je nu wat pakt in de keuken en hij kruipt onder de tafel door. Hij gaat keihard, in de veronderstelling dat niks mis kan gaan. Liever nog twee keer voorzichtig stoten en ervan leren, dan daarna een hele harde knal te maken.

Dus, liever nu iets leren in redelijke veiligheid, dan zonder enige veiligheid later.
Ratelslangetjezaterdag 10 december 2005 @ 01:15
Ik heb mijn dochter veel minder streng opgevoed dan mijn moeder bij mij heeft gedaan.(Dat was als een strafkamp.)
Tijden veranderen en regels en grenzen worden verlegd.
Wat nu uit den boze is , is over vijf jaar doodnormaal.
Aliceyzaterdag 10 december 2005 @ 10:56
Nu een vervolgvraagje..

Stel, je bent God, en daarmee heb je een schepping op te voeden. Hoe doe je dat?
2QT2BSTR8zaterdag 10 december 2005 @ 12:42
Dank zij Wendytje hoef ik enkel te typen.
2QT2BSTR8zaterdag 10 december 2005 @ 12:45
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 10:56 schreef Alicey het volgende:
Nu een vervolgvraagje..

Stel, je bent God, en daarmee heb je een schepping op te voeden. Hoe doe je dat?
Sterk spul he, .... die paddo's
wendytjezaterdag 10 december 2005 @ 13:12
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 12:42 schreef 2QT2BSTR8 het volgende:
Dank zij Wendytje hoef ik enkel te typen.
Boswachtertjezaterdag 10 december 2005 @ 13:15
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 10:56 schreef Alicey het volgende:
Nu een vervolgvraagje..

Stel, je bent God, en daarmee heb je een schepping op te voeden. Hoe doe je dat?
Je creëert de soort mens, die laat je alles voor je regelen.. Wanneer het fout gaat, laat je Yellowstone eens goed uitbarsten en begin je opnieuw, met allemaal E-T's
Kijken of het dan beter loopt
pmb_rugzaterdag 10 december 2005 @ 14:02
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 00:50 schreef wendytje het volgende:
Pim is ook wel eens boos.
Pim!!


Wendy, je klinkt als een goede moeder (hopelijk klopt dit ook). jmmr dat je naam me zo aan mijn ex doet denken maar daar kun jij weer niks aan doen
pmb_rugzaterdag 10 december 2005 @ 14:09
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 10:56 schreef Alicey het volgende:
Nu een vervolgvraagje..

Stel, je bent God, en daarmee heb je een schepping op te voeden. Hoe doe je dat?
eigenlijk wilde ik op de originele stelling in gaan, maar deze stelling prikkelt me weer

God is geen opvoeder imo. God heeft de mens ooit gemaakt in de perfecte setting, maar met de vrije keus om zo ook in alle vrijheid de 'liefde te bedrijven' Toen koos de mens andersinds. Ze werden in een nieuwe setting geplaatst en binnen die setting heeft God ons een leidraad (en een voorbeeld) gegeven van hoe wij het beste kunnen leven. je bent oud en wijs genoeg om zelf te kijken wat je er mee doet en dus ook zelf de consequenties ervan te ondervinden. ik weet niet of God ook straft. ik denk dat de 'straf' al duidelijk genoeg is in de directe consequenties van zonde. Daarnaast ligt de taak van vermaning bij 'broeders' (in liefde wel te verstaan). mwah, ik vind het een moeilijk punt. wellicht een goeie impuls om verder na te denken over God als opvoeder. misschien is Hij het wel... wie weet. maar vooralsnog zie ik God niet zo.
wendytjezondag 11 december 2005 @ 15:37
quote:
Op zaterdag 10 december 2005 14:02 schreef pmb_rug het volgende:

Wendy, je klinkt als een goede moeder (hopelijk klopt dit ook).
Ik doe m'n best
quote:
jmmr dat je naam me zo aan mijn ex doet denken maar daar kun jij weer niks aan doen
nee, idd (of misschien ben ik je ex?)

[ Bericht 4% gewijzigd door wendytje op 11-12-2005 15:37:41 (iets vergeten) ]
DionysuZzondag 11 december 2005 @ 16:12
Mijn kind zou erg veel vrijheden hebben. Ze leren het snelst als ze zelf de grenzen kunnen verkennen en op hun bek kunnen gaan.

Mijn kind zou overigens NOOIT gedoopt worden. Als ze een geloof zouden willen aanhangen, dan kunnen ze daar zelf voor kiezen als ze oud genoeg zijn.
pmb_rugzondag 11 december 2005 @ 16:59
Ik geloof niet zo in een benadering waarin eigen ervaring zo centraal staat. Een kind hoeft niet zelf eerst te ervaren dat als je van een klimrek dondert je dan je benen breekt, dat kan ik hem ook zo wel vertellen (zelfde geld voor drugs bijv.). Het gebruik van rede (binnen het intellectuele bereik van het kind) kan heel effectief zijn (zeker in de pubertijd).
Maar natuurlijk is ook ervaring erg belangrijk, ik kan me dan ook wel vinden in de omschrijving van Wendy bij het touwnetje. Mijn key words zijn
- eigen verantwoordelijkheid
- hard werken
- niet zeuren
- eerlijkheid/integriteit duurt het langst
- normen & waarden
- de drie F-en (Faith, Freedom, Family)
- onderwijzing van een Goddelijk wereldbeeld, waarin ieder mens een creatie naar Gods evenbeeld is. (respect)
- onderlinge liefde (leren kennen, accepteren, helpen, bemoedigen)

en zo kan ik nog wel even doorgaan.
ik zie het wel zitten
Boswachtertjezondag 11 december 2005 @ 18:00
Daar ik geen kinderen heb, is het voor mij heel moeilijk voor te stellen. Maar ik sluit me aan bij de mensen welke hun kinderen zo vrij mogelijk willen opvoeden. Mijn kind(eren) mag/mogen zichzelf gaan ontwikkelen, ik zal hem/haar/hen alleen mijn basiswaarden meegeven als: oordeel niet te snel, heb liefde voor alles en probeer zo positief mogelijk in het leven te staan.

Voor de rest, dat zie ik wel wanneer ik kids zou krijgen. Voorlopig nog niet iig
wendytjedonderdag 29 december 2005 @ 10:19
Ik vind "vrij" opvoeden dus de grootste onzin die er is. Dat roepen al de ouders van tegenwoordig die gewoon te beroerd zijn eens flink op te treden. Nee, die ene avond dat ik thuis ben moet het wel gezellig zijn, dus zeg ik maar geen nee.
Grenzen zijn ook heel veilig.....niet alleen terughoudend voor een kind.
DionysuZdonderdag 29 december 2005 @ 13:53
grenzen kun je een kind leren.
normen en waarden ook.
maar ik zal mijn kind nooit een religie opleggen, dat is onnodig en disrespectvol jegens het kind omdat je het kind de eigen keuze hieromtrend ontneemt.
thabitdonderdag 29 december 2005 @ 19:54
Ik zou een tamagotchi aanschaffen om te kijken welke manier van opvoeden het beste werkt.