John Lennon. Herinner jij je 25 jaar geleden?

Hij komt voor in Acda & de Munnik liedje.. Dus neem aan dathet inpact heeft gehad Maar ik was te jong.. weet niet eens zeker of ik al bestond Dus ik lig er niet wakker van

quote:

Op donderdag 8 december 2005 01:38 schreef ju_schatje het volgende:
Hij komt voor in Acda & de Munnik liedje.. Dus neem aan dathet inpact heeft gehad Maar ik was te jong.. weet niet eens zeker of ik al bestond Dus ik lig er niet wakker van

Je weet niet zeker of je ouder dan 25 bent, en je hebt verder geen idee wie John Lennon is?

wel zonde. die gozert die m neerschoot was echt zo'n instabiele kneus.

quote:

Op donderdag 8 december 2005 01:38 schreef ju_schatje het volgende:
Hij komt voor in Acda & de Munnik liedje.. Dus neem aan dathet inpact heeft gehad Maar ik was te jong.. weet niet eens zeker of ik al bestond Dus ik lig er niet wakker van

Yep, daar issie natuurlijk ook bekend mee geworden. Dat liedje van Acda en de Munnik.


Arghhhhhhhhhhhhh kunnen mensen als deze heeel snel op de brandstapel

Ik herinner mij zijn dood meer dan ooit, na 25 jaar.
Ik was toen zelf 25/ bijna 26 jaar.

Imagine....dat ie nu nog geleefd zou hebben.

[ Bericht 3% gewijzigd door golfer op 08-12-2005 03:17:39 (typo) ]

Ik hoorde van de week iemand zeggen: "Wat een zelfingenomen lul was het toch ook, als je die beelden nu terugkijkt." Daar kan ik het wel mee eens zijn, geloof ik.

Van de dag zelf kan ik me niets herinneren. Ik was zes, ik heb dat niet bewust meegemaakt.

Ik was nog niet geboren, maar ik geniet nog regelmatig van zijn muziek. Maar inderdaad, hij had ook zijn donkere kant.

Een zelfingenomen lul? Nah... daar kan ik me in verband met Lennon nou echt helemaal niks bij voorstellen.
Hij viel op, ja, dat wel. Maar men wilde maar wat graag al zijn alternatieve akties meemaken, hij was de exponent van de nieuwe optimistische tijd. Aan (bed)peace, love and understanding denk ik bij hem.
Die moord was echt verbijsterend.

Ik was twee, maar kan het me niet meer herinneren. .

Ik weet het nog goed. Ik was 11 en op en top Beatle-fan. Aangestoken door een oudere broer en die had het weer van mijn ouders. Ik zat aan het ontbijt met mijn moeder toen ik het nieuws hoorde op de radio. Ik keek mijn moeder nog aan met een blik die wou zeggen: 'het is toch niet wáár?!' En mijn moeder knikte alleen maar.

Ik weet het nog goed, heeft een hoop indruk op me gemaakt.
Ik was 11, en net zo'n beetje begonnen met serieus muziek luisteren.
Naar aanleiding van de moord ben ik wel meer muziek van the Beatles en Lennon gaan draaien(elk nadeel hep z'n voordeel, hè? )

Ik was drie dagen oud, maar heb later dondersgoed begrepen wie Lennon was en wat voor impact die dag had....

Ik was 9 jaar oud en ik hoorde het nieuws samen met mijn moeder op de radio en ze was dagen lang van slag. Ze was altijd al een grote Beatle-fan geweest en met name van John Lennon, wegens zijn muziek en zijn idealen. Ik kan wel zeggen dat ik ben opgegroeid met zijn muziek: er was altijd Beatle-muziek in huis. Al met al heb ik het gevoel dat hij te weinig gemaakt heeft: ik geloof dat hij juist in 1979/1980 de juiste spirit weer had voor heel veel nieuwe mooie dingen.... maar helaas.

Ik was 6, maar kan me er niks van herinneren. Ik was dan ook nog altijd braaf met spelen bezig en niet met muziek

RIP John

mwah...ik was 10 maand en 2 dagen oud, heb er niet zoveel van mee gekregen

Ik was 9 en kan me van de dag zelf weinig herinneren. Wel kwam ik in de jaren daarna nog vaak de krantenpagina tegen die mijn ouders hadden uitgeknipt en bewaard.
Vreemd genoeg staat de dood van Elvis, 3 jaar daarvoor, mij relatief helderder bij.

quote:

Op donderdag 8 december 2005 03:44 schreef svann het volgende:
Een zelfingenomen lul? Nah... daar kan ik me in verband met Lennon nou echt helemaal niks bij voorstellen.

Juist wel... De anderen gingen er nog op uit als er weer eens iets opvallends gebeurde in de jaren zestig, maar Lennon was vaak vooral met zijn eigen spiritualiteit bezig en "couldn't be bothered". Ook was hij vrij bekrompen op sommige gebieden, zoals dat hij conservatief stemde om zijn eigen geld veilig te stellen en hun eigen liedjes achteraf alleen goed vond als ze voortgekwamen waren uit pijn of ellende, dat was voor hem de ware creativiteit. McCartney's liedjes vond hij vaak te licht en te optimistisch. In de laatste jaren van de Beatles schijnt hij ook redelijk onuitstaanbaar te zijn geweest tegen de rest van de groep.

Althans, dat is wat ik er later over gelezen heb. Maar goed, het blijft natuurlijk een geweldig artiest die ontzettend vernieuwend bezig geweest is in de sixties (en dat zonder veel technische 'skills' op de instrumenten die hij bespeelde en zonder noten te kunnen lezen ).
Ik ben trouwens te jong om zijn sterfdag meegemaakt te hebben dus daar kan ik verder niet echt wat over zeggen.

Ik was 1 jaar oud dus daar weet ik me niets van te herinneren, Ik heb mijn moeder wel eens gevraagd (Toen ik zelf naar the beatles begon te luisteren) die helemaal Beatle fan was wat zij er zich van kon herinneren. En het enige wat ze dan altijd zegt is dat ze er helemaal kapot van was.

Er komen nu een hoop verhalen vrij over 'hoe hij nu echt was'.
Puur omdat de mythe doorbroken dient te worden. De heilige te ontmaskeren. Dat is een heel natuurlijk verschijnsel (Deed Fortuyn het met kinderen? Was Jezus eigenlijk dan toch Joods?).

Maar het gaat om zijn muziek! Luister vandaag maar naar 'Look at me' of 'God'. De mens Lennon was boeiend maar zijn muziek nog veel meer.

Ik was 1 maand en 1 dag oud. Dus ik kan het me nog goed herinneren

quote:

Op donderdag 8 december 2005 11:43 schreef TheGrandWazoo het volgende:
Er komen nu een hoop verhalen vrij over 'hoe hij nu echt was'.
Puur omdat de mythe doorbroken dient te worden. De heilige te ontmaskeren. Dat is een heel natuurlijk verschijnsel (Deed Fortuyn het met kinderen? Was Jezus eigenlijk dan toch Joods?).

Ja, tuurlijk. Als hij niet was vermoord was dat vanzelf wel gebeurd, dan was hij nu waarschijnlijk een weirde zestiger met lang, vet haar en een bierbuik. Met Jim Morrison gebeurt dat nog meer, die mensen worden nog steeds herinnerd zoals ze waren in de bloei van hun leven.
Wel erg rock'n'roll natuurlijk. Live fast, die young.

quote:

Maar het gaat om zijn muziek! Luister vandaag maar naar 'Look at me' of 'God'. De mens Lennon was boeiend maar zijn muziek nog veel meer.

Daar sluit ik me bij aan.

quote:

Op donderdag 8 december 2005 03:44 schreef svann het volgende:
Een zelfingenomen lul? Nah... daar kan ik me in verband met Lennon nou echt helemaal niks bij voorstellen.

'Zelfingenomen lul' is misschien hard geformuleerd, maar er zijn genoeg mensen die 'm niet konden uitstaan. Hij wordt dan wel overal verheerlijkt, en als jezusfiguur neergezet, maar ondertussen kon John ook erg agressief uit de hoek komen, en was 'ie behoorlijk haatdragend. Dat lees je alleen niet in de gemiddelde biografie.
Luister eens naar teksten als "How do you sleep" (een Paul bash), of "Steel and Glass" (Allen Klein bash)..
Je ziet 't ook in erg veel interviews met ex-bandleden of oude vrienden.. Lennon kon een behoorlijke lul zijn, maar dat wordt dikwijls verzwegen onder 't motto 'over de doden niets dan goeds'.

Ik kan het me nog heel goed herinneren. Eerste klas niddelbare school.
Op school zei iedereen: "John Lennon is doodgeschoten!"
"Wie is dat?" vroeg ik