Di Tommaso - soms net te...

Ach je moet het die mensen niet kwalijk nemen want ze hebben geen leven. Het is net zoiets als van die mensen die hun video 3 weken programmeren om hun favoriete soap op nemen als ze op vakantie zijn.

Het is inderdaad behoorlijk triest, die massahysterie. Laat ik voorop stellen dat ik het hartstikke erg vind, echter ik kan me gewoon niet voorstellen dat je er helemaal kapot van bent omdat je toevallig supporter bent.

daardoor niet werken? werkweigering!!!

Massahysterie. En over de doden niets dan goed.

Ik heb net een SOny TV gekocht... Nu hoorde ik net dat iemand van de productielijn daar ook is overleden... 32, veel te jong!

Ik denk dat ik ook maar een weekje vrij neem. Ik kan dit niet aan...

Ik hoorde vanochtend op de radio weer over een eerbetoon, huilende supporters etc. Het is inderdaad een ongeloofelijk mooi voorbeeld van massahysterie. Maar goed, voetbalfans hebben doorgaans niet de meest scherpe geesten.

Ach, ik vind het vooral zielig voor zijn zwangere vrouw, en dochtertje...daar heb ik toch wel even bij stilgestaan. Maar dat was het ook wel.

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 08:30 schreef BobRooney het volgende:
Ach, ik vind het vooral zielig voor zijn zwangere vrouw, en dochtertje...daar heb ik toch wel even bij stilgestaan.

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 02:40 schreef LennyKravitz het volgende:
Laat ik vooropstellen, dat ik het heel erg vindt als een 26-jarige persoon zomaar plots overlijdt. Het zet je aan het denken... zo jong...
Familie, vrienden en collega's van Di Tommaso wens ik dan ook veel sterkte.

Dat het om een voetballer gaat die bij velen bekend is, geeft nieuwswaarde aan het overlijden... ook dat vind ik logisch. Dat een groot aantal bekenden en fans 'm graag willen herdenken, kan er bij mij ook nog wel in...

Maar waar ligt toch de grens?!?!

Vanavond zag ik een Utrecht-supporter op tv die een aantal dagen niet gewerkt had, omdat hij het niet aankon. Was deze persoon een familielid of een goede bekende van de overledene? Ik vermoed van niet...
Ik kan het werkelijk niet snappen, dat je zoveel verdriet kunt hebben, over iemand die voor jouw voetbalclub speelt, dat je niet eens meer kunt werken... Ik vraag mij toch af wat er dan in hemelsnaam met je mis is...

Mensen die tranen met tuiten huilen over iemand die ze persoonlijk niet eens gekend hebben... het kreeg André Hazes achtige trekjes vanavond... ik kan er met mijn hoofd niet bij... soms denk ik dat we in Nederland psychisch niet helemaal in orde zijn...

Ik durf te beweren dat er vaker mensen op zeer jonge leeftijd overlijden (op welke wijze dan ook, plots in de slaap of door een ongeluk)... Het overlijden van een jonge (lokaal enigszins bekende) voetballer drukt Nederland even op de feiten dat dit gebeurt... maar maak van die voor 90% van Nederland tot het overlijden nog onbekende voetballer geen "heilig persoon"...

Nogmaals, ik vind het erg, héél erg,... voor de nabestaanden... ; ikzelf denk er eens over na... maar daar blijft het bij...

Ik dacht gister precies het zelfde toen ik het zag!

Iedereen gaat anders met die emoties om... Dat je iemand niet persoonlijk kent, wil nog niet zeggen dat je er "niets mee hebt" (om het even zo te zeggen). Ik moet zeggen dat toen Dime (ex-gitarist Pantera) werd vermoord, ik die dag ook wel even met de gedachten ergens anders was. En ik ben over et algemeen vrij nuchter. Waarom die "massa" hysterie? Omdat veel mensen een vergelijkbare binding met de club en de speler hebben. Op tv zie je natuurlijk vooral de huilende tienermeisjes, maar dat is alleen om zn populariteit een beetje te "verkopen". Ik denk dat de gemiddelde FC Utrecht supporter er heel anders mee omgaat.

Ach laat ons, je kunt er weinig aan doen hoe je je voelt. Persoonlijk zou ik er niet mijn werk voor gaan weigeren, je mag denken wat je wilt over dat soort dingen. Al met al denk ik dat gevoelens voor iedereen anders is. Ik was erg verbaast dat ik zelf er emotioneel op reageerde. Tien meter is de afstand dat ik ooit het dichtst bij Di Tommaso in de buurt heb gestaan, en toch lijkt het alsof je hem kent. Gevoelens zijn denk ik niet te verklaren. Het is vooral jammer dat je nu zo'n enthousiaste speler, want hij was misschien wel de meest enthousiaste, moet missen.

Ohja zelf heb ik niet gehuild, maar het was wel moeilijk toen Jean-Paul de Jong zijn toespraak hield, en zelf moeite had met spreken vanwege de emoties. Maar daardor werd ik vooral evrdrietig voor de collega's, vrienden en familie. Verder was het gewoon mooi, en het hoort bij de voetbalwereld.

Tsja... het is een wisselwerking he.

Ik moest toch ook even 2 a 3 keer slikken toen ik het nieuws hoorde. Natuurlijk is deze dood niet opeens erger dan een ander 26 jarig iemand, maar het hele punt is dat dit voor bepaalde mensen een bekend persoon is. Bij bekende personen leven sowieso al meer mensen mee. En helemaal voor Utrecht supporters, die hem elke week of 2 toezongen, af en toe misschien een praatje met hem maakten, etc... Dan is het opeens een schok en schrikmoment wanneer je hoort dat zoiemand opeens en zomaar is overleden.

Daarbij roepen dit soort dingen emoties op, ook bij mensen die niet veel binding met een persoon hebben. Als ik weer beelden op tv zie van hongerige kinderen in Afrika, van beelden na natuurrampen, etc dan krijg ik ook een brok in mijn keel... puur omdat ik op dat moment daadwerkelijk dingen zie en hoor... dat wil dus niet zeggen dat het minder erg is als ik het niet zie... maar dan wordt je er niet mee geconfronteerd.

Verder is het niet alleen rouwen, momenten zoals gisteren in de Galgenwaard zijn ook momenten om je steun te tonen. Je laatste steun aan de overleden speler voor zover dat kan, dat is meer een eerbetoon, maar steun aan de familie.

Dat mensen vrij nemen, tja... daar kan ik ook niet bij tenzij ze echt een betere band met hem hadden dan de gemiddelde supporter (en dan echt een betere). Het janken, tja... ik denk dat het meer een emotie als gevolg van indrukken is. Mensen huilen ook om films, om de een of andere reden kan iets je gewoon aangrijpen ook al heb je geen directe binding met mensen.

Pffff, ik heb vast weer teveel gezegd en ben ook vast weer dingen vergeten maar voor nu is dit wel genoeg

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 08:36 schreef MrTorture het volgende:
Iedereen gaat anders met die emoties om... Dat je iemand niet persoonlijk kent, wil nog niet zeggen dat je er "niets mee hebt" (om het even zo te zeggen). Ik moet zeggen dat toen Dime (ex-gitarist Pantera) werd vermoord, ik die dag ook wel even met de gedachten ergens anders was. En ik ben over et algemeen vrij nuchter. Waarom die "massa" hysterie? Omdat veel mensen een vergelijkbare binding met de club en de speler hebben. Op tv zie je natuurlijk vooral de huilende tienermeisjes, maar dat is alleen om zn populariteit een beetje te "verkopen". Ik denk dat de gemiddelde FC Utrecht supporter er heel anders mee omgaat.

en zo is het.

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 08:06 schreef Triangeljosti het volgende:
Ik heb net een SOny TV gekocht... Nu hoorde ik net dat iemand van de productielijn daar ook is overleden... 32, veel te jong!

Ik denk dat ik ook maar een weekje vrij neem. Ik kan dit niet aan...

Iedereen doet alsof god hemzelf is overleden. Tis vreselijk voor hem en zn familie maar dat mensen gewoon een week vrij gaan nemen.

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 09:08 schreef SharQueDo het volgende:

[..]



Iedereen doet alsof god hemzelf is overleden. Tis vreselijk voor hem en zn familie maar dat mensen gewoon een week vrij gaan nemen.

Amen. Ben het er nog mee eens ook...

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 02:40 schreef LennyKravitz het volgende:
<knipperdeknip>

Nogmaals, ik vind het erg, héél erg,... voor de nabestaanden... ; ikzelf denk er eens over na... maar daar blijft het bij...

Ja zoiets, dat iemand van 26 jaar zomaar doodgaat, dat drukt je even op de kwetsbaarheid van het menselijk leven. Maar daar houdt het wel een beetje op.

Ik heb ook het idee dat de media het erger voor FC Utrecht vind als voor de nabestaanden.

kom maar met de politieke proefballonnen: "Sport is levensgevaarlijk, het moet verboden worden"

Mja, ik ben het wel met de OP eens op zich.

maar aan de ander kant: toen Senna overleed moest ik opeens enorm janken en was de hele dag van slag . Wat doe je eraan.

quote:

Iedereen doet alsof god hemzelf is overleden. Tis vreselijk voor hem en zn familie maar dat mensen gewoon een week vrij gaan nemen.

Er is welgeteld één supporter op tv geweest die heeft verklaard dat hij niet is gaan werken, denk dat merendeel van de supporters gewoon de hele week gewerkt heeft hoor! En alsof God zelf is overleden..

Wie heeft geen koude rillingen gehad toen bekend werd dat prinses Diana overleden was, wie heeft niet machteloos toegekeken hoe het WTC instortte, wie heeft niet gevloekt toen Theo van Gogh op straat werd dood gestoken, wie was niet verbijsterd toen Fortuyn werd vermoord..? Niet dat ik Di Tommaso met bovenstaande gevallen gelijk wil trekken, maar in Utrecht en onder de voetballiefhebbers was hij nu éénmaal een geliefd persoon. Het raakte mij ook toen ik hoorde dat hij was overleden op zo'n jonge leeftijd met achterlaten van kind en vrouw. Ik heb gister ook een traantje weg gepinkt bij de toespraak van Jean-Paul de Jong omdat het een zéér emotionele en mooie toespraak was en ja, ik ben Utrechtse..

De meeste mensen in het stadion kwamen om DiTo de laatste eer te bewijzen, we hebben tenslotte ook een dik seizoen lang van zijn kwaliteiten genoten, hij was de beste verdediger van onze FC en bovendien een héél symphatieke kerel. Massahysterie vond ik bij de dood van Pim Fortuyn, toen 's avonds rellen uitbraken en alle politici de schuld kregen, ook bij de dood van Theo van Gogh, toen er kerken, moskeeën en zelfs een basisschool in de fik werden gestoken. DiTo was niet God himself, maar werd wel gerespecteerd onder het Utrecht-publiek. Gister heeft datzelfde publiek een mooi laatste eerbetoon bijgewoond, respect!

quote:

Op vrijdag 2 december 2005 09:40 schreef WaStEd het volgende:
Ik heb ook het idee dat de media het erger voor FC Utrecht vind als voor de nabestaanden.

Gelukkig heeft Foeke Booy meerdere malen duidelijk gemaakt hoe triest het vooral is voor zijn vrouw, zijn zoontje en zijn familie.

En nu niet meer zeuren hierover! Leven gaat door en maandag is het sinterklaas..

Volgens mij is het ook niet vanuit hun zelf dat ze zo verdrietig en ontdaan zijn, maar meer voor de mensen er om heen. Zo van kijk mij eens een grote fan zijn en heel erg verdrietig zijn. En er dan natuurlijk dagen over praten. Vind het heel erg wat er gebeurt is maar ik moet wel zeggen dat ik dit een soort van aandacht tekort vind. En als je nu in utrecht woont en heel verdrietig bent, dan krijg je me een aandacht joh..

Prima dat hij niet kan werken, zolang hij het maar zelf betaalt.