Het idee van Houellebecq is volgens mij dat de mens een gebrekkig wezen is en dus er is geen alternatief zo lang de huidige mens bestaat. Alleen door de mens in z'n structuur te veranderen kun je wellicht komen tot een betere wereld. Dat is het idee achter elementaire deeltjes uiteindelijk.quote:Op woensdag 30 november 2005 19:40 schreef VelvetAcidChrist het volgende:
Leuk en aardig die maatschappelijk kritische blik, maar in 'Elementaire deeltjes' gaf hij geen alternatieven, iets wat ik wel jammer vind
quote:Op woensdag 22 februari 2006 19:19 schreef I.R.Baboon het volgende:
Zoals ieder boek van Houellebecq wist ook dit boek me weer erg te boeien, waardoor ik heb in een paar dagen uitgelezen heb, maar ik ben ondertussen voor een paper ook Elementaire Deeltjes aan het herlezen, en dan steekt Mogelijkheid van een Eiland er toch wat schril bij af. Het is net zo zwartgallig als z'n vorige werken, maar op een veel minder humoristische manier. Daarnaast is het inderdaad gedeeltelijk een herhaling van Elementaire Deeltjes, en dat hele maninmidlifecrisisdieeigenlijkalleennogmaargeeftomseksverhaal was bovendien ook al terug te vinden in Platform (en beklemmender). Maar goed, nog steeds lees ik Houellebecq met veel plezier, al hoop ik dat hij voor z'n volgende boek toch een iets andere richting zal inslaan.
Nou ja, dat is eigenlijk het hele oeuvre van Houellebecq toch wel (op De Wereld als Markt en Strijd na misschien, al komt dat redelijk op hetzelfde neer), en ik kan me herinneren dat je toch niet alles slecht vond?quote:Op woensdag 22 februari 2006 19:59 schreef Claudia_x het volgende:
Ik geloof dat ik niet zo houd van een maninmidlifecrisisdieeigenlijkalleennogmaargeeftomseksverhaal.
Integendeel. Ik heb het gehele oeuvre van Houellebecq met veel plezier gelezen. Alleen MVeE vond ik wat tegenvallen. Misschien had ik er teveel naar uitgezien.quote:Op woensdag 22 februari 2006 20:13 schreef I.R.Baboon het volgende:
[..]
Nou ja, dat is eigenlijk het hele oeuvre van Houellebecq toch wel (op De Wereld als Markt en Strijd na misschien, al komt dat redelijk op hetzelfde neer), en ik kan me herinneren dat je toch niet alles slecht vond?
Ach, iedere roman is in zekere zin natuurlijk autobiografisch.quote:Op woensdag 22 februari 2006 21:04 schreef I.R.Baboon het volgende:
Verder heb ik ook het idee dat Mogelijkheid van een Eiland een beetje een samenraapsel was van dingen die de schrijver boeien. Een hond, omdat ie zelf een hond heeft, Lanzarote omdat dat z'n favoriete bestemming is, Spanje omdat hij daar woont, en een hoofdpersoon die net als hij 47 is. Dat soort aspecten doen voor mij ook wel afbreuk aan de 'verhevenheid' die hij toch wel probeert mee te geven aan het boek.
Ja, dat is natuurlijk zo. Misschien heb ik in korte tijd te veel Houellebecq gelezen (of moet je gewoon geen papers schrijven over boeken die je bevallen).quote:Op woensdag 22 februari 2006 23:45 schreef LXIV het volgende:
[..]
Ach, iedere roman is in zekere zin natuurlijk autobiografisch.
De thema's dood, verval & de uitzichtloosheid van het bestaan zijn natuurlijk niet nieuw in de literatuur. Houellebecq projecteert dit alleen op de huidige maatschappij, en dat doet hij inderdaad met verve. Wat ik zelf dan minder vind is dat hij op slinkse, biotechnologische wijze, een uitweg hiervan probeert te vinden. Zowel in "Elementaire deeltjes" als in "Mogelijkheid van een eiland" is de uitweg van het verval en de zinloosheid het scheppen van een nieuwe mens met behulp van de biotechnologie. In E.D. slaagt men hierin, in MVeE niet echt. Dat hele ontsnappen, en zeker op zo een technische manier, vind ik minder, hoewel ik met volle teugen geniet van de eerste hoofdstukken waarin hij die zinloosheid zo subliem beschrijft. Voor mij een reden me juist niét voor de trein te gooien.quote:Op donderdag 23 februari 2006 12:34 schreef Nadine26 het volgende:
Ik vind 'Mogelijkheid van een Eiland' juist erg goed gelukt; Houellebecq gaat steeds gemakkelijker en scherper schrijven, hij breng het allemaal zo natuurlijk en vanzelfsprekend, elke zin is raak, elke alinea klopt, het lijkt wel alsof het hem geen enkele moeite kost.
Inhoudelijk vind ik MVeE ook weer ijzersterk. Houellebecq heeft zijn thema gevonden, ik denk niet dat hij er nog snel vanaf zal stappen en dat hoeft ook niet. De uitzichtsloosheid van het menselijke bestaan, de obsessie met seks, het zinloze consumeren, de leegte - dat zijn onderwerpen waarover heel veel boeken worden geschreven, maar nooit zo goed en aangrijpend als door Houellebecq. Op de een of andere manier gaat hij echt onder je huid zitten - deze roman doet wat een echt goede roman moet doen: verontrusten en ontwrichten. Ik krijg zin om voor de trein te springen van dit boek.
De manier waarop hij schrijft over onze obsessie met uiterlijk schoon & jeugd, daar lopen de rillingen van over mijn rug. Zoals hij schrijft over de 'aftakeling' van de ooit zo mooie en aanbiddelijke Isabelle, die krap veertig is, en hoe hij vervolgens volstrekt aannemelijk maakt dat zij zelfmoord pleegt - dat je denkt: 'Ja, Isabelle... dit is inderdaad de enige oplossing voor jou', dat vind ik echt subliem. En zo tragisch. Want hij schrijft met zoveel gevoel over haar; er spreekt geen afkeer of minachting uit zijn woorden, alleen maar machteloosheid. De machteloosheid van de liefde, of zo. Echt prachtig, vind ik.
Heideggers existentialisme gaat over eigenlijkheid, en hoe de mens in het alledaagse leven hiervoor op de vlucht slaat. We genieten en vermaken onszelf zoals men zich vermaakt, hangen de mening aan die men heeft, en zelfs als we ons uit de massaliteit terug willen trekken doen we dat zoals men dat doet. Iedereen is de ander en niemand zichzelf. Of zoals Sartre het zei: L’enfer, c’est les Autres. Net zoals jij moest denken aan Huxley, zag ik een verband met Orwell, die het gedachte-experiment van Heidegger in 1984 tot leven brengt en daarna in bitter cynisme sterft.quote:Op maandag 27 februari 2006 20:24 schreef Nekto het volgende:
Waar Nietzsche dus (ik zit minder in Heidegger) juist die levenswil, het ‘ja’ zeggen tegen het leven belijdt, is Houellebecq meer het cynische antwoord dat zegt: Zie deze laatste mensen, ze hebben niets geleerd, ze rennen voorwaarts en voorwaarts en uiteindelijk zullen deze laatste mensen de overhand hebben waardoor het enige vermaak het oppervlakkige zal zijn. (Dat doet enigszins denken aan Huxleys Brave new World met de soma-pilletjes).
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |