Met het onderwerp van deze topic bedoel ik eigenlijk het verliefd worden op iemand van het INTERNET. Met andere woorden, je hebt elkaar nog nooit gezien.
Ongeveer drie maanden geleden kwam ik op een chatbox een meisje tegen. We hebben toen een zeer intensieve email en chat relatie gehad en hebben die eigenlijk nog steeds. Na vele mailtjes en vele uren op de chatbox bleek dat we wel erg veel gemeen hadden, zowel qua eigenschappen als ervarigen.
In december ging ze voor twee weken naar Indonesie voor zaken en dus zou ik het twee weken zonder haar moeten stellen. Die twee weken werden er drie, vier en ik begon me al stevig zorgen te maken. Ik begon dus te denken dat ik gewoon in de maling was genomen en dat is niet zo moeilijk met dit soort dingen via het Internet. Begin januari kreeg ik echter een mailtje van een vriend van haar dat ze in Indonesie een ongeluk had gekregen en daar dus nu in het ziekenhuis ligt.
Sinds een paar dagen is ze weer thuis en hebben we email etc weer opgepakt. Ze wil me echter nog niet zien, omdat ze door dat ongeluk nu werkelijk een wrak is en ze op onze eerste ontmoeting er niet zo uit wil zien.
Wat is nu mijn vraag. Ik merk gewoon dat ik bijna voortdurend aan haar denk, me zorgen om haar maak en haar eigenlijk zo snel mogelijk wil zien. Lijkt mij een redelijk teken van verliefdheid, voor zover dat mogelijk is via het Internet. Maar ik moet er tevens bij zeggen dat we elkaar alleen maar kennen van email en chat en zelf nog nooit een foto van elkaar hebben gezien.
Hoe weet ik zeker dat je niet wordt belazerd? In alle mails (ruim 70) hebben we het over van alles en nog wat gehad en tot nu toe lijkt het me zeer onwaarschijnlijk dat het nep is. Immers, als het nep is, dan val je toch altijd wel snel door de mand. Maar zekerheid heb je niet en van die onzekerheid wordt ik gek. Persoonlijk neem ik het mezelf dan weer kwalijk dat ik er aan twijfel en ik vind dat dan weer niet eerlijk tegenover haar. Aan de ene kant kan het haast gewoon niet nep zijn, daarvoor komen de feiten teveel overeen, maar aan de andere kant zijn er ook weer vreemde dingen, zoals het elkaar nog niet willen zien.
Natuurlijk zijn er nog veel meer punten, maar het zou te ver gaan deze allemaal op te noemen. Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben, wat vinden jullie? Ben ik nou echt gek aan het worden? Is het terecht dat ik er aan twijfel? En hoe weet je zeker dat het niet nep is?
Het meest voor de hand liggende antwoord zou zijn een ontmoeting af te dwingen, maar ik wil ook niets op de spits drijven, daar hebben zowel zij als ik teveel voor meegemaakt. Dus hoe weet je het?
Hebben er meer hier ervaringen mee? En hoe hebben jullie dit opgelost?
Hoop dat jullie hier jullie ervarigen over willen delen...
greetz
Veel succes en ik hoop voor je dat het wat wordt!
quote:
op 01-25-2000 om 01:23 PM schreef Dragon30 het volgende:
... begon dus te denken dat ik gewoon in de maling was genomen...
Lijkt me een typisch geval van: 'in de mailing genomen zijn'
Of klinkt dit ook weer achterlijk?
quote:
op 01-25-2000 om 02:14 PM schreef Dragon30 het volgende:
We sturen elkaar nog geen foto's, omdat dit de magie uit de eventuele ontmoeting zou kunnen halen. Nu is de verliefdheid nog gebaseerd op innerlijk, op dat moment niet meer alleen.Of klinkt dit ook weer achterlijk?
uhh... was dit een idee van jullie allebei???
volgens mij wil jij haar best graag ontmoeten, nietwaar? dan wil je toch ook graag weten hoe zij eruit ziet?? ik zou zeggen wissel al zoveel mogelijk informatie uit, dan is de kans dat het (in een klap) tegenvalt wat kleiner. want die kans bestaat echt hoor. verliefd worden op een 'idee' van een persoon is heel makkelijk, zo via internet. maar je gaat toch voor het echte leven, uiteindelijk? als ik jouw woorden goed lees heb je liever zekerheid dan een virtuele relatie die nog heel lang kan duren. dus ik zou toch aandringen op de foto (van voor 't ongeluk bijv.), en ook op ontmoeten. als zij dat niet ook graag wil (als ze weer een beetje opgeknapt is, ok) klopt er iets niet.
succes,
bixis.
by the way ik vind je wantrouwen heel normaal en gezond. dus daar hoef je je niet voor te schamen, ook niet schuldig over te voelen naar haar toe. zij wil toch ook niet een of andere achterlijke idioot die overal in zou trappen?
En misschien is ze daar nog niet klaar voor. Neem ik dan niet een (te) groot risico door haar toch te pushen?
Kijk, we hebben beiden al veel meegemaakt en de nodige klappen gehad. Misschien wel meer dan een "normaal" mens. Het pushen zou averechtse gevolgen kunnen hebben.
Kijk, daar wordt ik nou helemaal gestoord van. Alle voors en tegens van elke optie. Geen van allen lijkt echt aantrekkelijk...
lijkt me sterk dat ze in die 70 !!! mails de hele tijd heeft gelogen. Maar natuurlijk moet je alles wel met een korreltje zout nemen zodat ze je later niet tegen zal vallen.
Ik denk dat je niet belazerd word !!
als je toch een ontmoeting wilt foceren moet je haar vertellen dat je haar toch ook al hartstikke leuk vindt om haar innerlijk want daar begint het toch mee met een internet-relatie of niet soms. en als je haar nu ziet kan haar uiterlijk later alleen maar gaan mee-valle, en word ze steeds leuker denk ik ( maar ja wie ben ik )
succes
groeten Erik
p.s volgens mij geef ik nu een beetje een vaag advies
Iedereen weet dat de eerste indruk de beste is en ik kan me voorstellen dat ze nog even wil wachten met een ontmoeting. Ik geloof ookniet dat je voor d egek gehouden wordt.
Maar ik zou niet te lang wachten met een ontmoeting, want des de groter de kans is ook de teleurstelling. En het heeft weinig te maken met afknappen op iemands uiterlijk, maar meer met de magie van het schrijven. Bij sommige ontmoetingen blijft die magie bestaan en bij anderen weer niet. En dat voel je bij het eerste contact. Schrijven is een indirecte communicatie vorm en hoeft niks te zeggen over hoe iemand in het echt is en of het dan ook klikt.b.v. Ik vind Renate Dorresteijn een geweldige schrijfster, maar ik vind haar een trut van een mens. Bij een correspondentie kunt je niet direct op elkaar reageren en je hebt de tijd om je antwoorden te formuleren.
Misschien is het een idee om haar gewoon te bellen. Middels een telefoongesprek heb je gauw genoeg in de gaten of het gaat klikken of niet. Iemands stem en ( spontane ) reactie geeft al een beter beeld dan alleen maar schrijven.
Dus bel gewoon eens een keertje
groetjes
Het feit dat je twijfeld aan de echtheid is logisch en heel normaal, dat doet iedereen als hij/zij verliefd is ook als er geen spraken is van chat. Ik denk zelf ook niet dat ze je voor de gek houdt, dat hou je niet zolang vol namelijk en bovendien zou je dat echt wel gemerkt hebben, in die zin spreek ik uit ervaring.
Een ontmoeting is absoluut de moeite waard kan ik je vertellen, de binding is er al zeker als vrienden ga daar van uit en verwacht beiden niet teveel van elkaar. In zekere zin begin je dan pas, omdat het enkel chatten een dimensionaal is en het gevaar bestaat dat je verliefd ben op een eigen gecreerd beeld en daar kan niemand aan voldoen.
Bij mij zijn de ontmoetingen niet ontwikkeld in relaties, maar wel in hele fijne ervaringen waar ik absoluut geen spijt van heb gehad....
Iemand kan best 70 mailtjes lang liegen, met een beetje fantasie en goede wil zou ik het ook wel volhouden. Ik heb zelf wel ervaring met chatten en iemand irl zien. Ik ben dan ook nog nooit bedonderd, zover ik weet natuurlijk, haha.
Is lastig, Dragon, want ik begrijp niet goed dat je in al die mailtjes niet kan achterhalen waar ze woont, welke stad. Je moet toch weten waar ze woont, wat ze voor werk doet, etc. Ik zou in jouw geval erg ongerust zijn maar ook erg wantrouwend. Niemand garandeert je dat het gespeeld is allemaal.
Ik heb trouwens slechte ervaring met op iemand verliefd worden via brieven (jeweet wel, chatten op papier) en geen foto sturen. We hadden afgesproken, waren evrliefd maar ergerden ons aan elkaar irl.)
Succes Dragon. Hoop dat je niet genaaid wordt, eerlijk waar.
Bij deze
Het lijkt mij ook een beetje vreemd dat er 70 mailtjes zijn verstuurd die allemaal verzonnen zijn. Inderdaad is bellen een goed idee. Leer je elkaar beter kennen. Als je weet waar zij woont, dan zou je eventueel een beterschapskaartje kunnen sturen, is wel zo leuk nu ze een "wrak" is... ik denk wel dat vrouwen dat al snel van zichzelf vinden als ze zich niet goed voelen. Maar aan de andere kant weet je natuurlijk niet wat er allemaal tijdens dat ongeluk is gebeurt. Geef het gewoon ff de tijd, het komt vanzelf wel een keer tot een ontmoeting, zeker weten! Houd je ons wel op de hoogte?!
Verder weet ik ook wel wat voor werk ze doet, hoe oud ze is etc, maar de gegevens om echt met haar in contact te komen, behalve email, die ontbreken. Dus ik weet wel een hoop van haar, alleen geen adresgegevens (behalve stad) en telefoonnummer. Helaas heeft ze een geheim nummer, dus ook de infolijn en internet konden mij op dat punt niet verder helpen. Nou ja, zal maar geduld moeten hebben...
Heb in de bijna 4 jaar op internet de meest dwangmatige aandachttrekkende leugenachtige wezens langs zien surfen.
Verhaal 1: iemand die zowel als vrouw , als man, zich in een chatgemeenschap begaf.
Asl vrouw mailde hij met iedereen, stuurde zelfs (mooie) foto's en ontfutselde prive gegevens van mannen ( je weet hoe dat vaak gaat, hoe langer je mailt, hoe meer je soms loslaat over jezelf en je prive)
Als man, was hij de enige die met deze "dame"een IRL relatie had.......totdat zij ( behoorlijk rijk en financieel onafhankelijk, maar met de sporen des levens) in December, met haar vader op vakantie ging.
De man, bleef chatten, en probeerde de kerstdagen door te brengen bij andere vrouwen van de chatbox.....(hij werkte zogenaamd ook bij een "blijf van me lijf huis", wierp zich op als een vrouwvriendelijk, zonder bijbedoelingen, persoon)
Ook aan mij vroeg hij of hij met de kerst kon komen, maar ik had hem duidelijk gemaakt dat ik daar absoluut geen zin in had, bellen oke, maar een ontmoeting, NO way.
De kerst naderde, en brak er paniek uit op het betreffende chatkanaal.
Hij had een telefoontje uit Amerika gehad, zijn vriendin had een ongeluk gehad en was overleden.
Ik zei hem dat als hij het moeilijk had, hij wel mocht bellen. ( zoals meerderen op die chatbox )
Enfin, hij belde snikkend en snotterend op, compleet in de war......
Na 2 dagen (en bij mij een hoop argwaan) vertelde hij dat ze overgevlogen zou worden naar Nederland en begraven zou worden in haar woonplaats.
Tevens bleef hij door emotionele chantage toe te passen, aandringen op de komende, zeeeer eenzame feestdagen.
(Het gekke was dat er van de 40 vaste chatters, er niemand was die arwaan had)
Maar goed, na een telefoontje aan het mortuarium op Schiphol, kwam de aap al vrij snel uit de mouw.
Ook was er niemand begraven in het de gemeente waar hij over sprak.
Nadat ik hem hiermee confronteerde, Bleef hij to mijn verbazing, volhouden dat het Wel zo was, en dat zij uit een hele rijke , welgestelde familie kwam,maar dat ze een louche broer had, die door mijn "speurtöcht" zo vreselijk kwaad was, dat hij mijn leven zuur wilde maken.
Lachend heb ik gezegd, dat het nu toch echt wel tijd werd voor een goede psych....
..........
2:
soortgelijk verhaal gedurende 3 jaar, een meisje die telkens jongens overspoelt met de meest erge geschiedenissen, en daardoor, tijdelijk, veel aandacht en begrip krijgt, van haar virtuele vrienden (haar fantasie gaan afwisselend van incest, naar groepsverkrachtingen, mishandeling door haar vriend, ziektes als kanker, spontane miskramen, etc )
Op die manier heeft zij soms maanden een heftige , emotionele e mail wisseling met jongens/mannen , en 70 mailtjes is echt nix
...
voorbeeld van een forum met als onderwerp:suicide.
meisje geeft al drie maanden aan dat zij "het niet meer ziet zitten en zichzelf van het leven willen beroven"'
Ze krijgt zeer veel reacties en aandacht.
Plots "verdwijnt " haar nick, van dat forum, veel paniek onder de achtergebleven, geemotioneerde posters....
Na 2 weken, meld zich een nieuwe nick, "de zus van"".........
de rest valt te raden
...................
Met bovenstaande "cyber-stories "..wil ik eigenlijk alleen maar duidelijk proberen te maken dat het niet onmogelijk is om mensen maandenlang äan het lijntje "te houden, en dat 70 mailtjes met vertrouwelijke woorden dus best fake "zouden kunnen "zijn.
Het zijn heel vermakelijke verhalen, je zou ze kunnen verfimen....Ik zie niet in wat het met internetcontact op zich te maken heeft, dwangmatige leugenaars heb je overal. Er zijn mensen al jaren getrouwd met partners die een dubbelleven leiden en ik ken in mijn omgeving genoeg slachtoffer denkers een aandachttrekkers, daar hoef ik het net niet voor op.
Ik vind niet dat die wel heel kleine groep je vertrouwen in je medemens moet bepalen, tuurlijk moet je voorzichtig zijn ik denk ook zeker dat Dragon dat is. Persoonlijk ga ik ervan uit dat mensen over het algemeen de waarheid spreken. Er zijn maar heel weinig mensen die consequent een leugen kunnen volhouden. Iemand afkeuren kan altijd nog en wat ik al eerder zei, verwacht niet te veel, dan wordt je ook niet teleurgesteld....
quote:
op 01-26-2000 om 02:40 PM schreef zonnedauw het volgende:
Er zijn mensen al jaren getrouwd met partners die een dubbelleven leiden
FF offtopic, ik zag laatst op tv bij Oprah's Boekenclub (ja, ik weet het, sorry) de schrijfster van de bestseller: The Pilots Wife. Over een piloot die een compleet (!) gezin er op na hield in Londen. En de Londense echtgenoot (!) wist ervan.
quote:
op 01-26-2000 om 03:01 PM schreef SunChaser het volgende:
FF offtopic, ik zag laatst op tv bij Oprah's Boekenclub (ja, ik weet het, sorry) de schrijfster van de bestseller: The Pilots Wife. Over een piloot die een compleet (!) gezin er op na hield in Londen. En de Londense echtgenoot (!) wist ervan.
Precies dat bedoel ik....en sunnie wees gerust je bent onder lotgenoten qua Oprah
Het is enorm makkelijk om b.v. op het internet jezelf een of andere nickname aan te meten en dan gaan vragen wat mensen er van vinden dat jij zo'n enorm kleine hebt.
Hier zitten leuke effecten aan, en persoonlijk is het een beetje een sport van mij om tussen de regels door mij een beeld te vormen van de persoon, en hoe hij/zij zich voelt. Ik ben er nu best goed in, ik ben ook al 6 jaar online.
Ook het hele effect van dat je (voorlopig) niet bang hoeft te zijn dat iemand op je uiterlijk afknapt, dat is 'bevrijdend'. De meeste mensen gaan hier goed/leuk/gezond mee om, sommige mensen grijpen hun kans om wat fantasietjes uit te proberen. Dingen die je in het echte leven nooit zou kunnen doen zonder enorm gekronkel kun je online erg lang volhouden.
Even over vertrouwen: daar ben ik wel heel anders in dan zonnedauw. Ik ga er in het begin juist vanuit dat mensen niet te vertrouwen zijn met sommige zaken, en ik overweeg van geval tot geval af of iemand mijn vertrouwen waard is. Maar het betekent iets anders dan dat ik nooit iemand iets wil vertellen over mijzelf, maar ik ben mijzelf er ten alle tijde zeer bewust van wat de gevolgen kunnen zijn dat persoon X met die informatie van mij 'foute dingen' zou willen. Mijn adres, telefoonnummer, foto zijn 'sensitive' informatie. Hoe ik over relaties denk b.v. niet, terwijl dat toch ook iets persoonlijks is.
Ik heb verhalen zoals die van Quenda meegemaakt en ook positieve verhalen. Dit is puur een kwestie van invoelen, en de een is er beter in dan de ander. Al met al kan ik gewoon niet echt opmaken uit Dragon30's verhaal in hoeverre het zaakje te vertrouwen is. Het kan alle kanten op, hoewel ik persoonlijk heel bewust nooit mijzelf verliefd laat worden op iemand puur op basis van online-indrukken.
Over het niet "online" verliefd worden dat herken ik heel goed, dat laat ik mezelf ook niet toe, al vind ik wel dat wat iemand schrijft ook een boel kan vertellen over wie die persoon is.
Tot slot over het gebruik van internet als "leugenmedium" tja het is niet het wapen dat moord maar diegene die het gebruikt.....
Op een of andere manier haal ik dat soort er gelijk tussenuit, en aangezien ik gelukkig getrouwd ben heb ik sowieso geen trek in dat soort benaderingen......... Wees op je hoede want je wordt genaaid waar jezelf bij bent, en het is altijd zo'n vreselijke deceptie als je erachter komt, maar als ik het verhaal van Dragon lees denk ik dat er toch ook wel voorbeelden in de goede zin des woords zijn
.
)tsja. een keer was er een meisje, nu bijna een maand of 10 geleden, die kwam bij mij aankloppen. Brazilie nb.
Waarom denk je? Omdat ik Reinder heet, en dat ook de naam van haar Idool is... (die volleyballer van het nederlandse team)
Inmiddels is ze min of meer van die idool af, maar ik kreeg wel allemaal pakjes uit brazilie voor mijn verjaardag, en we kleppen zoveel dat ik mijn toetsenbord sneller verslijt dan door er op te gamen....
Een keer gaf ze zelfs toe verliefd op me te zijn geweest... (ja verleden tijd) en dat had ik weer niet gezien omdat ik met mijn kop niet helemaal bij haar was (er was/is (?) nog iemand anders ook, die ik ongeveer tegelijkertijd (iets eerder) heb leren kennen). now she loves me like the brother she doesn't have (nou ja, die heeft ze wel, maar daar heeft ze het niet zo mee op...)
Ik weet hoe ze er uit ziet (tig foto's), en ze heeft ooit een stukkie ingesproken tekst opgestuurd via mail... en nu is ze als een wilde geld aan het vergaren om in nederland te komen studeren... Ik heb alleen geen idee wat ik daar van verwachten moet... ik denk gewoon helemaal niets.
Ach, ik wacht wel af...
Ik weet in iedergeval zeker dat je verliefd kan worden op iemand die je op deze manier kent, hoewel ik dan toch meestal wel een foto moet hebben gezien. Degene aan wie ik - ook nu nog - denk, en die ik ook via Internet heb leren kennen kan zich daar echter helemaal niets van voorstellen en houdt afstand. "Je kan toch niet verliefd worden op een plaatje? je hebt geen idee hoe ik ben, ik zou heel vervelend kunnen zijn enzo..."
Pijnlijk 
hoewel ik nog steeds stikum hoop... (en als je het leest, weet je dat het over jou gaat meiske... ik ben volledig bereid het risico te nemen dat je afentoe een beetje sjacherijnig bent hoor... 
)
----
(* snap jij het nog? ben je verder dan ik!)
[Dit bericht is gewijzigd door Vuurvos (Datum 26 Januari 2000).]
Ik heb ervaring met een dergerlijke situatie. Ook wij speelden beiden met het idee om foto's te sturen, maar waren toch bang dat het teveel van de magie weg zou nemen. Waarom iets veranderen als het goed gaat??? Op een gegeven een moment kreeg ik een geschreven brief van haar, MET foto. Ze had besloten me er mee te verrassen, ik werd er meteen mee geconfronteerd.
Na te zijn bekomen van de schok ( ) heb ik een terug gestuurd. Ik denk dat het maar net van de basis afhangt die je hebt. Ik zag haar pas voor het eerst sinds de 236'e email, dus er was dermate veel opgebouwd, dat een simpel fotootje daar niets meer aan kon vernaderen.
Maar dat is mijn verhaal.
|
|
