FOK!forum / Relaties & Psychologie / Mijn Vader
erikhdinsdag 13 november 2001 @ 21:50
Voordat jullie onderstaand stukje lezen wil ik van tevoren graag alleen om serieuse reacties vragen. Dit is een voor mij heel emotioneel stuk wat ik eindelijk hardop durf te roepen. Vast bedankt voor jullie begrip en eventuele (serieuse) reacties


Mijn Vader

Ja, wat moet ik nou zeggen over mijn vader, buiten het feit dat hij met een maagbloeding in het ziekenhuis ligt en wellicht nu dood had geweest. Dood, wat houdt dat nou precies in? Veel verdriet? Opluchting omdat die persoon niet meer lijdt? Of opluchting omdat die persoon jou niet meer kan kwetsen???

Want kwetsen dat heeft hij zo ontelbaar vaak gedaan, maar nu is de maat vol. Ik pik het niet langer. Het liefst scheld ik hem zijn huid vol met leuzen als je was een waardeloze pa, altijd maar zeggen dat je iets voor mij deed terwijl er bijna altijd eigenbelang was dat misschien nog wel groter was dan mijn belang. Waarom, je bent mijn vader verdomme? MIJN VADER JA!!!!! Je hoorde leuke dingen met mij en mijn zus te doen, iemand te zijn waar ik tegen op kijk omdat ik trots op je was en niet omdat ik bang was voor een scheldkanonnade. Want jij weet altijd alles beter dan mij, jij bent zo perfect en jij bent de enige met problemen op deze wereld waar deze hele aardkloot maar gehoor aan moet geven en je je eigen kinderen dan gewoon kunt negeren. Je bent mijn vader en ik houd daarom van je maar vaak weet ik niet of het nou liefde of nou haat is.

Waarom heb je me al die jaren zon pijn gedaan? Waarom kon je niet gewone dingen doen, het draait echt niet om dat geld waar jij zon belang aan hecht. Ik zou alles opgeven voor een echte rijkdom: Een vader die van je houdt en dit ook duidelijk laat blijken.

Je eigen zoon onderdrukken op zon erge manier dat hij bang voor je is als hij probeert te zeggen dat hij niet naar die school toewil maar naar een andere. Bang is om zijn eigen mening te geven omdat jij een andere hebt. Het enige wat ik van jou geleerd hebt is hoe ik mezelf psychisch kapot moet maken. Maar daar heb ik zelf een stokje voor gestoken pap!!! Dat zal je niet lukken. NIEMAND DOET ME DAT AAN!!!!!!!!! ZELFS JIJ NIET!!!!!

Ik weet toevallig hoe ik gelukkig kan zijn en daar pas jij niet in!!!!!! Was je verdomme maar zoals je broer, die wel een goede vader is en altijd een geweldige oom voor me is geweest. Kijk eens naar hem. Dat doe ik ook. TEGEN JE BROER KIJK IK OP PAP!!!!! NIET TEGEN JOU!!!! Dankzij mijn oom en mijn moeder ben ik zoals ik ben en ik ben zo blij om te kunnen zeggen dat ik wat dat betreft geen godvergeten spat op je lijk.

Eigenlijk is het diep triest wat je doet. Anderen proberen mee te nemen in je eigen graf. Jammer joh. Dat zal je niet lukken.

De dagen dat je me kon kwetsen zijn voorbij!!!! Ik ben sterker dan jij en zal dat ook altijd zijn. En als je daar een probleem mee hebt dan ROT je toch lekker op, want van mij hoeft het echt niet hoor!!!!!


Zo ,ben blij dat ik dit geschreven heb zeg, had ik veel eerder moeten doen.

[Dit bericht is gewijzigd door erikh op 13-11-2001 21:57]

Uncle_Samdinsdag 13 november 2001 @ 21:58
.

Dit verhaal is identitiek aan het verhaal van mijn vader m.b.t. zijn vader. Ik weet niet echt wat ik kan zeggen maar ik heb zelf precies midden in zo'n situatie gezeten(als toekijkende derde persoon van buitenaf) dus ik weet hoe je je voelt. Sterkte.

.

chocolatemoezedinsdag 13 november 2001 @ 22:04
Heftig stukje van je. Ik weet helaas niets nuttigs er op te zeggen, behalve dat ik je sterkte wens. Ja.. wees sterk, en kies je eigen weg.

Heel veel succes.

Cheirondinsdag 13 november 2001 @ 22:15
Ik sluit me volledig aan bij de bovenstaande schrijver. Succes in het vervolg va je leven in ieder geval...
Myster_Edinsdag 13 november 2001 @ 22:16
Heel veel sterkte, ik weet ook niet goed wat ik hierop moet zeggen omdat ik een soortgelijke situatie niet ken, en ook niet wil kennen. Nogmaals sterkte.
Antondinsdag 13 november 2001 @ 22:33
Pfew, dit is wel heftig zeg... Ik heb zelf ook geen positieve ervaringen met mijn eigen vader, maar dan in een heel andere situatie. Ik ben in ieder geval blij dat je een manier gevonden hebt waarbij je zelf gelukkig kan zijn.

Heb je dit al eens persoonlijk tegen hem verteld?

erikhdinsdag 13 november 2001 @ 22:35
Nee, ik heb helaas nog niet het lef (en in mijn ogen ook niet de kans) gehad om hem dit te zeggen. Dat is dus ook de volgende stap. Maar dat is ook meteen het allermoeilijkst van allemaal.
sundaedinsdag 13 november 2001 @ 22:49
quote:
Op dinsdag 13 november 2001 22:35 schreef erikh het volgende:
Nee, ik heb helaas nog niet het lef (en in mijn ogen ook niet de kans) gehad om hem dit te zeggen. Dat is dus ook de volgende stap. Maar dat is ook meteen het allermoeilijkst van allemaal.
moeilijk zal het zeker zijn, maar ik hoop echt dat het je ooit lukt, en dat je er ooit de kans voor krijgt!

sterkte

Spuuglokjedinsdag 13 november 2001 @ 23:35
Kippenvel kreeg ik... Tja, je vader kan je, helaas voor jou, niet zelf uitkiezen. Maak je sterk genoeg om het hem persoonlijk te zeggen, dat zal je NOG meer opluchten! Sterkte hoor!
YPPYwoensdag 14 november 2001 @ 09:45
quote:
Op dinsdag 13 november 2001 22:35 schreef erikh het volgende:
Nee, ik heb helaas nog niet het lef (en in mijn ogen ook niet de kans) gehad om hem dit te zeggen. Dat is dus ook de volgende stap. Maar dat is ook meteen het allermoeilijkst van allemaal.
Misschien op papier? Dit stuk vond ik erg duidelijk.
Sterkte ermee! Ik hoop dat jij uitvindt of het nu liefde is of haat.