Review van MusicFrom.nl
quote:
Die man is briljant! "Dit is het begin, maar het lijkt wel een einde" aldus Erik de Jong in 'De Zevende Nacht', het geldt al evenzeer voor de recensie van 'Dagen Van Gras, Dagen Van Stro'. Spinvis heeft de opvallende uitwerking dat er fanatieke voor en tegenstanders zijn, dat zal niet veranderen na dit officieel tweede album. Hooguit zullen de liefhebbers nog harder jubelen, maar de "spinvis-haters" zullen hun mening waarschijnlijk niet herzien, hoewel, er is genoeg reden toe. De muziek afdoen als knip en plakwerk gaat bijvoorbeeld absoluut niet meer op, "echte instrumenten" voeren zondermeer de boventoon. Ook is het geluid niet meer "leeg", dat wat bij de eersteling het kinderlijke werd genoemd, werd vooral veroorzaakt door het open geluid waarin elk sampletje aandacht opeiste. 'Dagen Van Gras, Dagen Van Stro' daarentegen zit boordevol lagen, het duurt tientallen luisterbeurten voordat je alle nuances een keer hebt kunnen proeven. En... natuurlijk het belangrijkste van alles, er staan veel, heel veel, of zelfs louter wonderschone liedjes op deze langspeler.
De liefhebber van De Jong's doen en laten heeft kans genoeg gehad om de logische lijn tussen album 1 en 2 te volgen. De tussentijdse liedjes als bijvoorbeeld 'Kindje Van God', 'Goochelaars En Geesten' en 'Wat Zei Alice Ook Alweer' en zijn optredens met de ensembles (oud en nieuw) lieten al heel duidelijk horen wat we mochten verwachten. Voor wie wat minder op de hoogte is en van album 1 naar 2 gaat zonder tussenstops, is Spinvis zo slim geweest om het begin van 'Dagen Van Gras, Dagen Van Stro' naadloos aan te laten sluiten bij het debuut, je voelt je meteen thuis. Een minuut later komt dan al de vernieuwde Spinvis duidelijk in beeld; een vol, maar tevens heel doorzichtig geluid dat je laat zuigen, want vanaf nu blijkt album 2 een toverbal met de wonderlijkste kleuren en vooral veel zoete smaken. Zelfs de doorgewinterde Spinvis adept zal regelmatig verrast opkijken. Elk nummer is een universumpje op zich, net als bij de vooruitgesnelde single 'Het Voordeel Van Video' is elke compositie echt weer heel anders dan de voorgaande.
Aanvankelijk was er de intentie track voor track langs te lopen, maar het zou een te grote lap tekst worden, in korte vorm een paar opmerkingen: Spinvis goes punk in 'Kom In De Cockpit', hemeltjelief hoe stoer! Bezoekers van de Lotus Europa tour kennen 'Aan De Oevers Van De Tijd' al, het nummer laat goed horen waarom Spinvis een logische gast was op het nieuwste at the close of everyday album. De 'Flamingo' van het album is een duidelijk andere 'Flamingo' dan die van de single 'Het Voordeel Van Video'. Deze 'Flamingo' komt met een Spinvis-boog uit Latijns-Amerika en is een enorm geil nummer met alweer een (andersklinkende) hoofdrol voor Hans Dagelet. Het eveneens tijdens Lotus Europa uitgevoerde gelijkluidende 'Lotus Europa' is een soort verhaal. De vraag was of dat op cd overeind zou blijven of dat je na een paar keer draaien tot skippen zou overgaan. Het elf minuten durende stuk verveelt ook na vele draaibeurten geen seconde. De sterk ritmisch voorgedragen tekst en de bijgaande muzikale omlijsting vormen een verbluffend geheel. Favoriet momenteel (want het wijzigt steeds) is 'Bijt Mijn Tong Af', het vertrekt als een nummer uit de beginjaren van Depeche Mode, wordt groter en transformeert dan ineens in een soort Suffjan Spinvis, over toverbal gesproken!
Van Muzzy mag Spinvis na de Zilveren Harp in 2006 gelijk aanschuiven voor de Gouden Harp en/of de Popprijs krijgen, die man is namelijk, uh..., briljant!