Dat was vandaag wel even anders. Het winkelcentrum stond afgestampt vol met traag voortschuifelende ouders met kroost. Het waren voornamelijk afgetobde moeders met kekke dochtertjes, zo tussen de vier en zeven jaar oud.
In een lange rij, tot buiten het winkelcentrum, nog voorbij de afhaalchinees, schuifelde een trage worm wanhopig vrolijke medemensjes langzaam voort. Ik schat de rij toch op zijn minst op 200 meter, dus het ging al gauw om een kleine duizend consumentjes.
Ik klampte een moedertje aan, met de vraag welke verheugende gebeurtenis de oorzaak mocht zijn van dit vertoon. Met een trieste blik vanonder het rode knaagdier dat een nestje had gebouwd in heur haar, vertelde ze me dat het "Happy Diddl Day" was. En op mijn duidelijke verwarring reageerde ze met: "Als je lid bent van de club krijg je spaardingetjes gratis, en kun je met Diddl op de foto."
Jullie begrijpen dat ik hier meer van moest weten. Nooit gehoord van ene Diddl met een club waar je lid van kan zijn en spaardingetjes kan sparen.
Met enig geweld baande ik mijn weg door de meute prepuberende postkleuters.
Tot mijn - ik mag wel zeggen: grote - ontsteltenis ontwaarde ik aan het einde van de rij een optrekje van piepschuim waarin zich een manshoge kruising tussen een muis en een konijn bevond. Het geheel opgeleukt in fondantkleurtjes tegen een idyllische achtergrond. Een achtergrond die niet zou hebben misstaan in een bordeel voor My Little pony liefhebbers.
Wat bleek het geval? Het kinderklantje in kwestie kon plaatsnemen op schoot bij deze geperverteerde muis, en de moeder (of vader) kon ernaast gaan zitten op een krukje, waarna er een kiek werd geschoten ter eeuwige bevriezing van dit gelukzalige gezinsmoment.
"Kijk: daar zit Wendy op schoot bij Diddl, en dit ben ik ernaast. Vind je niet dat het net lijkt alsof we in het holletje van Diddl op bezoek waren? En toch was het gewoon in het winkelcentrum. Schattig hè? We hebben twee uur in de rij gestaan, maar Wendy wou het zo graag!"
En na de foto kreeg de gelukkigerd een zakje met Diddl spaardingetjes en een Diddl ballon, en was iedereen blij.
Het is hier KLB, dus nu komt de klacht, rakkers.
Wat is dit voor een land waarin moeders met hun kinderen twee uur in de rij gaan staan tot ze gefotografeerd kunnen worden in de armen van een myxomatoze muis. Een manshoog pluchebeest waarin een ongetwijfeld spiernaakte werkstudent op een zure manier wat centen bijverdient. (Ongetwijfeld spiernaakt omdat een mens het anders geen hele middag volhoudt in een Diddl-pak)
Welke ouder brengt zijn kind naar een dergelijke smakeloze vertoning, om het gewin van een zakje spaargoed en een ballon?
Zou het niet beter zijn om naast het piepschuimen holletje van Diddl een poortje te zetten, waar de ouders in kwestie met zachte doch dwingende hand worden binnengeleid? En dat achter dat poortje dan een klein fabriekje is, waarin die ouders per direct worden verwerkt tot hapklare kattenbrokjes en ingeblikt?
De kindertjes kunnen dan vervallen aan de staat, en misschien nog tot nuttige burgers worden opgevoed.
quote:TS heeft een hekel aan moeders met kinderen die uren in de rij staan om op de foto te mogen met een of ander pluchebeest.Op woensdag 23 november 2005 22:33 schreef 4EverBlackEyed het volgende:
-weg-
[ Bericht 4% gewijzigd door The_Terminator op 23-11-2005 22:38:36 ]
quote:ooh, ik dacht al wat veel tekstOp woensdag 23 november 2005 22:36 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
TS heeft een hekel aan moeders met kinderen die uren in de rij staan om op de foto te mogen met een of ander pluchebeest.
Stomme moeders met kinderen die een uur in de rij gaan staan om op de foto te mogen met een of ander pluchebeest
quote:Dat is geen klacht dat is een vraag die geleidelijk overgaat in het constateren van een vermeend maatschappelijk probleem of misstand waarbij je ook nog zo vriendelijk bent zelf een mogelijke oplossing te poneren.Op woensdag 23 november 2005 22:31 schreef OllieA het volgende:
Het is hier KLB, dus nu komt de klacht, rakkers.
Wat is dit voor een land waarin moeders met hun kinderen twee uur in de rij gaan staan tot ze gefotografeerd kunnen worden in de armen van een myxomatoze muis. Een manshoog pluchebeest waarin een ongetwijfeld spiernaakte werkstudent op een zure manier wat centen bijverdient. (Ongetwijfeld spiernaakt omdat een mens het anders geen hele middag volhoudt in een Diddl-pak)
Welke ouder brengt zijn kind naar een dergelijke smakeloze vertoning, om het gewin van een zakje spaargoed en een ballon?
Zou het niet beter zijn om naast het piepschuimen holletje van Diddl een poortje te zetten, waar de ouders in kwestie met zachte doch dwingende hand worden binnengeleid? En dat achter dat poortje dan een klein fabriekje is, waarin die ouders per direct worden verwerkt tot hapklare kattenbrokjes en ingeblikt?
De kindertjes kunnen dan vervallen aan de staat, en misschien nog tot nuttige burgers worden opgevoed.
Ik zeg dan: ach, als die kinderen dat nou leuk vinden en er verder niemand last van heeft...
Mijn dochtertje wilde naar Diddl toe toen ze hoorde dat hij in Den Haag zou komen. We wisten helemaal niet dat je op de foto kon met Diddl en dat je wat dingetjes zou krijgen. Ze wilde gewoon Diddl knuffelen.
Toen we aankwamen, stond er een rij van 100 meter en we waren nog wel een uur te vroeg. Dochterlief en ik doken de speelgoedwinkel nog even in, want die rij zou zo wel weg zijn. Niets bleek minder waar.
. Na tien minuten in de speelgoedwinkel was de rij al verdubbeld en nog steeds was de hele ellende nog niet eens begonnen.Ik heb mijn dochter gevraagd of ze dit écht écht écht wilde en ja, ze wilde Diddl knuffelen.
Na een half uur begon ik me af te vragen waarom de rij nog steeds niet bewoog terwijl het hele spektakel toch al echt was begonnen. Al snel werd mij duidelijk dat er geweldige moeders vooraan stonden voor te dringen.
Er braken ruzies uit en ook ik ben heel erg uit mijn slof geschoten tegen een man. Hysterische dames bij popconcerten?
Diddl-mania is veel en veel erger.
.Mijn dochter durfde Diddl niet eens te knuffelen, want een muis van twee meter is toch niet zo leuk van dichtbij als je denkt. Hoe moet een kind ook knuffelen in die ene hele seconde?
Anderhalf uur wachten, complete chaos en ruzies.... Ik doe het nooit meer.
En zeker niet met hakken aan.
quote:
quote:Thx voor de samenvatting...Op woensdag 23 november 2005 22:36 schreef dWc_RuffRyder het volgende:
[..]
TS heeft een hekel aan moeders met kinderen die uren in de rij staan om op de foto te mogen met een of ander pluchebeest.
on topic: waar maak je je druk om, je bent de doelgroep niet.
wat is Diddl?
quote:
quote:
quote:Dit is Diddl volgens google.
quote:
quote:
quote:Laat ik zeggen dat ik het als klagende vraag bedoelde.Op woensdag 23 november 2005 22:46 schreef Argento het volgende:
[..]
Dat is geen klacht dat is een vraag die geleidelijk overgaat in het constateren van een vermeend maatschappelijk probleem of misstand waarbij je ook nog zo vriendelijk bent zelf een mogelijke oplossing te poneren.
Ik zeg dan: ach, als die kinderen dat nou leuk vinden en er verder niemand last van heeft...
Wat is dit voor een land waarin dit soort waanzin plaatsvindt. (Ik ben me ervan bewust dat er ergere dingen zijn)En ik betwijfel sterk of die kinderen het zo leuk vonden. Moeders en dochtertjes, ze leken wel gevangenen van elkaar in die rij. Zie ook de post van Muus. En ten slotte, mijn voorgestelde oplossing was niet helemaal serieus bedoeld. De klagende vraag echter wel.
quote:Mijne is tenminste OT.
.quote:Dat is een konijnenziekte.Op woensdag 23 november 2005 22:57 schreef Dr_Crouton het volgende:
Wat is myxomom.. myxomi.. Wat betekent dat?
In verband met geldnood dien ik voor een promotiebureau wat suffe klussen op te knappen.
Vorige week mocht ik in een speelgoedwinkel in het midden van het land hostess zijn voor de Winx-club feest dag. In mijn eentje. Ik had tot op de dag van mijn hostess schap nog nooit van Winx gehoord.
Die dag had ik slaperig om 9 uur een uitleg gehad van wat ik moest doen, en een paar uur later stond ik met allerlei meisjes te babbelen over Bloom en Layla en weet ik veel wat voor ellende. Het was voor mij een rage die aan mij totaaaaaaaal voorbij was gegaan, omdat mijn contact met de doelgroep niet verder gaat dan ontwijken van hen in de supermarkt. Maar ouders geven zonder blikken of blozen meer dan 20 euro uit voor een pop!!! Gatverpillekes, zit ik daar met een hongerloontje te werken....
Ach, je hebt geld nodig he
Dat ga ik dus mooi verzwijgen voor dochterlief.
quote:Ze zijn af, weest gerustOp woensdag 23 november 2005 23:09 schreef MUUS het volgende:
Winx feestdagen?
Dat ga ik dus mooi verzwijgen voor dochterlief.
.Tip: koop het spel dat ik diende te promoten niet. Het is totaal onbegrijpelijk voor de doelgroep.
quote:Te laat....Op woensdag 23 november 2005 23:10 schreef marsterretje het volgende:
[..]
Ze zijn af, weest gerust
Tip: koop het spel dat ik diende te promoten niet. Het is totaal onbegrijpelijk voor de doelgroep.
quote:Serieus? Echt, bewaar het bonnetje!
Het principe is wel te begrijpen voor de doelgroep. Kaartjes aanleggen in dezelfde kleur. Maar er zijn speciale kaarten, en die hebben deze boodschap:
"Trek nu 3 kaarten uit de afwerpstapel en leg er 2 terug indien het totaal van overwinningspunten gelijk of meer bedraagd dan het totaal aantal punten op de werpstaan." (oid).
Voor volwassenen is dat 3 keer lezen, voor 7-jarigen is dat belachelijk!
Maargoed, vond ik, misschien ben ik wel niet zo spelletjes minded als een 7-jarige, die pikten het sowieso beter op dan ik
quote:Inshallah hoop ik dat nooit te moeten dragen.Op woensdag 23 november 2005 23:23 schreef OllieA het volgende:
Zeg marsterretje, had je ook een pluchen pak aan?
Dit bedrijf vraagt er wel eens om, maar gelukkig zat ik niet in dat muizenpak nee
quote:Ga jij eens even gauw een myxomateus konijn knuffelen, vent. Je reactie is nog sleetser dan de laklaag van een zoveelstehandse Opel Kadet die net de rally Parijs-Dakar achter de rug heeft.Op woensdag 23 november 2005 23:28 schreef BrauN het volgende:
Boomlaarsesque OP, qua lengte. Niet meer doen.
quote:Moest ik me daar toch even gniffelen om die vergelijking, zeg!Op woensdag 23 november 2005 23:34 schreef OllieA het volgende:
[..]
Ga jij eens even gauw een myxomateus konijn knuffelen, vent. Je reactie is nog sleetser dan de laklaag van een zoveelstehandse Opel Kadet die net de rally Parijs-Dakar achter de rug heeft.
.quote:En massa hysterie aangedreven door de media.Op donderdag 24 november 2005 01:36 schreef Renmaestro het volgende:
Tering, ik dacht dat dergelijke taferelen zich enkel voltrokken in de VS, maar blijkbaar is men in Nederland ook doorgeslagen. De laatste tijd beginnen me trouwens steeds meer kwalijke dingen op te vallen die rechtstreeks uit de Verenigde Staten lijken te zijn geïmporteerd en dan vooral betreffend consumptiegedrag.
quote:En iedereen weet welke bevolkingsgroep de media onder controle heeft.Op donderdag 24 november 2005 01:38 schreef cerror het volgende:
[..]
En massa hysterie aangedreven door de media.
.quote:Precies, maar zulks mogen wij alleen via één topic naar buiten brengen.Op donderdag 24 november 2005 01:48 schreef Renmaestro het volgende:
[..]
En iedereen weet welke bevolkingsgroep de media onder controle heeft.
quote:Ik heb serieus waar medelijden met de persoon die in een dergelijk pak een middag zou moeten vertoeven..Op woensdag 23 november 2005 22:58 schreef kLowJow het volgende:
[..]
Dit is Diddl volgens google.
[afbeelding]
. Dat zijn van treurige vrouwen van in de veertig die het hebben over hun 'kids', alleenstaand zijn en hun leven leiden in één grote tijdschriftpose, inclusief clichematige damesbladen-kwetsbaarheid zoals chocolade-ijs op de bank en Sex And The City. En dan hobbelt er nog zo'n kind omheen in een oilily-jasje die dat allemaal overneemt. Hersenloos consumeren; gewoon bek open en naar binnen schuiven. Diddl is niets meer dan een zoveelste hoogtepunt in het onophoudelijke propfeest dat het menselijke bestaan in Het Westen is. quote:Sommigen noemen dat: amerikaanse toestanden... anderen noemen het veramerikanisering. ik noem het belachelijk. Maar dat kan ook komen omdat ik niet echt blij wordt van amerika...Op donderdag 24 november 2005 01:36 schreef Renmaestro het volgende:
Tering, ik dacht dat dergelijke taferelen zich enkel voltrokken in de VS, maar blijkbaar is men in Nederland ook doorgeslagen. De laatste tijd beginnen me trouwens steeds meer kwalijke dingen op te vallen die rechtstreeks uit de Verenigde Staten lijken te zijn geïmporteerd en dan vooral betreffend consumptiegedrag.
quote:Correct. Maar je vergeet de rode kleurspoeling in het kapsel. Wat wil men daar eigenlijk mee uitdrukken, vraag ik me af.Op donderdag 24 november 2005 09:38 schreef zodiakk het volgende:
Moeders met kekke dochtertjes,
quote:Voor de stakker in het Diddl-pak lijkt het me een dieptepunt. Je zal toch een hele middag van die kekke meisjes op schoot moeten hebben. En dat waarschijnlijk tegen een hongerloontje.En dan hobbelt er nog zo'n kind omheen in een oilily-jasje die dat allemaal overneemt. Hersenloos consumeren; gewoon bek open en naar binnen schuiven. Diddl is niets meer dan een zoveelste hoogtepunt in het onophoudelijke propfeest dat het menselijke bestaan in Het Westen is.
quote:Hoe heerlijk tekenend
Ik kon amper fatsoenlijk naar de Mediamarkt door die zooi.
. Nee, de Winx zijn zelfs bij 5-jarigen al een soort statussymbool geworden (met poppen van pakweg 17, 99 € per stuk en een dekbedovertrek van 24.95 €), zoals, zal ik maar zeggen, bepaalde volwassenen kunnen pimpen met hun SUV. Maar dan is het bij hen Bloom, Stella, Flora en vooral nu weer, met de nieuwe serie: Layla... die de dienst uitmaken... .
dit was ook in Enschede een tijdje geleden
quote:Samenvatting?Op woensdag 23 november 2005 22:31 schreef OllieA het volgende:
Nietsvermoedend ging ik vandaag naar het winkelcentrum voor de aanschaf van een halve liter melk voor in de thee bij Doddel. Normaliter kan je daar een kanon afschieten, in dat winkelcentrum, zonder al te veel risico iemand te raken, afgezien van de paar Antillianen die er radeloos rondsjokken om zo kleurrijk gestalte geven aan onze overzeese ex-gebiedsdelen.
Dat was vandaag wel even anders. Het winkelcentrum stond afgestampt vol met traag voortschuifelende ouders met kroost. Het waren voornamelijk afgetobde moeders met kekke dochtertjes, zo tussen de vier en zeven jaar oud.
In een lange rij, tot buiten het winkelcentrum, nog voorbij de afhaalchinees, schuifelde een trage worm wanhopig vrolijke medemensjes langzaam voort. Ik schat de rij toch op zijn minst op 200 meter, dus het ging al gauw om een kleine duizend consumentjes.
Ik klampte een moedertje aan, met de vraag welke verheugende gebeurtenis de oorzaak mocht zijn van dit vertoon. Met een trieste blik vanonder het rode knaagdier dat een nestje had gebouwd in heur haar, vertelde ze me dat het "Happy Diddl Day" was. En op mijn duidelijke verwarring reageerde ze met: "Als je lid bent van de club krijg je spaardingetjes gratis, en kun je met Diddl op de foto."
Jullie begrijpen dat ik hier meer van moest weten. Nooit gehoord van ene Diddl met een club waar je lid van kan zijn en spaardingetjes kan sparen.
Met enig geweld baande ik mijn weg door de meute prepuberende postkleuters.
Tot mijn - ik mag wel zeggen: grote - ontsteltenis ontwaarde ik aan het einde van de rij een optrekje van piepschuim waarin zich een manshoge kruising tussen een muis en een konijn bevond. Het geheel opgeleukt in fondantkleurtjes tegen een idyllische achtergrond. Een achtergrond die niet zou hebben misstaan in een bordeel voor My Little pony liefhebbers.
Wat bleek het geval? Het kinderklantje in kwestie kon plaatsnemen op schoot bij deze geperverteerde muis, en de moeder (of vader) kon ernaast gaan zitten op een krukje, waarna er een kiek werd geschoten ter eeuwige bevriezing van dit gelukzalige gezinsmoment.
"Kijk: daar zit Wendy op schoot bij Diddl, en dit ben ik ernaast. Vind je niet dat het net lijkt alsof we in het holletje van Diddl op bezoek waren? En toch was het gewoon in het winkelcentrum. Schattig hè? We hebben twee uur in de rij gestaan, maar Wendy wou het zo graag!"
En na de foto kreeg de gelukkigerd een zakje met Diddl spaardingetjes en een Diddl ballon, en was iedereen blij.
Het is hier KLB, dus nu komt de klacht, rakkers.
Wat is dit voor een land waarin moeders met hun kinderen twee uur in de rij gaan staan tot ze gefotografeerd kunnen worden in de armen van een myxomatoze muis. Een manshoog pluchebeest waarin een ongetwijfeld spiernaakte werkstudent op een zure manier wat centen bijverdient. (Ongetwijfeld spiernaakt omdat een mens het anders geen hele middag volhoudt in een Diddl-pak)
Welke ouder brengt zijn kind naar een dergelijke smakeloze vertoning, om het gewin van een zakje spaargoed en een ballon?
Zou het niet beter zijn om naast het piepschuimen holletje van Diddl een poortje te zetten, waar de ouders in kwestie met zachte doch dwingende hand worden binnengeleid? En dat achter dat poortje dan een klein fabriekje is, waarin die ouders per direct worden verwerkt tot hapklare kattenbrokjes en ingeblikt?
De kindertjes kunnen dan vervallen aan de staat, en misschien nog tot nuttige burgers worden opgevoed.
quote:Zie eerste reaktie
Ben benieuwd wat daar uit zou komen
"Vind je niet dat het net lijkt alsof we in het holletje van Diddl op bezoek waren?" Lekker knus zeker... uitgewoond door een rij van 200 man...
quote:mensen die hetzelfde beoefenen hoeven niet per definitie elkaars concurrent te zijnOp dinsdag 29 november 2005 15:50 schreef Shapeshifter het volgende:
Tja, wordt het nu een battle tussen Boomlaars en OllieA?
Ben benieuwd wat daar uit zou komen