Op de foto

Nietsvermoedend ging ik vandaag naar het winkelcentrum voor de aanschaf van een halve liter melk voor in de thee bij Doddel. Normaliter kan je daar een kanon afschieten, in dat winkelcentrum, zonder al te veel risico iemand te raken, afgezien van de paar Antillianen die er radeloos rondsjokken om zo kleurrijk gestalte geven aan onze overzeese ex-gebiedsdelen.
Dat was vandaag wel even anders. Het winkelcentrum stond afgestampt vol met traag voortschuifelende ouders met kroost. Het waren voornamelijk afgetobde moeders met kekke dochtertjes, zo tussen de vier en zeven jaar oud.
In een lange rij, tot buiten het winkelcentrum, nog voorbij de afhaalchinees, schuifelde een trage worm wanhopig vrolijke medemensjes langzaam voort. Ik schat de rij toch op zijn minst op 200 meter, dus het ging al gauw om een kleine duizend consumentjes.
Ik klampte een moedertje aan, met de vraag welke verheugende gebeurtenis de oorzaak mocht zijn van dit vertoon. Met een trieste blik vanonder het rode knaagdier dat een nestje had gebouwd in heur haar, vertelde ze me dat het "Happy Diddl Day" was. En op mijn duidelijke verwarring reageerde ze met: "Als je lid bent van de club krijg je spaardingetjes gratis, en kun je met Diddl op de foto."

Jullie begrijpen dat ik hier meer van moest weten. Nooit gehoord van ene Diddl met een club waar je lid van kan zijn en spaardingetjes kan sparen.
Met enig geweld baande ik mijn weg door de meute prepuberende postkleuters.
Tot mijn - ik mag wel zeggen: grote - ontsteltenis ontwaarde ik aan het einde van de rij een optrekje van piepschuim waarin zich een manshoge kruising tussen een muis en een konijn bevond. Het geheel opgeleukt in fondantkleurtjes tegen een idyllische achtergrond. Een achtergrond die niet zou hebben misstaan in een bordeel voor My Little pony liefhebbers.

Wat bleek het geval? Het kinderklantje in kwestie kon plaatsnemen op schoot bij deze geperverteerde muis, en de moeder (of vader) kon ernaast gaan zitten op een krukje, waarna er een kiek werd geschoten ter eeuwige bevriezing van dit gelukzalige gezinsmoment.
"Kijk: daar zit Wendy op schoot bij Diddl, en dit ben ik ernaast. Vind je niet dat het net lijkt alsof we in het holletje van Diddl op bezoek waren? En toch was het gewoon in het winkelcentrum. Schattig hè? We hebben twee uur in de rij gestaan, maar Wendy wou het zo graag!"
En na de foto kreeg de gelukkigerd een zakje met Diddl spaardingetjes en een Diddl ballon, en was iedereen blij.

Het is hier KLB, dus nu komt de klacht, rakkers.
Wat is dit voor een land waarin moeders met hun kinderen twee uur in de rij gaan staan tot ze gefotografeerd kunnen worden in de armen van een myxomatoze muis. Een manshoog pluchebeest waarin een ongetwijfeld spiernaakte werkstudent op een zure manier wat centen bijverdient. (Ongetwijfeld spiernaakt omdat een mens het anders geen hele middag volhoudt in een Diddl-pak)
Welke ouder brengt zijn kind naar een dergelijke smakeloze vertoning, om het gewin van een zakje spaargoed en een ballon?
Zou het niet beter zijn om naast het piepschuimen holletje van Diddl een poortje te zetten, waar de ouders in kwestie met zachte doch dwingende hand worden binnengeleid? En dat achter dat poortje dan een klein fabriekje is, waarin die ouders per direct worden verwerkt tot hapklare kattenbrokjes en ingeblikt?
De kindertjes kunnen dan vervallen aan de staat, en misschien nog tot nuttige burgers worden opgevoed.

quote:

Op woensdag 23 november 2005 22:46 schreef Argento het volgende:

[..]

Dat is geen klacht dat is een vraag die geleidelijk overgaat in het constateren van een vermeend maatschappelijk probleem of misstand waarbij je ook nog zo vriendelijk bent zelf een mogelijke oplossing te poneren.

Ik zeg dan: ach, als die kinderen dat nou leuk vinden en er verder niemand last van heeft...

Laat ik zeggen dat ik het als klagende vraag bedoelde. Wat is dit voor een land waarin dit soort waanzin plaatsvindt. (Ik ben me ervan bewust dat er ergere dingen zijn)
En ik betwijfel sterk of die kinderen het zo leuk vonden. Moeders en dochtertjes, ze leken wel gevangenen van elkaar in die rij. Zie ook de post van Muus. En ten slotte, mijn voorgestelde oplossing was niet helemaal serieus bedoeld. De klagende vraag echter wel.

quote:

Op woensdag 23 november 2005 22:57 schreef Dr_Crouton het volgende:
Wat is myxomom.. myxomi.. Wat betekent dat?

Dat is een konijnenziekte.