speknek | maandag 21 november 2005 @ 07:35 |
quote:De eerste opiniepeilingen geven al aan dat de nieuwe partij van Sharon in een klap de grootste partij zou worden, dat de Arbeiderspartij ook groeit en dat de Likud partij verwordt tot een marginaal rechts-nationalistisch partijtje. Wat je noemt een grote aardverschuiving. Sharon lijkt het vooral ingegeven door de Likud partij, die hem nu al een hele lange tijd dwars ligt, eindelijk een grote hak te zetten. Maar dit betekent ook dat z'n voornemen om de Westelijke Jordaanoever te ontruimen ineens veel dichterbij komt. En waarschijnlijk willen ze nieuwe verdragen sluiten met de Palestijnen. Is dat te hoopvol? Of lijkt er echt nieuwe hoop te gloren? | |
NorthernStar | maandag 21 november 2005 @ 07:47 |
quote:Ja, imo wel. Ten eerste is de nederzettingenpolitiek onder Sharon ook gewoon doorgegaan en kijk ten tweede eens hoe moeilijk men deed en doet over een paar vierkante kilometer 'Gazastrook'. Sharon is bijvoorbeeld ook een voorstander van de muur. Zolang dat ding er is zal er geen vrede zijn, simpelweg omdat het op bezet gebied staat. Hoop was er even toen Yitzhak Rabin premier was. Maar die hebben ze doodgeschoten. | |
speknek | maandag 21 november 2005 @ 08:31 |
Ik wou ook niet claimen dat het nu ineens vrede ging worden. En natuurlijk blijft Sharon een lul, en zeker vergeleken met Rabin. Maar het moge duidelijk zijn dat in ieder geval op het gebied van nederzettingen Sharon veel vooruitstrevender is dan z'n Likud partij, dat hij bij al z'n stappen door hen dwarsgezeten werd. Met Likud uit de weg kan dat geen probleem meer zijn. | |
Mwanatabu | maandag 21 november 2005 @ 08:42 |
Je kunt van tevoren niet zeggen wat het gaat worden, maar de woorden "ontruimingen" en "nieuwe verdragen" leiden hopelijk ergens toe. Nu die muur nog, he. | |
NorthernStar | maandag 21 november 2005 @ 09:00 |
quote:Sharon is iid bereid tot compromissen en de meeste Likudniks, onder leiding van Netanyahu, zijn zo dogmatisch dat elk compromis bij voorbaat uitgesloten is. Probleem is dat zelfs het meest vooruitstrevend denkbare compromis van Sharon nooit voldoende zal zijn. Die Westelijke Jordaanoever wordt als Isaeli's grondbezit beschouwd en zolang dat zo is, blijft een oplossing uit. Zelfs de Arbeiderspartij heeft in haar grondbeginselen staan dat de Jordaan de oostgrens van Israel is en Jeruzalem in z'n geheel aan Israel behoort. Wie de volgende premier wordt, Sharon, Netanyahu of Peres, maakt imo niks uit. Ik geloof er niet in. | |
SCH | maandag 21 november 2005 @ 09:45 |
Ik kijk nu al uit naar de definitieve biografie over Sharon - wat een opmerkelijke man toch. | |
SCH | maandag 21 november 2005 @ 09:45 |
quote:Je bedoelt Peretz? | |
BansheeBoy | maandag 21 november 2005 @ 10:25 |
Goed nieuws als je het mij vraagt. Zo worden de stemmen verdeelt over 2 partijen en worden ze net niet groot genoeg om potten te breken. ![]() ![]() | |
sp3c | maandag 21 november 2005 @ 10:30 |
het gaat hem juist stemmen opleveren als het goed is | |
NorthernStar | dinsdag 22 november 2005 @ 09:42 |
quote:Nee Shimon Peres. Die weer leider van de Arbeiderspartij wil worden, die. Hoewel hij in het echt Shimon Perske heet, maar het is nogal gewoonte onder Khazari-joden om hun naam te veranderen. Net zoals Sharon in het echt Ariel Shinerman heet. Ook van niet-semitische afkomst. | |
LodewijkNapoleon | dinsdag 22 november 2005 @ 10:12 |
quote:Die is toch met pensioen nou? Peretz is toch de nieuwe leider? | |
NorthernStar | dinsdag 22 november 2005 @ 10:26 |
quote:Jullie hebben gelijk, ik dacht dat hij nog in de race was maar het is al voorbij. Waar ik "Peres" zei vervangen door "Peretz" en ik zet geen joker in. ![]() | |
Nyrem | dinsdag 22 november 2005 @ 11:20 |
Sharon verder met nieuwe liberale partij ANP JERUZALEM - De Israëlische premier Sharon neemt ‘na veel aarzeling’ afscheid van zijn conservatieve Likud-partij en gaat met een ‘nieuwe liberale beweging’ verder. De 77-jarige Sharon maakte dat maandagavond op een persconferentie bekend. Video: Premier Ariël Sharon richt onder de naam Nationale Verantwoordelijkheid een eigen partij op.Oud-generaal Sharon zei dat hij met zijn nieuwe partij aan vrede met de Palestijnen wil werken en dat hij streeft naar permanente grenzen tussen Israël en de Palestijnen. Het uitgangspunt naar het streven naar vrede is en blijft de internationale routekaart, zei hij. Hij liet weten geen plan te hebben voor een eenzijdige terugtrekking uit de bezette Westelijke Jordaanoever zoals eerder gebeurde met de Gazastrook. Daar trok Israël zich na 38 jaren van bezetting in september uit terug. ‘Dat was eenmalige actie’, benadrukte Sharon. De premier sluit niet uit dat op termijn op de Westoever Israëlische nederzettingen worden ontruimd, maar dat gebeurt pas in de laatste fase van de routekaart. Voorlopig wordt er niets ontruimd. Grote nederzettingen zullen volgens hem altijd deel blijven uitmaken van Israël. Sharon ziet twee taken. Ten eerste moet een fundament worden gelegd voor een vredesregeling met de Palestijnen waarin de permanente grenzen worden vastgelegd en waarbij terroristische groepen worden ontmanteld. Dit moet gebeuren in het raamwerk van de routekaart. De tweede taak heeft betrekking op de binnenlandse situatie. Sharon wil het land weer op orde brengen. Hij wil de armoede aanpakken, een eind maken aan geweld en de veiligheid terugbrengen. Hij kwam niet met concrete plannen hoe hij deze doelen wil bereiken. Volgens hem kan met Likud deze doelen niet worden bereikt. ‘De partij is niet langer in staat het land te leiden.’ Als hij Likud zou zijn gebleven zou hij zich te veel met interne partijruzies moeten bezighouden. Daardoor zouden zaken moeten worden uitgesteld en dat is niet in het belang van Israël, aldus Sharon. Keiharde generaal Sharon nu man van het midden Keiharde generaal Sharon nu man van het midden Alex Burghoorn Met zijn vertrek uit de Likud-partij heeft Ariel Sharon – bekend als de nietsontziende generaal en onvermoeibare nederzettingenbouwer – zijn metamorfose tot man van het midden voltooid. Israëlische premier heeft geconcludeerd dat alleen een twee-statenoplossing Israëlische burgers vrede kan brengen Video: Premier Ariël Sharon richt onder de naam Nationale Verantwoordelijkheid een eigen partij op.De 77-jarige premier van Israël heeft gekozen: het land tussen de Middellandse Zee en de Jordaan moet worden verdeeld tussen een Israëlische en een Palestijnse staat. Het betekent dat Israël in grote lijnen moet terugkeren naar de grenzen van 1967, van voor de Zesdaagse Oorlog. Met die visie hoopt Sharon de kiezers voor zich te winnen, zodat hij een vervolg kan geven aan de terugtrekking uit Gazastrook. Hij vouwt de Routekaart naar Vrede (uit 2003) weer open. Het zijn verbazingwekkende toeren die Ariel Sharon in de herfst van zijn leven uithaalt. Wie had ooit gedacht dat hij toegejuicht zou worden door een peacenik als Yossi Beilin, architect van de Oslo-akkoorden en leider van klein-links in de Knesset? De breuk van Sharon met Likud, zei Beilin maandag, is ‘een echte kans voor een coalitie onder aanvoering van het vredeskamp, onder wie oud-Likud-leden die hebben ingezien dat ze het land en zichzelf 38 jaar voor de gek hebben gehouden’. Het zijn geen termen die Sharon bezigt. Nooit wekt hij de indruk tot inkeer te zijn gekomen, of zoiets. Het is meer een kwestie van langzaam voortschrijdend inzicht geweest – Sharon loopt al mee sinds de oprichting van de staat Israël in 1948. Het helse geweld van de tweede intifada heeft Sharon duidelijk gemaakt dat de bezetting van de Gazastrook en de Westelijke Jordaanoever niet tot in lengte van jaren kan voortduren. Hij heeft in antwoord op de Palestijnse zelfmoordaanslagen gegrepen naar de militaire middelen die hem vertrouwd zijn: bombardementen, liquidaties, straatgevechten. Maar uiteindelijk heeft hij geconcludeerd dat de bezetting de Israëlische burgers altijd in gevaar zal blijven brengen. Vandaar dat hij is gaan zoeken naar een uitweg. Steeds vaker maken Israëli’s de vergelijking tussen Sharon en Yitzhak Rabin, de premier die de hand van Yasser Arafat schudde en de Oslo-akkoorden ondertekende. Ook Rabin was immers in zijn jonge jaren een nietsontziende generaal. Dennis Ross, die tussen 1988 en 2000 namens de VS heeft bemiddeld in het Midden-Oosten-conflict, karakteriseert Rabin in zijn boek The Missing Peace als volgt: hij had ‘de overtuiging dat zijn generatie – de strijders voor de stichting van Israël – de verplichting heeft de volgende generatie de gelegenheid te geven in vrede te leven’. Sharon is de laatste van de ‘1948’-generatie die nog in de politiek actief is. In een toespraak tot de Algemene Vergadering van de VN zei hij in september: ‘Ik, die een strijder en commandant ben geweest in alle Israëlische oorlogen, steek vandaag mijn hand uit naar onze Palestijnse buren met een oproep tot verzoening en compromis om het bloedige conflict te beëindigen.’ Zowel in 2001 als in 2003 heeft Sharon de kiezers voor zich gewonnen met de belofte de Palestijnse terreur met ijzeren vuist te bestrijden. Het is nog de vraag of hij dat succes evenaart met zijn vredesprogram. Niet alleen moet hij een vertrouwenwekkende partij opbouwen, ook vindt hij in Amir Peretz een onverwachte tegenstander tegenover zich. De nieuwe leider van de Arbeidspartij is geen oorlogsheld, maar een vakbondsman. Hij stelt de kloof tussen arm en rijk aan de kaak die onder het bewind van Sharon in hoog tempo is gegroeid. Het is het vergeten verhaal van Israël. Zo gaat hij proberen de oude wijsheid te ontkrachten dat Israëli’s uiteindelijk altijd kiezen voor een generaal die ze de verdediging van het land toevertrouwen. Volkskrant | |
Nyrem | dinsdag 22 november 2005 @ 11:20 |
Sharons nieuwe partij in peilingen de grootste JERUZALEM - Ariel Sharon is volgens opiniepeilingen hard op weg naar een overwinning bij de komende verkiezingen, die waarschijnlijk in februari of maart worden gehouden. Zijn nieuwe partij zou op dit moment kunnen rekenen op ruim dertig van de 120 zetels in de Knesset, het Israëlische parlement. Dat berichtten de dagbladen Haaretz, Maariv en Yediot Aharonot dinsdag. Foto: EPA Sharon maakte maandag zijn vertrek bij de Likudpartij bekend en richtte de nieuwe partij Nationale Verantwoordelijkheid op. Hij stapte uit Likud uit onvrede over de tegenwerking die hij ondervond van de rechtervleugel van de partij, vooral bij het vredesproces met de Palestijnen. Volgens de peilingen van dinsdag zou Likud nog maar twaalf tot vijftien zetels in de Knesset overhouden. De centrumlinkse Arbeidspartij kwam uit rond 25 zetels. Onduidelijk is echter nog of Sharon erin slaagt ook kopstukken van die partij naar zijn eigen politieke beweging te halen. | |
Chadi | dinsdag 22 november 2005 @ 11:24 |
Het probleem blijft hem daar toch in het feit dat de extremisten aan beide kanten de agenda bepalen. | |
Bruine_Anjer | dinsdag 22 november 2005 @ 12:01 |
quote:hebben ze al een keer onderzoek gedaan hoeveel % aan beide zijden gewoon vrede wil en daarvoor consessies wil doen. achterlijke idioten, al jaren maken ze elkaars burgers af ![]() | |
Lonewolf2003 | dinsdag 22 november 2005 @ 20:16 |
Goeie actie van Sharon, met van die complete dogmatische zeloten als Netanyahu valt geen enkel schip te bezeilen. Die blokkeren elke voortgang van het vredesproces. Terwijl alle onderzoeken en opiniepeilingen uitwijzen dat de meerderheid het eens is met Sharon en Sharon verreweg de populairste politicus is in Israël. | |
Doderok | dinsdag 29 november 2005 @ 21:53 |
PERES STAPT UIT ARBEIDERSPARTIJ EN ZAL SHARON STEUNEN Peres zal woensdag (morgen) op een persconferentie aankondigen dat hij uit de arbeiderspartij stapt en Sharon zal steunen bij de verkiezingen van 28 maart, evenwel zonder zich bij de nieuwe partij van Sharon aan te sluiten. Hij zou dit tegen een journalist verteld hebben die hem vergezelde naar Barcelona, waar hij een voetbalmatch tussen Israëlis en Palestijnen bijwoonde. Bron: Reuters via Yahoo News [ Bericht 0% gewijzigd door Doderok op 30-11-2005 00:01:44 ] | |
kLowJow | dinsdag 29 november 2005 @ 22:45 |
Interessante ontwikkeling. | |
ThomasBerge | woensdag 30 november 2005 @ 17:22 |
Inderdaad een interessante ontwikkeling. Ik verwacht dat de nieuwe partij van Sharon na de volgende verkiezingen wel de grootste zal zijn. | |
SeLang | woensdag 30 november 2005 @ 17:36 |
Ik denk dat dit nieuwe kansen biedt voor vrede. Een belangrijke doorbraak in het vredesproces kan alleen gebeuren door iemand met status uit het conservatieve kamp (de meer vooruitstrevenden gaan dan toch wel accoord). Andersom lukt het nooit omdat de conservatieven het dan blokkeren. Omdat Sharon zo'n grote aanhang heeft bij de conservatieven en hij met deze move de ultraconservatieven min of meer buiten spel zet denk ik dat er (opnieuw) een historische kans komt op een accoord met de Palestijnen. | |
ThomasBerge | woensdag 30 november 2005 @ 17:37 |
quote:Dat zou mooi zijn. | |
SeLang | zondag 4 december 2005 @ 15:04 |
quote:Ik begin een steeds beter gevoel te krijgen over een mogelijke doorbraak in het vredesproces in de nabije toekomst. | |
Lonewolf2003 | zondag 4 december 2005 @ 15:36 |
quote:Zeer gunstige ontwikkeling. Peres heeft zich toch nog steeds niet officieel aangesloten bij Sharon's nieuwe partij? Of heb ik nu iets gemist. | |
speknek | zondag 4 december 2005 @ 18:27 |
Ik vraag me eigenlijk af of dat wel zo'n goede ontwikkeling zou zijn. Ik denk dat als Peres zich bij Sharon aansluit, dat een hoop rechtse mensen kan afschrikken. Trouwens ook niet zo hoopvol dat ze allebei rond de tachtig zijn. | |
I.R.Baboon | zondag 4 december 2005 @ 18:28 |
quote:Hij mag van Sharon iig een ministerie naar keuze. | |
I.R.Baboon | zondag 4 december 2005 @ 18:29 |
quote:Daarnaast zullen ze toch een coalitie moeten sluiten, want een meerderheid krijgen ze nooit, en ik betwijfel of ze dan zowel buiten de arbeidspartij als buiten likud omkunnen. Wrs niet, want anders moeten ze met allerlei orthodoxe splinters samenwerken. |