Kind (1 jaar) in coma

sterkte

smoophy mag de lemming op dit topic niet dicht? beetje respectloos mijn inziens

Ik denk ook aan het jongetje! Misschien helpt positief denken wel, niet perse bidden (atheist/ pagan).
Maar die ouders...
De regel is bekend! Laat je kind NOOIT alleen in het stoeltje!

pff hoop lame reacties zeg. lekker belangrijk hoe de ts dit geschreven heeft, en wat voor details erin staan. best moeilijk hoor om gewoon iemand sterkte te wensen zonder de betweter uit te hangen.


TS veel sterkte toegewenst, zo ook de ouders van dat jochie natuurlijk. is toch een van je grootste nachtmerries lijkt mij zo brr

Is dat Enzo van ouders online?

quote:

Op zaterdag 19 november 2005 22:32 schreef PeuRac het volgende:
Niet de moeder en niet de Jehova's zijn schuld aan dit ongeval. Niemand kon hier iets aan doen.

dat is natuurlijk gelul, als de moeder het jochie had losgemaakt was ie niet gestikt ook. Maar dat maakt het alleen maar schrijnender. Iedereen *weet* dat je je kind niet alleen moet laten als het vast zit, of in bad, of met die kop koffie die uberhaupt niet even op de rand van het aanrecht moest staan, maar ouders zijn nu eenmaal geen supermensen. Je kan niet 24/7 voor 200% alert zijn. Het had mij ook makkelijk kunnen overkomen.

edit: sterker nog, iets soortgelijks *is* me wel eens gebeurd. Baby van paar maand in wipstoel, peuter erbij: we spelen kiekeboe. Spuugdoekje op hoofd van baby, peuter trekt het er af, en we roepen 'kiekeboeee'; dolle pret alom. Dan gaat de bel. Ik poeier de verkoper aan de deur af en loop terug naar de kamer. Waar de baby en zijn stoeltje volledig verdwenen zijn onder een enorme berg kussens die de peuter er in zijn enthousiasme voor het spel op heeft helegd. Ik was echt nog geen minuut uit het zicht (de tijd die het kost om de deur open te doen, 'nee dank u geen interesse' te zeggen, en 'goedendag, ik moet nu weer naar de baby', en de deur weer dicht te doen). Bij ons liep het goed af.

[ Bericht 31% gewijzigd door anneja op 21-11-2005 11:26:29 ]

quote:

Op zondag 20 november 2005 19:09 schreef PeuRac het volgende:

[..]

Een kind van 8mdn kan nog niet uit zijn stoeltje klimmen

geloof je het zelf?

Nichtje van mijn vriendin is trouwens anderhalf, die laten we ook echt nooit alleen, onder geen voorwaarde

Wel kut voor de ouders trouwens, maar erg naief om te vermelden dat iedereen alleen mag posten op de manier die TS wenst

quote:

Op zondag 20 november 2005 19:09 schreef PeuRac het volgende:

[..]

Een kind van 8mdn kan nog niet uit zijn stoeltje klimmen

Echt wel, mijn dochter heeft toen ze net zo oud was een paar keer bijna een duikvlucht gemaakt uit haar stoel. Die kon je dus echt niet alleen laten. (ze begon trouwens met staan en loopoefingen toen ze 7 maanden was)

Is er trouwens nog nieuws? Ik duim nog steeds dat het allemaal goed afloopt.

quote:

Op maandag 21 november 2005 13:12 schreef gargamel het volgende:
Is er trouwens nog nieuws? Ik duim nog steeds dat het allemaal goed afloopt.

van het forum van ouders online:

quote:

[..]
Maar de kinderarts die de foto's van de scan al gezien heeft, wilde ons al wel iets vertellen over het globale beeld dat hij heeft van de foto's. En dat beeld is absoluut niet goed. Hij vond het belangrijk genoeg om het ons toch nu al te vertellen, als een soort van voorbereiding op het gesprek morgen.

Wat hij ziet is dat er in het gedeelte van de grote hersenen - waar alles in zit, beweging, gedachten, alles wat je tot een persoonlijkheid maakt, maakt wie je bent - eigenlijk overal grote beschadigingen zijn. Beschadigingen die eruit zien als onherstelbaar. Hij heeft ons gezegd dat de kans dat -x- bijkomt, zeer klein is.

Denk dat je erg hard moet duimen, wil dat nog goed aflopen.

Wat een drama... verschrikkelijk zeg, je moet er toch niet aan denken. Ik durfde de eerste twee dagen dit topic niet eens te openen, met een dochter van bijna een jaar komt dat wel erg dichtbij.

Onze kinderstoel heeft trouwens zo'n beugel tussen de beentjes, ik dacht dat alle kinderstoelen dat tegenwoordig wel hadden.

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 10:14 schreef Ladybos het volgende:
Onze kinderstoel heeft trouwens zo'n beugel tussen de beentjes, ik dacht dat alle kinderstoelen dat tegenwoordig wel hadden.

Wij hebben een triptrap, daar glip je ook niet makkelijk onder de beugel (met riem tussen de beentjes) door. Maar wij doen wel weer andere dingen waar je 'hoe haal je het in je hoofd' van zou kunnen zeggen. Cakebeslag snoepen enzo. (wie noemt z'n kind nou Enzo, elke keer als ik enzo zeg of tiep moet ik er aan denken).

nou, dan maar eens een bidder in dit topic hč?
Aangezien ik normaal wel bid, zal ik ook meebidden voor dit kindje.
Veel sterkte voor de ouders.

Het is gewoon ondoenlijk denk ik om 5 jaar lang 24 uur per dag 7 dagen in de week op je hoede te zijn voor wat er mis kan gaan. Alleen lopen de meeste foutjes goed af gelukkig. Ik laat m'n kind ook niet alleen in de kinderstoel (of waar dan ook) maar zelfs als je erbij bent kunnen ze capriolen uithalen die gevaarlijk zijn (opeens de straat oprennen, met fiets en al omvallen). Allemaal gevallen waarbij de ouders erbij waren en toch niet konden voorkomen dat hun kind iets overkwam. Hier heeft manlief onze dochter wel eens op de bank te slapen gelegd onder een dekbed toen ze 2 weken oud was Gelukkig kwam ik net op tijd de kamer binnen en vroeg waar Myrthe was.. die lag dus al helemaal onder het dekbed

Over een Tripptrapp kun je wel heen klimmen. Onze zoon deed dat, toen de beugel er nog in zat. Hij was toen ongeveer anderhalf. Stel je voor: via de buitenkant (de beugelkant zeg maar) omhoog klimmen (dat ding heet niet voor niets trippTRAPp), en dan met een soort salto naar beneden. Hij kwam nčt niet met zijn hoofd op de plavuizen, wel met zijn schoudertjes.

Ja, dat gebeurde in een onbewaakt ogenblik. Natuurlijk sta ik niet toe dat hij op zijn stoel klimt. Maar het gebeurde toch. En vaak gaat het goed, maar soms gaat het niet goed. Dat hopen we allemaal nooit mee te maken, uiteraard.

Geen discussie verder; ik wens de ouders heel veel sterkte en Gods kracht toe!
Ook wij zullen voor Enzo en het gezin bidden.

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 10:30 schreef Ladybos het volgende:
Het is gewoon ondoenlijk denk ik om 5 jaar lang 24 uur per dag 7 dagen in de week op je hoede te zijn voor wat er mis kan gaan. Alleen lopen de meeste foutjes goed af gelukkig. Ik laat m'n kind ook niet alleen in de kinderstoel (of waar dan ook) maar zelfs als je erbij bent kunnen ze capriolen uithalen die gevaarlijk zijn (opeens de straat oprennen, met fiets en al omvallen). Allemaal gevallen waarbij de ouders erbij waren en toch niet konden voorkomen dat hun kind iets overkwam. Hier heeft manlief onze dochter wel eens op de bank te slapen gelegd onder een dekbed toen ze 2 weken oud was Gelukkig kwam ik net op tijd de kamer binnen en vroeg waar Myrthe was.. die lag dus al helemaal onder het dekbed

Denk idd dat de meeste dingen die fout gaan met jonge kinderen aan de ouders te wijten zijn. Alleen wil dat niet zeggen dat de ouders het bewust hebben opgezocht. Want je kunt nog zo goed je best doen, er zijn volgens mij altijd momenten dat je achteraf dacht "pfew, daar ben ik goed vanaf gekomen".

De ouders gaan beschuldigen is dan ook zinloos. Natuurlijk had het ongeluk voorkomen kunnen worden, maar je kunt nu eenmaal niet 24/7 de hand van je kind vasthouden, soms moeten er ook andere dingen gebeurenen verlies je ze heel even uit het oog.

En dat het dan deze gevolgen heeft... Vind het echt vreselijk voor die ouders, dit verdient niemand. Hoop nog zo voor ze dat het goed komt, maar 't wordt wel steeds moeilijker te blijven hopen.

Ze zeggen toch ook altijd, de meeste ongelukken gebeuren binnen in huis...

Triest dit, vooral nu na de berichten van de arts..

Het zullen de hormonen wel zijn, maar dit verhaal grijpt me echt naar mijn keel. Een ongeluk zit in een klein hoekje en de ouders zijn er echt niet mee geholpen als iedereen nog maar eens benadrukt hoe dom het van haar was om de kleine alleen te laten. Dat is iets wat de ouders de rest van hun leven, hoe het ook afloopt, met zich mee moeten dragen. Ondraaglijk lijkt mij, maar niemand is perfect. En iedere ouder heeft wel eens een situatie meegemaakt of maakt het nog mee, waarna hij of zij net goed wegkomt. Dus over een ander oordelen
In plaats daarvan wil ik ze alle sterkte wensen en zijn ze in mijn gedachten (bidden is niet mijn ding).

Ook ik wil de ouders graag veel sterkte wensen. Ik denk aan ze. Het moet verschrikkelijk zijn zoiets...

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 11:25 schreef dutchie het volgende:
Dus over een ander oordelen

Wie zie jij oordelen dan? Ik zie alleen maar mensen die het afschuwelijk vinden.

Lees nog maar eens goed door zou ik zeggen.
Maar laten we niet weer opnieuw zo'n discussie beginnen, daar zijn ze niet mee geholpen.

ik denk dat dat jouw interpretatie is eigenlijk.

Nou mooi, kunnen we weer verder. Nogmaals, zullen we er over ophouden? Ja ik begon er weer over, maar ik stop er nu mee oke?

Nou hormonen of niet Dutch, het is toch gewoon heel erg. Kleine kinderen die zo moeten vechten voor hun leven zo triest en zo rot. Wiens schuld het ook is, het kind zelf, ouder, broertjes of zusjes, oppas, artsen, geen enkel kind verdient zoiets. Ouders in onzekerheid over hun kind, of er iemand schuld aan heeft, of het ooit nog wel goedkomt. Ook voor dat andere kindje, zoiets moet toch een enorme impact hebben op een kind. Niets is meer hetzelfde Ik denk wel ook aan deze mensen, niet eens zo zeer dat het met dit kindje nog goedkomt (wat ik natuurlijk wel hoop maar ja) maar dat ze hier uit kunnen komen.