[ Bericht 32% gewijzigd door t0y op 21-11-2005 02:19:46 ]
Wat mijn tip is? Leren zolang je maar kan. Maar probeer ook vooral van je studietijd een leuke tijd te maken. Ga wel door met leren en niet aan het werk. Je bent veels te slim om aan de lopende band te staan. Dat is me wel duidelijk geworden.
Probeer ook van de straat te blijven maar wel gewoon lekker uit te gaan met een groepje vrienden enzo. Maar ga niet rondhangen met junks/dealers etc wat je hiervoor beschrijft. Je kan beter een avond tv kijken en je vervelen dan buiten op een pleintje hangen. Dat scheelt ook geld. Wat betreft je geldzorgen....een bijbaan moet toch mogelijk zijn (als je die al niet hebt) probeer je kosten van rekeningen te drukken door op te passen met bellen etc.
Sterkte.
[ Bericht 90% gewijzigd door Copycat op 19-11-2005 10:40:51 ]
Rest van dit 'gesprek op stand' is zo ook weg.
[ Bericht 84% gewijzigd door Copycat op 19-11-2005 10:41:40 ]
Je komt er altijd sterker uit.
Wat betreft werk heb ik een misschien saaie maar wel goede tip. Callcenterwerk verdient relatief goed en je hebt geen opleiding nodig. Succes..
Ik zou het op prijs stellen wanneer serieuze R&P topics verschoond blijven van nachtelijke baggerruzies, al dan niet ingegegeven door een te hoog alcoholpromillage!
ik ken het uitzichtloze gevoel wel, eigenlijk zit je best goed, maar het ziet er niet rooskleurig uit.
ik zou gewoon alles geven wat er in zit om jezelf er bovenop te krijgen.
stort je vooral op je school, als je kunt terugvallen op dat diploma voel je je al een stuk zekerder.
hou vast aan mijn motto: "eens is ook dit voorbij."
Als je dit ook niet meer zo ziet zitten, is iets als BBL niet wat voor je? Beetje leren + werken tegelijkertijd, je houdt er wat geld aan over en aan het einde van de rit (als het goed is) ook een diploma. Ik heb hier en daar een beetje dezelfde dingen meegemaakt als jij (alhoewel het een waardeloze vergelijking is, zo extreem als het bij jou gelopen is..) en dat heeft bij mij ook zo z'n sporen achter gelaten. Maar uiteindelijk wordt het beter.
Ben destijds ook gestopt met m'n opleiding, ouders onderling constant ruzie, zelf constant ruzie met ouders, moeder suicidaal.. :|
Na een jaartje werken BBL MBO niv. 3 gaan doen, en werk nu gewoon tussen de HBO'ers.. Balletje kan raar rollen.
Goed geschreven man.
Ik weet wel een klein beetje hoe je je moet voelen, denk ik.
Alleen bij mij was het altijd zo dat er familie klaarstond om me op te vangen, financieel te ondersteunen, en voor een plekje zorgden waar ik mezelf kon zijn.
Mocht dit hebben ontbroken dan was het een droeve ellende geworden.. een beetje waar jij je nu in bevindt.
Wat mij in ieder geval erg heeft geholpen is door, tegen alle neigingen in, heel erg voor mezelf te gaan leven.
Het belangrijkst waren hierbij werken en sporten.
Het Call-center gebeuren is echt geen gek idee. Ze zoeken daar zoveel lui dat het bijna zeker is dat ze je aannemen.
Punt is een beetje dat dat werk je moet liggen. Maar dat is ook maar relatief.
Ik had er nogal moeite mee om mensen iets aan te smeren dat ze maar beter niet konden doen; maar ik heb er wel wat van geleerd;
Namelijk dat ik daar niet zat voor anderen, maar voor mezelf.
Ik had de centen nodig en wilde voor de verandering eens ergens niet weglopen.
Daarnaast ben ik erg sportief actief geworden.
Gewoon aan je conditie werken kan zonder wat voor materialen dan ook.
Je zult verbaast staan wat een goede fysiek doet voor je zelfvertrouwen en mij hielp het in ieder geval om wat rust in m'n hoofd te krijgen.
Depressiviteit is niet iets waar je aan toe moet geven.
Zorg dat dat wat je _doet_ je trots op jezelf maakt.
Blijf vechten.
Sterkte.
Nu moet je gewoon je schouders eronderzetten.
Hoe kan het trouwens dat je zo weinig geld hebt? Leen je niet bij dan ofzo? En verder raad ik je aan, als nog geen baantje hebt, een baantje te zoeken, brengt brood op de plank en een beetje zelfdiscipline/ritme.
En gewoon doorgaan met leren, niet gaan verkloten nu, want dan ga je pas echt naar de klote, dan kan je misschien helemaal niet meer naar school en kom je terecht in een callcenter ofzo, fulltime.
Niet verkeerd als bijbaan, maar dat moet je niet willen.
Als ik het zo lees heb je ook best capaciteiten, maar je moet proberen je niet altijd mee te laten slepen door emoties, hoe moeilijk dat ook is.
Sterkte in ieder geval ermee, irritant jong
. 
Zoek een goeie bijbaan en probeer zuinig te leven en toch te leren. Geeft het verleden een plaatst in je herinnering en ga er voor. Het is nu of nooit, nu ben je nog jong.
Ga vooral niet aan de alcohol dat maakt je echt helemaal kapot, maar dat weet je zelf goed genoeg
quote:Helemaal eens met mighty_myte wat school én zijn motto betreftOp zaterdag 19 november 2005 10:59 schreef mighty_myte het volgende:
goed verhaal.
ik ken het uitzichtloze gevoel wel, eigenlijk zit je best goed, maar het ziet er niet rooskleurig uit.
ik zou gewoon alles geven wat er in zit om jezelf er bovenop te krijgen.
stort je vooral op je school, als je kunt terugvallen op dat diploma voel je je al een stuk zekerder.
hou vast aan mijn motto: "eens is ook dit voorbij."
Ik heb zelf ook zeer verdrietige dingen meegemaakt vroeger, niet in een criminele circuit, maar gewoon familieproblemen en andere ''dingen'' die me op zeer jonge leeftijd erg geraakt hebben. Ik heb ook veel verdriet gekend en gezien, maar bleef gewoon volhouden dat ook dit alles eens voorbij zou zijn en dat ik over alles heen zou groeien. In tegenstelling tot de TS heb ik me juist heel erg vastgeklampd aan mijn school en studie, zodat ik dit alles gewoon veel beter kon verwerken en ''vergeten'' ( wat natuurlijk niet voor 100% kan, maar je wordt er wel sterker van
). Sinds een paar jaar , heb ik mijn rust weer gevonden en volgend jaar ga ik naar de uni 
Een hele prestatie in mijn geval moet ik zeggen, maar geloof me... als je de hoop niet opgeeft en in jezelf gelooft dat je je situatie kan verbeteren, dan is ook dit alles ''eens voorbij''. En nog iets: De juiste vrienden hebben is héél belangrijk, want door hen word je op de een of andere manier bewust of onbewust beïnvloedt
Dus ga met de juiste mensen om, bij wie je je goed voelt en jezelf kan zijn en dan zul je zien dat je bewust of onbewust door die juiste vrienden gemotiveerd en aangespoord wordt om je leven op te pakken en te verbeteren Veel sterkte ermee
Ik heb je verhaal gelezen en ben aardig onder de indruk
Ik ben ook 18 en best een beschermd leventje,maar dat terzijde
Weet je er zijn hulp instantie's die je verder kunnen helpen,en denk dat jij wel iemand kan gebruiken
En zorg gewoon dat je clean blijft en dat je de juiste vrienden om je heen krijgt.
En zoals callcenter is wel iets en vertegenwoordigers worden best veel gevraagt die een product en dergelijke aan de man moeten brengen,schijnt ook goed te verdienen
En verder denk als je vanaf nu de juiste keuze's maakt in je leven je er wel sterker uit zal komen
Wie goed doet,goed ontmoet
sterkte joh.Sterkte
Wat mij alleen opvalt is dat het lijkt alsof je alles "alleen" doet. Je moet me maar afstraffen als ik ongelijk heb hoor, maar als het klopt geef ik je een top nummer van U2 mee: "Sometimes you can't make it on your own". Het is helemaal niet erg om daar aan toe te geven. Zorg dat een je een sterk netwerk om je heen krijgt, mensen die jou er doorheen kunnen slepen, de druk bij je weg kunnen nemen.
Ik spreek (niet helaas, want heb er veel van geleerd) uit ervaring. Was kopig, eigenwijs, wilde alles alleen oplossen. Zo was ik nu eenmaal opgevoed. (of niet, tis maar hoe je het bekijkt). Het is niet zwak, je gaat niet af, je leert er nu eenmaal van.
Succes ermee, je komt er wel
ontopic: je verwacht toch niet dat iemand hier even een kant en klaar advies heeft? Degenen die dat wel menen te hebben, komen kennelijk om in de zelfverklaarde pretenties.
.Een leer/werkbaantje is helemaal geen slecht idee, het werd al eerder hier geopperd. Kun je geld verdienen en tegelijkertijd een diploma halen. Of zoek een eenvoudige baan bij een groot bedrijf, probeer op zijn minst een jaarcontract te krijgen en laat zien wat je waard bent. Zo kun je ook tot opleidingen en promoties komen.
Ik heb ook geen diploma's en had het ernstig verkloot voor mezelf incl de pillen, ja, leegpompen e.d. Dacht ook dat het voor mij nooit meer goed zou komen maar ik ben nu heel langzaam uit de ellende gekropen, steeds een stapje hoger op de sociale ladder, maar vooral steeds wat hoger in mijn eigen achting gestegen: Ik voel me weer iets waard.
Je flat: Neem een leuke huisgenoot! Plaats een advertentie of kijk rond in je vriendenkring (laatste lijkt me verstandiger, je wil misschien liever iemand in huis die je al kent), dit helpt je duidelijk financieel, en tegen de eenzaamheid! Samen koken, eten en opruimen, iemand om mee te praten of juist even tegen te schreeuwen, het scheelt echt.
quote:Respect dat je je hoofd zo boven water weet te houden.Op zaterdag 19 november 2005 04:37 schreef t0y het volgende:
Soms vraag ik me af, waarom ben ik toch zo ongemotiveerd. Persoonlijk denk ik dat ik misschien wel depressief ben. Er zijn dagen dat ik maar een beetje zinloos voor me uit zit te staren, totaal niet aanspreekbaar. Maar ik heb ook dagen dat ik een sociale kant heb en gewoon in staat ben met iedereen op een normale manier te kunnen communiceren. Mensen weten niet wat er in je om gaat, maar je straalt wel iets uit waar ze op reageren. Als je je goed voelt straal je dat uit, en als je je kut voelt straal je dat ook uit. Daar ben ik al achtergekomen.
Maar blijkbaar is het ook niet veel meer dan dat. Je bent aan het overleven lijkt me. Zonder echt kwaliteit van leven. Dat vind ik ook niet vreemd, gezien hetgeen je hebt meegemaakt en de nare verstandhouding met je moeder. Bovendien kan ik me zo voorstellen dat je vertrouwen in 'de mensheid' behoorlijk beschadigd is; door je vader, door je moeder en door die 'lieve man'. Muurtje opgetrokken? Het lijkt mij het allerbelangrijkste dat je weer vertrouwen gaat krijgen in mensen. Dat je (weer) liefde gaat voelen. Want blijkbaar heb je dat gemist, basale liefde.
Heb je momenteel enige vorm van begeleiding? Zijn er mensen die om je geven? Je in de gaten houden? Wellicht voor je zorgen?
Met diploma's kun je je positie sterk verbeteren, probeer daar dus aan te denken wanneer je voelt dat de motivatie voor school weg zakt.
Het lijkt er verder op dat je een depressie aan het ontwikkelen bent. Wanneer je hiervoor niet onder behandeling bent, ga dan eens langs je huisarts.
Of zoek anders een huisgenoot... En als je het zo makkelijk hebt op school, dan kun je toch vast wel ergens gaan vakkenvullen of postbezorgen of wat dan ook om wat bij te verdienen?
[ Bericht 99% gewijzigd door t0y op 21-11-2005 00:30:15 ]
quote:waarom reageer je op die kansloze newbie, man.
Verder zijn er vast meer instanties te vinden die je kunnen helpen, ga 'ns naar de t gemeentehuis en haal daar een gemeentegids of iets.. Daar staan veel sociale diensten in die je kunnen helpen op financieel gebied en sociaal gebied die je vast nog niet achterna ben gegaan!!
Succes ermee jongen!
gewoon zo snel mogelijk werk ervan maken goos, des te langer je wacht des te erger het wordt. Gewoon zorgen dat je deze opleiding afmaakt.. en dan werken + cursussen volgen..
Komt allemaal goed goos ! serieus
quote:Van je vorige probleem-topic.Gooi dit topic maar dicht, was niet al te serieus.
Ik heb grote twijfels bij TS.
Bedankt voor jullie reacties, heb nu al 2 kandidaten voor een kamer en waarschijnlijk ga ik die andere kamer ook nog verhuren.
Morgen mag ik op sollicitatiegesprek. Ik had mijn moeder gesproken en gevraagd of zij niet nog een baantje voor me wist. Tien minuten later belde ze me terug dat ik maandag op sollicitatiegesprek kon. Een oude vriendin van haar is manager bij een logistiek bedrijf en ik zou daar voor een half jaar administratie kunnen doen.
Wtf, ik moet daar over 7 uurtjes al zijn... Dus ik ga maar snel slapen. Morgen laat ik jullie wel weten hoe het gegaan is. Ciao!
quote:Ok, succes dan!Op maandag 21 november 2005 02:28 schreef t0y het volgende:
Wat er stond is ook echt gebeurd.
Bedankt voor jullie reacties, heb nu al 2 kandidaten voor een kamer en waarschijnlijk ga ik die andere kamer ook nog verhuren.
Morgen mag ik op sollicitatiegesprek. Ik had mijn moeder gesproken en gevraagd of zij niet nog een baantje voor me wist. Tien minuten later belde ze me terug dat ik maandag op sollicitatiegesprek kon. Een oude vriendin van haar is manager bij een logistiek bedrijf en ik zou daar voor een half jaar administratie kunnen doen.
Wtf, ik moet daar over 7 uurtjes al zijn... Dus ik ga maar snel slapen. Morgen laat ik jullie wel weten hoe het gegaan is. Ciao!
Je hebt er iig gelijk werk van gemaakt. Klasse!
Goed dat je ma dat voor je wilde regelen.
Succes enzo