Hoe ga je trouwens het mogelijke tekort aan verse groeten en fruit aanvullen in een gebied waar niet altijd dit soort producten voorradig zijn?
En uit eigen ervaring weet ik dat kindjes het even leuk in de speeltuin om de hoek als een speeltuin in een of ander ver land. Wat moeten die kinderen in Argentinie?
Verder lijkt het mij verstandig om hoogteverschillen zoveel mogelijk te vermijden.
En Lucille, met vitaminepillen kun je een hoop aanvullen!
quote:Stop die kinderen maar steeds vroeger vol met die chemische pillen, superOp maandag 14 november 2005 18:04 schreef Liejannuh het volgende:
Met kleine kinderen lijkt het mij verstandig om je vooral ook te beperken. Probeer niet een heel land door te reizen in 3 weken tijd, maar blijf overal minstens een paar dagen. Op die manier hoeft je kind ook niet steeds aan een andere omgeving te wennen.
Verder lijkt het mij verstandig om hoogteverschillen zoveel mogelijk te vermijden.
En Lucille, met vitaminepillen kun je een hoop aanvullen!
Misschien niet alleen vanwege de inentingen en eventuele gezondheidsrisico's, maar vooral om het kind ook die vakantie te laten beleven.
Anders is het straks zo van: Ja ik ben in Nepal, Argentinie en Zuid-Afrika geweest, maar ik weet er niets meer van.
quote:Ach, je kunt je kind in Nederland natuurlijk ook opvoeden met Nutrilon als vervanging van de borstvoeding en potjes Olvarit als avondmaaltijd en kant en klare fruithapjes van Olvarit.Op maandag 14 november 2005 18:37 schreef DaYwALKuR het volgende:
[..]
Stop die kinderen maar steeds vroeger vol met die chemische pillen, super
Misschien is drie landen trouwens echt te optimistisch hoor, en is het veel handiger om gewoon 1 bestemming te kiezen. Als blijkt dat dat zo is, zullen we dat zeker doen, maar we zijn nu nog heel erg in de orienterende fase en willen eerst eens kijken wat er allemaal mogelijk is.
Vers fruit en groente zijn trouwens echt in de meeste landen wel verkrijgbaar hoor!
Daar maak ik me niet zoveel zorgen om.Maar waar ik dus vooral op hoop, is dat er iemand post, die ervaring heeft op dat gebied. Maar blijkbaar zijn die hier niet....
quote:De meeste Die Hard travellers zijn vooral erg kinderloos!Op maandag 14 november 2005 19:30 schreef renzell het volgende:
Maar waar ik dus vooral op hoop, is dat er iemand post, die ervaring heeft op dat gebied. Maar blijkbaar zijn die hier niet....
Post ook een linkje in het OUD forum, ik kan me herinneren dat Dutchie ooit eens een topic heeft geopend over vakantie met kleine kinderen.
En ja, je hebt natuurlijk gelijk, de echte die hards hebben meestal geen kids. Maarre..... ik vind het allebei zo leuk!
Het kan prima, reizen met kinderen, maar er zijn een aantal dingen waar je goed op moet letten.
Wij hebben al heel wat afgereist ( In welke landen ben jij (meerdere keren) wel eens geweest? ) met onze 2 kinderen (1,5 en 3,5 jaar oud) We hebben eigenlijk nooit rote problemen gehad.
Een eerste vereiste is wel dat je kind moet het wel leuk moet vinden!
Plan goed en reis niet te snel.
Zoek je plekken goed uit, ga op een centrale plek zitten en plan van daaruit (meerdaagse)uitstapjes. Je hoeft dan ook minder met bagage te sjouwen
Neem voor het kind bekend speelgoed en snoep mee om het op lange busritten zoet te houden, als ze niet al door vertederde locals vol word gestopt.
In de meeste landen zijn ze erg lief voor kinderen en je hebt veel (veel!!!) sneller contact met de plaatselijke bevolking, wat erg leuk is.
We hebben trouwens in Mexico een amerikaans stel ontmoet die een mexicaanse nanny hadden gehuurt, die reisde ook mee maar moest voornamelijk op hun kinderen passen, die nanny verdiende iets van 5 dollar per dag + eten en drinken
En wat betreft fruit dat hebben ze idd echt overal
Ga dus gewoon lekker met kind op reis!
quote:Ten dele mee eens. De cultuur en het land in Amerika zijn toch wel wezenlijk anders dan in Europa. En het feit dat je de taal spreekt en kan verstaan gecombineerd met het feit dat in Amerika de hygiene en de gezondheidszorg gewoon goed zijn maakt het misschien een aantrekkelijker land om met kinderen heen te gaan. Amerikanen zijn dol op kinderen en het hele land is er op ingericht om (met kinderen) er door heen te reizen.Op dinsdag 15 november 2005 10:42 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
USA lijkt me nogal duur en al helemaal met een gezin!!! Het voordeel van een land als India is dat je voor weinig geld kan rondreizen. Verder is een land als de USA nogal westers en dus minder interessant.
En duur valt wel mee, campertje huren, beetje toeren. Kinderen vinden de natuurparken geweldig. Sta je te camperen lopen de elanden en de bizons langs je camper.
quote:Ik had ook eerst wat vooroordelen. Maar het is me zo goed bevallen. Zulke vriendelijke, aardige mensen dat ik nu aan het uitzoeken ben hoe ik kan emigreren naar de US of A !Op dinsdag 15 november 2005 12:43 schreef renzell het volgende:
Ha ha, klinkt idd goed, maar toch zijn er heel wat landen die boven de USA staan op mijn verlanglijstje.
http://thorntree.lonelyplanet.com/
quote:Veel vragen geen antwoorden, helaasOp dinsdag 15 november 2005 14:11 schreef Vava het volgende:
Op het forum van Lonely Planet is ook een onderdeel over reizen met kinderen, daar kan je denk ik ook wel veel nuttige informatie vinden!
http://thorntree.lonelyplanet.com/
Verder zijn ze rond de wereld gegaan, o.a. naar Mexico en naar wat Landen in Azie. Toen ze bij ons waren hadden ze ongeveer 3 kwart jaar gereisd en gingen ze via Mexico weer naar Australie terug. De kinderen hadden toen wel aardig genoeg van het reizen en wilden het liefst hier thuis computerspelletjes spelen
Ik denk dat het succes van een reis van heel veel verschillende dingen afhangt: de bestemming, het karakter van je kind en de fase waarin ze zitten. Vooral die kleintjes vinden het op sommige momenten helemaal niet leuk om weg te gaan. De eerste keer dat we met onze oudste -toen nog enig kind- naar Australie gingen heeft ze de eerste 10 dagen alleen maar gezegd dat ze naar haar vriendje wilde. Ze was toen anderhalf. Zij geeft nu nog steeds (meestal na een week of drie) aan dat het wel weer genoeg is geweest. De jongste heeft dat niet echt: die vindt alles best zolang we maar met z'n vieren zijn.
Klinkt als een fijn boek. Ga ik vandaag meteen naar kijken.Ik kan er bij mijn zoontje nog niet heel veel van zeggen (hij is pas 7 maanden nu), maar vooralsnog gaat het zo makkelijk allemaal. Hij is blij, gelukkig en vooral in zijn nopjes als papa en mama in de buurt zijn. Deze zomer met de auto naar Barcelona gereden en dat ging prima. maar goed, toen was ie dus echt pas 4 maanden en tegen de tijd dat wij willen gaan, zal ie toch zeker 2 jaar zijn.
Een leuke extra aan het reizen met kinderen in wat tropischer bestemmingen is dat kinderen in die landen vaak zéér welkom zijn. Waar het bij ons de bedoeling is de koters om 7 uur naar bed te sturen, hobbelt, kruipt, speelt en slaapt het grut daar overal zo'n beetje tussendoor. En de hele familie is erbij betrokken. Ga jij zelf met kinderen dan is dat een uitstekende contact-maker natuurlijk!
quote:Dat hebben die van ons ook, inderdaad. Niet dat het superhandig is, want je komt wat handen te kort als de boel ligt te maffen op het moment dat je je vliegtuig uit moet (en de oudste heeft een talent om bij het inzetten van de landing in slaap te vallen), maar ik heb de indruk dat het ze iets 'eigens' geeft. Ik koop wat kleine frutsels en wat boekjes vantevoren en bepaal een moment waarop ze het open mogen maken (na het eten in het vliegtuig bijvoorbeeld, wetende dat ik zelf dan een beetje gaar begin te worden). Een beetje chantage is zo slecht nog nietOp woensdag 16 november 2005 10:02 schreef Hik het volgende:Zag ooit een familie met drie kleintjes die aan het islandhoppen waren in Griekenland, al die kinderen met hun eigen rugzakje!
Een camper is trouwens heerlijk met jonge kinderen (of als je zelf zwanger bent: geweldig, zo'n toilet dicht bij je bed
). De meeste kleintjes stellen een beetje regelmaat erg op prijs, en dat is met een camper makkelijk vol te houden.Een tweejarige is niet het makkelijkst om mee te reizen Renzell. Die van mij niet, tenminste
Met 1 jaar hobbelen ze nog zonder vragen met je mee, met 3 jaar kun je er enigszins mee redeneren, maar met 2...... Pfew! ), maar dachten in onze onwetendheid dat we het beste zo lang mogelijk zouden kunnen wachten. Twee dus.... dachten we. Maarre.... als 1 makkelijker is... Veel vliegreizigers hebben de ervaring met het kind dat voortdurend tegen de achterkant van hun stoel aanschopt. Ik begrijp zelf nooit zo goed waarom ik de ouders (of het kind zelf) hierop moet aanspreken: die ouders zien het toch gebeuren? Maar ze zitten teveel in hun eigen stressvolle wereldje om het door te hebben, oid.
Daarnaast heb je de kinderen die de hele trip huilen of krijsen (waar soms niet zoveel aan te doen valt) of ouders die continu het cabinepersoneel wegroepen voor allerlei kleinigheden betreffende hun gezin, terwijl andere reizigers ook betaald hebben voor service.
Als ik zelf kinderen zou hebben, dan zou ik proberen in te schatten of ze qua karakter en levensfase aan een grote reis toe zijn. Ook zou ik proberen de overlast voor andere vakantie gangers tot een minimum proberen te beperken.
En voor de goede orde: als kinderen zich lekker voelen en zich vermaken dan is het voor veel medereizigers erg leuk om ze te treffen op reis.
Het lijkt me absoluut geen land om met koters heen te gaan - hoe aardig en gastvrij de bevolking ook is. Dat soort landen moet je bezoeken voordat je aan kinderen begint. Mijn zus heeft toen de kinderen klein (<5) waren gereisd door landen zoals Argentinie, Chili, Australie, Canada en Mexico. Oftewel: redelijk westerse landen waar genoeg te zien en te beleven valt zonder dat je bang hoeft te zijn voor enge ziektes, vervuild eten en hoogteziekte. Voor zover ik weet waren het geslaagde reizen, vlekkeloos verlopen. Kinderen blij, ouders blij.
Voor een kind zijn plezier maakt het niet uit of ´ie op de Veluwe zit of in Tibet. Als je als ouder toch wilt reizen zou ik het ook bij redelijk veilige landen houden, waar het risico op onverwachte dingen (politieke onrust, ziekteuitbraken, rebellen) klein is en waar je in geval van nood altijd terug kunt vallen op ´westerse standaarden´ qua voedsel, hygiene en accommodatie.
Desalniettemin wens ik je veel succes met de voorbereidingen. Ik weet dat het moeilijk is informatie te vinden, maar zoals gezegd: ik zou uitkijken naar minder extreme bestemmingen, dan heb je ook minder voorbereiding nodig.
Het moet dus gewoon kunnen, al lijkt me wel dat niet ieder kind hier geschikt voor is....
quote:Woeps, sorry, ik zag je vraag nu pas.Op donderdag 17 november 2005 10:03 schreef renzell het volgende: Hoezo is twee jaar moeilijker dan 1?
Het begrip 'peuterpuberteit' komt niet zomaar ergens vandaan
De meeste kinderen zijn tussen hun tweede en hun derde ontzettend op zoek naar grenzen en regels en varen wel bij regelmaat en consequent optreden. Op reis heb je als ouder nogal de neiging om het daaraan te laten mankeren, ook al doe je nog zo je best. Ik denk dat het al met al van je plannen en je houding tov de reis afhangt. Als dit DE reis voor de komende 10 of 20 jaar wordt, zou ik wachten tot je kind minstens drie is. Als reizen een deel van je leven is en je bent van plan regelmatig zo'n verre reis te maken, zou ik er gewoon voor gaan bijna ongeacht de leeftijd.
Oh, ik bedacht net nog iets: je hoeft voor een kind tussen de 1 en 2 nog geen kind-ticket te kopen, maar alleen een baby-ticket, wat veel goedkoper is. Als je echter een beetje flink kind hebt, past het niet meer in het ledikantdingetje (die van mij waren er rond de 10 maanden officieel al te zwaar voor), en kan het zijn dat je de hele reis met het kind op schoot zit. En dat kan best wel heel erg lang zijn......
Van die 'kinderen in het vliegtuig zijn vreselijk-verhalen' krijg ik altijd een beetje de kriebels. Mijn kinderen zijn dat namelijk niet. Want ik weet vantevoren dat ik waarschijnlijk meer dan 24 uur ga doorhalen om ze rustig te houden. En als een van ons het niet meer volhoudt, neemt de ander het even over. Als een kind continu tegen de stoel ervoor aantrapt, heeft dat niets te maken met het kind, niets met reizen met kinderen, maar alles met de ouder die te lui is er iets aan te doen.
quote:Speeltuinen!!! Zeker op 'reisdagen' lekker om veel overtollige energie kwijt te raken. Het hoeft niet veel te zijn: gewoon een schommel en een glijbaan is voldoende, maar de meeste kinderen vinden een vreemde speeltuin geweldig spannend.Op maandag 21 november 2005 12:39 schreef CleeJee het volgende:
..... en ook te zorgen dat je ook wat kind- dingen in de reis opneemt, in hun geval bijvoorbeeld aquaria, dierentuinen etc.
quote:Op dinsdag 29 november 2005 05:49 schreef Gaoxing het volgende:
[..]
Speeltuinen!!! Zeker op 'reisdagen' lekker om veel overtollige energie kwijt te raken. Het hoeft niet veel te zijn: gewoon een schommel en een glijbaan is voldoende, maar de meeste kinderen vinden een vreemde speeltuin geweldig spannend.
Vooral ook als in die speeltuin wat vreemde wezentjes (lees: lokale kids) spelen!
Geweldig om te zien hoe het jongetje wat ik eerder noemde speelde met een Mongools meisje van zijn leeftijd, super! Ze communiceren gewoon met gebaren, waarom moeilijk doen met praten, haha!
quote:Of door geïrriteerde locals, dan wel andere toeristen zoals ik de bus of het vliegtuig worden uitgebonjourd!Op maandag 14 november 2005 21:14 schreef J.A.N.A. het volgende:
Neem voor het kind bekend speelgoed en snoep mee om het op lange busritten zoet te houden, als ze niet al door vertederde locals vol word gestopt.
quote:Ja, ik hoop echt dat je naast mij zit in het vliegtuigOp zondag 20 november 2005 11:32 schreef renzell het volgende:
En sja, als een kind het even zat is, wil hij of zij nog wel eens huilen ja. Vette pech voor de medepassagiers.
En verder vraag ik me af wat (heel) jonge kinderen eraan hebben. Een huisje op de Veluwe vinden ze inderdaad net zo leuk (maar de ouders vast niet) en later als ze groot zijn kunnen ze zich er vaak niets meer van herinneren. Zou ik zonde vinden van de tijd en het geld.
En verder ben ik een notoire kinderhater, dus trek het je niet aan, tis niet persoonlijk...
quote:Waar baseer je dit op? Hele jonge kinderen nemen namelijk nog helemaal niet zoveel op van de buitenwereld, dat komt later pas. Daarnaast geloof ik ook niet zo dat een harde confrontatie met verdriet/armoede/etc. per definitie goed is voor de ontwikkeling. Dat is overigens iets anders dan grenzen leren kennen en leren dat de wereld niet alleen uit jezelf bestaat, want dat is natuurlijk wel belangrijk. Echter, dat kun je ook in een wat minder rauwe situatie leren als klein kindje.Op woensdag 30 november 2005 17:41 schreef BloodhoundFromHell het volgende:
het is goed voor de ontwikkeling van kleuters en peuters om door de sloppenwijken heen te lopen. dan zien ze dat er ook andere kindjes zijn die het niet zo goed hebben. Dat is goed voor ze, ook al snappen ze het niet direct, ze nemen er zeker wat van mee.
[afbeelding]
quote:Het klinkt misschien heel raar, maar sommige mensen gaan er niet vanuit dat hun leven voorbij is wanneer ze ouder (als in: papa of mama) worden.Op woensdag 30 november 2005 11:42 schreef flipsen het volgende:
En verder vraag ik me af wat (heel) jonge kinderen eraan hebben. Een huisje op de Veluwe vinden ze inderdaad net zo leuk (maar de ouders vast niet) en later als ze groot zijn kunnen ze zich er vaak niets meer van herinneren. Zou ik zonde vinden van de tijd en het geld.
Als jij en je partner nou altijd met veel plezier grote reizen hebben gemaakt, en dat een belangrijk deel van jullie leven vinden, dan hoef je daar toch niet mee op te houden omdat je een kind hebt gekregen? Zoals je hierboven hebt kunnen lezen zijn er manieren genoeg om prettig te reizen met kinderen, dus waarom zou je op de Veluwe gaan zitten als je meer van Thailand houdt?
Mijn broertje en ik vonden het verschrikkelijk en achteraf heb ik veel moeite om de juiste bezienswaardigheden aan de juiste plaats/land te koppelen. (Als ik ze al herriner, veel dingen weet ik alleen nog door de foto's)
De leukste vakanties vonden wij die op een camping aan de Franse kust met veel kinderen en een zwembad.
Maar goed, ieder kind is anders
[ Bericht 2% gewijzigd door Ingridh007 op 01-12-2005 14:12:31 ]
quote:Mijn ouders ook, en vanaf mijn 5e ben ik alleen met mijn moeder op vakantie gegaan, ook heel Europa door. We hadden meestal een combinatie van dingen die ik leuk vond en dingen die mijn moeder leuk vondOp donderdag 1 december 2005 13:56 schreef Ingridh007 het volgende:
Mijn ouders hebben me vanaf het moment dat ik kon lopen heel Europa doorgesleurd, miljoenen kerken, kastelen en museau bezichtigd, gewandeld door de bergen van Zwitserland, kanoeën door Zweden en Noorwegen, wandelen met een pakezel door Frankrijk, je kunt het zo gek niet verzinnen.
Mijn broertje en ik vonden het verschrikkelijk en achteraf heb ik veel moeite om de juiste bezienswaardigheden aan de juiste plaats/land te koppelen. (Als ik ze al herriner, veel dingen weet ik alleen nog door de foto's)
De leukste vakanties vonden wij die op een camping aan de Franse kust met veel kinderen en een zwembad.
Maar goed, ieder kind is anders
ik heb er geweldige herinneringen aan, heel veel gezien vroeger en ik vind het nog steeds geweldig om te reizen en veel te bekijken Ik denk trouwens wel dat het een groot verschil is of je samen met je broertje met je ouders mee op vakantie gaan en wanneer je alleen met je moeder op vakantie gaat. Ik mocht altijd mee beslissen over de bestemming en als we met de auto gingen mocht ik voorin zitten en kaartlezen
quote:Op donderdag 1 december 2005 23:19 schreef Vava het volgende:
[..]
Mijn ouders ook, en vanaf mijn 5e ben ik alleen met mijn moeder op vakantie gegaan, ook heel Europa door. We hadden meestal een combinatie van dingen die ik leuk vond en dingen die mijn moeder leuk vond
quote:En in dat geval houdt die kleine er weinig herinneringen aan over denk ik. Maar het doet het, zoals BHFH al zei, natuurlijk wel goed op feestjes, fotoalbums van jouw blonde blakende gezondheid, spelend in de strontrivier in de sloppenwijk van God-weet-waarMijn plan is om over een jaar of 2 met mijn vriend en kind (dan ruim 2,5 jaar oud) op reis te gaan.
Het KAN in principe dus wel met kleine kids op reis, maar het ligt aan de personen of het ook in de praktijk werkt!