Oh leuk, is hier een "internet-daters zijn kneuzen"-discussie aan de gang? Mag ik meedoen?
Ik zie mezelf niet als de typische internet-dater (wie wel?!
![]()
). Waar ik me vooral over heb verbaasd bij de mensen in dit topic (ja, ik lurk) is dat er verschillende zijn voor wie zo'n site (of op verschillende sites) een soort complete dagbesteding is geworden: chatten met verschillende mensen, daten met iemand, gespannen wachten op antwoord, ondertussen doordaten en doorchatten met anderen... Het lijkt me buitengewoon vermoeiend allemaal. Vind eigenlijk al dat Fok me veel teveel tijd kost en als ik dat zou doorvoeren naar verschillende mensen, met wie ik allemaal ga chatten en daten weet ik het helemaal niet meer ...
Ik schreef me een maand of 2-3 geleden in bij One Hello. En niet erg doordachte actie en niet de illusie dat ik er de liefde van mijn leven zou vinden, noch op zoek naar nieuwe vriendschappen. Wel: nieuwsgierig naar hoe zoiets in zijn werk ging (heb wel eens een Fokker gedate, maar nooit zo direct "voor een date" gegaan) en gewoon wel weer eens zin om een leuke vent te ontmoeten en wellicht weer eens verliefd te worden. Ontmoet ik dan nooit leuke mensen? Mássa's, maar niet iets waar ik de kriebels van kreeg. En na jarenlang Fok (en andere fora) was internet geen vreemd medium voor mij om mensen te ontmoeten (in ieder geval niet vreemder dan de kroeg op de supermarkt
![]()
).
Ingeschreven dus. En na plaatsing van een foto een waar bombardement aan "kusjes" (wát een onzinnige, nietszeggende manier van reageren) en mailtjes van mannen. Vele daarvan die duidelijk totáál niet gelet op mijn profiel want in het bezit van 3 kinderen, een pensioenkaart of twee ontbonden huwelijken. Ook veel mailtjes waren weinig opwekkend, met als triest dieptepunt "Ik ben relex, wil je MSN-nen?" Bij eigen surfpogingen op de OH-website kwam ik vooral veel mannen tegen die "op zoek waren naar een maatje" (
![]()
) of die "hielden van diners bij kaarslicht en lange wandelingen op het strand". Schattig misschien, maar niet érg origineel. Slechts 5 mannen bleken bijster genoeg de weg te vinden naar mijn eigen mailadres, dat ik ingenieus had "verstopt" in mijn profiel (want betalen om de liefde te vinden, das nou ook weer zo wat
![]()
).
Uiteindelijk heb ik in de storm van mails niet eens meer het fatsoen gehad de meeste mannen terug te mailen. Er was één mail die me gelijk opviel, door de toon, de humor, originaliteit, de foto (tuurlijk) en het feit dat hij zowaar met aandacht mijn profiel gelezen had. Sterker nog: hij bleek zich niet eens te hebben aangemeld, maar alleen via de mail op mijn verhaal te reageren.
![]()
Mailen dus, en méér mailen. En iedereen die wel eens ge-internet-date heeft weet dat zulke gesprekken vaak sneller dan in de kroeg persoonlijk worden. Hoewel het internet één medium is om iemand te ontmoeten (net als de kroeg dus) blijft het startpunt anders: geen mimiek, danspassen, priemende blik of mooie stem, maar originele teksten, onderkoelde humor en enthousiasme voor de goede dingen in het leven... de volgorde maakt voor mij niet uit, maar ze zijn wel allebei belangrijk. Vandaar dat er na twee weken toch echt gedate moest worden natuurlijk.
Het gekke was: We waren allebei vrij voorzichtig, omdat de klik via mail iets héél anders is dan die in het echt. Maar ik wist wel zeker dat mijn internet-date avontuur (voorlopig) afgelopen zou zijn als deze date het niet zou zijn: je stopt zoveel persoonlijke informatie en energie in al die mails, dat ik me niet kon voorstellen dat nog eens te herhalen met iemand anders (laat staan dat ik me kan voorstellen dat je dit simultaan met meedere mensen doet!
![]()
).
Mijn internetdating-days zijn inderdaad voorbij, maar vooral omdat de date in kwestie niet meer is opgehouden....
Geen argumenten mbt de discussie dus (die ik niet eens helemaal heb gelezen), maar wel even mijn (beperkte) ervaring met het fenomeen.
Travel is fatal to prejudice,bigotry and narrow-mindedness and many of our people need it solely on these accounts. Broad, wholesome, charitable views of men and things cannot be acquired by vegetating in one corner of the earth all one's lifetime.