Op zich zijn er helemaal geen problemen, behalve dan dat ik soms niet zo goed weet hoe ik me moet gedragen en met hem om moet gaan. Normaal gesproken heb ik daar niet echt (veel) last van, maar bij hem is het anders. Hij heeft namelijk sins 1,5 jaar een dwarslaesie waardoor hij ongeveer vanaf zn navel verlamd is. Dat hoeft, wat mij betreft, helemaal geen belemmering voor onze relatie te zijn.
Maarrr, ik vind het op bepaalde momenten echt heel moeilijk om daar mee om te gaan, zeker omdat we elkaar nog niet zolang kennen.
Bijv. ik zei een keer tegen hem van 'loop anders ff mee'. Tsja dan voel je je toch wel ff lullig! Het is ook meer zo dat ik ermee zit, want hij moest er alleen maar keihard om lachen (en dan vooral nog om mijn reactie: ohhh sorry, sorry, dat bedoelde ik natuurlijk niet
). En het zoenen gaat toch ook niet zo spontaan meer... En als we samen op de bank liggen weet ik ook niet zo goed waar ik me handen moet laten en probeer ik zo weinig mogelijk mn benen te bewegen, omdat ik bang ben om hem te kwetsen. Ik weet ook wel dat dit nergens op slaat!! Maar het gaat gewoon zo...Dit zijn gewoon een beetje de kleine dingen waar we overheen moeten komen denk ik. We hebben wel al goede gesprekken gehad over zijn beperking, maar ik heb mijn twijfeltjes (nog) niet tegen hem uitgesproken.
Ik ben heel benieuwd wat andere mensen hiervan vinden en of er evt adviezen zijn?
ach als hij zelf al lacht om opmerkingen die niet geheel meer op hem van toepassing zijn dan moet je er niet zo zwaar aan trekken.
als je hem alles eerlijk en oprecht vraagt wat je wil weten dan kom je over die hindernis toch heen. desnoods drink jezelf moed in om hem die dingen te vragen.
waarom moet je hem anders behandelen dan anderen?
omdat hij toevallig zijn benen niet kan bewegen? wat een onzin.
inderdaad, de enige met een beperking, dat ben jij.
lighten up, benader en behandel hem als ieder ander.
opmerkingen als 'loop even mee' zijn echt zo kwetsend niet, gebeurt mij ook regelmatig op mijn werk [lichamelijk gehandicapte mensen]
niks om je druk over te maken hoor.
praat er met hem over, en vraag eens hoe hij dit alles ziet, misschien is dat wel een ontzettende eye opener.
quote:valt niet zo veel meer te trekkenOp woensdag 26 oktober 2005 23:15 schreef DarkDancer het volgende:
de enigste die in jullie relatie een beperking heeft ben jij.
ach als hij zelf al lacht om opmerkingen die niet geheel meer op hem van toepassing zijn dan moet je er niet zo zwaar aan trekken.
als je hem alles eerlijk en oprecht vraagt wat je wil weten dan kom je over die hindernis toch heen. desnoods drink jezelf moed in om hem die dingen te vragen.
maar goed, als je voor jezelf nu al weet dat zijn beperking jullie verliefdheid overschaduwt, kun je er mijns inziens beter helemaal van af zien...
quote:dat is echt onzin. gezien het feit dat ze het hier moeilijk mee heeft betekend dat ze misschien bang is om hem te kwetsen. zoiets valt toch te bespreken ....Op woensdag 26 oktober 2005 23:17 schreef Adelante het volgende:
[..]
valt niet zo veel meer te trekken
maar goed, als je voor jezelf nu al weet dat zijn beperking jullie verliefdheid overschaduwt, kun je er mijns inziens beter helemaal van af zien...
btw doet dat ene dingetje nog wel waar mannen zoveel waarde aan hechten...
Het feit dat je zo op je tenen loopt, bang bent hem te kwetsen of iets verkeerd te zeggen, betekent eigenlijk dat je hem niet als GELIJKE ziet, terwijl dat waarschijnlijk is wat hij het liefste heeft. Het is allemaal een 'state of mind' , zie hem niet als je vriend met een handicap, maar als je vriend, punt uit.
En maak je niet zo druk, ik heb blinde vrienden en betrap me vaak dat ik 'kijk eens' zeg, moeten ze om lachen, want wat voor jezelf vanzelfsprekend is, dat is het voor een ander niet, en daar word je je van bewust, maar de ander weet best dat je het niet zegt om te kwetsen.
quote:idd, veel praten... zeggen wat je op je hart ligt...Op woensdag 26 oktober 2005 23:07 schreef LostFormat het volgende:
Praten, praten, praten.
quote:klopt. GewoonOp woensdag 26 oktober 2005 23:23 schreef De_Melkboer het volgende:
Even een directe,
Het feit dat je zo op je tenen loopt, bang bent hem te kwetsen of iets verkeerd te zeggen, betekent eigenlijk dat je hem niet als GELIJKE ziet, terwijl dat waarschijnlijk is wat hij het liefste heeft. Het is allemaal een 'state of mind' , zie hem niet als je vriend met een handicap, maar als je vriend, punt uit.
En maak je niet zo druk, ik heb blinde vrienden en betrap me vaak dat ik 'kijk eens' zeg, moeten ze om lachen, want wat voor jezelf vanzelfsprekend is, dat is het voor een ander niet, en daar word je je van bewust, maar de ander weet best dat je het niet zegt om te kwetsen.
Mensen met een lichamelijke beperking zijn ook mensen..
Als mensen nou eens wat vaker met elkaar zouden praten scheelde dat volgens mij 80% kopzorgen.
Op het moment dat jij je benen minder gaat bewegen, krijgt hij juist het gevoel dat je hem niet serieus neemt. Doe wat je altijd doet, hij weet dat jij je kan bewegen. En als het goed is vind hij dat allemaal niet erg. Krampachtig gedoe over veel te pietluttige details is erger dan hem zielig vinden, geloof me.
Ik ken een jongen die ook een dwars laesie heeft, en met humor is hij door mij en zijn vrienden er door heen gesleept:
* loop eens even mee krijgt dan op eens een andere dimensie
* loop eens door ook trouwens
* Zing mee met Koos Alberts
* Zet de linker dan wel de rechter rem van zijn achterwiel in één keer op zijn wiel. Hij draait opeens moeilijk, en jij kan in die tijd weg sprinten.
* die jongen had een catheter, en hij haalde de meest gore onzin er mee uit ( bij het legen buiten op straat omdat je nu eenmaal in een kroeg wat moeilijk op een wc terrecht kan in de kroeg, pakte hij de catheter zak, deed het kraantje open, pakte daarna de zak ter hoogte van de slang beet en slingerde er mee rond.
Boven zijn hoofd terwijl ik naast hem stond 
Vrouwen versieren zat er niet meer bij, ik stonk naar urine.... )* achter over duwen rules trouwens.
tips:
* ga eens sporten met hem, jij hardlopen, hij freewheelend er achter aan. Is nog leuk om te doen ook. ( mischien dat je beter kan fietsen)
* doe normaal: hij heeft een lichamelijke beperking, maar in zijn hoofd zit alles tot nu toe nog goed.
* vraag er naar: vraag wat zijn beperkingen zijn, waar hij het moeilijkst mee heeft, wat hij nog wil verbeteren.
* help hem waar nodig, maar knuffel hem niet dood. Hij is zelfstandig genoeg lijkt me.
* en je krijgt een heel creatief sexleven volgens mij.
volgens mij heb je je hart op de goede plaats zitten, je maakt het jezelf alleen zo moeilijk.
Go girl!!
die jongen zat bij de corps mariniers, mischien wordt je wat grover dan een gemiddeld persoon
En tuuurrlijk zie ik hem niet als een gehandicapte, alleen heb ik geen ervaring met dit soort dingen!!
quote:Goede sport is tennis, (als je het leuk vind natuurlijk allebeiOp donderdag 27 oktober 2005 01:23 schreef zwaaibaai het volgende:
tips:
* ga eens sporten met hem, jij hardlopen, hij freewheelend er achter aan. Is nog leuk om te doen ook. ( mischien dat je beter kan fietsen)
maar dat is heel goed te doen, rolstoel tegen valide kan namelijk gewoon, zelfs dubbelspel waarbij hij in jou team zit kan heel goed
quote:moet je er ervaring mee hebben dan?Op zaterdag 29 oktober 2005 19:39 schreef RubyAnn_TuesdaY het volgende:
Het is ook niet zo dat dit soort dingen constant door mn hoofd spelen. Het is maar een paar keer voorgekomen en omdat ik zelf ook wel weet dat het allemaal nergens op slaat, wil ik het ook niet meer! Maar dat gaat denk ik niet van de ene op de andere minuut.
En tuuurrlijk zie ik hem niet als een gehandicapte, alleen heb ik geen ervaring met dit soort dingen!!
quote:Niet noodzakelijk, er schijnen ook nog andere zenuwbanen te lopen.Op zaterdag 29 oktober 2005 22:34 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Misschien een stomme vraag, maareh... Als je zo verlamd bent krijg je hem toch ook niet meer omhoog?
quote:Nee,maar je vriend wel,dus praat er eens met hem over.Op zaterdag 29 oktober 2005 19:39 schreef RubyAnn_TuesdaY het volgende:
Het is ook niet zo dat dit soort dingen constant door mn hoofd spelen. Het is maar een paar keer voorgekomen en omdat ik zelf ook wel weet dat het allemaal nergens op slaat, wil ik het ook niet meer! Maar dat gaat denk ik niet van de ene op de andere minuut.
En tuuurrlijk zie ik hem niet als een gehandicapte, alleen heb ik geen ervaring met dit soort dingen!!
Ik denk dat hij dat wel kan waarderen.
Meestal gaan mensen zich raar gedragen tegenover minder valide mensen,dus zal het voor hem een verademing zijn als jij gewoon zegt dat je af en toe niet weet of je een opmerking kunt maken of niet.
quote:Jah dat dacht ik ook...dan voel je daar toch niks meer en werkt het daar toch niet meer? Zelfs plassen en poepen kun je dan niet reguleren toch.Op zaterdag 29 oktober 2005 22:34 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Misschien een stomme vraag, maareh... Als je zo verlamd bent krijg je hem toch ook niet meer omhoog?
Of zit dat dan anders bij jouw vriend?
Hoe zou jij je gedragen bij iemand met een bril ?
Die heeft toch ook een handicap ? Loop jij dan ook zo op je tenen ?
Praten en ontspannen... dat is wat je moet proberen.
En wat dan nog als je je "verspreekt". Humor moet er ook zijn, samen lachen is veel ontspannener dan geforceerd "foutloos" zijn.
quote:Dat is verschillend.Op zaterdag 29 oktober 2005 22:34 schreef Grrrrrrrr het volgende:
Misschien een stomme vraag, maareh... Als je zo verlamd bent krijg je hem toch ook niet meer omhoog?
(waar het verschil in zit weet ik niet, sorry)
Die vent van Spetters was ook verlamd vanaf zn middel.. Maar kon hem ook niet meer omhoog krijgen, Ik zou het wel willen weten als je dit hebt hoe het dan met je erectie gaat.
ontopic :
En ja komt allemaal wel goed met je jouw
En je bent de vriendin, en weet hij dat jij je benen wel kan bewegen. En dit kan je natuurlijk zonder enige stress wel kan doen. Als hij niet verlamd was had hij dit waarschijnlijk ook gedaan . Want jij bent immers niet gehandicapt.
Denk wel dat alles af en toe in eens op je afkomt,praat er met hem over
En probeer verder gewoon te doen,en te genieten van elkaar