Maar goed, ik wilde eigenlijk niet in gaan op definities en dergelijke, maar mijn probleem voorleggen.
Dit onderwerp is nauwelijks echt bespreekbaar en ik schaam me ook rot, dus ik zal het kort houden. Verder ben ik van mening dat verkrachting en mishandeling het afschuwelijkste is wat een vrouw kan overkomen, dus graag geen antwoorden over "het is mij overkomen en hoe kan je zo denken".
Eigenlijk al sinds ik me kan herinneren heb ik misselijkmakende fantasieën over masochisme gehad. Vooral over verkrachting, vernedering en overgeleverd zijn aan iemand anders. Ik wil verder niet op die fantasieën ingaan, ben altijd wel creatief geweest tot mijn verbazing. Nog even voor de duidelijkheid: ik heb het nu over een meisje van 9-10 jaar oud. Ik vond mezelf ziek.
Ik besefte al van af het begin dat op een dergelijke manier denken 'niet normaal' was, en op diverse manieren heb ik geprobeerd die 'vieze gedachten' te verbannen.
Geforceerd aan kaboutertjes denken voor het slapen gaan en toen ik ouder werd verbood ik mezelf om te masturberen.
Tijdens mijn pubertijd werd ik toch wel een beetje bang, ik wist zeker dat ik gestoord was. In de bibliotheek kon je er niets over vinden en ach, je ouders vraag je het ook niet. De informatie die ik vond sloeg nergens op en maakte me alleen maar onzekerder: ik was inderdaad niet goed snik en de wortels lagen in een slechte jeugd met incest. Bullshit, nooit incest meegemaakt en in een gezond gezin opgegroeid.
Ik werd ouder en de gevoelens bleven sterk aanwezig. Kreeg een relatie en vond op dat moment ook een boek in de boekhandel: "Onderdanig wil ik zijn". Veel van wat er in het boek stond kwam erg herkenbaar op mij over, maar ook veel niet. Ik hou bijvoorbeeld absoluut niet van pijn en ben zelfs behoorlijk kleinzerig. En tsja, in Nederland noemen ze het verschijnsel de hele tijd SM en dan moest ik aan leer en zweepjes denken.
Een paar jaar geleden op het Internet terecht gekomen en al snel het nut ervan ontdekt om meer te weten te komen. Naast de overdaad aan SM-meesteressen, zogenaamde dungeons en weet ik veel wat nog meer, kwam ik erachter dat ik submissive was en niet masochistisch. Bij submission draait het voornamelijk om overheersing van de andere partij, het slavin zijn en in andere gevallen iemands pet/huisdier zijn. Dat bleek op mij van toepassing en nog steeds vond ik mezelf niet goed wijs en ziek.
Nou lijkt het tot nu toe nog geen probleem te zijn: ik heb rare gedachten waar ik zelf beroerd van word, maar daar valt toch wel mee te leven?
Niet echt dus...seks is voor mij niks aan tenzij de ander me absoluut overheerst. Mijn ex-vriend wist dat en ik heb er best lang over gepraat met hem, maar zelf heeft hij er toch nooit wat in gezien. We deden wel eens de meer voorkomende spelletjes: vast binden, blinddoeken etc.
Zelfs bij een speelse vorm van bondage raakte ik al vreselijk opgewonden, zonder dat kon ik gewoon niet opgewonden raken. De relatie is stukgelopen doordat ik nooit zin in seks had. Ja, wel zin, maar niet op de 'normale manier' en voor mijn ex was dat andere niet echt een optie.
Ik heb nu een nieuwe vriend, hij is teder, lief, leuk en ik ben echt gek op hem. En nee, ik heb het hem nog niet verteld, het is niet iets dat je naar voren brengt op je eerste afspraakje en ik weet niet eens of ik het wel wil vertellen.
Mijn probleem is nu: ik vind mezelf nog steeds geestelijk niet in orde, toch voel ik me zo en zonder kan ik niet opgewonden raken.
Wie heeft er ervaring met een dergelijk probleem of wie kan me goede raad geven over hoe het nu verder moet. Vertellen, niet vertellen? Maar een man zoeken via de SM-scene?(niet dat ik daar op wat voor manier dan ook bekend mee ben) Psychiater?
Graag geen domme reacties, anders had ik dit wel in het onzin forum gezet.
[Dit bericht is gewijzigd door Isabeau (Datum 14 April 2000).]
I've lived a thousand years
and still don't get live
Echter, ik weet precies waarom je je zo voelt. De buitenwacht verwacht namelijk dat je zo min mogelijk moet (of) mag afwijken van de 'mainstream'. Nou, wees juist trots dat je afwijkt van die huis, tuin en keuken seks!
Verder mijn advies: gewoon doorgaan! Wel vertellen aan je nieuwe vriend... hoe je het keert of went; hij heeft er recht op om te weten wat jouw seksuele voorkeuren zijn. Accepteert hij deze niet, dan is hij je niet waard.
nou, ik hoop dat je wat aan mijn commentaren hebt.
[Dit bericht is gewijzigd door otaku-san (Datum 14 April 2000).]
Wat er verder gebeurde is dat zij versierd werd door een echte rauwe macho. De sex was met hem dus gigantisch, alleen zij was een beetje feministisch en gedrag wat ze zalig vond in bed pikte ze daarbuiten absoluut niet en die jongen begreep daar dus niks van.
Dat werd een hele moeizame relatie , aan uit etc.
Hun probleem was dat ze niet begrepen wat er aan de hand was. Dat probleem heb jij niet, dus is het idd een goede raad om iemand te zoeken die het ook van zichzelf weet dat zodat je zowel in bed als daarbuiten een goede relatie kunt hebben.
succes meid, go for it
Een paar van jullie geven ideeën over in contact komen met mensen die er hetzelfde over denken.
Via Internet heb ik dat al lang gedaan, en ook daar zit veel verschil in. Eigenlijk is mijn ervaring met buitenlanders best goed, maar mijn ervaring met Nederlanders is schrijnend. De Hollandse man is zelf het liefst onderdanig...
Daarnaast is de Nederlander iemand die het allemaal wel als een spelletje ziet, en hoe stom het ook klinkt: ik weet zeker dat ik zo geboren ben. Ik heb er eigenlijk niet eens zin in, maar andere seks is altijd zo'n (droge) teleurstelling.
Voorbeeldjes: ze hebben het op tv gezien en willen het ook wel eens uitproberen (oh jee, hij trekt leren pakjes aan...), ze komen met zweepjes aanzetten (rot op! Ik hou echt niet van dat soort pijn), ze willen dat als zij mij gedomineerd hebben ik hen morgen domineer (que?)...en zo kan ik nog wel doorgaan. Dit is mijn ervaring, niet iedere Nederlander die hetzelfde voelt is natuurlijk zo.
Veel hebben niet door dat hetgeen wat ik wil een geestelijk spel is, ik ben zeg maar 'verslaafd' aan angst, frustratie, het gevoel om genade te willen schreeuwen etc. Eigenlijk heb ik ooit besloten dat ik zit te schreeuwen om hevige emoties en via SM kan je dat creëren.
Do I still make sense?
Maar goed, vraagje: hoe kom ik dan in contact met dat wereldje in het echt? (jellybean woont in een klein dorpje). Of weet heel misschien iemand de 'juiste' plekken op het Internet? Ik bedoel dus niet de leer en zweepjes wereld...
Voor de mensen die willen weten wat ik nou *precies* bedoel met wat ik wil, deze verhalen zijn goed: [URL=http://whiteshadow.pornopartners.com/bstories.html]. Dit zijn alleen verhalen, je wordt niet bestookt met plaatjes en dergelijke. Voor een goed beeld van wat ik wil lees de verhalen: Tormenting Rage van Rage en Slave of Pain van Rage. Het is in alfabetische volgorde, gewoon naar de S en de T scrollen. Het zijn goed geschreven verhalen, geen porno-troep. Waarschijnlijk doordat Rage een vrouw is ;-)
(Meeste van de rest vind ik wel rotzooi trouwens).
[Dit bericht is gewijzigd door Jellybean (Datum 14 April 2000).]
Grtz,
Meerhoerman.
quote:
op 04-14-2000 om 09:54 AM schreef Jellybean het volgende:
In ieder geval bedankt voor de reacties. Ik ben alleen nooit echt blij geweest met hoe ik me voel. Ik zou zo graag een 'normale' relatie willen zonder dat ik nou zo graag onderdanig wil doen. Aan de andere kant lijkt het me zalig om gewoon mijn gevoelens eens lekker te laten gaan, waarbij ik niet de hele tijd weet dat de man waarmee ik vrij het allemaal maar stom en achterlijk vindt.Een paar van jullie geven ideeën over in contact komen met mensen die er hetzelfde over denken.
Via Internet heb ik dat al lang gedaan, en ook daar zit veel verschil in. Eigenlijk is mijn ervaring met buitenlanders best goed, maar mijn ervaring met Nederlanders is schrijnend. De Hollandse man is zelf het liefst onderdanig...
Daarnaast is de Nederlander iemand die het allemaal wel als een spelletje ziet, en hoe stom het ook klinkt: ik weet zeker dat ik zo geboren ben. Ik heb er eigenlijk niet eens zin in, maar andere seks is altijd zo'n (droge) teleurstelling.
Voorbeeldjes: ze hebben het op tv gezien en willen het ook wel eens uitproberen (oh jee, hij trekt leren pakjes aan...), ze komen met zweepjes aanzetten (rot op! Ik hou echt niet van dat soort pijn), ze willen dat als zij mij gedomineerd hebben ik hen morgen domineer (que?)...en zo kan ik nog wel doorgaan. Dit is mijn ervaring, niet iedere Nederlander die hetzelfde voelt is natuurlijk zo.Veel hebben niet door dat hetgeen wat ik wil een geestelijk spel is, ik ben zeg maar 'verslaafd' aan angst, frustratie, het gevoel om genade te willen schreeuwen etc. Eigenlijk heb ik ooit besloten dat ik zit te schreeuwen om hevige emoties en via SM kan je dat creëren.
Do I still make sense?Maar goed, vraagje: hoe kom ik dan in contact met dat wereldje in het echt? (jellybean woont in een klein dorpje). Of weet heel misschien iemand de 'juiste' plekken op het Internet? Ik bedoel dus niet de leer en zweepjes wereld...
Voor de mensen die willen weten wat ik nou *precies* bedoel met wat ik wil, deze verhalen zijn goed: [URL=http://whiteshadow.pornopartners.com/bstories.html]. Dit zijn alleen verhalen, je wordt niet bestookt met plaatjes en dergelijke. Voor een goed beeld van wat ik wil lees de verhalen: Tormenting Rage van Rage en Slave of Pain van Rage. Het is in alfabetische volgorde, gewoon naar de S en de T scrollen. Het zijn goed geschreven verhalen, geen porno-troep. Waarschijnlijk doordat Rage een vrouw is ;-)
(Meeste van de rest vind ik wel rotzooi trouwens).
Jellybean,
je geeft blijk van een paradox in je behoeften: een 'normale' relatie te willen hebben, en tegelijk 'verslaafd' te zijn aan bepaalde extreme gevoelens, die alleen steeds in 'de SM-sfeer van dominantie versus onderdanigheid' bij je kunnen worden opgeroepen.
Los van de praktische inrichting van je relatie- en sex-leven,
als je ooit van deze 'paradoxale' gevoelens/behoeften meer inzicht zou willen hebben, raad ik je toch aan, om eens naar professionele hulp te zoeken, en wel in het veld van de 'regressie-therapie'. Wat jij nl. als 'verslaafd aan' ervaart is een vicieuse cirkel, waarin steeds de 'bevriezing' van een ervaring van vroeger een rol speelt.
Dit is heel normaal bij mensen, en een vorm van 'beveiliging' om de ervaring zelf niet geheel en al te hoeven meemaken.
De cirkel doorbreken, betekent: op veilige wijze (dus voor jou draaglijk) die ervaring 'tot haar besluit brengen'. Dan is de noodzaak voor je onderbewuste verdwenen, om steeds maar weer met-die-ervaring-vergelijkbare situaties op te zoeken.
Dit alleen ter overweging, dus los van hoe je je beleving van sexualiteit praktisch wenst in te richten.
Succes !
[Dit bericht is gewijzigd door Moor (Datum 14 April 2000).]
succes.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |