Ik schrijf het liefste niet. Het liefste rook ik sigaretten en lik ik aan kutjes. Ik ken mensen, die graag sigaretjes roken en aan kutten likken. Dat is natuurlijk een volkomen andere wereld. Dat is een wereld, waar ik mij niet in kan verplaatsen. Die wereld, al zet ik een hoge hoed op, daar kan ik met mijn pet niet bij - ha ha ha.
Schrijven, dat is ook niet leuk. Ik heb een hekel aan schrijven. Mijn vader heeft een keer gezegd: 'Stephan -mijn vader noemt mij altijd Stephan alhoewel in mijn paspoort iets anders staat-, wat kan je toch leuk schrijven'. Misschien heeft hij dat gezegd, omdat mijn vader ooit literaire ambities had maar zelf niet kon schrijven en die ambities in zijn eigen vlees en bloed toch nog verwezenlijk wil zien worden zonder daar zelf direct deel van uit hoeven te maken.
Tenminste, het is geen falen geweest. Het is geen erkennen van verlies geweest. Erkennen van verlies, d.w.z dat er iets te winnen viel. Mijn vader heeft eerder erkent dat er niets te winnen viel dan zijn verlies. Juist.
Er is een Japanse schrijver, er zijn er wel meerdere, maar er is er een die ooit iets over het schrijven heeft geschreven waarvan ik dacht: 'Kijk, die man heeft het schrijven nu eens begrepen.'
Ik heb het stukje in het Engels, dat wil ik graag even met jullie delen. Ik hoop dat jullie Engels kunnen.
In een discotheek heb ik ooit een meisje ontmoet. We raakten aan de praat over de talen in de wereld, iets specifieker; over hoe welke talen in de wereld zij en ik hoedanig beheersten.
Het hoe van de hoedanigheid.
'Engels, natuurlijk ook...', zei ze. Daarvoor had ze iets gezegd over welke talen ze zo allemaal sprak. Engels is een taal in de vergeteldheid. Mensen komen altijd na het Spaans, Italiaans, Grieks, Russisch en andere talen die nu (in verschillende kringen) hip and happenin' zijn tot de ontdekking dat ze óók nog Engels kunnen. Het pijnlijke is, dat de meeste mensen helemaal niet zo goed dat wat zij Engels menen beheersen.
Wat is 'schuin' in het Engels?
In het Italiaans, Spaans, Grieks, etc. weet men dat vaak ook niet, maar dat is niet erg want daarvan wordt niet gemeend dat men het natuurlijk óók beheert. D.w.z.; vloeiend.
Terug naar Haruki Murakami. Ik vrees, dat ik dat stukje van hem waarin hij schrijft over het schrijven op mijn grote IOU-lijst moet bijschrijven. Ik heb veel schulden uitstaan. Ik maak zo mijn beloftes en kom die dan niet na. Zo ook deze. Helaas, 't is niet anders.
Het was iets met een doos kittens.
"The world will note that the first atomic bomb was dropped on Hiroshima, a military base."