In dit topic stel ik de vraag of het leven van vandaag de dag omgekeerd zou moeten worden, wat ik hier zal proberen uit te leggen, al is het moeilijke materie.
Deel 1:
De omgekeerde wereld, is deze letterlijk omgekeerd ? Ik bedoel, ik lees terloops wel eens wat over. De goddelijke wereld zou letterlijk op zijn kop staan om het zo maar te zeggen. In ieder geval heeft de goddelijke wereld een andere blik op de werkelijkheid. Wie kan me hier wat meer duidelijkheid over geven ? Is het goddelijke, het geestelijke, niet het tegenovergestelde van de stoffelijke wereld, de wereld der materie. En wil dat niet direct inhouden dat daarmee ook de wereld op zijn kop staat. Dit is erg speculatieve materie maar ik heb er volgens mij wel eens wat over gehoord. Dus hierbij de vraag, wie weet er meer vanaf.
Deel 2 : 1 - (schijnbaar) gescheiden: ( toch een gangbare theorie)
Stel je twee cirkels voor met aan de buitenkant afbeeldingen, de ene cirkel heeft afbeeldingen naar binnen(het midden gedraaid), terwijl de andere cirkel de afbeeldingen naar buiten heeft staan. Hoe zie je de afbeeldingen op een juiste manier ? Als je waarnemer bent zie je de beelden rechtop en indien je de beelden zelf bent, er midden in staat, zie je ze recht. Tegenovergesteldheid zodoende van positie en uiterlijk vertoon.
Dit moet dan ook de reden zijn waarom het goddelijke schrift van rechts naar links gaat en niet van links naar rechts.
Hoe ik deze zijnstoestand het beste kan verwoorden is lastig, maar ik ben even de boekenkast ingedoken en heb daar wel een interessante tekst gevonden.
Geen feilloze bron, maar meer een optie.
(Inweiding - Elisabeth Haich)
quote:Jouw lichaam is het gevolg, het resultaat van de afscheiding; het is alleen maar de zichtbare helft van je ware Zelf. De andere helft is in het ongeopenbaarde, onbewuste deel van je wezen gebleven. Het is onmogelijk om de eenheid lichamelijk te maken, want 1 bewustzijn kan niet twee lichamen belevendigen. Je kunt echter de goddelijke eenheid toch in het lichaam beleven: in een bewustzijnstoestand! Je kunt je bewustzijn zo uitbreiden, zo verruimen, dat je je onbewuste volledig bewust maakt. (Dit streven ligt in alles wat geschapen is. Elk schepsel zoekt zijn compliment. Positief - Negatief). En daar in elk mens hetzelfde, enige Zijn leeft, word je tegelijkertijd met het Zelf van elk mens identiek. Je zult de eenheid met god, maar tegelijkertijd ook met het ganse heelal beleven. Je zult in ieder mens, in het ganse heelal, - in God - als 'ik' voelen.
Wat ik er nou eigenlijk mee wil zeggen vind ik ook lastig. Het is de schijnbare gescheidenheid - de eenheid (het tegenovergestelde deel wat nog niet bekend is dat bekend moet worden.)
Op deze manier zie ik dit ook in het deel hieronder. We moeten eerst de gescheidenheid kennen voor we de onvermeidelijke eenheid, het totaalbeeld zien.
Deel 3: Omgekeerd gedrag ?
Ik leg zodoende een verband naar onze manier van leven, al heeft dit meer een sociale inslag, zien wij de wereld ook op een 'omgekeerde wijze' en is het juist de bedoeling dat we vanuit het onsamenhangende voor zichzelf opkomende gedrag onszelf verplaatsen naar handelingen die geschiedden vanuit eenheid, omdat daar de uiteindelijke waarheid in licht, omdat het dat is waar we allemaal naar streven. Een besef van eenheid, meer nog dan een werkelijke eenheid op stoffelijk gebied.
Om maar een voorbeeld te geven:
Zijn mensen met het syndroom van down bijvoorbeeld mensen met een lage ontwikkeling, of zijn zei juist hier, wat ik denk, om ons vrolijkheid te schenken, hebben zij een hoge mate van opofferingsvermogen( net als jezus) en laten zij ons voor hen zorgen. Dat zorgen doet ons goed, we beseffen dat we niet hoeven te presteren, dat we niet altijd meer moeten (omdat er geen einde in zicht is en prestatie altijd de balans verstoord) wat we geven krijgen we terug e.d.
Zij geven ons de mogelijkheid om te geven en te zodoende te ontvangen en om de schoonheid, onbevangenheid e.d. van het leven weer te gaan waarderen.
Gaan we naar deze manier van leven toe, bijvoorbeeld in betrekking met deze mensen? Als je de structuur, het verloop van de geschiedenis erbij betrekt lijkt het wel de ontwikkeling. Mensen die eerst als minderwaardig werden gezien, als des duivels. Mensen die vervolgens als gelijkwaardig worden gezien (zoals wij ze nu over het algemeen meer en meer gaan zien) En wat dan ?? .. logisch vervolg ?? off is het inderdaad een hersenspinsel, zou kunnen hoor, andere opties zijn er ook natuurlijk. Maar voor mijn gevoel is het een goede mogelijkheid.
Zichzelf kunnen opofferen, omdat je weet dat het leven eeuwig is, en er slechts een zijn is lijkt me een hoge staat van evolutie. Jezus deed het ook op een manier als deze en ik ben van mening ben dat op een bewuste manier, met een bedoeling, leidden als keerzijde van vreugde word gekozen voorafgaande aan het daadwerkelijke leidden. ( Maar die discussie ga ik maar niet aan. T is ook maar weer een theorie, die wel erg radicaal is)
Een ander voorbeeld zou aan de hand van bijvoorbeeld geld gesteld kunnen worden, of in bredere zin, aan het belang wat wij hechtten aan dood in de vorm van materie in het algemeen. Nog een voorbeeld zou je kunnen geven aan de hand van veiligheid/angst tegenover eeuwig leven, vrijheid in creatie.
De fout moet eerst gemaakt worden voor hij kan worden ingezien zodoende, voor er inzicht mogelijk is. Of zoals Nietzsche dat zo mooi zei: ALLE GROTE ZAKEN MOETEN EERST EEN VERSCHRIKKELIJK EN MONSTERACHTIG MASKER DRAGEN TENEINDE HET IN DE HARTEN VAN DE MENSHEID TE KERVEN. Dat verschrikkelijke en monsterachterlijke valt redelijk mee in deze gevallen, maar de kern is duidelijk denk ik?
Duzz:
Als het leven als een leerschool/leerproces word gezien waarin elke fout goed is omdat de fout resulteerd in een oplossing, verbetering, is dan de opperste gescheidenheid met al zijn (animale) kenmerken klas 1 en is de eenheid het behalen van je diploma o.i.d? Waarbij je tussen die klassen je inzichten omkeerd (bijsteld) (misschien ook omdat het leven alles is, en daardoor alles doorlopen moet worden o.i.d)
(Heel abstract natuurlijk)
Pfff..
Hmm .. Ik het is zwaere kost, maargoed. Toch leuk om zo eens uit te werken en er wat meer over na te denken, daar is het ook wel weer te interessant voor om te laten liggen al wil ik niet alleen maar met deze ideen bezig zijn om me niet te verliezen in datgeen wat je toch niet kan kennen / zeker weten, op dit moment.
Wijsheid komt met den dagen.
(bij de een wat sneller als bij de ander, maar dat nemen we ook maar voor lief nu we toch bezig zijn)En dingen met het spreekwoordelijke korreltje zout nemen is ook wel eens goed. Zeker als zekerheid van ideen niet daar is.
[ Bericht 21% gewijzigd door cognito_1987 op 09-10-2005 15:10:51 (verduidelijking) ]
quote:vraag me niet hoe, maar tot hier volg ik je nog redelijkOp zaterdag 8 oktober 2005 17:54 schreef cognito_1987 het volgende:
In dit topic stel ik de vraag of het leven van vandaag de dag omgekeerd zou moeten worden, wat ik hier zal proberen uit te leggen, al is het moeilijke materie.
De omgekeerde wereld, is deze letterlijk omgekeerd ? Ik bedoel, ik lees terloops wel eens wat over. De goddelijke wereld zou letterlijk op zijn kop staan om het zo maar te zeggen. In ieder geval heeft de goddelijke wereld een andere blik op de werkelijkheid. Wie kan me hier wat meer duidelijkheid over geven ?
1 - (schijnbaar) gescheiden: ( toch een gangbare theorie)
Is het niet zo dat vanuit een zijnstoestand de wereld anders word gezien. Stel je twee cirkels voor met aan de buitenkant afbeeldingen, de ene cirkel heeft afbeeldingen naar binnen(het midden gedraaid), terwijl de andere cirkel de afbeeldingen naar buiten heeft staan. Hoe zie je de afbeeldingen op een juiste manier ? Als je waarnemer bent zie je de beelden rechtop en indien je de beelden zelf bent, er midden in staat, zie je ze recht. Tegenovergesteldheid zodoende van positie en uiterlijk vertoon.
Vervolgens leg ik een verband naar onze manier van leven, al heeft dit meer een sociale inslag, zien wij de wereld ook verkeerd ? Zijn wij hem op zijn kop gaan zien om vervolgens te ontdekken dat wij altijd verkeerd waren, dat de waarheid (liever: vrijheid, evolutie. waarheid is het hele proces natuurlijk) aan de andere kant ligt, in het Zijn, zodoende ? En zijn wij momenteel in een omgaand proces?
quote:hier raak je mij, jezelf en de rest van het forum kwijt. je springt van de hak op de tak..Om maar weer een voorbeeld te geven, wij hebben een samenleving die gericht is op prestatie en geld. Wat is waarheid ? Zijn mensen met het syndroom van down bijvoorbeeld mensen met een lage ontwikkeling, of zijn zei juist hier, wat ik denk, om ons vrolijkheid te schenken, hebben zij een hoge mate van opofferingsvermogen( net als jezus) en laten zij ons voor hen zorgen...
volgende keer niet blowen/snuiven/trippen als je begrijpbaar over het leven wilt filosoferen
M.i. wordt je daar wijzer en vindt je misschien een antwoord.
Het gaat niet om statisch zijn, het gaat om wording.
Verder begrijp ik er de ballen van
Maar ik begrijp de gedachte dan misschien wel omdat ik zelf ook wel eens te ver ga en dan kom je terecht in een zone waar niets te begrijpen meer valt. Je gaat erg diep en misschien zit er wel wat in maar zo diep gaan is voor mij nu iets te diep.
Over dat presteren, je moet als mensheid in je levensonderhoud voorzien en daarom is ruilhandel nodig. Je hebt enige luxe nodig om te overleven dus er moeten offers gebracht worden.
Voor de rest zal ik het topic in de favouriten zetten hier. Oftewel de bookmarks ook. Dan kan ik eens woord voor woord gaan kijken wat er precies staat
Toch...simpelheid is wel eens makkelijk. Want je praat echt in een taal die nog niet bestaat
[ Bericht 23% gewijzigd door Verdwaalde_99 op 08-10-2005 19:19:28 ]
en ik had het inderdaad even een keertje moeten nakijken om zinnen wat begrijpelijker over te laten komen.
Maar wat ik in ieder geval probeerde was het leggen van verbanden.
Dat ik niet teveel moet blowen of snuiven vind ik een hoerenpmerking man. sorry hoor
Ik heb al een jaar geen joint meer aangeraakt en snuiven doe ik al helemaal niet.
Houd je mening gewoon voor je. T zijn juist de mensen die erover praten en een verwijzende vinger naar anderen maken die er zelf nog mee in hun hoofd zitten. Ik heb die periode afgesloten.
Hoe dan ook, het verkeerde kant verhaal...
Het is een beetje als tegen elkaar strijden om te winnen (hier wint het individu) versus elkaar bij de hand nemen om te winnen (hier wint de groep).
Je theorie over mensen met het syndroom van down is wellicht controversieel, maar ik kan 'm zeker wel waarderen!
Ga vooral verder met het zijn van de vrije denker die je bent!
Ik snap alleen de topic titel niet geheel, vrees ik
ga zo door.
Ik zie het dus ook niet als offer. Ik zie het als een noodlot. Ze zijn dan wel aardig vaker maar ik denk nog steeds dat ze niet vrij zijn. Je kunt als mens niet vrij zijn als je je hele leven blijft hangen op 1 niveau. Mijn idee is dat je als mens continu overschakelt naar hogere niveau's. Dat is dus die zelfverwezenlijking. Piramide van Maslov ook wel. In het hoogste punt zitten van het bestaan. Daar waar je continu bezig bent met jezelf hoger en beter te laten functioneren.
In ieder geval, het proberen ervan.
het is een leuk hersenspinsel en een uitstekend voorbeeld van hoe je af en toe kan malen.
Soms heb ik ook hele gedachtenstromen.
Onder de douche bijvoorbeeld.
maar als ik ze later op wil schrijven, verdeeld in alinea's en op een prettig leesbare geordende manier, raak ik de draad kwijt.
De stroom was letterljik een stroom en als je die later op wilt schrijven en het wil ordenen dan is het vaak zo dat je de helft vergeet/kwijt raakt. Meestal zijn dat juist de essentiele dingen van dat wat uiteindelijk de hele basis/ uitkomst van je gedachtenstroom was.
Soms wou ik dat ik een opname apparaatje bij de hand had, zodat ik die gedachtenstroom kan laten stromen wanneer het zich aandient en dan hardop zodat ik niets kwijt raak.
Maar 1 ik heb zo'n ding meestal niet bij de hand en 2 ik zou me er ongemakkelijk bij voelen om hardop tegen zo'n ding te gaan denken
Zoals ik de OP lees is het nagenoeg exact de gedachtenstroom zoals TS die had. Het leest dan ook als een gedachtenstroom, maar ikzelf vind het knap dat hij de gedachtenstroom heeft weten te "vangen". (ongeacht de inhoud van de gedachtenstroom).
Volgen we mijn gedachten op dit moment nog ?
[ Bericht 0% gewijzigd door Mirage op 09-10-2005 14:17:59 ]
quote:hahahaha,Op zondag 9 oktober 2005 14:15 schreef Hallulama het volgende:
Nee, probeer het eens op te nemen en mail het me in .mp3 formaat
quote:Ik kan het hierin niet met je eens zijn. Het maakt niet zo heel veel uit in je zijn of je een handicap hebt zoals bijvoorbeeld downsyndroom, of enige andere, of wel standaard in elkaar steektOp zondag 9 oktober 2005 10:19 schreef Dromenvanger het volgende:
Over mensen met het syndroom van down. Ik zie ze wel eens op tv en ze proberen dan hun uiterste best te doen om een prestatie neer te zetten. Vaak met muziek. Ik denk dat die mensen ook willen denken, misschien zijn ze de hele dag bezig om het te proberen. Ik denk dat het als mens zijnde frustrerend is als je zit opgesloten in een kleine wereld. En als ik naar mensen met het down syndroom kijk dan heb ik altijd het idee dat ze opgesloten zitten. Ze komen wel vrolijk over maar het komt ook over alsof ze in een permanente isoleercel verkeren en met geen mogelijkheid kunnen ontsnappen eraan.
Ik zie het dus ook niet als offer. Ik zie het als een noodlot. Ze zijn dan wel aardig vaker maar ik denk nog steeds dat ze niet vrij zijn. Je kunt als mens niet vrij zijn als je je hele leven blijft hangen op 1 niveau. Mijn idee is dat je als mens continu overschakelt naar hogere niveau's. Dat is dus die zelfverwezenlijking. Piramide van Maslov ook wel. In het hoogste punt zitten van het bestaan. Daar waar je continu bezig bent met jezelf hoger en beter te laten functioneren.
In ieder geval, het proberen ervan.
Ieder mens heeft zijn/haar beperkingen en is daar gevangen in. In die zin is vrijheid zo ongeveer het meest relatieve ding dat ik ken. Niemand is niet gehandicapt.
Of je al dan niet ernstig aanloopt tegen je eigen beperkingen is een individueel iets. De beperking is als een schil die enigzins rekbaar is. Of je de schil wilt uitrekken en tot zover je kunt wil vechten tegen de beperkingen is ook een individuele keuze. Sommigen van ons zijn intens tevreden met de kleine wereld waarin ze leven en merken weinig tot niets van die schil. Sommigen onder ons niet en merken door het geduw tegen die schil juist veel meer de beperking die het oplegt.
Ik zie het noch als een offer, noch als een noodlot. Eerder als gewoon een andere set beperkingen, al dan niet extra. Gewoon je individuele setje persoonlijke beperkingen dat je hebt meegekregen. Zo.... daar moet je het mee doen, maak er wat van.
Dat triggert wel inventiviteit en in sommige gevallen zelfs creativiteit.
quote:Inderdaad kan het zijn dat mensen met down toch vrij voelen? Voelen ze misschien een geestelijke grotere vrijheid? Kan natuurlijk ook. Maar ik kan niet in ze kijken.Op zondag 9 oktober 2005 14:35 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Ik kan het hierin niet met je eens zijn. Het maakt niet zo heel veel uit in je zijn of je een handicap hebt zoals bijvoorbeeld downsyndroom, of enige andere, of wel standaard in elkaar steekt
Ieder mens heeft zijn/haar beperkingen en is daar gevangen in. In die zin is vrijheid zo ongeveer het meest relatieve ding dat ik ken. Niemand is niet gehandicapt.
Of je al dan niet ernstig aanloopt tegen je eigen beperkingen is een individueel iets. De beperking is als een schil die enigzins rekbaar is. Of je de schil wilt uitrekken en tot zover je kunt wil vechten tegen de beperkingen is ook een individuele keuze. Sommigen van ons zijn intens tevreden met de kleine wereld waarin ze leven en merken weinig tot niets van die schil. Sommigen onder ons niet en merken door het geduw tegen die schil juist veel meer de beperking die het oplegt.
Ik zie het noch als een offer, noch als een noodlot. Eerder als gewoon een andere set beperkingen, al dan niet extra. Gewoon je individuele setje persoonlijke beperkingen dat je hebt meegekregen. Zo.... daar moet je het mee doen, maak er wat van.
Dat triggert wel inventiviteit en in sommige gevallen zelfs creativiteit.
Maar in mijn geval ben ik continu tegen de grens aan het drukken van mijn denken, ik probeer dus geforceerd mijn bewustzijn en denken te vergroten omdat ik af en toe een beknellend gevoel ervaar als ik geisoleerd ben in mijn "zijn". Als mijn zijn en ik-gevoel niet meer groeit dan ga ik vanzelf op zoek naar mogelijkheden om het dus groter te maken. Als het groeit en is er groei dan kan ik vaak ff teren op dat gevoel. Heb ik het vrije gevoel uitgeteerd dan moet ik weer ruimte maken.
Zit ik dus zonder inspiratie in mijn geest dan ga ik ook down worden, andere down dus
Depressief. Bij mij heeft het hele depressieve te maken met het verliezen van vrijheid. Niet alleen maar vrijheid maar een groot gedeelte. In depressieve tijden is mijn mind ook niet open maar ben ik gesloten en zie ik niets dan is het zwart. Het gaat dus ook om openheid. Maar dat zijn mensen met down ook wel, die zijn vaak zo spontaan als maar zijn kan. Dus ik maak misschien een inschattingsfout.Maar over die vrijheid. Ik voel me dus groter worden in mijn hoofd. Hoger en hoger
Dan ga ik als het ware helemaal in extase zitten op sommige momenten en dan is het zo dat ik mezelf als genezen zie.Tot dusverre is het bij mij een beperking dat ik moet strijden. Maar het is niet echt een beperking. De beperking zelf zorgt voor nieuwe mogelijkheden. Was de beperking niet daar dan kon ik ook niet bezig zijn ermee en zou ik sowieso niet bezig zijn ermee.
@ mirage. Ik heb dat ook vaker dat ik dingen buiten denk en dan is het weg. Ook een voicerecorder zou wat zijn maar ik hoor mijn eigen stem niet graag terug, dan hoor ik een echo. Mijn enige fobie die ik nog heb op dit moment. Mezelf terughoren op een bandje
Dat is toch de manier denk ik, ookal zitten we nog zo fout.
Ik heb de kritiek verwerkt in een verbeterde versie van de gedachtestroom. Hij is nu een stuk duidelijker.
Trouwens is het wel de omgekeerde wereld waar we het over praten he, dus het kan lastig zijn om er bij te komen, om het geheel als mogelijk aanvaardbaar te zien.
quote:Ik weet niet waar je de strijd vind? Op welke manier kan je winnen ? Ik wou iig niet suggereren dat het leven een strijd is, het is meer een proces waarbinnen iedereen in zijn of haar waarde moet worden gelaten.Het is een beetje als tegen elkaar strijden om te winnen (hier wint het individu) versus elkaar bij de hand nemen om te winnen (hier wint de groep).
quote:Je hebt hier een punt. Ik had in mijn verhaal rekening moeten houden met het onbewuste van de mens.Over mensen met het syndroom van down. Ik zie ze wel eens op tv en ze proberen dan hun uiterste best te doen om een prestatie neer te zetten. Vaak met muziek. Ik denk dat die mensen ook willen denken, misschien zijn ze de hele dag bezig om het te proberen. Ik denk dat het als mens zijnde frustrerend is als je zit opgesloten in een kleine wereld. En als ik naar mensen met het down syndroom kijk dan heb ik altijd het idee dat ze opgesloten zitten. Ze komen wel vrolijk over maar het komt ook over alsof ze in een permanente isoleercel verkeren en met geen mogelijkheid kunnen ontsnappen eraan.
Maar ik geloof dat de mens twee waarheden, tegenstrijdigheden in zich heeft, het niet weten en tegelijkertijd het wel weten. Alles ligt al vast, maar aan de andere kant ook weer niet. Zoiets.
Maar het is inderdaad lastig. Eigenlijk zou ik er nog geen uitspraken over mogen doen, omdat ik het niet zeker weet, het is een soort van gokwerk geworden. Of de mens kiest zelf zijn eigen weg, of de mens word een weg opgeduwd. Maar hoe dan ook blijf ik bij mijn punt dat deze mensen toch een hoge mate van geestelijke ontwikkeling hebben, wat ik boven heb proberen uit te leggen, of dit dan het resultaat is van lot of van eigen keuze weet ik niet. Iik zie het als een combinatie van de twee als je mijn mening wilt kennen.
quote:Jawoor. Op sommige momenten ben je ongelofelijk helder terwijl anderen ruis zijn. Jammer is dat, maargoed, gewoon vooruit blijven kijken.Soms wou ik dat ik een opname apparaatje bij de hand had, zodat ik die gedachtenstroom kan laten stromen wanneer het zich aandient en dan hardop zodat ik niets kwijt raak.
Toch interessant hoe mensen denken. Iedereen heeft een eigen denkwereld
Die gedachte is toch apart vind ik. Dat je al die denkwerelden hebt.Met ze praten heeft geen zin. Die beslissing hebben ze genomen, als ze hem hebben genomen, of als het hun lot is en ze er van wistten, voordat ze hier op aarde kwamen.
Ik heb t stuk trouwens aangepast he, kijk maar evn.
quote:Wil je wel meenemen dat ik niet doelde op alleen maar mensen die een aanwijsbare beperking ebben maar juist op ieder individu binnen de gehele mensheid. Juist omdat we ALLEMAAL onze eigen beperkingen hebben en helemaal niet (nou ja.....there are exeptions to every ruleOp zondag 9 oktober 2005 15:30 schreef Dromenvanger het volgende:
Wat Nokwanda zegt klopt misschien. Misschien willen ze niet eens verder gaan. Ze zijn dik tevreden en hebben daar geen last van dingen. In ieder geval komen ze wel eens over alsof ze toch een of andere zegen hebben. Namelijk dat het denken niet zwaar aanwezig is. Ze komen onbezorgd over. Maar goed. Je weet het niet wat zich afspeeld. Misschien kunnen ze zich niet uitdrukken en hebben ze ondertussen wel problemen. Dat het vrolijke slechts een masker is. Maar ik ga me niet verdiepen erin. Dan zou ik eens eerst met ze moeten praten maar dan is het weer idioot om te gaan zeuren daar of ze zich wel goed voelen ook
Toch interessant hoe mensen denken. Iedereen heeft een eigen denkwereld
) in wiens hoofd dan ook kunnen kijken. Als je alleen kijkt naar mensen waarbij geen aanwijsbare afwijking is denk je dat te kunnen omdat je denkt dat er een normale structuur in gedachtengangen zitten met die van jezelf als uitgangspunt (welke anders?)
Maar dit is maar een klein aspect van wat TS beschrijft. Een soortgelijke gedachte aan dit ele concept bekroop me ooit eens bij een topic over de omgekeerde aarde. eb toen ook een poging gewaagd het op te scrijven. Zal het eens opzoeken en teruglezen. Vraag me af of ik mezelf dan nog kan volgen
quote:Als ik mijn eigen gedachtes als uitgangspunt neem dan zou iedereen zoeken naar een weg in de tunnel. Ik kan het moeilijk uitleggen maar ik heb altijd richting het licht gelopen en doe dat nog steeds. Ik denk dat het denken gebaseerd is op het doorbreken. Dat het een innerlijke strijd is vaker om verlost te worden van het denken. Zodat het denken niet meer aanwezig is.Op zondag 9 oktober 2005 16:01 schreef nokwanda het volgende:
[..]
Wil je wel meenemen dat ik niet doelde op alleen maar mensen die een aanwijsbare beperking ebben maar juist op ieder individu binnen de gehele mensheid. Juist omdat we ALLEMAAL onze eigen beperkingen hebben en helemaal niet (nou ja.....there are exeptions to every rule
Als je alleen kijkt naar mensen waarbij geen aanwijsbare afwijking is denk je dat te kunnen omdat je denkt dat er een normale structuur in gedachtengangen zitten met die van jezelf als uitgangspunt (welke anders?)
Maar dit is maar een klein aspect van wat TS beschrijft. Een soortgelijke gedachte aan dit ele concept bekroop me ooit eens bij een topic over de omgekeerde aarde. eb toen ook een poging gewaagd het op te scrijven. Zal het eens opzoeken en teruglezen. Vraag me af of ik mezelf dan nog kan volgen
Nou er is nog wel denken aanwezig maar dan is het denken met reden. Ik weet niet of iedereen gedachtes heeft die geen betekenis hebben, ik heb het wel altijd gehad. Warrige gedachtes. Een hoofd vol met gedachtes waar ik geen ene reet aan had. Het leidde me af van alles. Ik kon totaal niet functioneren. Heb dan wel de school afgerond met goed resultaat maar het sociale ging niet door al dat gedoe. Nu dus wel
Totaal niet functioneren wil ik niet zeggen, het was meer dat ik me niet bewust was van alles. En vaak was ik me wel bewust van alles maar was ik me te bewust van alles, dan kwam alles weer als een storm naar binnen. Dan zat er dus ook geen structuur in het denken. Geen logica ook.Ik denk dat het heldere denken het mens eigen is. Het denken waar er maar 1 gedachte is, nog liever helemaal geen gedachte. Waar het hoofd fris is en leeg. Waar je dus continu het gevoel hebt dat je ook in de wolken leeft. Maar je bent wel op de aarde en kunt naar ratio denken.
Leegte in het hoofd. Ik denk dat veel gedachtes vervuiling zijn. Alsof het een of andere vloek is die vervuiling. Het hoort naar mijn idee niet thuis in een hoofd. Een hoofd hoort van binnen schoon te zijn ook. Helder
Glashelder Maar ik doe nu een suggestie over hoe ik denk dat een natuurlijke geest is. Een pure geest ook. Een geest die gezond is.
Een gezonde geest als uitgangspunt. Iets dat je niet cadeau krijgt. En waarom niet? Waarom is het niet vanzelfsprekend dat een geest gezond is? Hoort het niet vanzelfsprekend te zijn dat een geest gezond is? Is het niet erg vreemd dat geesten niet gezond zijn.
Dus jah, ik denk dan aan een of andere vloek. Dat een of andere kracht gigantisch heeft liggen kloten en roet in het eten heeft gegooid ook. Of is het de evolutie? Maar ik scheidt het lichamelijk nog altijd af van het geestelijke. De geest is de kracht van het lichaam.