MUZ Muziek
Het forum voor 's werelds enige universele hobby! Snaren of toetsen, vinyl of cd, eendagsvlieg of rasartiest, op de radio of op een festival! Hier kun je al je ongebreideld enthousiasme, maar ook je weldoordachte kritische noten kwijt over muziek
Morgen ga ik ze zien in Paradiso. Bandje bestaat uit vier man, muziek is geinspireerd op o.a. The Clash en The Specials. Ze hebben nu twee singles uitgebracht, de eerste was 'Hard to Beat', de tweede 'Living for the Weekend'. Erg leuke energieke muziek! wie kens ze en/of gaat ook?
Het was snel uitverkocht.
Ik vind het wel leuk, kan het niet echt goed in een genre drukken!
Hier een lovende recensie:
De ophef waard
Hard-Fi - Stars of CCTV
door Harrie de Vries
12 augustus 2005
Zo om de drie weken wordt er aan de overkant van Het Kanaal gesproken van een nieuwe hype op muziekgebied. De naam van Franz is nog niet uitgegalmd of Bloc Party staat in alle bladen om vervolgens plaats te maken voor de Chiefs. Stuk voor stuk goede bands, dat wel, maar om nou elke keer van een hype te spreken... Je wordt er toch doodziek van. Gelukkig vergoedt de muziek van de bands veel, zo ook bij de nieuwe 'hype' Hard-Fi. Iedereen die maar iets betekent in de muziekwereld in Groot-Brittannië is lovend en ook door de media wordt Hard-Fi geknuffeld en geroemd. En terecht. Hun debuut, Starts of CCTV, is namelijk een heerlijke luisterplaat vol lekkere Britse gitaarmuziek.
Hard-Fi bestaat uit vier jonge Britten met als boegbeeld zanger en schreeuwlelijk Richard Archer (ik heb nog geen interview gelezen waarin niet minimaal veertig keer het woord ‘Fuck’ wordt gespuid). Als we de woorden van de excentrieke zanger mogen geloven, zullen ze niet rusten voor ze mega-succesvol zijn, op nummer 1 in de Verenigde Staten staan en meer platen hebben verkocht dan Eminem. Gelukkig leggen ze de lat niet al te hoog, met een debuut dat buiten Groot-Brittannië nog niet eens verschenen is... Maar goed, genoeg over de poppetjes, over naar de muziek.
Afwisselend en boeiend
Het eerste dat opvalt aan de plaat is dat hij erg afwisselend en daardoor uitermate boeiend is. Nummer na nummer laten de heren horen dat ze vocaal en muzikaal erg veel in hun mars hebben: creatieve melodieën, slimme loopjes op diverse instrumenten, verrassende ritmes en invallen, verrassende maar passende overschakelingen van hard naar zacht en andersom - het kwartet doet zijn uiterste best om de luisteraar geen halve seconde te vervelen. En dat lukt. Van opener Cash Machine tot afsluiter en titelnummer Stars of CCTV bewijst de plaat alle ophef waard te zijn.
Punkfunk
De cd klinkt als een manifest, als de soundtrack van de jeugd van de ‘Lower&Middle-class Britain’, oproepend tot zelfbewustwording en geestelijke oproer. Het album, van begin tot eind geschreven door Archer, is tot stand gekomen nadat hij naar Staines verhuisde, een klein stadje waar hij het gemis van echte concerten, goede bioscopen en fatsoenlijke kroegen proefde. Het ademt een vleugje jaren tachtig en roept een sfeertje op dat ergens tussen Joy Division en The Clash inhangt (hoewel het muzikaal anders klinkt). Het grootste deel van de cd wordt gevuld met uiterst swingende en dansbare nummers waar Tied up to Tight en de single Hard to Beat (de tweede single, na Cash Machine) goede voorbeelden van zijn. Gotta Reason klinkt punkfunk-achtig en er staat zelfs een prachtige pianoballad op (Move on Now), en ook nog Better do Better, het op reggae gefundeerde favorietje van de recensent. Ja, prima plaatje.
Voor iedereen die aan de plaat nog niet genoeg heeft: op 6 oktober staat Hard-Fi in Paradiso. Zou dat zo’n concert zijn waarvan je over vijf jaar kan zeggen dat je erbij bent geweest...?
Ik vind het wel leuk, kan het niet echt goed in een genre drukken!
Hier een lovende recensie:
De ophef waard
Hard-Fi - Stars of CCTV
door Harrie de Vries
12 augustus 2005
Zo om de drie weken wordt er aan de overkant van Het Kanaal gesproken van een nieuwe hype op muziekgebied. De naam van Franz is nog niet uitgegalmd of Bloc Party staat in alle bladen om vervolgens plaats te maken voor de Chiefs. Stuk voor stuk goede bands, dat wel, maar om nou elke keer van een hype te spreken... Je wordt er toch doodziek van. Gelukkig vergoedt de muziek van de bands veel, zo ook bij de nieuwe 'hype' Hard-Fi. Iedereen die maar iets betekent in de muziekwereld in Groot-Brittannië is lovend en ook door de media wordt Hard-Fi geknuffeld en geroemd. En terecht. Hun debuut, Starts of CCTV, is namelijk een heerlijke luisterplaat vol lekkere Britse gitaarmuziek.
Hard-Fi bestaat uit vier jonge Britten met als boegbeeld zanger en schreeuwlelijk Richard Archer (ik heb nog geen interview gelezen waarin niet minimaal veertig keer het woord ‘Fuck’ wordt gespuid). Als we de woorden van de excentrieke zanger mogen geloven, zullen ze niet rusten voor ze mega-succesvol zijn, op nummer 1 in de Verenigde Staten staan en meer platen hebben verkocht dan Eminem. Gelukkig leggen ze de lat niet al te hoog, met een debuut dat buiten Groot-Brittannië nog niet eens verschenen is... Maar goed, genoeg over de poppetjes, over naar de muziek.
Afwisselend en boeiend
Het eerste dat opvalt aan de plaat is dat hij erg afwisselend en daardoor uitermate boeiend is. Nummer na nummer laten de heren horen dat ze vocaal en muzikaal erg veel in hun mars hebben: creatieve melodieën, slimme loopjes op diverse instrumenten, verrassende ritmes en invallen, verrassende maar passende overschakelingen van hard naar zacht en andersom - het kwartet doet zijn uiterste best om de luisteraar geen halve seconde te vervelen. En dat lukt. Van opener Cash Machine tot afsluiter en titelnummer Stars of CCTV bewijst de plaat alle ophef waard te zijn.
Punkfunk
De cd klinkt als een manifest, als de soundtrack van de jeugd van de ‘Lower&Middle-class Britain’, oproepend tot zelfbewustwording en geestelijke oproer. Het album, van begin tot eind geschreven door Archer, is tot stand gekomen nadat hij naar Staines verhuisde, een klein stadje waar hij het gemis van echte concerten, goede bioscopen en fatsoenlijke kroegen proefde. Het ademt een vleugje jaren tachtig en roept een sfeertje op dat ergens tussen Joy Division en The Clash inhangt (hoewel het muzikaal anders klinkt). Het grootste deel van de cd wordt gevuld met uiterst swingende en dansbare nummers waar Tied up to Tight en de single Hard to Beat (de tweede single, na Cash Machine) goede voorbeelden van zijn. Gotta Reason klinkt punkfunk-achtig en er staat zelfs een prachtige pianoballad op (Move on Now), en ook nog Better do Better, het op reggae gefundeerde favorietje van de recensent. Ja, prima plaatje.
Voor iedereen die aan de plaat nog niet genoeg heeft: op 6 oktober staat Hard-Fi in Paradiso. Zou dat zo’n concert zijn waarvan je over vijf jaar kan zeggen dat je erbij bent geweest...?
Ik kan nu al zeggen dat ik erbij ben geweestquote:Zou dat zo’n concert zijn waarvan je over vijf jaar kan zeggen dat je erbij bent geweest...?
En het was geweldig, ze zijn live erg sterk vind ik...
Ik vond het ook niet verkeerd
Later kwamen ze nog de zaal in voor de Noodlanding, ze gingen op in het publiek want geen kip herkende ze. Het moet hier nog een beetje komen, in Engeland kunnen ze geloof ik al niet meer normaal over straat.
Later kwamen ze nog de zaal in voor de Noodlanding, ze gingen op in het publiek want geen kip herkende ze. Het moet hier nog een beetje komen, in Engeland kunnen ze geloof ik al niet meer normaal over straat.
Ze zijn toch al een stuk bekender hier dan toen ik de kaartjes kocht een paar maanden geleden. Maar ik vond het prima zo in het kleine zaaltje, lekker intiem, niet zo massaal als je in Engeland oid zou hebben.
En weer een kewle band gemist
En weer een kewle band gemist
If fashion is your trade,
then when you're naked,
I guess you must be unemployed yeah.
then when you're naked,
I guess you must be unemployed yeah.
Ik vond het een leuke show. De nummers zijn ontzettend catchy! Ik ga meteen de CD halen. (Kende alleen die twee bekende nummers van ze).
CD is goehoedquote:Op vrijdag 7 oktober 2005 17:54 schreef Aventura het volgende:
Ik vond het een leuke show. De nummers zijn ontzettend catchy! Ik ga meteen de CD halen. (Kende alleen die twee bekende nummers van ze).
If fashion is your trade,
then when you're naked,
I guess you must be unemployed yeah.
then when you're naked,
I guess you must be unemployed yeah.
Het nummer Tied Up Too Tight vond ik ook heel goed, maar die staat niet op de CD Stars Of CCTV...
Niet op de versie die ik heb tenminste. Hij staat wel op de uitgebreidere CD met 11 tracks.
[ Bericht 33% gewijzigd door Snorretje_de_Vries op 08-10-2005 14:22:38 ]
Niet op de versie die ik heb tenminste. Hij staat wel op de uitgebreidere CD met 11 tracks.
[ Bericht 33% gewijzigd door Snorretje_de_Vries op 08-10-2005 14:22:38 ]
|
|
