Baarmoedermond bevriezen (cryotherapie)

Ik heb die behandeling zelf niet gehad, maar heb wel zelf cryotherapie gegeven en ondergaan, maar dan op armen of benen

Dáár doet het in ieder geval geen pijn en is het alleen erg koud Kan me voorstellen dat het bij de baarmoedermond iets anders is, maar dat weet ik dus niet.

Sterkte ermee

stomme toevoeging misschien, maar wat gebeurt er als ze de baarmoedermond bevriezen?
wordt hij daar minder 'gevoelig' van?

aha okay
nog nooit van gehoord.
kan me voorstellen dat je het erg spannend vind!

Heb ca. 18 jaar geleden de behandeling ondergaan omdat de uitslag van een (routine)uitstrijkje niet goed was (pap IIIb).

Ik kan je vertellen dat je je echt TOTAAL geen zorgen hoeft te maken.
De behandeling is inderdaad vrijwel pijnloos.

De behandeling is met een tussenpoos van ongeveer twee weken twee keer uitgevoerd.

Je ligt natuurlijk wel in een ongemakkelijke positie. Iets wat ik vele malen erger vind dan de behandeling op zich. Eendebek erin en dan gaan ze met een soort wattenstaafje gedrenkt in stikstof de baarmoedermond 'aanstippen'.
De buitenste cellaag wordt zo bevroren, waarna zich er inderdaad weer een nieuwe en gezonde cellaag vormt.

Na de behandeling heb je een aantal dagen een waterige en reukloze afscheiding.

Tijdens het aanstippen kreeg ik alleen een licht menstruatie-achtig gevoel, maar afgezien van de genante positie waarin ik lag, is het me 100% meegevallen.

Succes en sterkte, maar dat laatste hoef ik je eigenlijk niet toe te wensen. Geen reden tot angst of zo. Niks engs/pijnlijks.

Succes meis

Bij mij was dus allesbehalve pijnloos maar mijn moeder heeft 't ook gehad en bij haar deed 't geen pijn.

Ik kreeg tijdens het aanstippen ineens enorme krampen ("Ja de baarmoeder trekt een beetje samen" EEN BEETJE?!) . Na de behandeling ben ik in de deuropening van het ziekenhuis flauwgevallen van de pijn (erg leuk voor de mensen die naar binnen kwamen ahem).

Thuisgekomen twee pijnstillers geslikt, in bed gekropen en twee uur later werd ik volkomen pijnvrij wakker. Dat was echt een hele vreemde gewaarwording, maar de pijn was helemaal weg en is niet meer teruggekomen.

Daarna heb ik nog drie weken last gehad van wondvocht (en dus van die dikke maandverbanden zeiknat, echt goor, het hield gewoon niet op). Bij de controle was alles verder prima en ik heb sindsdien geen last meer gehad.

Ik weet niet waarom het bij mij wel zo'n pijn deed, ik heb altijd al erg buikpijn gehad als ik ongesteld moest worden. Ik heb ook geen idee hoe groot het gebied was dat bij mij is aangestipt, als ik afga op drie weken 'nalekken' dan was het misschien ook wel erg groot.

Ik wil je geen angst aanjagen ( nee echt...). Zo is het bij mij nu eenmaal gegaan, dit hoeft niet te betekenen dat het bij jou ook zo gaat. Gewoon voor de zekerheid wel iemand meenemen, ik was blij dat ik mijn moeder had meegenomen, had mezelf niet zo in de lijnbus naar huis zien zitten.

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 18:00 schreef Syrena het volgende:
Ik wil je geen angst aanjagen ( nee echt...). Zo is het bij mij nu eenmaal gegaan, dit hoeft niet te betekenen dat het bij jou ook zo gaat. Gewoon voor de zekerheid wel iemand meenemen, ik was blij dat ik mijn moeder had meegenomen, had mezelf niet zo in de lijnbus naar huis zien zitten.

Er zijn natuurlijk altijd mensen (zoals dus bv.Syrena) die pech hebben en bij wie zo'n ingreep vervelend uitpakt. Maar ik denk dat je ervan uit mag gaan dat eea wel zal meevallen. Anders gebeurt zoiets echt niet zonder verdoving/narcose.
Ik heb zelf een lisexcisie ondergaan ('schillen' van de baarmoedermond met een lusje dat onder stroom staat). Die behandeling is denk ik wel een beetje vergelijkbaar met wat 'ze' bij jou gaan doen. Ik zag er als een berg tegenop. Het vervelendst vond ik de verdovingsspuiten die ik kreeg. Verder is het me alles meegevallen. Zoals door de dames hierboven al verteld, je hebt een poos last van waterige (ik had later ook viezige) afscheiding, maandverbandjes dragen dus....
De tip om iemand mee te nemen vind ik een goede! Da's wel prettig hoor. Ik had die dag en de dag erna vrijgenomen. Lekker in bed filmpjes gekeken, warme kruik op mijn buik (beetje menstruatiegevoel) en veel kopjes thee gekregen van mijn lief. De tweede dag ben ik gewoon gaan winkelen (ik was immers zielig... ). Fysiek had ik best al kunnen werken hoor, maar het was toch ook wel fijn om het nog een dagje rustig aan te kunnen doen.
Veel sterkte!

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 23:33 schreef _Arual_ het volgende:
Ik heb net een beetje rondgekeken op internet ... En dat is dus het domste wat je doen kunt. Nu ben ik wel nerveus. Ergens las ik dat je vooraf twee pijnstillers in moest nemen, vanwege de krampen die je kunt krijgen. En dat terwijl die gynaecoloog eigenlijk gisteren meteen aan de slag wilde!

Flauwvallen schijnt ook vaak voor te komen. Dan moet je net mij hebben... ik ben vorig jaar, toen ie de boel had aangestipt met een of ander minder aressief goedje ook al onderuit gegaan. Daarvan heb ik nu nog de bibbers

En ik heb op verschillende sites gelezen dat je 3 weken geen seks mag hebben en niet mag douchen of baden. Dat laatste lijkt me echt zo smerig!

Douchen mag toch wel? Het gaat erom dat je wondjes hebt waar geen water bij mag komen, en die kans is er wel als je in bad gaat zitten weken. Ik kan me niet herinneren dat ik 3 weken niet gedouched heb .

Overigens had mijn gyn me niet verteld dat je flauw kon vallen na de behandeling. Toen ik op de controle er iets over zei, wuifde hij dat lacherig weg "Ojaaa er is ook een keer een vrouw geweest die flauwviel en een schedelbasisfractuur viel hihihihi"

Ik wil dus ook niet meer bij hem behandeld worden, mafkees. Het is voorschrift dat je na de ingreep nog even moet blijven liggen namelijk. En dat van die pijnstillers vooraf wist ik ook niet, had waarschijnlijk we wat gescheeld.

Morgen mag ik weer bij de HA gaan vragen om een doorverwijzing *bleh*

Niet douchen moet bullshit zijn, er komt toch ook vocht bij? Een beetj water wat erlangs loopt kan volgens mij echt geen kwaad, maar vraag maar aan de gyn.
Succes!

Ik kan me ook niet herinneren dat je niet mocht douchen. Heb ik gewoon gedaan hoor.

Erg vervelend dat het dus ook anders en wel pijnlijk kan gaan.
Waarschijnlijk hangt dat ook af van de grote van het te behandelen gebied (heb dus ook NIET wekenlang veel en vieze afscheiding gehad) en misschien ook wel aan de 'werkwijze' van de gyneacoloog en in hoeverre je je kunt ontspannen.

In ieder geval hoop ik voor de topicstartster dat het bij haar niet al te heftig verloopt.

Sterkte!

quote:

Op dinsdag 4 oktober 2005 23:33 schreef _Arual_ het volgende:

En ik heb op verschillende sites gelezen dat je 3 weken geen seks mag hebben en niet mag douchen of baden. Dat laatste lijkt me echt zo smerig!

Dit is inderdaad waar. En ook wel logisch omdat je een wond op je baarmoedermond hebt.
En met die waterige afscheiding is het nou ook niet echt aanlokkelijk om dan gemeenschap te hebben, toch?
De tijdsduur van geen sex hangt volgens mij af van hoelang je vloeit.

Douchen mocht ik wel.

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 13:25 schreef _Arual_ het volgende:
Ik ben vanochtend dus geweest, en het is me honderd procent meegevallen! Misschien wel omdat ik een naproxennetje had ingenomen ofzo. Het vervelendste is de eendenbek, dar blijf ik bij. Zeker omdat dat kreng nu twee minuten moest blijven zitten. Na afloop heb ik rustig aan gedaan (bij het uitstrijkje vorig jaar vloog ik van de behandeltafel af, om vervolgens hardstikke dizzy te worden).

Ben nog buiten in de zon gaan zitten, omdat ik niet wist wat ik precies van die krampen kon verwachten. Maar na een kwartier was ik dat ook weer beu. Het voelt idd een beetje menstruatieachtig. Ben ongeveer twintig minuten na de behandeling weer op mijn fiets gesprongen.

Geen idee of de `pijn´ nog toe zal nemen. Het zal wel niet. Ik voel me nu alleen een beetje incontinent.

Gelukkig dat het is meegevallen. Het lijkt me niet logisch dat de 'pijn' nog erger zal worden.

Beterschap verder

fijn dat het is meegevallen.

_{en die eendenbek... ja die is erg}

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 13:51 schreef DarkElf het volgende:
fijn dat het is meegevallen.

_{en die eendenbek... ja die is erg}

Ik vond de meekijkende stagiair erger werd ook niet gevraagd ofzo, er zat ineens een benauwd kijkende jongeling op een krukje naast de gyn

Maar super dat het is meegevallen! Hopelijk ben je nu van je klachten af!

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 14:07 schreef Syrena het volgende:

[..]

Ik vond de meekijkende stagiair erger werd ook niet gevraagd ofzo, er zat ineens een benauwd kijkende jongeling op een krukje naast de gyn

meekijkende stagiair was toen bij mij een heel vriendelijk meisje, dat was helemaal niet zo erg.
ach het is nooit leuk naar de gynaecoloog..

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 14:20 schreef _Arual_ het volgende:
Ik heb nu zelfs al totaal geen kampen meer, ongeveer twee uur na het hele gebeurenn. Poeh, wat een opluchting.

En of ik van de klachten af ben, zal ik over een paar weken pas weten. ik hoef in ieder geval pas in januari weer op controle.

Hopen dat het allemaal goed blijft gaan maar fijn hoor dat het zo is meegevallen

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 14:20 schreef _Arual_ het volgende:
Ik heb nu zelfs al totaal geen kampen meer, ongeveer twee uur na het hele gebeurenn. Poeh, wat een opluchting.

Ik zinnut oew!
_{Oftewel, ik zei het je.
Fijn dat het achter de rug is!}

quote:

Op donderdag 13 oktober 2005 14:07 schreef Syrena het volgende:

[..]

Ik vond de meekijkende stagiair erger werd ook niet gevraagd ofzo, er zat ineens een benauwd kijkende jongeling op een krukje naast de gyn

Wat slordig zeg, dat dat niet gevraagd werd.
_{Bij mij stonden er altijd minimaal één, soms zelfs vier artsen in opleiding mee te koekeloeren.
Geen probleem hoor, heel de wereld mag naar binnen kijken , maar vráág het even.}