WGR Werk, Geldzaken, Recht en de Beurs
Hier kun je alles kwijt over sollicitaties, werksituaties, belastingen, (handelen op) de beurs, hypotheken, beleggingen en salarissen, arbeidscontracten of geschillen met je (huis)baas. Alles over werk, geldzaken en recht dus.
Ik zit met een nogal technisch (theoretische) vraagje:
Black Scholes wordt volgens mij algemeen geaccepteerd om de fair value van een optie te berekenen. Hiervoor zijn verschillende inputvariabelen nodig, zoals uitoefenprijs, expiratie datum, volatiliteit,interest enz. Echter de verwachtingswaarde van het onderliggende aandeel speelt geen enkele rol in dit prijzingssysteem. Bij risico meetinstrumenten als value at risk speelt dit wel een expliciete rol.
Na me wat verdiept te hebben in het onderwerp ligt dat volgens mij aan de gehanteerde risk-neutral replicating portfolio approach. Een verlies van een geschreven call = de winst van een delta positie in de onderliggende aandelen (gekocht met geleend geld tegen Rf) en visa versa (bij kleine mutaties). Delta moet men continue aanpassen. De expected return is dan voor de schrijver niet van belang.
Echter, ik als belegger zal altijd een gekochte call optie van een aandeel met een hogere expected return prefereren boven een aandelen met exact dezelfde technische aspecten maar met een lagere expected return. Waarbij de voorspelde optieprijzen volgens black-scholes hetzelfde zijn.
Waar maak ik de denkfout, of is de black-scholes formule niet zo compleet als men zou vermoeden?
Black Scholes wordt volgens mij algemeen geaccepteerd om de fair value van een optie te berekenen. Hiervoor zijn verschillende inputvariabelen nodig, zoals uitoefenprijs, expiratie datum, volatiliteit,interest enz. Echter de verwachtingswaarde van het onderliggende aandeel speelt geen enkele rol in dit prijzingssysteem. Bij risico meetinstrumenten als value at risk speelt dit wel een expliciete rol.
Na me wat verdiept te hebben in het onderwerp ligt dat volgens mij aan de gehanteerde risk-neutral replicating portfolio approach. Een verlies van een geschreven call = de winst van een delta positie in de onderliggende aandelen (gekocht met geleend geld tegen Rf) en visa versa (bij kleine mutaties). Delta moet men continue aanpassen. De expected return is dan voor de schrijver niet van belang.
Echter, ik als belegger zal altijd een gekochte call optie van een aandeel met een hogere expected return prefereren boven een aandelen met exact dezelfde technische aspecten maar met een lagere expected return. Waarbij de voorspelde optieprijzen volgens black-scholes hetzelfde zijn.
Waar maak ik de denkfout, of is de black-scholes formule niet zo compleet als men zou vermoeden?
"Atb is lief, groetjes Peri."
|
|
