De schwalbe en andere "onsportieve" zaken

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:29 schreef -Vaduz- het volgende:
De grens van het toelaatbare opzoeken en de arbitrage misleiden is gewoon een onderdeel van het spel vind ik.

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:51 schreef HeyFreak het volgende:
Walgelijk vind ik het, laatst bij Veendam - Den Bosch was het weer zover...

Den Bosch krijgt een vrije trap, speler legt de bal gelijk stil en schiet hem expres tegen Veendamspeler aan voordat deze de kans krijgt om weg te lopen. Geel....

Een scheidsrechter moet dit soort dingen toch kunnen zien? Iedereen zag dat die Bosschenaar op de Veendammer mikte, dan geef je daar toch geen geel voor?

Om nog maar te zwijgen over al die nep-duiken om penalties en/of kaarten aan te smeren

Iemand wordt met een vingertopje aan het shirt getrokken en hij maakt dan ineens een tuimelpartij alsof hij met zijn strot tegen een strak gespannen touw loopt. Of een klapje (aai) in het gezicht en de speler begint op de grond te kermen van de 'pijn' alsof 'ie dood gaat. Kom op zeg, waar is je trots als man zijnde Zelfde als bij andere lichte overtredingen waarbij ze gaan liggen janken, 2 minuten op het veld liggen en compleet verlamd zijn (handen voor hun ogen "oh God wat een pijn!"), ze moeten naar de kant, spons/spuitus erover en ze huppelen weer als een jong hertje over het veld...

Walgelijke vertoningen tegenwoordig in het voetbal

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:55 schreef Hephaistos. het volgende:
Ik vind het juist zwaar irritant als een speler het spel extreem vertraagt door voor de bal te gaan staan bij een vrije trap en dan zo langzaam mogelijk weg te lopen. Ik heb het betreffende geval niet gezien, dus kan daar geen oordeel over geven, maar in het algemeen mogen scheidsrechters wel wat vaker een kaart trekken als een speler op zo'n manier de snelle hervatting frustreert.

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:58 schreef Hephaistos. het volgende:
Ik vind het altijd raar dat er nooit een kaart wordt getrokken als schwalbes op het middenveld gebeuren. Wat mij betreft mag dit een stuk vaker gebeuren. En dan vooral tegen die Zuid-Europese ettertjes die om de paar minuten op de grond liggen.

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:41 schreef MrDoegewoon het volgende:
Oei een Ajax speler maakt een schwalbe en gelijk is er weer gezeik

quote:

Op zondag 25 september 2005 13:41 schreef MrDoegewoon het volgende:
Oei een Ajax speler maakt een schwalbe en gelijk is er weer gezeik .

quote:

Op zondag 25 september 2005 14:17 schreef Suijk het volgende:

[..]

Prima.

Ik ben voor het intern bestraffen. In dit geval door Blind dus. Hiddink heeft Robben er ook op aangesproken in zijn psv-tijd, ook in de media.

In het geval van Boukhari was het ook totaal overbodig want de wedstrijd was al gewonnen.

Maar als we op deze manier van Duitsland op het WK zouden winnen, zal ik er toch niet minder om juichen denk ik. Beetje hypocriet misschien.

quote:

Op zondag 25 september 2005 14:14 schreef DivineJester het volgende:

[..]

Boehoehoew Huillie,

Het is toch logisch dat een speler van een club als Ajax, die nu eenmaal veel in de belangstelling staat, zeker op dit moment, ook op zulke punten meer aandacht krijgt.
Verder is dit topic geopend door een ajacied, dus moet je niet zo zeiken, UberCalimero..

quote:

Op zondag 25 september 2005 15:06 schreef MrDoegewoon het volgende:

[..]

En ik keur de actie van Boukhari ook zeker af maar snap de opwinding erover niet zo..

het calimero was niks persoonlijks trouwens, maar vond het ff leuk om te zeggen

quote:

De schoonheid van de schwalbe

Gepost door Michel (methodmich) - zaterdag 23 april 2005 @ 07:07

Nog vijf minuten te spelen, de stand is 0-0. Ineens volgt er een prima dieptepass van achteruit en kan de spits, eindelijk los van zijn bewaker, op de keeper af. De aanname is goed, de weg naar het doel ligt open en de gedachte aan eeuwige roem flitst door zijn hoofd. Nog een meter of dertig. Halverwege begint hij toch zenuwachtig te worden. Die verdediger is sneller dan hij dacht. Zonder om te kijken merkt en voelt hij dat hij bijna wordt ingehaald. Hij voelt de adem van zijn kwelgeest al bijna in zijn nek. Vijf meter nog, tot het strafschopgebied. De keeper komt ook al uit zijn goal en hij beseft dat deze unieke kans een heilloze missie aan het worden is. Hij ziet nog maar één uitweg en die ligt nu voor hem. Onmerkbaar houdt hij in, zodat de verdediger het laatste stukje in zijn richting kan overbruggen. Zodra hij contact voelt, gaat hij tegen de grond. In een vloeiende beweging zweeft hij ter aarde, met een grimas alsof de voorstopper zojuist zijn kuitbeen gehalveerd heeft. Het snerpende fluitje van de scheidsrechter klinkt, zijn priemende vinger wijst naar de stip. Penalty! Die cup is binnen!

Steeds vaker worden duels beslist door dubieuze strafschoppen. Het misleiden van de arbitrage is een kunst op zich geworden, die echter naadloos in het spel past. In veel landen accepteert men de aanwezigheid van de zogenaamde schwalbe, ofwel fopduik. Met name in die landen waar men vooral voetbalt om te winnen en minder om te vermaken. Alles is dan geoorloofd om tot een goed resultaat te komen en een spits als in de inleiding beschreven zou er een held zijn.

Verwerpelijk? Ja, wellicht. Onsportief? Misschien ook wel. Aan de andere kant, in hoeverre is een schwalbe onsportiever dan een harde overtreding, gemaakt door een speler die, zoals men dat noemt, bewust de grenzen opzoekt? Bij een schwalbe wordt er aan niemand lichamelijk letsel toegebracht en is de intentie slechts misleiding. Misleiding, om tot een goed resultaat te komen. Bovendien weet de speler die hem maakt, dat hij een risico loopt. Want als de scheidsrechter je poging doorziet, volgt er dikwijls een gele kaart.

Wat is het dan toch, dat er voor zorgt dat met name wij Nederlanders zo zeuren over schwalbes? Is het de Duitse herkomst van het woord? Of is het de herinnering aan 1974, toen Nederland de WK-finale verloor nadat de Duitsers via een onterechte strafschop op gelijke hoogte waren gekomen? Natuurlijk zijn wij voetbalpuristen. We balen van iemand als Van Bommel, die veel praat met de scheidsrechters en talloze overtredingen maakt. We verliezen liever met mooi voetbal, dan dat we afzichtelijk winnen. Hoewel, dat laatste is wel wat aan het veranderen. Toch blijft de kunst van de schwalbe hier ondergewaardeerd.

Ondergewaardeerd, zegt u? Ja, zeker. Een goed uitgevoerde schwalbe bevat een bepaalde schoonheid. Een gracieuze, vloeiende duik naar het gras, die pas na de derde herhaling als theater kan worden herkend. Dan kan het bedrog zijn, het is wel mooi bedrog. Zoals Diego Maradona, die met de hand scoorde in 1986. Ook dat was pure misleiding van de arbiter en dat werd door iedereen, op wat Engelsen na, stiekem toch erg mooi gevonden.

Het lijkt er meer op dat wij vooral slachtoffer zijn en daarom een hekel aan de schwalbe hebben. Jorien van den Herik was woedend toen Nikos Machlas namens Ajax een cruciale strafschop versierde, maar zweeg op de momenten dat Feyenoord-spelers dat wel deden. Zo zijn er talrijke voorbeelden. We staan het oogluikend toe, als we er voordeel van hebben, maar schreeuwen moord en brand als men ons een oor aannaait. Herinnert u zich Van der Sar, in 1998, tegen de Argentijn Ortega? Puur toneelspel, maar niemand die hem dat verweet. Sterker nog, hij werd er zelfs geliefder door.

Nee, het wordt hoog tijd dat we de schwalbe eens massaal gaan omarmen en zelfs in gaan zetten in ons voordeel. Want het gaat er bij mij niet in, dat in een land waar men op verjaardagen massaal grinnikt om die ene oom die wat zwarte klusjes heeft gedaan en daarbij oudere echtparen heeft benadeeld, de schwalbe niet wat meer waardering kan krijgen. In het land van radarverklikkers, waar iedereen er lol in heeft de overheid te misleiden, moet dat mogelijk zijn. We hebben een goede schwalbe nodig. Tsjechië uit, dat lijkt me een perfecte gelegenheid. Een achterstand, kort voor tijd. Ruud van Nistelrooij, die in Engeland vaker liet zien een talent op dit gebied te zijn, moet het dan maar doen. Het wordt gelijk, we gaan naar het WK en niemand zal het erg vinden. De schwalbe wordt opgenomen in de jeugdopleidingen en eindelijk gaan wij er eens voordeel uithalen, in plaats van altijd maar het slachtoffer te zijn van die valse Zuid-Europeanen. Pure schoonheid zit niet alleen in een omhaal of een hakje, maar evengoed in een perfecte simulatie van een overtreding. Naast de save van de week en het doelpunt van de week, moet er een blokje komen voor de schwalbe van de week. Want een nederlaag na een schwalbe is dan wel frustrerend, een zege na een schwalbe smaakt zoeter dan zoet. Dat zal zelfs de grootste purist onderkennen.

quote:

Op dinsdag 25 oktober 2005 12:11 schreef Backhander het volgende:
Die van farfán!