[CENTRAAL] (Aanstaande) docenten - deel VII

Lupa, moet een LIO-er bij jouw opleiding zich zo erg aan de regels van de begeleidende docent houden? 't Is toch de bedoeling dat je als zelfstandig docent opereert?
Mag je je niet gedragen als 'gewoon docent'?

quote:

Ga weg met strafwerk ed. Als iemand je tot last is zet je hem uit de klas, als iemand meerdere lessen lang je tot last is mag hij je les niet meer in. Dan zoekt ie zelf maar uit hoe die een goed cijfer haalt.

Ik zou dat niet willen aanraden. Je bent de leerling dan kwijt. Ik geloof niet dat in de paar weken die we nu bezig zijn iemand het al zo verpest zal hebben dat er niet eerst een andere oplossing geprobeerd kan worden. In het begin van het jaar kan je nog een poging wagen om het gedrag te corrigeren. Ik houd het liever zo lang mogelijk onder eigen controle omdat zulke maatregelingen al gauw escaleren.

quote:

Ze hebben een fout gemaakt, je bekijkt samen met de leerlingen hoe ze ervoor kunnen zorgen dat ze die fout in de toekomst niet meer maken, en als ze daartoe niet bereid zijn komen ze de les niet meer in. Ik bedoel je kunt kinderen wel ten koste van alles proberen te helpen, maar als andere leerlignen daar last van hebben gaat het te ver.

Eens, maar dat is voor mij een maatregel die zou moeten komen nadat er meer is geprobeerd. Wellicht hebben de problemen een diepere achtergrond en gaat het om meer leerlingen. Ga je ze dan allemaal de toegang tot de les ontzeggen? Dat gaat niet werken. Zelf maakte ik de fout om in een lagere klas teveel aan te nemen dat ze bepaalde dingen wel begrijpen. Terwijl je in sommige klassen echt tot in de detail moet specificeren wat je nu eigenlijk wilt. <i>"Schrift? Wat is dat? Kantlijn? Nooit van gehoord. Boek? Moesten we dat meenemen dan? En wat moeten we nu precies doen?"</i> Geef je dat voor hun idee niet goed aan, dan moet je je lessen aanpassen en niet te zwaar gaan straffen.

quote:

Ik vind het wat ver gaan om dat na twee lesweekjes al te doen, maar als hij zich blijft misdragen, dan doe ik dat zeker.

Het is niet overdreven. Je merkt al een aantal keer iets op, dus actie is gerechtvaardigd. En even praten is geen hinderlijke straf. Laat zien dat je het serieus neemt.

quote:

Lupa, moet een LIO-er bij jouw opleiding zich zo erg aan de regels van de begeleidende docent houden? 't Is toch de bedoeling dat je als zelfstandig docent opereert? Mag je je niet gedragen als 'gewoon docent'?

Zelf heb ik die ervaring als LIO ook. Het ligt niet aan de opleiding, maar aan de begeleidende docent. Als hij/zij niet goed begeleidt, te bang is om je na een aantal zelfstandige lessen het je alleen te laten proberen en je daarvoor niet genoeg vertrouwt met de klas, dan gebeurt het niet.

Even verder over het LIO-schap. Wat dóe ik dan de komende jaren? Ik gaf afgelopen jaar al zelfstandig lessen, in mijn eerste jaar.. Dan moet ik toch in mijn vierde als volledig docent kunnen functioneren? Ja, okee, er is dan nog een begeleider, maar die heeft toch niet veel meer taken dan koffie drinken e.d.?

Ik bedoel.. als je als LIO niet volledig als docent mag werken en alles zelf kunt beslissen, hoe moet je dan het jaar daarna, als je klaar bent met je studie, ineens wel alles zelf doen?

quote:

Ik bedoel.. als je als LIO niet volledig als docent mag werken en alles zelf kunt beslissen, hoe moet je dan het jaar daarna, als je klaar bent met je studie, ineens wel alles zelf doen?

Niet iedereen volgt een 4 jarige opleiding tot leraar. Je hebt ook eerste graads postdoctorale opleidingen die iemand met een universitaire master in het schoolvak (je kan bv economie gestudeerd hebben aan de universiteit) in 1 jaar opleiden tot leraar. Feitelijk loop je dan slechts een half jaar tot een jaar stage en in de eerste maanden zeker niet alleen. Daarna geef je ongeveer 120 lesuren zelfstandig les, maar het hangt heel erg van de school af welke bevoegdheden je hebt. Ik mocht op mijn stageschool niet eens straf geven en als leerlingen dat weten dan is je gezag binnen no time weg.

En ja, je kan op zo'n manier erg onervaren voor de klas komen te staan. Door schade en schande moet je er dan doorheen. Hoe je dat dan doet? Gewoon doen en hopen dat het goed komt.

quote:

Op dinsdag 13 september 2005 17:02 schreef Butterfly79 het volgende:

Vandaag ben ik echter begonnen als 'echte' LIO Nederlands op een school in Groningen die niet in een heel geweldige wijk ligt. Na mijn eerste les Atheneum 4 kon ik de pubers gewoon wurgen, zo vreselijk negatief als ze zijn!! Ik werd er gewoon agressief van... En morgen heb ik ze weer...

Help...

Ik ben even benieuwd hoor, welke school ben je LIO?

Sinds 3 weken werk ik op een andere school (ander gebouw, zelfde organisatie) & eigenlijk pas nu begint het lesgeven mij te bekoren (na 3.5 jaar). Da's best laat maar toch. De strijd die ik eerder met klassen te voeren had, neemt dit jaar minder groteske vormen aan, ik beheers de regels van het spel een stuk beter; grappig hoe een verandering van omgeving ervoor kan zorgen dat je ook je eigen werkmethoden verandert, aanscherpt. In één keer alle vastgeroeste maniertjes de deur uitflikkeren, schoon schip maken.

Maar wat nog veel belangrijker is, is dat ik nu werk in een team dat als team functioneert en nieuwkomers/nieuwe collega's begeleidt, helpt, corrigeert en ondersteunt waar nodig. Die assistentie is me (althans op structureel niveau) de afgelopen jaren helaas bespaard gebleven.
Het kan verkeren.

Blijft: de teleurstelling over het gebrek aan intellectuele interesse bij de meeste VMBO-leerlingen. Word ik oud, doceer ik de verkeerde doelgroep of is die afkeer van alles buiten de grijpbare actualiteit ook echt een teken des tijds?

[ Bericht 99% gewijzigd door Ringo op 14-09-2005 16:42:54 ]

quote:

Op woensdag 14 september 2005 11:33 schreef Ringo het volgende:
Blijft: de teleurstelling over het gebrek aan intellectuele interesse bij de meeste VMBO-leerlingen. Word ik oud, doceer ik de verkeerde doelgroep of is die afkeer van alles buiten de grijpbare actualiteit ook echt een teken des tijds?

VMBO-ers zijn echte praktijkleerlingen, zeker als je richting basis- en kaderberoepsgerichte leerweg kijkt. Die moet je niet in een klas gaan lastig vallen met de geschiedenis van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, de interessante literaire stukjes van Dirk Ayelt Kooyman, een mooi oud-Duits gedicht van Goethe of weet ik wat. Zet die leerlingen in de praktijk-afdelingen, laat ze iets met hun handen doen, en dan moet je es kijken hoe die luitjes gaan.
Ik verbaas me dan ook steeds als ik bij ons op school door een bouw-afdeling loop, of welke afdeling dan ook. De ongeïnteresseerde leerling die geen zin heeft in ontleden, komt me trots zijn fraai afgewerkte deurpost laten zien; de meid die in de les meer bezig is met het epileren van haar wenkbrauwen sleurt me aan een mouw mee en toont me hoe ze een baby in bad doet. Vakkundig, perfect.

Ja, ik ben het met je eens dat ze misschien niet zo veel intellectuele bagage hebben, logisch, anders zaten ze wel op het havo of atheneum,maar ik merk wel als ik de actualiteit er bij haal, dat ze meestal wel bepaalde dingen oppikken. Denk niet dat het een afkeer is, meer een desinteresse, wat jij ook concludeert. Wat kun je er aan doen? Ik denk weinig.

Ik geef alleen les aan een paar VMBO brugklassen, net als vorig jaar, en verder heb ik Atheneum 3, 4, 5. Die teleurstelling voelde ik vorig jaar ook wel eens, soms vind/vond ik het moeilijk me in te leven in de gemiddelde VMBO leerling, aan de andere kant had ik wel vaak lol met die ene VMBO klas die ik toen had. Het wordt een stuk prettiger als je je verwachtingen bijstelt. Je raakt alleen teleurgesteld als je onrealistische verwachtingen hebt, en ze een manier van lesgeven door de strot probeert te duwen die meer past bij Havo/Vwo leerlingen; op een gegeven moment (dat merkte ik vorig jaar tijdens één les, toen ik veel te veel wilde) lopen jij én de leerlingen gefrustreerd rond, want zij voelen jouw teleurstelling vaak heel goed aan ('u was gisteren een beetje chagrijnig he mevrouw' ).

De vmbo-leerlingen zijn nou eenmaal niet de intellectuelen. Als je echt vakinhoudelijk bezig wilt zijn kun je beter havo/vwo les gaan geven. VMBO lesgeven is iets heel anders. Dan gaat het veek meer op de lesgeefvaardigheden van de docent dan de intellectuele vaardigheden. Ringo je geeft geschiedenis toch? Sja dat is een vaak waarbij het gemiddelde niveau van de vmbo-leerling volgens mij zwaar is gedaald. En houd er rekening mee dat het ook domweg gezegd niet de slimsten zijn. Niet iedereen denkt zo snel als jij.

Nou, maar je kunt het vak wel op een dusdanige manier geven dat ze er wel op een leuke manier mee bezig zijn, toch?

Dat is dus de uitdaging.

Precies

Het lijkt me ook enorm moeilijk om je in te kunnen leven in een VMBO-leerling. Ik weet niet precies hoe het zit bij de praktijk-vakken, maar de docenten van de meer theoretische vakken zullen allemaal een hogere opleiding gedaan hebben. En natuurlijk weet je op een gegeven moment hoe ze denken, en wat werkt en wat niet, maar je weet toch nooit helemaal hoe het is om een VMBO-leerling te zijn. Ik zou het lesgeven daar niet aankunnen ofzo, dat weet ik wel zeker

*krijgt het een beetje benauwd nu... is net aan haar nieuwe opleiding begonnen, de lerarenopleiding Engels*

Ik hoop later een goede lerares te kunnen zijn. Als ik de berichten lees krijg ik het dus wel spaans benauwd, maar ik denk dat dat wel normaal is. Je moet immers leren om kinderen iets te leren en weet ik het allemaal niet.

Had ik ook hoor. "Dat kan ik noooooit".
Nou wil ik niet zeggen dat ik nu De Perfecte Docent ben, maar het bleek allemaal wel enorm mee te vallen. Succes!

quote:

Op woensdag 14 september 2005 20:48 schreef nickybol het volgende:
Ringo je geeft geschiedenis toch?

Nederlands. Maar toch. Ook geen vak waar de gemiddelde VMBO-er voor warmloopt.

quote:

En houd er rekening mee dat het ook domweg gezegd niet de slimsten zijn. Niet iedereen denkt zo snel als jij.

Da's waar. Niet iedereen (niemand?) is zo slim en denkt zo snel als ik.
Maar even serieus. Over de inhoud van mijn vak.
Bij Nederlands is het afgelopen decennium steeds meer de nadruk komen te liggen op dat gedeelte van het vak dat aan universiteiten 'taalbeheersing' of ‘communicatiekunde’ pleegt te heten: de organisatie & structuur van teksten, het opstellen van schrijfplannen, presentatietechnieken etc. Allemaal heel mooi hoor, en geheel in de trant van het competentiegericht onderwijs (geen kennisoverdracht maar vaardigheidstraining) maar voor mij, afgestudeerd in de taalkunde (een van de twee klassieke richtingen, naast de letterkunde), een tamelijke gruwel. Het is handig en nuttig als leerlingen weten hoe een ze een presentatie moeten opbouwen of hun verslag structureren, maar ik vind ook dat de meer inhoudelijke kant van het vak (grammatica maar vooral de literatuur/literatuurgeschiedenis) bij de gebruikte lesmethoden ernstig in gebreke blijft.
Het is erg salonfähig om te pretenderen dat Nederlands vooral een kwestie is van ‘dingen kunnen’, een vak dienstbaar aan andere vakken, en ik heb sterk het gevoel dat die officiële geloofsleer (om het pathetisch uit te drukken) ook van invloed is op de houding van leerlingen t.a.v. minder praktisch toepasbare vakonderdelen (waar hebbi dat voor nodig? dit heb toch niks met Nederlands te maken?)
Leerlingen wordt uittentreure geleerd hoe een brief moet worden geschreven of een verslag gemaakt maar kennis van literatuurstromingen of taalgeschiedenis is toch vooral een hobbyisme.

Dit klinkt natuurlijk als ouwemannengezeur en als ik de dertig zou zijn gepasseerd, was het dat ook, maar het moet gezegd. Toen ik studeerde, noemden we de studenten communicatiekunde veredelde HBO-ers, nep-neerlandici, leerlingen-in-gebakken-lucht; we verafschuwden de gestage groei van dat soort afstudeerrichtingen & nu zie je dat in het reguliere onderwijs juist die stroming de andere twee aan het verdringen is. Het is een zonde.

Ja, dat is het ook.

Bij geschiedenis heb je natuurlijk hetzelfde gezeur. Kritiek op de centraal examens van het afgelopen jaar was dan ook terecht dat een leerling die een beetje begrijpend kon lezen veel vragen gemakkelijk kon maken zonder goed geleerd te hebben. De vaardigheden (omgaan met bronnen etc) staan centraal en dat gaat zo ver dat het ten koste gaat van 'ouderwetse' kennis. Geschiedenisdocenten proberen voortdurend ergens te balanceren tussen wat leerlingen moeten weten en wat ze moeten kunnen. Veel docenten proberen toch maar, naast die vaardigheden, en omdat ze het zelf belangrijk vinden, zoveel mogelijk kennis te proppen in die paar lesuurtjes maar dan krijg je weer de kritiek dat er te weinig komt van het zelfstandig werken. De halve les extra aantekeningen geven omdat er te weinig samenhangende feitenkennis in het boek staat, is natuurlijk ook niet wat je verwacht bij modern en gevarieerd onderwijs. Tja, maar wat dan? Ik heb net een uurtje met een collega hierover zitten bakkeleien. .

Kortom, jullie hebben moeite om de relevantie van de lesstof uit te leggen en de oorzaak daarvan leggen jullie bij anderen?

Volgens mij blijkt hier juist dat 'we' verantwoordelijkheid nemen. Maar ik kan natuurlijk alleen voor mezelf spreken.

quote:

Op donderdag 15 september 2005 12:57 schreef zodiakk het volgende:
Kortom, jullie hebben moeite om de relevantie van de lesstof uit te leggen en de oorzaak daarvan leggen jullie bij anderen?

Ik leg de relevantie van de lesstof niet uit, maar de lesstof zelf en hoop dat de leerlingen door mijn uitleg daar de relevantie van inzien.
Al is mij de relevantie niet altijd even duidelijk wanneer ik voor de zoveelste keer vertel hoe je het beste een recept voor een gebakken ei kan opstellen.