Rob: "Ik vind het wel heel dapper van je. Het is geen opdracht he?"
Tanja: "Nee. Echt niet."
Tanja: "Het zal wel een verrassing zijn voor buiten."
Chantal: "Nee, het is al wel bekend. Iedereen zit internet te kijken nu."
Rob: "Ze gaan gewoon iets leuks bedenken voor je nu, bij BB."
Tanja: "Laten ze mijn schuld dan maar afbetalen. Dat vind ik dan leuker."
Rob: "Nou, dat valt te regelen, wie weet! Ik ga met je mee naar BB hoor! We gaan praten als brugman. "
Tanja: "Nou, het was meer een grapje. Ik heb mijn besluit genomen."
Rob: "Hoeveel schuld heb je dan? 10, 15?"
Tanja: "Ik zeg niks."
Rob: "Ik wil anders ook wel een maand voor je werken hoor."
Maar Tanja herhaalt dat ze haar besluit genomen heeft. "Ik ga lekker naar huis, naar het hondje, DVD-tje kijken. Straks lekker kleertjes kopen met mijn moeder."
"Voor mij is het niet moeilijk meer, ik zit alleen nog maar te wachten."
Tanja zegt dat ze het wel vervelend vind om weer terug in de schulden te belanden.
"Ik kan mijn huur wel betalen, maar eten en drinken wordt weer lastig."
Rob: "Dat kan je uitstellen. Als je hier blijft, wordt het beter."
Nathalie: "Hoezo dan?"
Rob: "Dat weet ik. Van programma's. "
Tanja: "Ik heb geen zin meer in de bevalling. Als ik er nu over ga denken schijt ik alleen maar in mijn broek. "
Rob: "Er komt een prachtig kindje uit."
Tanja: "Ook al is het niet mooi, dat maakt me niet uit. Het is mijn dochter. "
Tanja: "Het maakte me in het begin niet uit of heel Nederland me zou zien schreeuwen van de pijn. Ik kreeg er iets voor terug. Maar dat is nu weg. Ik zou me nu rotschamen daarvoor."
Tanja maakt haar sigaret uit. "Da's ook mijn laatste shagje. Arm kind."
Linda: "Wat dan? Niet meer roken?"
Tanja: "Nee. Bah."
"Those people who think they know everything, are a great annoyance to those of us who do."