Peggy Vrijens is een aanstormend Nederlands talent en inmiddels bekend van series als Costa en Rozengeur en Wodkalime. Binnenkort is ze te zien in de film Joyride waarin ze voor het eerst de hoofdrol vertolkt. FOK! reisde af naar Amsterdam en ontmoette de mooie blondine in een kroeg voor een ontspannen en openhartig interview.
Ik kan er niet zo heel erg mee zitten. Ik snap het zelfs heel erg goed, want natuurlijk zijn dat twee namen die tot ieders verbeelding spreken. Bij Peggy Vrijens zullen ze zeggen "Peggy wie?" Een film verkoopt beter als er grote namen in staan.
Ik weet niet of dat mijn ambitie zou zijn. Als ik op iedere straathoek herkend zou worden zou ik daar niet gelukkiger van worden. Nu word ik wel eens herkend en als het gebeurt dan vind ik dat nog echt leuk. Nog wel. Ik kan me voorstellen dat het erg dichtbij komt en privé wordt wanneer je nooit meer anoniem over straat kunt. Nu herkennen vooral kinderen me uit Costa en Snowfever. Als je ziet hoe mensen bijvoorbeeld op Georgina reageren op straat lijkt me dat best vermoeiend. Je hebt ook wel eens een baaldag en dan loop je in je jogging broek en een slobbertrui en dat moet ook gewoon kunnen zonder dat mensen dan meteen een mening over je hebben.
Ach, ik heb wel eens in een roddelblad gestaan met belachelijke roddels. Zo ging ik een poosje vast met Chris Tates (Rozengeur en Wodka Lime, red.) naar feestjes omdat dat gewoon gezellig was, maar uiteraard werd geïnsinueerd dat we iets hadden. Daarnaast zou ik echter een alcoholprobleem hebben en een seksfobie. Het was "te hopen dat Chris Tates iets meer te zien mocht krijgen dat alleen mijn BH-bandje", aldus het blad. Overigens is er tussen ons nooit iets gebeurd. Hij had gelukkig geen vriendin dus we konden er gewoon alleen maar om lachen.
Ja, het mag wel sexy zijn, maar ik sta nog steeds achter hetgeen ik in de Maxim heb gezegd. De foto’s in de Maxim hadden al enorme impact en dat blijft je achtervolgen.
Mijn huidige relatie is zeer pril dus ik wil het nog geen echte relatie noemen. Hij heeft me echter zo leren kennen en zal er dus mee moeten leren leven. Ik maak wat dat betreft mijn eigen beslissingen en dat laat ik niet van iemand anders afhangen; ik ben daarvoor ook al te lang single.
Uiteraard heb je het er wel over wanneer het een langdurige relatie is, maar het blijft mijn eigen beslissing. Eerdere vriendjes hadden er wel eens moeite mee en dat trek je je dan wel erg aan.
Van de andere kant is het onvermijdelijk in dit vak. In een film zit vaak wel een liefdesscène of een seksscène waar je dan toch wel iets ziet. In Nederlandse producties zit vaak heel veel naakt en alles wordt erg realistisch gefilmd. Ik vind het juist interessanter en meer opwindend als je maar een fractie ziet.
Bij zoenen gaat echt een knop om! Je bent heel technisch bezig en je kunt er niet van genieten. Je bent bezig met hoe de camera staat, hoe je in beeld bent, etc. Ik kan me heel goed voorstellen dat het moeilijk is te begrijpen dat het echt alleen iets technisch is dat je doet voor je werk. Ze zullen maar van me moeten aannemen dat er niets achter zit en anders is het jammer.
Ik was gedurende een periode als puber onbedoeld een beetje gothic. Make-up dik, zwarte kleding, skelet-kop-ringen, etc. Ik wilde er niets mee uitdragen maar ik vond het gewoon mooi. Voor Joyride heb ik gevraagd of ik research moest doen maar dat was niet de richting waar de regisseur op wilde; hij wilde gewoon een tegendraads meisje dat zich afzet en dat uit in haar kleding en make-up.
Net zoals ik in mijn pubertijd anders wilde zijn, terwijl het helemaal niet zo anders is want hoeveel gothic mensen lopen er inmiddels rond?
Ja hoor! Dat komt met name door de toneelacademie waar je vier jaar lang met jezelf wordt geconfronteerd. Vervolgens werd ik in het diepe gegooid hier in Amsterdam en dat heeft me ook geholpen.
Dat is altijd het vooroordeel over de toneelacademie in Maastricht. Ik geloof dat we dat we dat in totaal drie keer hebben behandeld in een les, maar de opleiding is vooral heel ambachtelijk, heel intensief, met lange dagen (soms tot half tien ’s avonds!) en we kregen vooral heel veel techniek te leren. Een opdracht als een ei nadoen was een onderdeel van expressie en dat diende als warming-up voordat je aan een scène begon.
Lacht: Om een ei na te kunnen doen? Nou het helpt om los te komen, zoals een sporter een warming-up doet. Het visualiseren was daar ook heel belangrijk bij. Hoe visualiseer jij nou een gekookt ei? Je komt het vooroordeel wel heel vaak tegen, "ah je hebt in Maastricht gestudeerd? Doe eens een spiegelei na?".
Lacht: Nee, ik ben natuurlijk geen robot! Ik heb wel eens een duif na moeten doen en ik was eigenlijk best een goede duif!
Nee helemaal niet. Ik doe waar ik gelukkig van word maar ik heb niet een bepaalde volgorde. Er zijn wel dingen die ik nog graag wil gaan doen. Zo wilde ik al heel lang tekenfilms inspreken en daar ben ik sinds twee maanden mee bezig! Vanaf 5 september begint Witch, daarin speel ik een klein negerinnetje met vlechtjes en brilletje. De andere tekenfilm vind ik nog leuker, die heet Sixteen, een soort Friends maar dan getekend. Die is ook vanaf 5 september te zien op Nickelodeon.
Oei, dat vind ik zo moeilijk. Nu moet ik reclame gaan maken voor mijn eigen product. Het is echt een doelgroepfilm, maar als Ziva me niet kent dan daag ik haar uit vooral maar eens te komen kijken.
Lacht heel hard: Ik denk dat je dat als vrouw sowieso redelijk in de hand hebt. Je hoeft vaak je hand maar op te steken (In het geval van Peggy is dit ongetwijfeld waar, red.). Of je er op in gaat is natuurlijk iets anders.
Zoals iedereen zegt, zijn kapsel en zijn bril. Hij moet echt een andere bril, want het kleine brilletje versterkt de lijn van zijn kapsel. Iets hipper kleden mag ook wel, maar als hij nu iets zou veranderen valt hij door de mand en neemt niemand hem meer serieus.
Lacht: Nee! Ik ben nog steeds een Maastrichtse chauvinist, ook al woon ik in Amsterdam. Ik heb nu wel een andere kijk op Limburg nu ik hier woon, maar nee, ik heb zeker geen 'schijthekel' aan Limburg. Ik spreek nu wel ABN omdat dat hier moet. Ik heb er vier jaar aan gewerkt om mijn accent kwijt te raken, maar ik verloochen mijn afkomst niet!
Ik zou graag eens in een Amerikaanse productie willen spelen die zich in een heel andere tijd afspeelt. Zoiets als de kostuumdrama Nynke maar dan van Amerikaans kaliber.
quote:Peggy Vrijens is vanaf 8 september te zien in de bioscoopfilm Joyride. In de serie Costa! is Peggy intussen te bewonderen in de rol van Monica.
Peggy werd geboren op 28 oktober 1976 in Maastricht en volgde na het afronden van het VWO de Toneelacademie in Maastricht. Tijdens haar jeugd volgde Peggy tien jaar lang balletlessen (klassiek en jazz) en daarnaast volgde ze van haar achtste tot haar achttiende vioollessen. Al tijdens haar toneelopleiding stond Peggy regelmatig in het theater waar ze o.a. speelde in 'Oresteia', 'Koopman van Venetië' en 'Midzomernachtsdroom'. (bron: tvbabes.com)
.
En er is een reactie!!! 
Zeker leuk geworden. Scheelt toch of je een persoonlijk interview houdt of het via mail doet.
er is gereageerd op mijn vraag [ Bericht 5% gewijzigd door Ratt op 06-09-2005 19:42:01 ]
quote:Stom, die vraag heb ik wel gesteld, maar toen liep het bandje nog niet dus die ben ik vergeten. Ze kende FOK! al omdat ze een keer was geinterviewd voor FOK!tvOp dinsdag 6 september 2005 18:09 schreef Duiveltja het volgende:
Waar is de "Kende je FOK! al" vraag?