quote:
Eten en maandverband waar niemand om vroeg
Avontuurlijk was de tocht die Motherhood begin dit jaar naar India maakte zeker. Jammer genoeg is de nasmaak van het hulpkonvooi voor de tsunamislachtoffers zeer bitter.
Paul Sunder Singh is even stil tijdens het gesprek. Op de vraag of hij enig idee heeft hoeveel geld er gemoeid was met het hulpkonvooi dat het Andijkse Motherhood na de tsunami naar India organiseerde, geeft hij gokkend als antwoord: 300 000 euro. Als de directeur van de Indiase hulporganisatie Karanulaya wordt gemeld dat het juiste antwoord 2,3 miljoen euro is, begint hij zenuwachtig te lachen: ,,Voor dat geld hadden we een heleboel mooie dingen kunnen doen en had ik ook minder problemen gehad.";
Sunder Singh zit maanden nadat Motherhood met tien trucks India bezocht met duizenden bananendozen vol eten, kookgerei, maandverband, kleding en krijtjes voor de kinderen, diep in de problemen.
Zijn relatie met de Indiase overheid is zwaar verstoord door het gedrag van weldoener Nicolien de Kroon, de leider van Motherhood uit Andijk. Sunder Singh moet bij de overheid kunnen aantonen dat de hulpgoederen die op zijn naam het land zijn binnengebracht ook zijn verdeeld en bijvoorbeeld niet zijn doorverkocht. Voor een deel van de lading heeft De Kroon geen goede papieren achtergelaten.
,,Hij heeft alles", zegt De Kroon. ,,Ik kan me goed voorstellen dat hij problemen heeft&";, zegt echter een woordvoerder van het transportbedrijf Vidotrans HTG uit Steenwijk dat de Motherhood-opdracht uitvoerde. ,,We vrezen dat Paul nog wel eens met een rechtszaak te maken kan krijgen", zegt Dylia Deurloo van Stichting Amaidhi, de Nederlandse partner van Karanulaya.
Vidotrans, dat geen opdrachten meer van Motherhood aanvaardt, kan zich de problemen van Sunder Singh goed voorstellen. Chauffeurs van het bedrijf, lokale hulpverleners in India, maar ook Nederlanders die hielpen bij het verdelen van de goederen, zijn het over één ding eens: de enige die nog gelooft dat de tocht naar India een succes was, is Nicolien de Kroon van Motherhood.
Vrijwel iedereen die niet onder de vleugels van De Kroon verkeert, schaart zich achter de Indiase onderzoeker die eerder een vernietigend rapport over de operatie uitbracht. De Kroon gedroeg zich arrogant tegenover de Indiase organisaties en de Indiase overheid, ze hield zich niet aan de regels, zorgde voor vertraging, maakte onnodige kosten en liet privé-belangen zwaarder wegen dan die van de slachtoffers van de tsunami. Chauffeur Jan Posseth hoopt een dergelijk transport nooit meer mee te maken.
Hij is een van de vele deelnemers aan het transport die vinden dat het konvooi onder een slecht gesternte is uitgevoerd. Maar wellicht had het konvooi nooit op pad mogen gaan. Uit de vele e-mails die in het bezit zijn van Trouw blijkt dat feitelijk niemand gevraagd heeft om de goederen, ter waarde van 1,8 miljoen euro. Sterker nog: de aanleiding voor het hele transport was een e-mail waarin om geld werd verzocht, en juist níet om goederen.
Motherhood verwijst naar een e-mail van ene Karin-Marijke en Coen, twee Nederlanders op wereldreis. De wereldreizigers die ter plekke vrijwilligerswerk deden, wezen Vidotrans op de noden, en gaven als mogelijke adressering voor hulp de stichting Amaidhi op. Liever geen goederen, zo schreven zij, want die konden makkelijk in de regio zelf worden gekocht. Motherhood besloot desondanks goederen over een grote afstand aan te voeren.
Amaidhi uit Nijmegen doet dat zelf al jaren niet meer, omdat het grote problemen met de Indiase overheid geeft. Problemen waarmee Amaidhi-partner Sunder Singh nu door toedoen van Motherhood te maken krijgt.
Motherhood zou de naam moeten veranderen in Blunderhood, vindt de Indiase wetenschapper dr. Elizabeth Negi. De raadgeefster van Amaidhi denkt dat Nicolien de Kroon in Tamil Nadu, India, zal worden herdacht vanwege haar smakeloze en weerzinwekkende gedrag, zo stelt Negi. En dat gedrag zal de herinnering aan de goedgeefsheid van het Nederlandse volk wegpoetsen, zo vreest zij.
"Baas Motherhood liet zich leiden door haar hormonen&"
,,Het gaat De Kroon om haar eigen ego en haar hormonen", stelt chauffeur Jan Posseth. Motherhoodleider De Kroon reisde drie weken mee met het konvooi naar India. ,,Volstrekt overbodig", vindt Posseth, ,,ze had beter naar India kunnen vliegen om daar de boel beter voor te bereiden";
De Kroon, zo bevestigen vele betrokkenen, ging echter een relatie aan met een chauffeur.
Die relatie zou tot vele verkeerde beslissingen leiden. Zo toog De Kroon met twee van de tien vrachtwagens, waaronder die van haar geliefde, naar Zuid-India. En dat terwijl de lading goederen ook in de regio Chennai kon worden gedistribueerd onder de tsunamislachtoffers.
Geheel tegen de zin van het transportbedrijf Vidotrans wilde De Kroon ook vijf vrachtwagens in India achterhouden om een ingehuurd vliegtuig met goederen te lossen. Vidotrans vond dat drie wagens voldoende waren en wilde niet dat op kosten van de donateurs van Motherhood twee vrachtwagens te veel achterbleven.
De mogelijke reden voor De Kroons wensen: bij de twee chauffeurs die extra zouden blijven, met extra kosten, zat ook haar geliefde.
,,De vijf vrachtwagens waren nodig", zegt De Kroon zelf. Het hele verhaal over de relatie met de chauffeur ontkent ze en dus ook dat daardoor verkeerde beslissingen zijn genomen of dat de sfeer tijdens het transport daaronder heeft geleden.
Bron:
http://www.trouw.nl/hetni(...)aar+niemand+om+vroegJe bedenkt een emotie opwekkende naam: "Motherhood" en gaat vanwege het bevredigen van het eigen ego een hulptransport organiseren. Blijkt dat het toch wat meer professionaliteit en inzicht vergt dan goed bedoelende vrijwilligers hebben. Het is vreselijk, het is zonde van het geld en levert alleen maar een verhaal met hoog sappigheidsgehalte op.
Wat vinden jullie? Koester de particuliere initiatieven die alles op een kleinschalig niveau zelf willen doen? Of zijn particuliere initiatieven leuk om geld te verzamelen maar de organisatie van de hulp kunnen ze beter bij professionals met meer ervaring laten?
[ Bericht 0% gewijzigd door Tarak op 04-09-2005 20:24:57 ]
If I had a world of my own, everything would be nonsense. Nothing would be what it is, because everything would be what it isn't. And contrary wise, what is, it wouldn't be. And what it wouldn't be, it would. You see?