Linda, Roel, Dido en Joost zitten in de tuin.
Linda: "Ik heb een kutdroom gehad vannacht
Ik moest hier weg, de deur uit.
Moest ik doen alsof ik blij was m'n ouders te zien.
En daarna meteen door naar m'n werk. En m'n collega had z'n haar stom."
Roel vertelt dat hij vaak nare dromen heeft in het huis. "Echt terror, weet je wel." Hij denkt dat het iets te maken heeft met de camera's die je hoort bewegen.
Via dit bruggetje komt het gesprek op Rotterdam Terror Corps.
Volgens Roel brengen oude jacks van RTC een fortuin op op E-bay. Japanners zijn er gek op.
"Als je over de wereld reist, en je zegt dat je uit Rotterdam komt, dan is het "Rotterdam, Gebberrr Hardcoooore"
Roel zegt dat Zwitserland niet de naam heeft, maar dat het wel een cool land is.
"In Zwitserland mag je wel blowen dus. En in Zürich heb je een park waar je zo speed en mdma kan kopen."
Dido zegt dat ze een jack van Rotterdam Terror Corps wil, en die verkopen aan een Japanner.
Joost vertelt dat er in Japan een TV-show is waar meisjes live voor de camera's ontmaagd worden. "En dan gillen ze, want het doet pijn. Dat vinden ze leuk in Japan."
Linda: "Japanners maken ook overal een spel van. Degene die de meeste frikandellen kan eten, degene die de meeste cavia's in z'n mond kan stoppen."
Joost: "Japan is zo totalitair, zo verschrikkelijk."
Dan klinkt De Stem: Joost naar de dagboekkamer.
De streams gaan ineens op nietzeggende standjes. Lege huiskamer,, lege keuken.. er staat iets te gebeuren waarschijnlijk..
In de verte is het gekras van Chantal te horen.
Er zijn Europese landen waar een groter bevolkingsdeel moeite heeft de eindjes aan elkaar te knopen, maar waar supermarktgevechten om rollen zacht Page-toiletpapier toch uitblijven.