kostgeld.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 23:13 schreef Otto215 het volgende:
Niks???? Ik krijg gewoon alles ben 16. Vrienden hoeven ook niks te betalen, da's toch normaal? Die krijgen zelfs nog kleed- en zakgeld .

Er zijn ook genoeg volwassenen en 17 jarige die nog bij hun ouders wonen. Als je met je 17e op school zit krijgen je ouders plotseling geen kinderbijslag meer en krijg jij geld van de overheid voor je school. Vanaf dat moment is het niet zo gek als je zelf ook iets bijdraagt. Verder zijn er mensen die fulltime werken maar nogsteeds elke dag thuis aanschuiven. Dan is het al wat minder normaal dat je je ouders alles voor je laat betalen.
Niemand zegt dat een 16 jarige scholier kostgeld moet betalen.

quote:

Op vrijdag 14 juli 2006 23:03 schreef YourMaster het volgende:

[..]

Wat kan je anders als vaste last zien als je geen eigen huis hebt. O, een auto kan je natuurlijk ook onder vaste lasten rekenen.

Sommige mensen rekenen alle vaste kosten als vaste lasten. Dus ook het tijdschriftenabonnement, spartabbo, mobiele telefoon, etc. Ik denk dat dat soort dingen bedoeld wordt, want bij kostgeld zit gwl enzo vaak al in.

100 euro kostgeld, en 45 euro voor verzekering en belasting auto.
Ik ben nog studerend, en kan eten en drinken wat ik wil!

Zodra een kind een fatsoenlijk eigen inkomen heeft en nog wel thuis woont is kostgeld wel zo logisch. Is dan wel afhankelijk van je salaris/inkomen hoeveel redelijk is. Ikzelf heb nooit kostgeld betaald, ben toen ik ging studeren het huis uitgegaan, maar als vergelijking, ik betaal nu ook 450 euro p/m aan huur en woonlasten. Stel dat ik nog bij mijn ouders zou wonen, dan zou ik 200-300 euro heel erg redelijk vinden.

Ben ik verwend als ik zeg dat ik geen kostgeld betaal en kleding krijg? Internet betalen m'n ouders omdat ze er zelf ook veel gebruik van maken. Telefoneren idem.

Al het overige wat betreft hobby's enzo moet ik wel zelf betalen.

Studeer nog

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 10:49 schreef miss_dynastie het volgende:
Sommige mensen rekenen alle vaste kosten als vaste lasten. Dus ook het tijdschriftenabonnement, sportabbo, mobiele telefoon, etc. Ik denk dat dat soort dingen bedoeld wordt, want bij kostgeld zit gwl enzo vaak al in.

Telefoon noemde ik al op. Voor 330¤ kan je een hoop tijdschriften binnen krijgen hoor. Het is maar te hopen dat hij een auto heeft.

ik vind meebetalen aan de huur complete onzin. Alsof ze door mijn aanwezigheid extra huurlasten hebben ofzo. Nee, meebetalen aan huur vind ik onzin. Meebetalen aan eten, gas en licht, water, eventueel gemeentebelastingen, telefoon, etc, dat vind ik wel allemaal heel redelijk.
Op hoeveel je dan uitkomt weet ik niet...

Ik woon nu al een tijd op mezelf, maar toen ik nog thuis woonde met 19/20 jaar, hoefde ik alleen de internet verbinding te betalen á 50 euro per maand. Nu betaal ik nog steeds de internet verbinding en zelfs de telefoonkosten voor m'n ouders hoewel ik er niet meer woon

Ik ben ze wel tegemoed gekomen met 4000 euro wanneer ze vraagde om hulp vanwege financiele redenen. Dit krijg ik echter op termijn wel weer terug.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 00:45 schreef YourMaster het volgende:

[..]

Er zijn ook genoeg volwassenen en 17 jarige die nog bij hun ouders wonen. Als je met je 17e op school zit krijgen je ouders plotseling geen kinderbijslag meer en krijg jij geld van de overheid voor je school. Vanaf dat moment is het niet zo gek als je zelf ook iets bijdraagt. Verder zijn er mensen die fulltime werken maar nogsteeds elke dag thuis aanschuiven. Dan is het al wat minder normaal dat je je ouders alles voor je laat betalen.
Niemand zegt dat een 16 jarige scholier kostgeld moet betalen.

M'n zussen zijn 20 en 22 die krijgen ook nog kleedgeld e.d.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 16:19 schreef YourMaster het volgende:

[..]

Telefoon noemde ik al op. Voor 330¤ kan je een hoop tijdschriften binnen krijgen hoor. Het is maar te hopen dat hij een auto heeft.

Ja, zag ik, sorry. Nou ja, misschien zit elke week stappen voor hem ook wel bij de vaste lasten of zo

In prinicipe zou ik iets van 135 in de maand moeten betalen, alleen ben ik daar maar mee gestopt
Zij wouden kinderen hebben, en kinderen kosten geld.
En daarnaast ik verdien het zelf, en als ik betaal zie ik er geen donder meer van, beide ouders werken en hebben het ruim zat. Helemaal als je later hoort dat je ma 20.000 euro op der spaarrekening heb.
Dan is het voor mij over.

dus als jij op jezelf woont en je hoort dat de woningbouw 3 miljoen winst heeft gemaakt stop je ook maar met de huur betalen. logisch

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 18:25 schreef E-ratic het volgende:
Zij wouden kinderen hebben, en kinderen kosten geld.

Voor kinderen ja, niet voor op hun zak terende volwassenen (en ja, je bent met bijna 23 toch echt volwassen hoor).

Ik ben op mijn 16e uit huis gegaan, dus nooit kostgeld betaald. Mijn man pas op zijn 25e, en zijn ouders hadden de regel: 10% van je inkomen afdragen + eigen deel van de telefoonrekening. Vind ik persoonlijk nog best aan de lage kant....

hier 100 euro per maand,en ik heb een fulltime baan.
in dat bedrag zitten ook de internetaansluiting en al het eten bij.

10% van je inkomen is wel redelijker als een vast bedrag.. soms zit je zonder werk, je kan niet altijd evenveel werken door je studie of werksituatie, etc..

Ik heb 575 in de maand & moet daar 225 van inleveren Teveel als je het mij vraagt.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 18:25 schreef E-ratic het volgende:
In prinicipe zou ik iets van 135 in de maand moeten betalen, alleen ben ik daar maar mee gestopt
Zij wouden kinderen hebben, en kinderen kosten geld.
En daarnaast ik verdien het zelf, en als ik betaal zie ik er geen donder meer van, beide ouders werken en hebben het ruim zat. Helemaal als je later hoort dat je ma 20.000 euro op der spaarrekening heb.
Dan is het voor mij over.

Met zo'n houding zouden mijn kinderen op oorlog aansturen...

Ten eerste heb jij er niets mee te maken wat iemand op zijn spaarrekening heeft. Per slot van rekening heeft jouw moeder daarvoor gewerkt en gespaard (dus niet gefeest) en krijg jij het als je dood gaat.

Ten tweede kosten kinderen altijd geld, maar dat betekent niet dat ze gratis hoeven te wonen.
Niemand in Nederland (16 miljoen mensen) woont gratis.
Ik vind dat dus een verkeerde boodschap naar de kinderen toe. Als ik kinderen heb moeten ze vanaf de eerste dag dat ze een baantje hebben er aan wennen dat je nooit al het geld dat je verdient allemaal mag houden. Jaahaa, dat is wel leuk, maar het is niet de realiteit.
Dus: Kostgeld, vanaf het moment dat ze een krantenwijk hebben.

Maakt de overstap naar op zichzelf wonen veel makkelijker, omdat ze er dan aan gewend zijn dat een deel van hun inkomen altijd aan vaste lasten opgaat.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 23:04 schreef mgerben het volgende:

[..]

Met zo'n houding zouden mijn kinderen op oorlog aansturen...

Ten eerste heb jij er niets mee te maken wat iemand op zijn spaarrekening heeft. Per slot van rekening heeft jouw moeder daarvoor gewerkt en gespaard (dus niet gefeest) en krijg jij het als je dood gaat.

Ten tweede kosten kinderen altijd geld, maar dat betekent niet dat ze gratis hoeven te wonen.
Niemand in Nederland (16 miljoen mensen) woont gratis.
Ik vind dat dus een verkeerde boodschap naar de kinderen toe. Als ik kinderen heb moeten ze vanaf de eerste dag dat ze een baantje hebben er aan wennen dat je nooit al het geld dat je verdient allemaal mag houden. Jaahaa, dat is wel leuk, maar het is niet de realiteit.
Dus: Kostgeld, vanaf het moment dat ze een krantenwijk hebben.

Maakt de overstap naar op zichzelf wonen veel makkelijker, omdat ze er dan aan gewend zijn dat een deel van hun inkomen altijd aan vaste lasten opgaat.

ik heb nooit kostgeld hoeven te betalen, alleen maar de telefoonrekening.
Er zijn meerdere manieren waarop je je kinderen kan leren met geld om te gaan dan kostgeld te betalen. Als ik kies voor kinderen, en ze mochten bij mij in huis wonen tot hun 21e, dan leven ze hier voor de vaste huiselijke lasten gratis, (gas+licht, water, belastingen en huur) tenzij wij het echt heel erg nauw hebben. Ik hoop m'n kinderen te kunnen stimuleren om voor hun 21e het huis uit te zijn, en dus ook zelfstandig met inkomen en geld om te gaan.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 23:13 schreef releaze het volgende:
[..]
ik heb nooit kostgeld hoeven te betalen, alleen maar de telefoonrekening.
Er zijn meerdere manieren waarop je je kinderen kan leren met geld om te gaan dan kostgeld te betalen. Als ik kies voor kinderen, en ze mochten bij mij in huis wonen tot hun 21e, dan leven ze hier voor de vaste huiselijke lasten gratis, (gas+licht, water, belastingen en huur) tenzij wij het echt heel erg nauw hebben. Ik hoop m'n kinderen te kunnen stimuleren om voor hun 21e het huis uit te zijn, en dus ook zelfstandig met inkomen en geld om te gaan.

Ik ben het met je eens (zullen we trouwen? Hoeveel kinderen wil je?)
Maar ik vind dat als kinderen alles wat ze verdienen zelf mogen houden, daar twee zwakke punten aanzitten (ongeacht hoe rijk ik ben en of ik het makkelijk kan betalen):
1) Ze krijgen het idee dat bij pa&ma alles gratis is. En voor iets dat gratis is krijg je ook geen waardering. Je krijgt geen waardering voor het eten op tafel, een dak boven je hoofd en altijd een volle fles cola in de koelkast; en je wordt boos als je daarvoor moet betalen.
Terwijl het de normaalste zaak van de wereld is dat iemand daarvoor betaalt.

2) De overstap van geen vaste lasten en alles zelf houden leidt tot verkeerd budgetteren. Als jij 500 per maand binnenkrijgt en datzelfde geld plant als besteedbaar inkomen (dus voor 500 gaat shoppen of na 2 maanden voor 1000 op vakantie) kom je jezelf heel zwaar tegen als je ineens gas, water, licht, huur, eten en telefoon moet betalen.
Als mijn kinderen het huis uit gaan moet de grootste verandering (financiëel) zijn dat ze merken dat de vaste lasten anders zijn.
NIET dat ze na 3 maanden met hangende pootjes bij pa en ma staan omdat ze er te laat achterkwamen dat ze vaste lasten hadden!

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 23:29 schreef mgerben het volgende:

[..]

Ik ben het met je eens (zullen we trouwen? Hoeveel kinderen wil je?)
Maar ik vind dat als kinderen alles wat ze verdienen zelf mogen houden, daar twee zwakke punten aanzitten (ongeacht hoe rijk ik ben en of ik het makkelijk kan betalen):
1) Ze krijgen het idee dat bij pa&ma alles gratis is. En voor iets dat gratis is krijg je ook geen waardering. Je krijgt geen waardering voor het eten op tafel, een dak boven je hoofd en altijd een volle fles cola in de koelkast; en je wordt boos als je daarvoor moet betalen.
Terwijl het de normaalste zaak van de wereld is dat iemand daarvoor betaalt.

2) De overstap van geen vaste lasten en alles zelf houden leidt tot verkeerd budgetteren. Als jij 500 per maand binnenkrijgt en datzelfde geld plant als besteedbaar inkomen (dus voor 500 gaat shoppen of na 2 maanden voor 1000 op vakantie) kom je jezelf heel zwaar tegen als je ineens gas, water, licht, huur, eten en telefoon moet betalen.
Als mijn kinderen het huis uit gaan moet de grootste verandering (financiëel) zijn dat ze merken dat de vaste lasten anders zijn.
NIET dat ze na 3 maanden met hangende pootjes bij pa en ma staan omdat ze er te laat achterkwamen dat ze vaste lasten hadden!

Voor mijn kinderen blijft het tot hun 21e "gratis" bij pa en ma. Zeker niet alles hoor. Op hun 18e zullen ze verzekering moeten betalen, laten ze het maar doen. Willen ze een mobieltje? Sigaretten? Kleding? Willen ze iets anders eten dan dat wat de pot schaft? Be my guest, maar niet van mijn geld. Verantwoordelijk met geld om gaan is iets wat je kinderen al vroeg moet aanleren. Sommige kinderen krijgen van pa en ma alles, alles, en als ze dan 18 zijn is het, en nu geef je me maar wat terug. Mijn ouders hebben me niet zozeer gestimuleerd in verstandig met geld omgaan, het was gewoon noodzaak. Ik kreeg alleen nog wat voor mn verjaardag en 7 tot 12 gulden zakgeld en voor de rest van de leuke dingen moest ik zelf zorgen. Toen ik later een baantje had en een kamer, gingen de kosten beheren zonder enige problemen. Nu ik m'n eigen huis heb (wel huur) zie ik pas welke andere vaste lasten er nog meer bij komen kijken, belastingen bijvoorbeeld, aparte rekeningen voor alles. Het is net een stapje complexer.

Ik hoop dat mijn kinderen rond hun 18e het huis verlaten. Niet omdat ik ze kwijt wil, maar omdat ik ze die vrijheid en verantwoordelijkheid wil leren. Ik heb liever dat ze op een studentenkamertje hun leven rooien en hun geld daadwerkelijk uitgeven aan hun eigen onderhoud, dan dat ze dat hier in mijn huis doen. Het is lang niet zo effectief.

Ik vind het wel grappig dat zoveel mensen kostgeld hier iets als iets educatiefs zien. Er is meer dan 1 manier om je kind te leren zelfstandig te zijn en ik denk dat kostgeld vragen niet de meest effectieve is. Elke maand een automatische transactie naar de spaarrekening naar mams is nou geen realistische afspiegeling van de financiele wereld waarin je buitens huis in terecht komt, waar juist de grote schok is dat je met dingen rekening moet houden. Er kan wel eens onverwacht een afvalstoffenheving op de deurmat vallen, of een wasmachine in vlammen opgaan.

Kostgeld moet niet educatief maar rechtvaardig zijn. Een 14 jarige jongen die zeer druk met zijn studie bezig is hoeft niet persé mee te betalen aan de gasrekening, maar mag wel van verlangd worden dat hij langzamerhand binnenhuis begint mee te draaien. Iemand die geld binnenkrijgt om te studeren mag het daar ook aan uitgeven, en iemand die kosten maakt om naar zijn bijbaantje gaat mag daar zelf voor opdraaien. Aan iemand die langer in huis blijft dan gewenst kunnen veel strengere eisen gesteld worden, iemand die gelijk verdient mag ook gelijk betalen. Een thuiswonende man van ver in de 30 is toch niet iets waar je op zit te wachten en had gewoon voor zijn 25e het huis uit geschopt moeten worden.

Kostgeld is gewoon een ideale oplossing voor die gevallen waarbij uit huis gaan ideaal zou zijn maar financieel niet haalbaar. Het leren met geld omgaan begin in mijn ogen dan ook voor het 4e levensjaar, niet na het 14e. Kleine kinderen moeten onderhouden worden en mogen gerust meegenieten van de luxe die de ouders vergaard hebben, maar het is van belang dat ze wel beseffen hoeveel uur vader heeft gewerkt voor die nieuwe Nintendo DS, of voor de maaltijd en verwarming.

quote:

Op zondag 16 juli 2006 00:56 schreef YourMaster het volgende:
knip

PRECIES.

quote:

Op zaterdag 15 juli 2006 23:04 schreef mgerben het volgende:

[..]

Met zo'n houding zouden mijn kinderen op oorlog aansturen...

Ten eerste heb jij er niets mee te maken wat iemand op zijn spaarrekening heeft. Per slot van rekening heeft jouw moeder daarvoor gewerkt en gespaard (dus niet gefeest) en krijg jij het als je dood gaat.

Ten tweede kosten kinderen altijd geld, maar dat betekent niet dat ze gratis hoeven te wonen.
Niemand in Nederland (16 miljoen mensen) woont gratis.
Ik vind dat dus een verkeerde boodschap naar de kinderen toe. Als ik kinderen heb moeten ze vanaf de eerste dag dat ze een baantje hebben er aan wennen dat je nooit al het geld dat je verdient allemaal mag houden. Jaahaa, dat is wel leuk, maar het is niet de realiteit.
Dus: Kostgeld, vanaf het moment dat ze een krantenwijk hebben.

Maakt de overstap naar op zichzelf wonen veel makkelijker, omdat ze er dan aan gewend zijn dat een deel van hun inkomen altijd aan vaste lasten opgaat.

Ik heb nog 2 broers waarmee ik het geld mag gaan delen Als dat geld dan niet op is want ze nog wel wat van plan volgens mij

Ik heb altijd voor mijn eigen centen gwerkt en dus nooit geld van mijn ouders gevraagd. Daarvoor heb ik er ook geen behoefte aan om te gaan betalen.
En de educatieve ervan is ook onzin, het komt gewoon op haar spaarrekening, er gebeurt wat dat betreft niet veel mee, behalve dan dat ze nu verbouweing in het huis en dergelijke aan het doen zijn.
En ik heb zo al prima vaste lasten en weet echt wel hoe ik met geld om moet gaan.

Ik vind kostgeld eigenlijk heel logisch, er mag best wat tegenoverstaan als je als werkende persoon nog bij je ouders woont. Maar wel in fatsoenlijke proporties. Daarnaast vind ik dat het ook zo moet zijn dat je al veel eerder met geld leert omgaan. Heb je geen baantje, dan is er vast wel een andere manier waarop je de handen uit de mouwen kunt steken, bijvoorbeeld door 1 dag in de week te koken, de was te doen etc.