en daar was van Gogh dus uitermate geschikt voor, het interview voor de volle 100% in het teken van de gast zetten en niet deels ook de interviewer, oprechte geïnteresseerd in en belangstelling hebbend voor de gast en zijn onderwerpen, en hem of haar altijd in zijn of haar waarde latend, iets wat hij dus in interviews nooit nagelaten heeft, de gast vooral laten praten door exact die vragen te stellen waardoor hij of zij zonder veel moeite en met plezier zich uit de tent liet lokken.quote:Op maandag 29 augustus 2005 21:58 schreef Gimmick het volgende:
[..]
Buiten het feit dat ze dood zijn, lijken ze me beiden (Meijer en Van Gogh) niet geschikt voor een interview van drie uur. Drie uur is echt te lang voor een kritisch interview waarbij de gast en de presentator constant op de hoede moet zijn. Dat sloopt je. Zomergasten is geen programma wat ten koste van alles haar gasten tot het bot aan toe moet ontleden. Het draait om de gasten, en die zullen zich echt op hun gemak moeten voelen.
Helemaal mee eens. De aflevering met Boudewijn Buch was een hoogtepuntje, dat ze naar Wassenaar teruggingen.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 01:01 schreef milagro het volgende:
geen mooiere interviews dan die van Theo met vrijwel willekeurig wie in de Prettige Gesprekken.
Jaaaaaaa, mooi was die, hè, ik heb hem ergens op video liggenquote:Op dinsdag 30 augustus 2005 08:56 schreef SunChaser het volgende:
[..]
Helemaal mee eens. De aflevering met Boudewijn Buch was een hoogtepuntje, dat ze naar Wassenaar teruggingen.
Wat is er semi-interlectueel aan, en wat is dan interlectueel?quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 08:55 schreef SunChaser het volgende:
...
Connie mag vast blijven met dr semi-intelectuele gewauwel.
Het is juist in de interactie met de interviewer dat de gast uitgelokt wordt om standpunten en meningen naar voren te brengen. De hele tijd met je gast meepraten levert echt niets op. Ik vond de opmerking over Gandhi van Connie Palmen een perfecte opening om de opvatting van Katja over Gandhi op scherp te stellen. En tja, als interviewer moet je dan zelf ook en standpunt naar voren brengen, maar puur als 'sparring' voor de gast. Dat Katja daar verder geen raad mee weet, ligt net zoveel aan de persoon Katja Schuurman als Connie Palmen. Als een gast dan niks boeiends te vertellen heeft dan lijkt het al snel alsof de interviewer de spotlight op zichzelf wil hebben. van Gogh en Ischa Meijer hanteerden vaak eenzelfde werkwijze in hun interviews, maar konden dat wat geraffineerder en preciezer (en dus succesvoller) dan Connie Palmen die juist bleef steken in teveel meelullen. Ik vond Connie juist helemaal niet de aandacht opeisen.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 09:19 schreef milagro het volgende:
Connie wilt idd, te graag haar kijk op de zaken laten horen, over de fragmenten, over de gast.
Mwa, wat me aan Van Gogh irriteerde is dat hij altijd in bijzinnen iemand anders (die niet bij het interview aanwezig was) een veeg uit de pan gaf. Of ook nog wel eens de gast, snel tussen twee vragen door zodat de gast vaak geen gelegenheid had om er op te reageren.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 01:01 schreef milagro het volgende:
[..]
en daar was van Gogh dus uitermate geschikt voor, het interview voor de volle 100% in het teken van de gast zetten en niet deels ook de interviewer, oprechte geïnteresseerd in en belangstelling hebbend voor de gast en zijn onderwerpen, en hem of haar altijd in zijn of haar waarde latend, iets wat hij dus in interviews nooit nagelaten heeft, de gast vooral laten praten door exact die vragen te stellen waardoor hij of zij zonder veel moeite en met plezier zich uit de tent liet lokken.
geen mooiere interviews dan die van Theo met vrijwel willekeurig wie in de Prettige Gesprekken.
blabla, maar ik heb de uitzending nog niet gezien, lieve schatquote:Op dinsdag 30 augustus 2005 18:07 schreef zodiakk het volgende:
[..]
Het is juist in de interactie met de interviewer dat de gast uitgelokt wordt om standpunten en meningen naar voren te brengen. De hele tijd met je gast meepraten levert echt niets op. Ik vond de opmerking over Gandhi van Connie Palmen een perfecte opening om de opvatting van Katja over Gandhi op scherp te stellen. En tja, als interviewer moet je dan zelf ook en standpunt naar voren brengen, maar puur als 'sparring' voor de gast. Dat Katja daar verder geen raad mee weet, ligt net zoveel aan de persoon Katja Schuurman als Connie Palmen. Als een gast dan niks boeiends te vertellen heeft dan lijkt het al snel alsof de interviewer de spotlight op zichzelf wil hebben. van Gogh en Ischa Meijer hanteerden vaak eenzelfde werkwijze in hun interviews, maar konden dat wat geraffineerder en preciezer (en dus succesvoller) dan Connie Palmen die juist bleef steken in teveel meelullen. Ik vond Connie juist helemaal niet de aandacht opeisen.
Ook frappant trouwens dat de mensen die al lang en breed voor dit Zomergastenseizoen hun mening klaar hadden over Palmen deze vervolgens heel hard bevestigd hebben willen zien.
een veeg uit de pan is soms erg duidelijk en goed. dat je daarna van gogh verwijt dat de arme, zielige geïnterviewde geen kans van weerwoord had als het bij hemzelf gebeurde is best wel onjuist, omdat theo een erg goed luisteraar was als je eerlijk antwoord gaf.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 19:09 schreef Gimmick het volgende:
[..]
Mwa, wat me aan Van Gogh irriteerde is dat hij altijd in bijzinnen iemand anders (die niet bij het interview aanwezig was) een veeg uit de pan gaf. Of ook nog wel eens de gast, snel tussen twee vragen door zodat de gast vaak geen gelegenheid had om er op te reageren.
Zijn vegen naar derden waaren zelden relevant en droegen niet bij aan het gesprek, en dienden zeker niet de gast. Dat was gewoon Van Goghs ego; Van Gogh de columnist die naar boven kwam. Let maar eens op, bij het programma Gogh's Zondag (mocht het herhaald worden). Tel het aantal bijzinnetjes over derden. En stel je de vraag: doet dat er nu echt toe?quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 20:44 schreef zoalshetis het volgende:
[..]
een veeg uit de pan is soms erg duidelijk en goed. dat je daarna van gogh verwijt dat de arme, zielige geïnterviewde geen kans van weerwoord had als het bij hemzelf gebeurde is best wel onjuist, omdat theo een erg goed luisteraar was als je eerlijk antwoord gaf.
op de een of andere manier is zomergasten zo elitair dat ik denk dat elke zomergastpresentator zijn uiterste best zal doen over te komen als een ondergeschikte, want dat is nou eenmaal het format.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 21:38 schreef Gimmick het volgende:
[..]
Zijn vegen naar derden waaren zelden relevant en droegen niet bij aan het gesprek, en dienden zeker niet de gast. Dat was gewoon Van Goghs ego; Van Gogh de columnist die naar boven kwam. Let maar eens op, bij het programma Gogh's Zondag (mocht het herhaald worden). Tel het aantal bijzinnetjes over derden. En stel je de vraag: doet dat er nu echt toe?
En een veeg naar de geïnterviewde mag best (je kunt er ook voor kiezen het oordeel aan de kijker over te laten) - het maakt je alleen geen geschikte Zomergasten presentator/gastheer. Er is niet één type interviewer die geschikt is voor alle situaties. Van Gogh en Meijer waren goede interviewers, maar niet geschikt voor de dienende rol van Zomergasten.
Als je Van Gogh en Meijer aan de ene kant zet, en Rik Felderhof aan de andere kant, heb je de tegenpolen wel te pakken. De confrontatie of het slijmen. Toch vertellen ook bij Felderhof de gasten soms meer dan dat ze (vermoedelijk) van plan waren om te vertellen. Nu pleit ik niet voor Felderhof als presentator voor zomergasten - ik kan die man niet uitstaan. Maar er zijn meerdere manieren om iets van een gast te weten te komen. Wil je het drie uur met iemand uithouden, zal het toch meer een dienende rol moeten zijn dan steeds de confrontatie. Al mag het af en toe natuurlijk ook wel scherp.
precies.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 21:45 schreef SunChaser het volgende:
Van Gogh was een ander mens bij een Prettig Gesprek.
weet je, dát programma zie ik jou ook zo doenquote:Op dinsdag 30 augustus 2005 22:31 schreef SunChaser het volgende:
Ik vond van Gogh ook goed met dat programma dat ie geld ging ophalen bij BN'ers. Ik zag m graag als interviewer. Als filmmaker vond ik m matig.
maar dat was dan vooral te danken aan de schrijver. wel erg mooi verfilmd hoor. maar zo'n beetje alles stond al in het boek.quote:Op dinsdag 30 augustus 2005 22:41 schreef SunChaser het volgende:
Ik vond dat Een Dagje naar het Strand wel iets had, dat kansloze, dat niet kunnen veranderen terwijl je wel wil.
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |