Koning Francis II van Scotland
Eigenlijk is het het hoofd van de Wiitelsbach familie, van de Beierse troon, maar zij hebben dus die titel geerfd, hier nog een site van Jacobieten: http://www.defendersofscotland.org/monarch.htm
Koning Simeon II van Bulgarije
Dit is wel een speciaal geval, zijn vader Boris III werd in 1943 vermoord en Simeon werd als peuter koning van Bulgarije. Hij moest 2 jaar later, na de komst van het rode leger, in ballingschap. Hij maakte fortuin in het buitenland en keerde op gegeven moment terug en werd premier als Simeon Borisov Sakskoburggotski .
Jullie nog leuke pretendentenverhalen?
Zijne Keizerlijke en Koninklijke Hoogheid, Prins Georg Friedrich von Preussen
His Royal Highness Prince Georg Friedrich Ferdinand of Prussia (born June 10, 1976 in Bremen). Since the death of his grandfather, Prince Louis Ferdinand of Prussia, in 1994 he has been the head of the German royal house of Hohenzollern, and thus the scion to the thrones of Prussia and the German Empire.
Georg Friedrich is son of Prince Louis Ferdinand II of Prussia and Donata of Prussia, born Countess (Gräfin) zu Castell-Rüdenhausen. He attended grammar schools in Bremen and Oldenburg and completed his education at Glenalmond College near Aberdeen, Scotland, where he passed his A-levels.
Because he is a descendant of the United Kingdom's Queen Victoria, Georg Friedrich is 146th in the Line of Succession to the British Throne. He is also related to the current monarchs of Norway, Sweden, Denmark and Spain.
Education: School in Bremen; Gymnasium, Oldenburg in Holstein, Germany (2 years, around 1991); Glenalmond College, Aberdeen, Scotland (-1996) - A-levels'; German Army (1996-1998) - Gebirgsjägern (German Mountain Troops) in the Mittenwald; Technical University of Freiberg, Saxony (1998-) - business administration; trainees in Germany and abroad, among others at a German Internet company (2000) and stayed for a few months in Ecuador.
Personality: spontaneous, punctual, sense of duty.
Hobbies: history, mountain-biking, judo, taekwondo, travelling, hunting and shooting.
Further facts: Grew up in Fischerhude near Bremen, Germany. Head of the Royal Family of Prussia since September 25th, 1994. 1.93m tall. Chairman of the Prinzessin Kira von Preussen Stiftung. His current girlfriend is said to be Princess Sophie von Isenburg.
Ik heb interviews met hem gezien en hij lijkt me erg sympatiek. Goed gevoel voor humor, intelligent... In Duitsland schijnen de roddelbladen vol te staan over hem, want het Duitse volk kan geen genoeg van hem krijgen.
Misschien moeten zij toch maar de waardeloze post van president afschaffen en deze leuke jongeman tot keizer kronen!
Zitten die Engelsen tenminste niet meer overal vooraan.
[ Bericht 6% gewijzigd door Witchfynder op 17-08-2005 01:27:33 ]
Ik lees daar zoveel verschillende verhalen over.
Ik zelf neem aan dat het prins Georgi is
Op het moment is het de dochter van Vladimir Romanov, Maria. Dit word inderdaad nogal aangevochten; hier een artikeltje dat de discussie in beeld brengt: http://www.answers.com/main/ntquery;jsessionid=fem89gqnlt8tc?method=4&dsid=2222&dekey=Maria+Vladimirovna+of+Russia&gwp=8&curtab=2222_1&sbid=lc04b) eerst zou komen, omdat hij ouder is binnen die lijn dan Georgi. Van de Nikolaevichi-lijn (dus afstammelingen van tsaar Nicolaas I via diens zoon Nicolai (nooit geregeerd)) is prins Nickolai, hoofd van de Romanov Familie. Maar hij heeft geen zonen, alleen 3 dochters en zijn broer Dimitri heeft geen kinderen, dus deze lijn zal uitsterven.
De jongste zoon van Nicolaas I, groothertog Mihail, heeft een meer aanzienlijke erfenis achter gelaten: zijn lijn telt nu maar liefst 16 mannelijke telgen. De oudste is Alexei (1953) en de jongste is Cory (1994). Vitaliteit al om!
De Konstantinovichi-lijn, via groothertog Konstantin, zoon van Nicolaas I, is in 1973 uitgestorven.
Het gaat dus tussen Georgi, Paul en Nicolai eigenlijk.
Helaas geen foto's kunnen vinden.
quote:Zij is de moeder van groothertog Georgi. Ik weet nog niet hoe Georgi er uit ziet, maar qua uiterlijk wint Maria het niet.Op vrijdag 19 augustus 2005 21:44 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
[afbeelding]Op het moment is het de dochter van Vladimir Romanov, Maria. Dit word inderdaad nogal aangevochten; hier een artikeltje dat de discussie in beeld brengt: http://www.answers.com/main/ntquery;jsessionid=fem89gqnlt8tc?method=4&dsid=2222&dekey=Maria+Vladimirovna+of+Russia&gwp=8&curtab=2222_1&sbid=lc04b
Dit is de enige foto die ik van Georgi kon vinden, nou dan wint de Hohenzollern pretendent het toch idd
Trouwens wat lijkt hij goed op Wilhelm zeg! terwijl Louis Ferdinand, zijn opa maar een matige gelijkenis had. Tis een beetje de symphatieke versie van Wilhem zeg maar. 
quote:Wilhelm II was volgens mij helemaal geen slechte man, als ik zo getuigenissen mag geloven. Hij was alleen een beetje megalomaan.Op zaterdag 20 augustus 2005 09:49 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
[afbeelding]
Dit is de enige foto die ik van Georgi kon vinden, nou dan wint de Hohenzollern pretendent het toch idd
Hij was wel een goede binnenhuis- en tuinarchitect.
Hij had samen met Nicky tuinen aan kunnen leggen overal. "Double Eagle Gardeners Ltd." 
quote:Neuh... Het was geen pre-Hitler zoals sommigen willen doen geloven, meer een typisch geval van verkeerde man op de verkeerde plaats.Op zaterdag 20 augustus 2005 11:51 schreef Witchfynder het volgende:
[..]
Wilhelm II was volgens mij helemaal geen slechte man, als ik zo getuigenissen mag geloven. Hij was alleen een beetje megalomaan.
quote:Hij was wel een goede binnenhuis- en tuinarchitect.
quote:Bedoel je deze Paul ?Op vrijdag 19 augustus 2005 21:57 schreef Witchfynder het volgende:
Is Georgi geen groothertog van de Alexandrovichi-lijn (afstammelingen van Nicolaas I via tsaar Alexander II)? Dan heb je ook nog Paul die primogatorisch (is dat een woord?
De Konstantinovichi-lijn, via groothertog Konstantin, zoon van Nicolaas I, is in 1973 uitgestorven.
Het gaat dus tussen Georgi, Paul en Nicolai eigenlijk.
Helaas geen foto's kunnen vinden.
Paul Romanov Ilyinsky passed away in his sleep on Tuesday February 10, 2004 at the age of 77
By Rob Moshein
His father was the Grand Duke Dmitri Pavlovitch, who had been exiled to Persia by Nicholas II as punishment for his role in the murder of Rasputin in 1916. This "punishment" proved fortunate as it kept him out of Bolshevik hands. After the Revolution he took the surname of Ilynsky, after his family's former estate in Russia "Ilynskoe". In Paris in 1918, Grand Duke Dmitri met and married Audrey Emery, daughter of a wealthy industrialist from Cincinnati, Ohio.
Their son, Paul, was born in 1928, in the US Embassy in London, and was an American citizen. In 1934 the family moved to Palm Beach, Florida. The Ilyinskys divorced in 1937. Paul attended the Woodberry Forest School in Virginia and the British Military Institute in Sandhurst, England. He enlisted in the U.S. Marine Corps and served with distinction in the Korean War, retiring as a Lt. Colonel.
He lived in Cincinnati for 20 years, serving on the Board of Emery Industries, as well as running a photography business and working as an author. After five children, he and his wife Angelica Kauffman Ilyinsky moved back to Palm Beach, Florida, where he ran a photography business. In 1981 he won a seat on the Palm Beach town council, and continued to enjoy public life until 1999 when emphysema and heart problems caused him to step down.
In 1987, he ran for Mayor of Palm Beach, against his long time friend Yvelyne "Deedy" Marix, whose own lineage could be traced back to Charlemagne. While the press called it "an election of blue-bloods", Paul Ilynsky was always known to have never used his royal heritage to his advantage. He joked, after losing the election, that "If I could prove I was related to God, I would have won." While rightfully proud of his Romanov heritage, he was known to be more proud of his Marine Corps service and American citizenship. He often quipped that he was "the only Romanov democratically elected to office."
After the fall of Communism in Russia, and the re-naming of Leningrad back to St. Petersburg, a delegation from Russia came to Paul Ilynsky in Palm Beach, where he was yet still serving on the Town Council, and asked him to return to Russia and claim the throne for himself as Tsar. His response to them was "Gentlemen, I am most pleased and flattered at your invitation, but I must tell you that I am entirely satisfied with my present occupation." Paul and his family did travel to St. Petersburg, along with other Romanov descendants and attended the funeral for the remains of the last Imperial Family in the Peter and Paul Fortress in 1998.
Paul Ilyinsky was a tall, lean man, well known for being well spoken and a first class raconteur of stories and jokes. He was known as a charming, gracious man, who seemed to earn the life-long respect of everyone he met. Palm Beach considered him to be their best ambassador, and felt this was a truly "down-to-earth aristocrat"; equally comfortable in a tuxedo for a black tie charity ball or in jeans at the annual town public works picnic. He had a passion for O-gauge model trains and was a life long yachtsman. Shortly before his death, he was named the first "Distinguished Citizen of Palm Beach" for his public service to the community and for his life-long service to the Boy Scouts of America, who themselves had awarded him their highest honor, the Silver Beaver.
He is survived by his wife, Angelica, three sons, Dmitri Ilyinsky of Litchfield, Conn., Michael Ilyinsky of Indian Hill, Ohio and George Locke; two daughters, Paula Comisar of Mount Lookout, Ohio, and Anne Glossinger of Indian Hill; and nine grandchildren.
bron
zijn vader, Dmitri Pavlovich Romanov, was de zoon van Paul Alexandrovich, en een neef van de laatste Tsaar, Nicholas II
quote:Inderdaad. Het enige wat men hem aan kan rekenen is dat hij niet meer heeft gedaan de oorlog te voorkomen. Hij had Oostenrijk niet zo op moeten hitsen om de harde lijn tegen Servië te kiezen.Op zaterdag 20 augustus 2005 11:58 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
[..]
Neuh... Het was geen pre-Hitler zoals sommigen willen doen geloven, meer een typisch geval van verkeerde man op de verkeerde plaats.
Hij heeft ook niet de oorlog laten verklaren. Dat hebben zijn generaals achter zijn rug omgedaan terwijl de keizer op vakantie was in de Middellandse Zee. Toen hij het hoorde is hij terug gesneld naar Berlijn en heeft meerdere malen aan de telefoon gehangen met voornamelijke neef Nicky om hem van gedachte te doen veranderen en neutraal te blijven. Helaas.
Maar dommer was nog om de monarchie af te schaffen in 1918, zo bleek later.
quote:"Willy, don't you think a 23 metre high statue is a bit too big for the front lawn?"
"What do you mean, Nick? There's no such thing as 'too big'!"
Zo stel ik me dat voor dan.
Koning Michael van Roemenie
van Wiki:
quote:Michael (Roemeens: Mihai; geboren 25 oktober 1921) was de laatste koning van Roemenië. Hij regeerde van 20 juli 1927 tot 8 juni 1930 en van 6 september 1940 tot 30 december 1947. In de tussentijd was zijn vader, Carol II, aan de macht. Zijn moeder was prinses Helena van Griekenland en Denemarken, dochter van koning Constantijn I van Griekenland.
Michaels kindertijd werd overschaduwd door spanningen tussen zijn ouders die voortkwamen uit het gedrag van zijn vader. Prins Carol kreeg kort na Michaels geboorte een langdurige affaire met Elena Wolff (in het Roemeens bekend als Magda Lupescu). In 1925 ging Carol er met zijn minnares vandoor naar Parijs en moest zijn recht op de Roemeense troon opgeven. Aldus werd Michael in 1926 op 5-jarige leeftijd de troonopvolger. Carol bleef onder de naam Carol Caraiman in Parijs wonen
Eerste koningschap
In 1927 stief koning Ferdinand en werd opgevolgd door Michael. Aangezien hij pas 6 jaar oud was, werd de regering waargenomen door de regenten prins Nicolaas (zijn oom), Miron Cristea (patriarch van de Roemeens-Orthodoxe Kerk) en Gheorghe Buzdugan (president van de Hoge Raad). Deze laatste stierf al snel en werd opgevolgd door Constantin Sarateanu.
Carol neemt de macht over
In 7 juni 1930 keerde Carol echter onverwachts terug in Roemenië en werd een dag later voor het parlement tot koning gekroond. De regering hoopte dat hij de politiek - die na de Eerste Wereldoorlog een chaos was geworden - weer in goede banen zou kunnen leiden. Dit was de eerste keer in de geschiedenis dat een vader zijn zoon opvolgde als koning.
Ex-koning Michael was nog steeds een basisschoolleerling en deze gebeurtenissen waren een drama voor hem. Niet zozeer omdat hij geen koning meer was, maar omdat door de terugkeer van zijn vader zijn moeder Helena in 1932 het land moest ontvluchten naar Florence. Michael kreeg de pompeuze maar inhoudsloze titel Groot-Woiwode van Alba Iulia.
Na de basisschool zette Michael zijn studie voort in een speciale klas waarin de beste leerlingen uit het gehele land - uit alle rangen en standen - waren samengebracht.
De heerschappij van Carol duurde tien jaar (1930-1940), een periode van grote economische groei gevolgd door een wereldwijde crisis, maar ook de periode waarin een eind kwam aan de parlementaire democratie. In 1938 werd hij absoluut heerser. De Tweede Wereldoorlog dreigde echter en in 1940 verloor Roemenië - zonder dat er één schot was afgevuurd - door een verdrag tussen Adolf Hitler en de Sovjetunie Bessarabië, Noord-Boekowina en het noordwesten van Transsylvanië. Het volk gaf Carol hiervan de schuld en op 5 september 1940 droeg hij de macht over aan generaal Ion Antonescu, die hem de volgende dag afzette. De 19-jarige Michael werd opnieuw koning, maar in feite was Antonescu de baas.
Tweede koningschap
Michaels tweede regeringsperiode begon onder dramatische omstandigheden. Roemenië was nog maar een deel van wat het enige jaren eerder was en de macht van de koning was uiterst beperkt. In feite regeerde Antonescu als dictator en was Roemenië een satellietstaat van Nazi-Duitsland. Het land werd hoofdleverancier van olie en graan voor het oostfront.
In deze turbulente oorlogsperiode lukte het Michael en enkele loyale generals en partijleiders op 23 augustus 1944 een staatsgreep te plegen, Antonescu te arresteren en de capitulatie van Roemenië uit te roepen. Antonescu werd opgesloten in de kamer waar de koninklijke postzegelverzameling werd bewaard. Voor deze heldendaad kan Michael tot op de dag van vandaag bij de Roemenen niet stuk.
De communisten namen de macht over in Roemenië en dwongen Michael in 1947 af te treden en het land te verlaten. Hij zocht asiel in Zwitserland en zou daar tot 2001 blijven wonen.
Terugkeer in Roemenië
Pas drie jaar na de val van het communistische regime, met Pasen 1992, werd het de ex-koning weer toegestaan zijn vaderland te bezoeken. Hij werd door miljoenen Roemenen toegejuicht. Dit beviel president Ion Iliescu niet en hij gaf Michael te verstaan voortaan weg te blijven.
In 1997 kreeg hij echter het Roemeens staatsburgerschap terug en in 2001 nodigde Iliescu de 79-jarige Michael officieel uit voor een bezoek. Hij wilde laten zien dat het land zijn communistische verleden definitief van zich had afgeschud. Op 23 mei 2001 zette de ex-koning weer voet in het paleis in Boekarest. Bij het hek stonden honderden oudere Roemenen om hem te begroeten en Iliescu sprak hem aan met sire.
Van de oude Michael viel dan ook niet veel meer te verwachten. Het lijkt onwaarschijnlijk dat hij - zoals ex-koning Simeon II van Bulgarije - nog de politiek in zal gaan. Een geschikte opvolger heeft hij ook niet. Zijn oudste dochter Margareta is weinig koninklijk en bovendien getrouwd met een acteur van twijfelachtig allooi
Lodewijk de XXste:
Dit is de troonpretendent van de Legitimisten, die afstamt van de broers Lodewijk XVI,
Lodewijk XVII, en Karel XI, kort gezegd: de Bourbonpretendent
Henry de VIIIste:
Dit is de Orleans pretendent, die afstamt van Lodewijk Philip I, ook wel de burgerkoning genoemd (1830-1848)
en als uitsmijter Napoleon de Vde:
Deze man is de bonapartistische pretendent van de Franse keizerskroon, maar hij heeft al gezegd dat hij deze niet ambieert, hij is wethouder ergens op Corsica
verder schijnen er nog een heleboel andere min of meer geldige pretendenten te zijn, ook het Spaanse koningshuis maakt er aanspraak op
Hij volgde zijn vader Paul I op in 1964 op een moment dat, door de schuld van koningin-moeder Frederika, de bodem voor de Griekse monarchie te verzuurd was om haar nog een kans te bieden zich te ontwikkelen volgens de constitutionele principes van de West-Europese en Scandinavische koningshuizen.
Toch had de jonge koning alle vereiste kwaliteiten om populair te worden. Hij had gestudeerd, was sportief (Olympisch kampioen zeilen!) en dynamisch, en was in 1964 gehuwd met Anne-Marie, dochter van Frederik IX van Denemarken, een prinses met onberispelijke democratische geloofsbrieven.
Het bleef roerig in Griekenland. Reeds in 1965 ontsloeg de koning de socialistische regering van premier Papandreou wegens een conflict over het door Papandréou gewenste ontslag van bepaalde legerofficieren. Een omstreden beslissing, waarachter men de hand van Frederika vermoedde. Vele Griekse politici betwistten het recht van de koning om een regering te ontslaan die een parlementaire meerderheid achter zich had. Langdurige kabinetscrises en onlusten waren het gevolg.
In mei 1967 zouden nieuwe verkiezingen worden gehouden. Conservatieve krachten in het land vreesden dat links daarbij wel eens de absolute meerderheid zou halen waardoor Griekenland het gevaar liep geleidelijk onder communistische invloed te geraken.
Op 21 april 1967 kwam door een staatsgreep een groep rechtse, conservatieve legerofficieren – “de kolonels” – aan de macht. De 'sterke mannen' waren Georgios Papadopoulos en Stylianos Patakos. In Washington keek men oogluikend toe: alles was beter dan een links Griekenland.
Onder druk ging de koning in op de eisen van de kolonels, maar in het geheim werkte hij een plan uit voor een tegencoup. In december 1967 kwam koning Konstantijn II in verzet tegen de militaire junta maar mislukte in zijn opzet door verraad. Konstantijn rekende ook vergeefs op steun en sympathie van het volk. Als gevolg daarvan werd de koninklijke familie het land uit gezet. De kolonels hieven de grondwet op, verboden alle politieke partijen en zegde de Conventie voor de Rechten van de Mens op.
In 1973 verving de Griekse regering de monarchie door een republiek met Papadopoulos als president. Bij het referendum van juli 1973 keurde de meerderheid van de Griekse kiezers de nieuwe republikeinse grondwet goed.
Maar de dagen van het Kolonelsregime waren geteld. Na het verzet van de studenten van de polytechnische school te Athene volgde in november 1973 een militaire staatsgreep die zonder bloedvergieten verliep. Papadopoulos werd door zijn medestanders van 1967 ten val gebracht: sindsdien zat hij een levenslange gevangenisstraf straf uit tot aan zijn dood op 27 juni 1999.
Toen in 1974 oud-premier Karamanlís de democratie herstelde wachtte de koning op een uitnodiging om terug te keren, maar die bleef uit! Bij een nieuw referendum bleek dat het Griekse volk Konstantijn niet meer vertrouwde: 70% van de Grieken koos voor een republiek. De koning aanvaardde het verdict en leeft sindsdien als een succesvol zakenman in Londen. Door zijn verwantschap met haast alle Europese vorstenhuizen is hij een welkome gast op alle plechtigheden aan de Spaanse, Britse en Scandinavische hoven. Zijn opvolger is, mocht de monarchie ooit hersteld worden, zijn oudste zoon Paul (20 mei 1967) De andere kinderen van het paar zijn: Prinses Alexia (10-7-1965) gehuwd met Carlos Morales en moeder van Arrietta Morales (24-2-2002)en Ana Maria Morales (15-5-2003). . Prins Nicolaos (1-10-1969), Prinses Theodora (9-6-1983) en Prins Philippos (26-4-1986)
De zus van Constantijn, Sofia, is getrouwd met de Spaanse koning Juan Carlos.
Koning Constantijn en Koningin Anne-Marie
quote:Een van deze partijen heeft toch erg extreem orthodoxe-katholieke/rechtse ideeën? Ik dacht de partij achter Lodewijk.Op zaterdag 20 augustus 2005 19:36 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
Er is een hele lijst van franse troonpretendenten:
Lodewijk de XXste:
[afbeelding]
Dit is de troonpretendent van de Legitimisten, die afstamt van de broers Lodewijk XVI,
Lodewijk XVII, en Karel XI, kort gezegd: de Bourbonpretendent
Henry de VIIIste:
[afbeelding]
Dit is de Orleans pretendent, die afstamt van Lodewijk Philip I, ook wel de burgerkoning genoemd (1830-1848)
en als uitsmijter Napoleon de Vde:
[afbeelding]
Deze man is de bonapartistische pretendent van de Franse keizerskroon, maar hij heeft al gezegd dat hij deze niet ambieert, hij is wethouder ergens op Corsica
verder schijnen er nog een heleboel andere min of meer geldige pretendenten te zijn, ook het Spaanse koningshuis maakt er aanspraak op
quote:Roemenië werd onder de koning (die zij ooit aangenomen hebben om bondgenoot van Duitsland te zijn in hoop dat D. hen zal beschermen tegen te Russen) bestuurd door de Roemeense prinsen en van één van deze huizen, de Sturdza's van Moldavië, is de huidige prins eens door de Boerenpartij als lijsttrekker genomineerd zonder zijn medeweten.Op zaterdag 20 augustus 2005 17:57 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
Nog eentje:
Koning Michael van Roemenie
Maar in Roemenië zijn ze nu dol op hun adel, want edelen zijn hét ultieme 'fuck you' tegen communisme hehe.
Overigens: toen de Sturdzas een van hun kastelen terug kregen bleek het vol te zitten met verwaarloosde gehandicapte weeskinderen.
Toen heeft de prins een nieuw onderkomen laten bouwen, naar westerse maatstaven en sindsdien zijn zij hun kasteel aan het renoveren.Kut commies.
Tussen 1918 en 1921 woonde hij met zijn familie in ballingschap in Zwitserland, daarna voornamelijk in Spanje en België, waar hij te Leuven in 1935 (hij was toen al sinds 1922, toen zijn vader overleed, 'keizer in ballingschap') het doctoraal- en doctoraatsexamen politicologie aflegde. In de jaren dertig verzette hij zich heftig tegen de aansluiting van Oostenrijk bij het Derde Rijk. Hij voelde wel vanaf het begin veel voor de Europese eenwording. Hij werd actief lid van talloze Europese organisaties. Na de oorlog, die hij voor een groot deel in de Verenigde Staten doorbracht, leefde hij achtereenvolgens in Frankrijk, Spanje en Duitsland. Hij is lid van K.Ö.St.V. Nibelungia Wien [1] en K.D.St.V. Agilolfia Freising [2], twee katholieke studentenvereniging die behoren tot het Cartellverband der katholischen deutschen Studentenverbindungen. Hij is tevens erelid van alle 11 studentenverenigingen die behoren tot de Akademischer Bund katholisch-österreichischer Landsmannschaften, afgekort K.Ö.L., waarvan hij erevoorzitter is.
In 1961 deed hij definitief afstand van zijn rechten op de Oostenrijkse troon. Hij werd Duits staatsburger. Van 1979 tot 1999 was hij voor de CSU lid van het Europees parlement. Otto van Habsburg, zoals hij zich sinds 1961 noemt, is auteur van talloze boeken, met name over de Europese gedachte.
Otto van Habsburg is familie van Keizerin Elisabeth van Oostenrijk, beter bekend als Sissi.
Samen met zijn grootvader Keizer Frans Jozef
quote:Hoe het nu zit weet ik niet, maar idd heeft Lodewijk XX voorvader Karel X zijn troon verloren omdat hij na de Franse revolutie en Napoleon de klok weer terug wou zetten en het ancien regime voeren alsof er nooit wat gebeurt was. Maar volgens mij is deze jongeman gewoon lid van het Spaanse koninklijk huis en is dit gewoon een eretitel.Op zondag 21 augustus 2005 22:00 schreef Witchfynder het volgende:
Een van deze partijen heeft toch erg extreem orthodoxe-katholieke/rechtse ideeën? Ik dacht de partij achter Lodewijk.
quote:half-vorstelijk europa is 'van Duitschen bloed'; de vorstenhuizen van:Op zondag 21 augustus 2005 22:08 schreef Witchfynder het volgende:
Roemenië werd onder de koning (die zij ooit aangenomen hebben om bondgenoot van Duitsland te zijn in hoop dat D. hen zal beschermen tegen te Russen)
Belgie
Nederland
Denemarken
Noorwegen (via Denemarken)
Liechtenstein
Luxemburg
Groot-Brittanie (Windsor=Hannover, Mountbatten=Battenberg)
Voormalige vorstenhuizen van:
Bulgarije
Roemenie
Griekenland
Hongarije
en natuurlijk
Duitsland & Oostenrijk
tiswat he?
quote:Ach t is voor een groot gedeelte gewoon een grote inteeltbendeOp maandag 22 augustus 2005 16:44 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
[..]
half-vorstelijk europa is 'van Duitschen bloed'; de vorstenhuizen van:
Belgie
Nederland
Denemarken
Noorwegen (via Denemarken)
Liechtenstein
Luxemburg
Groot-Brittanie (Windsor=Hannover, Mountbatten=Battenberg)
Voormalige vorstenhuizen van:
Bulgarije
Roemenie
Griekenland
Hongarije
en natuurlijk
Duitsland & Oostenrijk
tiswat he?
Toen Lodewijk Napoleon in 1810 afstand moest doen van de troon op instigatie van zijn broer, benoemde hij zijn oudste (nog levende) zoon Napoleon Lodewijk als zijn opvolger om in elk geval Nederland onafhankelijk te houden. Hij regeerde onder regentschap van zijn moeder van 1 juli tot 13 juli 1810, toen Napoleon ingreep om Nederland bij Frankrijk te voegen. Ik was hier wel bekend mee, maar ik wist niet dat dit koningschap voor enkele dagen wel als zodanig erkend is:
kijk maar: http://www.parlement.com/9291000/biof/10016
Hier nog een wiki stukje:
quote:Napoleon Lodewijk Bonaparte (Parijs 11 oktober 1804 - Forli 17 maart 1831) was de tweede zoon van koning Lodewijk Napoleon en Hortense de Beauharnais. Na de dood van zijn oudere broer Napoleon Lodewijk Karel werd hij op 5 mei 1807 kroonprins van Holland. In 1810 was hij voor korte tijd als Lodewijk II koning van Holland.
Op 4-jarige leeftijd werd hij door keizer Napoleon I als opvolger van Joachim Murat tot groothertog van Berg benoemd (3 maart 1809) maar was in feite uiteraard slechts een marionet van het Franse Keizerrijk. Hij werd op 1 juli 1810 onder regentschap van Hortense als Lodewijk II koning van Holland toen zijn vader vanwege een conflict met Napoleon aftrad in de hoop in ieder geval de Hollandse zelfstandigheid te bewaren. De keizer negeerde dit besluit echter en annexeerde het land (13 juli). Hij liet de kleine Napoleon Lodewijk naar Frankrijk overbrengen.
Na Napoleons nederlaag in de Volkerenslag bij Leipzig werd het groothertogdom Berg opgeheven (1 december 1813) en verloor hij ook deze titel. Hij werd tot graaf de Flahaut gemaakt. Een jaar later voerden zijn ouders een proces over de voogdij dat door zijn vader werd gewonnen. Op 23 juli 1827 trad hij te Florence in het huwelijk met zijn nicht Charlotte Bonaparte, dochter van zijn oom Jozef. Uit dit huwelijk werden geen kinderen geboren.
Napoleon Lodewijk nam in 1831 samen met zijn jongere broer Karel Lodewijk Napoleon deel aan een opstand tegen het pauselijk gezag in Italië. Hierbij overleed hij op 17 maart aan roodvonk. Hij ligt begraven in Saint-Leu-La-Forêt.
quote:Interessant stukjeOp dinsdag 23 augustus 2005 09:43 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
Ook wel een toepasselijke: Koning Lodewijk II van Holland
[afbeelding]
[afbeelding]
Toen Lodewijk Napoleon in 1810 afstand moest doen van de troon op instigatie van zijn broer, benoemde hij zijn oudste (nog levende) zoon Napoleon Lodewijk als zijn opvolger om in elk geval Nederland onafhankelijk te houden. Hij regeerde onder regentschap van zijn moeder van 1 juli tot 13 juli 1810, toen Napoleon ingreep om Nederland bij Frankrijk te voegen. Ik was hier wel bekend mee, maar ik wist niet dat dit koningschap voor enkele dagen wel als zodanig erkend is:
kijk maar: http://www.parlement.com/9291000/biof/10016
Hier nog een wiki stukje:
[..]
Hieronder een stukje over de zoon van Karel Lodewijk Napoleon III Bonaparte (keizer Napoleon III van Frankrijk) Deze Karel was de jongere broer van de hierboven beschreven Napoleon Lodewijk.
Napoleon Eugène Lodewijk Jan Jozef Bonaparte (Parijs 16 maart 1856 - Bij Ulundi 1 juni 1879), prince impérial, bijgenaamd Loulou, was de enige zoon van keizer Napoleon III en keizerin Eugénie de Montijo. Hij was de kleinzoon van Lodewijk Bonaparte, de koning van Holland.
Zijn moeder was zeer bezorgd over de jonge Eugène en voedde hem streng op. Hij was als kind zwak en ziekelijk, levendig maar eenzaam.
In de Frans-Pruisische Oorlog van 1870 ontvluchtte Eugène met de keizerlijke familie Frankrijk en ging naar Engeland waar hij zich vestigde in Chislehurst (Kent). Hij voltooide zijn militaire opleiding in Woolwich. Na de dood van zijn vader op 9 januari 1873 noemde hij zich graaf van Pierrefonds en bij zijn meerderjarigheid in 1874 werd hij door de Bonapartische partij als Napoleon IV tot troonpretendent en familiehoofd uitgeroepen. In deze jaren was er sprake van dat hij Beatrice, jongste dochter van de Engelse koningin Victoria, zou huwen.
Om zijn prestige te vergroten en aldus meer kans op de troon te maken werd Eugène aangemoedigd deel te nemen aan de Engelse expeditie naar Zoeloeland in februari 1879. Aldaar werd hij op een verkenningstocht door de Zoeloes in een hinderlaag gelokt en bij Ulundi door 18 werpsperen doorboord. Zijn dood was voor veel Europeanen een grote schok en met hem ging de laatste reële kans om weer een Bonaparte op de troon te krijgen verloren. Zijn lijk werd naar Engeland overgebracht en naast zijn vader begraven in een door zijn moeder gebouwd mausoleum in Farnborough.
quote:In ieder geval de lekkersteOp woensdag 24 augustus 2005 00:42 schreef Witchfynder het volgende:
Tot nu toe vind ik de mijne nog de leukste.
quote:
Er is dus geen enkele goede reden hem geen keizer te maken, he?
Dit is de pretendent van de Portugese troon, hij schijnt aardig populair te zijn in Portugal:
(Ik vind 'em wel een beetje lijken op Rene van Allo allo
.quote:bron:http://www.answers.com/topic/duarte-pio-duke-of-braganzaDuarte Pio of Bragança (born May 15 1945) is the 24th Duke of Bragança and the presumptive heir to the throne of Portugal. He is the eldest son of Duarte Nuno of Bragança (1907-1976) by his wife Maria Francisca de Orleans e Bragança, princess of Brazil. His baptismal godfather was Pope Pius XII. Although Portugal is currently a Republic, the Portuguese cherish the Duke of Bragança, whom they see as the living representative of their history. Monarchy supporters give the Duke the style SAR O Duque de Bragança (equivalent to HRH THe Duke of Bragança).
Duarte Pio was born during his father's exile in Switzerland, in the Portuguese Embassy in Bern. In 1950 Portugal abolished the Ban Law, which excluded the Royal Family from the country, allowing the duke and his family to return. Duarte was educated in the Military College and graduated in Agronomic Sciences.
During the Portuguese Wars in Africa, Duarte Pio served as an Air Force Lieutenant in Angola from 1968 to 1971. Later he was connected with Angolan nationalist leaders, a fact that got him into trouble with the Portuguese Fascist regime. However, he proceeded with his contacts with local population, including ethnic and religious leaders.
He inherited the Duchy of Bragança and the claim to the Portuguese throne in 1976, when his father died.
Duarte Pio is internationally respected for his efforts on behalf of East Timor. Formerly a Portuguese colony, it was forcibly occupied and subsequently ruled as an oppressed province by Indonesia. Even before the political leaders of the world considered Timor an issue, Duarte Pio organized several national and international campaigns for the cause of Timor.
In May 13 1995, Duarte Pio married Isabel de Herédia, a Portuguese businesswoman. The ceremony, celebrated in the Monastery of Jerónimos in Lisbon, was attended by the principal Portuguese political figures, including the Prime Minister and the President of the Republic, and representatives of most European Royal Houses.
Three children have been born from this marriage:
Afonso of Bragança, Prince of Beira, Duke of Barcelos and future Duke of Bragança (born 1996)
Maria Francisca of Bragança, princess of Portugal (born 1997)
Dinis of Bragança, Duke of Porto (born 1999)
quote:Wist je dat aan het begin van de 20e eeuw er 2 royalistische partijen waren, de een steunde de Orleans pretendent, de ander die van Bourbon. Daardoor waren ze verdeeld, waren ze dat niet dan hadden ze een meerderheid gehad en was Frankrijk weer een monarchie geworden.Op zaterdag 20 augustus 2005 19:36 schreef LodewijkNapoleon het volgende:
Er is een hele lijst van franse troonpretendenten:
Lodewijk de XXste:
[afbeelding]
Dit is de troonpretendent van de Legitimisten, die afstamt van de broers Lodewijk XVI,
Lodewijk XVII, en Karel XI, kort gezegd: de Bourbonpretendent
Henry de VIIIste:
[afbeelding]
Dit is de Orleans pretendent, die afstamt van Lodewijk Philip I, ook wel de burgerkoning genoemd (1830-1848)
en als uitsmijter Napoleon de Vde:
[afbeelding]
Deze man is de bonapartistische pretendent van de Franse keizerskroon, maar hij heeft al gezegd dat hij deze niet ambieert, hij is wethouder ergens op Corsica
verder schijnen er nog een heleboel andere min of meer geldige pretendenten te zijn, ook het Spaanse koningshuis maakt er aanspraak op
quote:Ja vooral in de begintijd van de derde republiek leek het er lange tijd, tot 1890 ongeveer, op dat deze het niet zou redden t.o.v. de republiek, maar omdat inderdaad de monarchisten zo verdeeld waren slaagde de republiek min of meer bij gebrek aan beter.Op zondag 11 september 2005 19:03 schreef TARAraboemdijee het volgende:
[..]
Wist je dat aan het begin van de 20e eeuw er 2 royalistische partijen waren, de een steunde de Orleans pretendent, de ander die van Bourbon. Daardoor waren ze verdeeld, waren ze dat niet dan hadden ze een meerderheid gehad en was Frankrijk weer een monarchie geworden.
Kijk, als ik toen geleefd had, had ik hen dit aangeraden: