Verval met geschiedenis.Door de bomen zie je een indrukwekkend roset van gebrandschilderd glas. Dit is nog ongeveer het enige, van het "Kasteel van Mesen", dat (nog) niet aangetast is door verval en de natuur.
![]()
Dit gebouw heeft een lange geschiedenis. Het was ooit een "motte", een cirkelvormige versterking ter bescherming tegen de terugtrekkende Noormannen. Het bestond, naast een houten woonhuis op de top van een berg, ook nog uit een hoeve die onderaan de berg gelegen was. Later werd om veiligheidsreden (brandgevaar) en om de status hoog te houden ( de adel en de hogere burgerij ) het houten huis vervangen door een stenen woontoren (donjon). Later werden aan de donjon verschillende gebouwen bijgezet, wat dan uiteindelijk in 1628 resulteerde in een Kasteel.
Hier blijft vandaag, sinds het vanop 20 juli 1972 onder de voogdij van de Minister van Landsverdediging staat, niet veel meer vanover.
![]()
Iets hoger steekt de toren af tegen de lucht.
![]()
De rest van het verval spreekt voor zich.
![]()
![]()
![]()