Schat,quote:Op woensdag 10 augustus 2005 17:59 schreef maple-leaf het volgende:
Afgelopen maandag had ik echt een kutdag, toen zat ook alles tegen, maar over het algemeen voel ik me sterk in mijn schoenen staan.
Maar wat ik wel merk hoe meer we van de dag van het overlijden en de crematie afkomen hoe moeilijker ik het begin te vinden.
Nu is ook alles geregeld met instanties en krijg je "rust" alleen die rust zorgt er wel weer voor dat je tijd hebt om te piekeren, maar ja, alles komt goed zeggen ze
al (of pas) 2 weken na het overlijden van je vader, maar ook door mij gecondoleerd met het overlijden van je vader, ik kreeg een brok in m'n strot toen ik je verhaal en de (meeste) reacties las.quote:Op zondag 31 juli 2005 09:45 schreef maple-leaf het volgende:
[..]
Dit is zo waar! het is ook zo raar, als ik mijn ogen sluit hoor ik echt zijn stem en zijn gelach, en zijn commentaar op alles
Het gaat op en af, ben alleen zo bang dat ik zijn stem ooit ga vergeten, hoop dat dit nooit gaat gebeurenquote:Op donderdag 11 augustus 2005 17:55 schreef Marietje_34 het volgende:
[..]
al (of pas) 2 weken na het overlijden van je vader, maar ook door mij gecondoleerd met het overlijden van je vader, ik kreeg een brok in m'n strot toen ik je verhaal en de (meeste) reacties las.
Hoe gaat het nu met je?
Wat je zegt over het 'in gedachten' horen van je vader herken ik heel erg. Bijna 5 jaar geleden is mijn oma overleden, ze was heel speciaal voor mij en toen ze stierf hield ik haar hand vast. Ik denk nog iedere dag aan haar en weet dat ze regelmatig bij mij is. Soms vertel ik haar iets en kan ik haar bijna horen lachen, ik heb het dan ook nog regelmatig tegen haar..
Ook van mij heel veel sterkte toegewenst, en ik hoop dat de wetenschap dat de band tussen jou en je vader er nog steeds is je troost biedt.
Niet zoeken die zonneschijn,quote:Op vrijdag 5 augustus 2005 12:08 schreef maple-leaf het volgende:
Wat het ook is, je krijgt nog niet echt tijd om het te verwerken omdat er steeds ook andere dingen bij komen in de familie, relatieproblemen, een wachtend sterfgeval ( mijn peetoom heeft kanker waar ze niks meer aan kunnen doen), een kennis die een hele risicovolle operatie aan zijn aorta moet ondergaan en noem het maar op,
when does it stop? Waar blijft die zonneschijn...? pffff...
quote:Op zaterdag 13 augustus 2005 17:42 schreef maple-leaf het volgende:
Gisterenavond ben ik wat gaan drinken met een vriendin, kwam vannacht om 04.30 thuis![]()
Is ook knap van je moeder. Ze zal ook wel beseffen dat het voor jou ook goed is om er met een vriendin op uit te gaan, da's natuurlijk ook belangrijkquote:Ik vond dit best kut om te horen want ik had mijn mobiel bij, dus ik zei ook: waarom heb je me niet gebeld??!! Maar ze zei dat ze er toch doorheen moest, petje af voor mijn moeder dus! Ik vind het toch dapper van haar dat ze door heeft gezet ondanks haar angst![]()
*laat geen commentaar achter*quote:Op zondag 14 augustus 2005 11:30 schreef 2609 het volgende:
Waarom heb je dat dan gedaan
Ik wilde het gewoon ff kwijt, meer nietquote:Op zondag 14 augustus 2005 11:37 schreef Tobbes het volgende:
Ik vind eerlijk gezegd wel dat het een 'mijn vader is overleden-topic' moet blijven en niet een 'alles in het leven van mapple-leaf is momenteel kut en ik zoek hier aandacht voor-topic'. Open dan een nieuw topic.
Aldus Tobbes,
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |