Mijn vader is 28 juli jl. overleden

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 15:10 schreef maple-leaf het volgende:
We zijn er btw gisteren achter gekomen dat mijn vader nierkanker bleek te hebben hij had een tumor van 8 cm in zijn nieren, dit was ook de reden dat zijn bloed niet wilde stollen ( zie OP) door al die uitzaaiingen.

ergens wel een opluchting....

Kop op, de eerste week is het erg daarna lach je er om. Sterkte, rip, een boel janksmileys en nog wat loze woorden van mijn kant..

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 17:15 schreef Xebrozius het volgende:
Kop op, de eerste week is het erg daarna lach je er om. Sterkte, rip, een boel janksmileys en nog wat loze woorden van mijn kant..

[off-topic]
Naja, je ondertitel doe je in ieder geval wel eer aan...
[/off-topic]

sterkte .. !!

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 17:44 schreef Sjtefan het volgende:

[..]

[off-topic]
Naja, je ondertitel doe je in ieder geval wel eer aan...
[/off-topic]

Ja, een totaal onbekende op internet op een anoniem forum sterkte wensen getuigd inderdaad van compassie.

Xebro,

Je zou er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om dit soort topics, waar jij zo een hekel aan hebt, te negeren.
De TS heeft er blijkbaar wel baat bij, wat mij betreft is dat waar het om draait in dit soort topics.

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 17:52 schreef Copycat het volgende:
Xebro,

Je zou er natuurlijk ook voor kunnen kiezen om dit soort topics, waar jij zo een hekel aan hebt, te negeren.
De TS heeft er blijkbaar wel baat bij, wat mij betreft is dat waar het om draait in dit soort topics.

Als zij er vrede mee heeft om de dood van haar vader te bespreken op een openbaar forum en er iedereen mee te confronteren dan vind ik het prima hoor. Maar met alles mag je wel enige vorm van kritiek hanteren. Niets dan goed over de doden uiteraard, maar dat gaat nogal moeilijk als je de persoon in kwestie niet kent en het gewoon een lap vlees in de grond is... Maar goed ik kan enkel steunbetuigen en meegaan in het leed zoals het hier op fok betaamt.

sjonnggggg, nog steeds actief?! CHeck de titel man!

Hoe kan ik een topic verwijderen uit mn active topics?

Nogmaals: je kan er ook voor kiezen dit soort topics aan je voorbij te laten gaan.
Je hoeft geen steun te betuigen, je hoeft niet 'mee te gaan in het leed zoals het FOK! betaamt'.
Je kunt ook denken: 'Niet mijn ding' en het laten voor wat het is.

..

[ Bericht 98% gewijzigd door Biogarde op 15-10-2005 22:25:07 ]

quote:

Op zaterdag 15 oktober 2005 17:15 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Kop op, de eerste week is het erg daarna lach je er om.

Typisch een geval van: eerst zelf ervaren, dan pas weten wat het inhoudt.
Advies: hou tot die tijd gewoon je bek en ga ergens anders de nuchtere grapjas uithangen

quote:

Op zondag 31 juli 2005 00:15 schreef capetonian het volgende:
Sterkte. Ik raakte mijn vader in 1996 kwijt toen hij vermoord werd. Ik heb nog altijd het gevoel dat ik geen echte 'afscheid' heb kunnen nemen, .... Ik heb mijn verdriet een beetje kunnen verwerken door erover te praten met anderen, met wie dan ook, .... maar voor iedereen is dat natuurlijk anders.

Mocht je 'virtuele' steun nodig hebben, no prob ...

Oh, .. en kijk even naar de tekst van het nummer 'Jeroen' van Guus Meeuwis , .... ik stond op Schiphol te wachten op mijn vliegtuig naar ZA (voor de crematie) ..... toen ik dat nummer voor het eerst hoorde ...... niet echt mijn muziek , .. maar die tekst was/is zo sterk.

Ik zit dit verhaal nu pas voor het eerst te lezen, zie ik jou post .. Dit liedje staat dus momenteel net aan in mijn media player .. Zeer toevallig ...

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 16:58 schreef Heer_van_Bartolhoven het volgende:

[..]

Typisch een geval van: eerst zelf ervaren, dan pas weten wat het inhoudt.
Advies: hou tot die tijd gewoon je bek en ga ergens anders de nuchtere grapjas uithangen

Wie zegt dat ik er geen ervaring mee heb?

Laten we die discussie hier nu ajb niet wéér aangaan.

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 17:16 schreef Xebrozius het volgende:

[..]

Wie zegt dat ik er geen ervaring mee heb?

Ik ging er vanuit dat je er geen ervaring mee had, als dit wel zo is neem ik terug wat ik heb gezegd.

Ik heb nu bijna 3 jaar geleden ook mijn moeder verloren. Ze voelde zich niet goed 's ochtends en riep me wakker. Ik ging uiteraard naar beneden, besloot toch even terug naar boven te gaan om me aan te kleden. Toen ik terug kwam vertelde ze me dat ze van haar eigen afgegaan was (dus even van de wereld af). Ik heb dus besloten een ambulance te bellen, die hebben haar meegenomen ter observatie. Daar aangekomen ging alles vrij lekker tot ze moest aangeven wat ze wilde eten die avond ("waarom, ik ga straks toch terug naar huis toe?") Ze ging recht op zitten, en vanaf dat moment is het gruwelijk mis gegaan. Mijn moeder is op dat moment voor mijn ogen gestorven, een longembolie is voor de ingang van haar luchtwegen geschoten, ze is dus in feite gewoon gestikt terwijl ze het zelf merkte (ze riep nog dat ze doodging). Ze heeft nooit gerookt en dronk vrijwel niets. Dit moment staat nog als de dag van gister in mijn geheugen gegrift. je moet het een plaats kunnen geven, maar ik kan dat nog niet, hoewel het al bijna 3 jaar is geleden.

Na deze gebeurtenissen heb ik besloten dat het tijd was voor mij om de werkelijkhed te ontvluchten en ben ik nar Frankrijk verhuisd en ben ik daar gaan wonen. Na 7 maanden in de surrealiteit te hebben geleefd ben ik toch weer in Nederland gaan kijken, ik kon het nog steeds niet aan en ben weer naar Brussel vertrokken. Nu ben ik weer wat weekjes thuis in Nederland, en kan ik het nog steeds niet goed plaatsen hoe ik dit kan oplossen voor mezelf.

Maple-Leaf, jij gaf aan dat een steen je niets doet. Dat heb ik ook altijd gezegd, en heb dat ook nog een periode volgehouden terwijl het graf er gewoon was, ik ging maar soms langs. Mijn relatie is ondertussen ook uit gegaan na 3 jaar en heb sindskort een nieuwe vriendin. Hoewel dit me gelukkig zou moeten maken werd ik er juist depri van. Het geluk dat ik heb met het vinden van een nieuwe liefde, maar het wrange dat ik dit geluk niet kan delen met mijn moeder. 2 weken geleden heb ik mijn nieuwe vriendin meegenomen naar het graf van mijn moeder, dit deed me dus erg veel, ik had echt een gevoel van goedkeuring en blijdschap toen ik daar stond. Ik zei net dat een graf me niets deed hiervoor, het doet je dus wel iets op een gegeven moment.

ps: Ik heb je een mailtje gestuurd en je toegevoegd op msn, dan weet je dat ik dat ben ..

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 17:45 schreef Henk_Telefoon het volgende:
Ik heb nu bijna 3 jaar geleden ook mijn moeder verloren. Ze voelde zich niet goed 's ochtends en riep me wakker. Ik ging uiteraard naar beneden, besloot toch even terug naar boven te gaan om me aan te kleden. Toen ik terug kwam vertelde ze me dat ze van haar eigen afgegaan was (dus even van de wereld af). Ik heb dus besloten een ambulance te bellen, die hebben haar meegenomen ter observatie. Daar aangekomen ging alles vrij lekker tot ze moest aangeven wat ze wilde eten die avond ("waarom, ik ga straks toch terug naar huis toe?") Ze ging recht op zitten, en vanaf dat moment is het gruwelijk mis gegaan. Mijn moeder is op dat moment voor mijn ogen gestorven, een longembolie is voor de ingang van haar luchtwegen geschoten, ze is dus in feite gewoon gestikt terwijl ze het zelf merkte (ze riep nog dat ze doodging). Ze heeft nooit gerookt en dronk vrijwel niets. Dit moment staat nog als de dag van gister in mijn geheugen gegrift. je moet het een plaats kunnen geven, maar ik kan dat nog niet, hoewel het al bijna 3 jaar is geleden.

Na deze gebeurtenissen heb ik besloten dat het tijd was voor mij om de werkelijkhed te ontvluchten en ben ik nar Frankrijk verhuisd en ben ik daar gaan wonen. Na 7 maanden in de surrealiteit te hebben geleefd ben ik toch weer in Nederland gaan kijken, ik kon het nog steeds niet aan en ben weer naar Brussel vertrokken. Nu ben ik weer wat weekjes thuis in Nederland, en kan ik het nog steeds niet goed plaatsen hoe ik dit kan oplossen voor mezelf.

Maple-Leaf, jij gaf aan dat een steen je niets doet. Dat heb ik ook altijd gezegd, en heb dat ook nog een periode volgehouden terwijl het graf er gewoon was, ik ging maar soms langs. Mijn relatie is ondertussen ook uit gegaan na 3 jaar en heb sindskort een nieuwe vriendin. Hoewel dit me gelukkig zou moeten maken werd ik er juist depri van. Het geluk dat ik heb met het vinden van een nieuwe liefde, maar het wrange dat ik dit geluk niet kan delen met mijn moeder. 2 weken geleden heb ik mijn nieuwe vriendin meegenomen naar het graf van mijn moeder, dit deed me dus erg veel, ik had echt een gevoel van goedkeuring en blijdschap toen ik daar stond. Ik zei net dat een graf me niets deed hiervoor, het doet je dus wel iets op een gegeven moment.

ps: Ik heb je een mailtje gestuurd en je toegevoegd op msn, dan weet je dat ik dat ben ..

Als ik vragen mag....heb je nog wel contact met je vader dan?

jawel, ik woon momenteel weer bij mijn vader .. Die heeft mij een beetje mijn gang laten gaan om het op mijn manier te verwerken .. We hebben ook goed contact gelukkig en we kunnen er ook over praten. maar op de één of andere manier weet ik het niet te plaatsen, ook met mijn zus heb ik gewoon een goed contact.

Henk, jij gaat dus ook niet vaak naar haar graf toe als ik het goed begrijp? Ik ben er zelf ook in 9 jaar misschien 2 keer geweest, ik heb er niks mee, voor mij zit hij in mn hart en is daar helemaal niks, behalve zn as ligt daar dan begraven.. Hoe zit dat bij jou zo een beetje? Ik vind het van mezelf een beetje raar dat ik er nooit kom aan de ene kant

Ik kom er inderdaad ook weinig .. 2 weken terug dus weer zoals ik al zei. Voor mij is het ook een gevoel dat ze van binnen zit en dat is niet plaatsgebonden. Maar ik zei ook, dat 2 weken terug een apart gevoel over me heen viel, een soort blijdschap en goedkeuring .. Heel vreemd.

trouwens, je moet het niet raar vinden van jezelf. je hebt nu waarschijnlijk een beetje een gevoel van schaamte dat je zo weinig gaat. De persoon die opgesloten zit in jouw hart weet dat, maak je daar geen zorgen om !! Zoals ik al zei liefde zit van binnen en is niet plaatsgebonden !!!!!

[ Bericht 34% gewijzigd door Henk_Telefoon op 22-11-2005 18:29:02 ]

quote:

Op dinsdag 22 november 2005 16:51 schreef maple-leaf het volgende:
Nog eenmaal een schopje, dit omdat we vandaag het laatste hebben afgerond: vandaag op zijn verjaardag hebben we zijn as verstrooid over het graf van mijn biologische moeder.
Het was erg emotioneel, maar tegelijkertijd ook een opluchting, dit was het laatste nu kunnen we echt beginnen met de verwerking en het een plaatsje geven van zijn overlijden.

Bedankt voor de mooie reacties

mooi en ontroerend...

Kippevel . Veel veel sterkte de komende tijd!! zoek troost bijelkaar!

Xebrozius heeft blijkbaar genoeg (foute?) vriendjes bij de crew zitten om ongepaste en kwetsende opmerkingen te kunnen maken naar believen. Ik kan alleen maar hopen dat de kneus zelf zsm de pijn te verwerken krijgt die hij in dit topic bij anderen nog eens extra erin wrijft.