Het grote Depeche Mode topic II

quote:

Op zaterdag 1 oktober 2005 11:51 schreef kamagurka het volgende:

[..]

Zwaar...?

Grappig, iemand die DM zwaar vindt...

SOFAD zou je best zwaar op de maag kunnen noemen, al vind ik pretentieus trouwens een betere omschrijving.

Zwaar... tja. Veel van hun werk valt niet als lichtvoetig maar eerder als zwaarmoedig te omschrijven. Dat is natuurlijk zo. Toch heb ik aanzienlijk 'zwaardere' bands in mijn cd-rek staan. (The Cranes, The Fall, Swans, Sisters of Mercy, Anne Clark, Bauhaus, Joy Division..)

[ Bericht 1% gewijzigd door nozem op 01-10-2005 12:32:56 ]

PTA heeft daarentegen van alles wat: zwaar, licht, electro, gitaar. Ik heb 'm al in z'n geheel gehoord. It's out there on the internet.

[ Bericht 3% gewijzigd door Icefire1971 op 01-10-2005 13:03:55 ]

Ok, ik heb Playing the Angel ook alvast binnengehaald.

Ik heb geen overladen positief gevoel over het album. Beter dan Exciter vind ik het wel, maar lang niet alle nummers vind ik goed.
"A pain that I'm used to", "John the Revelator", "Precious", zijn prima nummers.
"Damaged People" is meteen mijn favoriet, en vind ik echt een prachtig nummer, heel intens.

De rest moet ik nog wat vaker horen, maar buiten misschien "Suffer Well" en "Lillian", denk ik niet dat ik die nog echt ga waarderen. Het is zo onbestemd, en een soort van semi-experimenteel, maar toch ook weer helemaal niet, ik weet het niet echt goed te beschrijven.

Maar "Damaged people" en eigenlijk ook "John the Revelator" zijn heel erg goed.


[edit]Toch even melden dat na verder luisteren Lillian en Suffer Well idd steeds aardiger gaan klinken, en dat Damaged People ECHT een wereldnummer is, dus ik ben eigenlijk meer half/half dan echt negatief over dit album[/edit]

[ Bericht 14% gewijzigd door Lamon op 01-10-2005 15:23:15 ]

quote:

Op dinsdag 27 september 2005 02:25 schreef Lamon het volgende:
Dus weinig 'Songs of Faith and Devotion'-liefhebbers blijkbaar?

Dat vond ik persoonlijk toch een hoogtepunt.

I Feel You vind ik erg goed van dat album. Prachtig stuwend nummer.

quote:

Op zaterdag 1 oktober 2005 14:49 schreef Arcee het volgende:

[..]

I Feel You vind ik erg goed van dat album. Prachtig stuwend nummer.

Absoluut, en dan zul je John the Revelator van het nieuwe album ook zeker waarderen.

Maar van SOFED zijn trouwens ook In Your Room en Walking In My Shoes niet te versmaden.

quote:

Op zaterdag 1 oktober 2005 15:19 schreef Sack_Blabbath het volgende:
* Sack_Blabbath zit zich heel erg in te houden om niet te gaan downloaden

Waarom is dat eigenlijk?
Het gevoel van het met een nieuwe cd de winkel uitlopen om hem thuis voor het eerst te gaan horen?

Kan ik me eigenlijk best wel wat bij voorstellen, maar ik ben echt te zwak voor dat soort wilskracht...

quote:

Op zaterdag 1 oktober 2005 15:38 schreef Lamon het volgende:
Het gevoel van het met een nieuwe cd de winkel uitlopen om hem thuis voor het eerst te gaan horen?

Dat gevoel ken ik niet.

Ik moet wel heel wat nummers al goed vinden voor ik de CD koop.

quote:

Op zaterdag 1 oktober 2005 15:56 schreef Arcee het volgende:

[..]

Dat gevoel ken ik niet.

Ik moet wel heel wat nummers al goed vinden voor ik de CD koop.

Ondanks dat ie al op de HD staat ga ik 'm wel kopen over twee weken. De special edition wel te verstaan. Bij de FRS schijn je er een Litho bij te krijgen.

Het "inhouden" vind ik dan ook niet nodig. Omdat de cd als geheel op internet te vinden is hoef je 'm niet stukje voor stukje te beluisteren.

Gewoon doen dus; dan kun je ook meepraten .
Over meepraten gesproken: vooralsnog valt alleen "Lilian" flink tegen (mijn vrouw heeft het altijd over die Eucalypta ).

Echt nog niemand die de Damaged People liefde voelt?

hallo, ik ben alsem

quote:

Op zondag 2 oktober 2005 00:39 schreef Lamon het volgende:
Echt nog niemand die de Damaged People liefde voelt?

Ik ben nooit zo gek op die Martin Gore songs. Maar Damaged people begint wel te groeien.

Macrovision daarentegen .
Ik dacht dacht Macrovision een kopieerbeveiliging was. Nou in dit geval een werkende zou ik zeggen .
Kan er niet iemand een instrumentale versie van Macrovision maken?

Vooralsnog is Nothing's impossible mijn favoriet.

quote:

Op zondag 2 oktober 2005 08:02 schreef Icefire1971 het volgende:

[..]

Ik ben nooit zo gek op die Martin Gore songs. Maar Damaged people begint wel te groeien.

Macrovision daarentegen .
Ik dacht dacht Macrovision een kopieerbeveiliging was. Nou in dit geval een werkende zou ik zeggen .
Kan er niet iemand een instrumentale versie van Macrovision maken?

Vooralsnog is Nothing's impossible mijn favoriet.

Macrovision is echt bijzonder, bijzonder slecht dan...

Vooralsnog vind ik de cd erg tegenvallen, de nummers die door Dave zijn geschreven zeggen mij helemaal niets. John the Revelator vind ik een echte uitschieter, wordt een toekomstige klassieker in mijn DM top 5.

veel verschillende oude en "nieuwe" stijlen hebben ze in dit album gebruikt, bijna "voor elk wat wils".
ik vond em in eerste instantie niet zo geweldig, maar ik vind em al een stuk beter klinken na de liedjes wat vaker gehoord te hebben. een liedje dat er voor mij heel erg uitschiet is "i want it all".
Ik vind al de liedjes wel goed luisterbaar, zelfs Lillian.

maar ik blijf het een beetje onsamenhangend vinden, veel terug grijpen op vroeger maar het gevoel die de vroegere liedjes opriepen compleet missen

Net als Sack_Blabbath wilde ik me ook beheersen met downloaden, maar dat is dus mislukt. Bij een eerste luisterbeurt ben ik 3 keer blijven hangen bij 'John the Revelator'..... wauw . Aan de rest moet ik denk ik wat meer tijd besteden, en dan vooral aan de Gore-songs. Dat overmatige gegalm met zijn stem trek ik niet zo.

quote:

Op maandag 3 oktober 2005 14:54 schreef Sack_Blabbath het volgende:
Net voor het eerst Precious gehoord. Niet heel echt orgineel en verassend. Maar klinkt wel oké

Kom op Sack: dat Precious had je twee maanden geleden al kunnen horen. Ga nou voor dat hele album (en als backup en ter sponsoring van de band koop je de hele cd over twee weken; in NL waarschijnlijk op 14 oktober al).

quote:

Op zondag 2 oktober 2005 00:39 schreef Lamon het volgende:
Echt nog niemand die de Damaged People liefde voelt?

ik heb damaged people vandaag al 20x gehoord en ik vind em steeds mooier klinken. echt prachtig nummer.

Heb net die snippets gehoord... het spijt me zeer maar deze ga ik niet aanschaffen. Ik vind meer slecht dan goed. Ik vind alleen Precious, Damaged People en I want it All goed klinken... Ik vraag wel of iemand deze nummers heeft en ze naar me kan MSN'en.... Ben best teleurgesteld... overigens vind ik alle andere DM albums goed, behalve die eerste met die vreselijke Just Can't get enough....

de snippets klinken wel leuk
vandaag ook maar even de Precious 3-tr single gehaald..
vaag genoeg staat er alleen niet de "originele" album versie op
wel Free als b-side.. (daar ging het me eigenlijk ook om)

Ik begin een kleine neiging te krijgen richting best okee, wat het album betreft.
In aangenaam contrast met Exciter, die eigenlijk alleen maar minder werd naar meer luisterbeurten, wat mij betreft.

Precious vind ik een beetje het kleine misvormde broertje van Enjoy The Silence...de overgrote rest van het album vind ik echter zwaar okee!

A Pain That I'm Used To is eigenlijk het eerste nummer sinds het SOFAD-album dat weer echt catchy is en blijft hangen.
Suffer Well is een nummer van Dave, maar is niet of nauwelijks te onderscheiden van de Martin-composities. Echt heel iets anders dan wat hij op het Paper Monsters-album uitpoepte

Mijn favorieten zijn echter Damaged People en The Darkest Star...wat zijn dat twee geweldig, sfeervolle, duistere nummers...super gewoon!!!

Al met al vind ik dit album denk ik nog het best te vergelijken met een combinatie van Black Celebration en Ultra, hoewel er wel een eigen karakter in zit...

Ik vind het een sterk album, met een oude depeche mode sound.